Morgunblaðið - 22.01.1957, Qupperneq 12

1?
MORGVNBLAÐIÐ
Þríðjudagur 21. Jan. 1957.
GULA
IIIU herbefcfið
eftic MARY ROBERTS RINEHART
Höfum aftur fengið hið heimsþekkta Aluminium sam-
skeytaþéttiefni, til að gera samskeyti vatnsþétt og riðfrí.
Ætlað til notkunar við:
Rúðu ísetningar, tvöfalt og einfalt gler. —
Framhaldssagan 32
líkið bar það með aér, að konan
hafði fætt barn.
Nú kom ðkyrrð á áheyrendur.
Hingað til hafði verið um að ræða
stúlku, sem hafði „fallið af himn-
um ofan", ef svo mætti segja, og
verið myrt þama 1 nágrenninu.
En nú var hún orðin ung móðir,
sem vakti meðaumkun.
Likskoðarinn héit áfram. Hin
látna hafði etið síðustu máltíð
atna, ITklega svo sem aex klukku-
atundum áður en hún dó. Þrátt
fyrir þær stellingar sem hún
fannst !, hafði hún beðið bana af
högrgi á höfuðkúpuna.
Eldurinn, sem hafði brennt hár
hennar og klæði, hafði ekki komið
til sögunnar fyrr en eftir að hún
var dáin. Það var hvorki reykur
né sót í lungunum, eða nein merki
þes., að hún hefði farizt í eldi.
Meira að segja benti ýmislegt til
þess, að hún hefði verið dáin fyr-
ir sróðum tíma, er tilraunin var
gerð tál að brenna likið.
Hér þagnaði likskoðarinn og
beið spuminga dómarans.
— Væri haegt að segja um það,
hversu langur tími hefði liðið á
milli?
— Nei, en hitt er greinilegt, að
manneskjan hefur þegar verið
dáin.
noyd lögreglustjóri var naesta
vitnið. Skýrði frá heimsókn Carol
á löfrreglustöðina og, að hann hefði
farið með henni til Crestview.
Hann hafði fundið líkið í skápn-
um og flutt það þaðan, eftir að
Harrison læknir haföi rannsakað
það. Hann hafði ekki tekið neinar
myndir. Enginn hafði myndavél,
og jafnvel þótt hún hefði verið til,
voru enyar filmur til.
Aðspurður um stellingar líksins,
sagði hann, að það hefði legið á
gólfinu í skápnum, með höfuðið
lengst frá dyrunum og limi skipu-
lega lagða, ef hann mætti svo
ÍTVARPIÐ
Þtíðjudagur 22. janúar.
Fastir liðir eins og venjulega.
18,30 Útvarpssaga bamanna: —
„Veröldin hans Áka litla“ eftir
Bertil Malmberg; V. (Stefán Sig-
urðsson kennari). 18,55 Þjóðlög
frá ýmsum löndum. 9,10 Þingfrétt
ir. 20,30 Erindi: Thomas Aquians;
I: Ævisaga (Jóhannes Gunnars-
eon biskup). 20,55 Frá sjónarhól
tónlistarmanna: Björn Franzson
ílytur annað erindi sitt með tón-
leikum. 21,45 lslenzkt mál (Ásgeir
Magnússon kand. mag.). — 22,00
Fréttir og veðurfregnir. — Kvæði
kvöldsins. 22,10 „Þriðjudagsþátt-
urinn“. — Jónas Jónasson og
Haukur Morthens stjóma þættin-
um. — 23,10 Dagskrárlok.
Isegja. Mestöll fötin brunnin, en
annars væru leifarnar af þeim
þama á borðinu, ef kviðdómurinn
vildi líta á þau.
Kviðdómurinn vildi það. Menn-
irnir gengu hátíðlega að borðinu
og störðu á það, sem þar lá. Eng-
inn snerti neitt og siðan gengu
þeir til baka, alvarlegir og með
mæðusvip. Elinor Hilliard kotnst
einnig við. Hún var ekki eins kæru
leysisleg á svipinn og hún hafði
hingað til verið, og náföL
— Þetta er andstyggilegt, sagði
hún allt í einu. — Eg ■vil komast
héðan út, CaroL Mér er að verða
óglatt.
En Carol greip í handlegg henn
ar. — Varaðu þig, sagði hún. —
Þú verður að standast þetta,
Elinor. Það er búið eftir eina
minútu.
Dane, sem stóð aftarlega í saln-
um, kom auga á þessa aukasýn-
ingu, er Elinor reyndi að standa
upp og Carol hélt aftur af henni.
Enda hafði hann haft auga með
Elinor frá byrjun. Hún hlaut að
vita eitthvað. Hann var sannfærð-
ur um það, en hvað eða hversu
mikið vissi hann aftur á móti ekki.
Nú, þegar sýningargögnin voru
hulin aftur, sá hann, að henni varð
rórra og furðaði sig einnig á því.
Næst skeði það, að teikning yf-
ir húsið var látin ganga milli kvið
dómenda, og þetta stóð enn yfir,
þegar hreyfing nokkur varð úti
við dymar. Allir teygðu sig til að
sjá, hvað um væri að vera og Carol
varð heldur betur hissa, er hún
sá, að þama var verið að koma
með Lucy Norton. Hún var í hjóla
stól, og vandlega gengið frá fæt-
inum í gipsumbúðunum. Hjúkrun-
arkona í einkennisbúningi, ýtti
stólnum, en Lucy starði beint
fram fyrir sig, föl og óróleg.
Dane sá, að Elinor var meinilla
við komu gömlu konunnar, en á-
heyrendur tóku almennt ekkert
eftir neinu slíku. Hins vegar
horfðu þeir aðeins á Lucy sjálfa,
sem nú var komin alla leið að borð
inu, en hjúkrunarkonan laut yfir
hana.
Lucy var samt ekki kölluð fyrir
strax. Freda var næsta vitnið, og
var óstyrk á taugunum. Hún hafði
farið upp á loft til þess að laga til
í herberginu fyrir ungfrú Spencer,
og hafði opnað línskápinn til þess
að ná í lök. Á hurðinni voru svart
ar klessur, og er hún snerti eina
þeirra, virtist þetta vera sót. Þá
opnaði hún hurðina og sá, að ein-
hver lá þar á gólfinu. Meira vissi
hún ekki. Hún hafði tekið til fót-
anna og niður bakdyrastigann, og
er hún kom í eldhúsið, leið yfir
hana. — Eg fékk ónot í magann,
sagði hún.
Yfirheyrslan yfir Fredu varð
ekki löng og heldur ekki yfir
Maggie og Noru, sem komu næst.
Ekki þurfti Carol heldur annað
en segja frá þvi, er hún leit á,
verksummerki og gerði því næst
lögreglunni aðvart. Aðspurð, hvort
hún þekkti líkið, svaraði hún neit-
andi; heldur ekki hefði hún haft
hugmynd um, að neinn hefði verið
i húsinu.
Ennþá hafði ekkert verið minnzt
á gula herbergið. Það átti sýnilega
að bíða þangað tii Lucy kæmi.
Áætlunarbilstjórinn vitnaði, að
með bílnum, sem kom klukkan hálf
sjö á föstudagsmorgun, hefði ver-
ið kona, eins klædd og hin látna
virtist hafa verið. Sam frá pylsu-
vagnirfum vitnaði, að slík ung kona
hefði komið til sín snemma morg-
uns og drukkið kaffi hjá sér, feng-
ið að líta í símaskrána, en samt
ekki hringt neinn upp. AHison i
ódýru búðinni gat gefið upplýsing
ar um nokkuð af tímanum, næst
á eftir. Hann kvaðst hafa séð
konu, líka þessari sitja á bekk i
garðinum, andspænis búðinni.
— Þetta var snemma; rétt eft-
ir klukkan sjö, og ég var nýbúinn
að opna búðina. Hún sat á bekkn-
um, rétt hjá söngpallinum, eins og
hún væri að bíða eftir einhverjum,
en ekki gat ég séð, að hún væri í
neinum vandræðum. Þama var
íkomi að hoppa og hún var að
reyna að lokka hann til sín. Svo
fór ég frá, og þegar ég kom aftur,
eftir svo sem tíu mínútur, var hún
farin.
Lucy var orðin hressari og Dane
tók eftir því, að húft fylgdist með
öllu, sem fram fór með mestu
athygli. Hún var dálítið heyrnar-
dauf og stólnum hennar hafði ver-
ið ýtt sem næst vitnunum. En Car-
ol, sem sat mjög nærri henni, sá
að hún hélt hendinni upp að eyr-
anu, til þess að heyra betur, og
höndin skalf.
Þegar hún loks var kölluð fyrir,
fór Harrison læknir mjög lempi-
lega að henni.
— Við erum vitninu þakklátir
fyrir að gefa kost á að mæta hér,
sagði hann. — Eins og við vitum,
hefur hún orðið fyrir miklu áfalli,
en hins vegar er vitnisburður henn
ar mikilsverður. Jæja, frú Norton.
Hún vann eið sinn, án þess að
líta á mannf jöldann. Nú var eng-
inn hávaði í salnum. Sumir, sem
aftast voru í salnum, höfðu staðið
upp, til þess að sjá og heyra beet-
ur. En fyrsti hluti vitnisburðarins
olli vonbrigðum. Stúlkan hafði
komið til Crestview um hálf átta
föstudagsmorgun. Hún hafði spurt
um ungfrú Carol Spencer og virt-
ist vonsvikin er hún reyndist vera
ókomin.
— Hún dokaði við þama stund-
arkom, sagði Lucy. — Hún sagð-
ist vera vinkona ungfrú Spencer,
og að ungfrúin ætti von á henni.
Eg vissi vitanlega ekki, hvað ég
átti til bragðs að taka. Eg var
Bifreiðayfirbyggingar. Húsbyggingar (tré,
stein, járn og aluminium). — Skipasmíði, tré
og stál. — Þolir logsuðu.
Málning & Járnvörur
Laugaveg 23 — Sími 2373.
Vinsamlega hringið í síma
6 14 0
ef þér Mii ibúð til letgn í Reykjavík
eða Kópavogi.
Æskilegt að btlekær fylgL
í dag verða seldar óbreinar
Herraskyrtur
á aðeins kr. 35,00 stykkið.
Vinnubuxur
á telpur á kr. 49.00 stykkið.
DDÝRI
M A R KAÐURINN
TEMPLARASUNDI 3
FáiÖ hreinni, hvitari tennur
og ferskt munnbragð
notiö COLGATE
Chlorophyll Toothpaste
MARKÚS Eftir Ed Dodd G'>—x-
Miðvikudagur 23. janúar:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50—14,00 Við vinnuna: Tón-
leikar af plötum. 18,30 Bridgeþátt
ur (Eiríkur Baldvinsson). 18,45
óperulög. — 19,10 Þingfréttir. —
Tónleikar. 20,30 Daglegt mál
(Amór Sigurjónsson ritstjóri).
20,35 Lestur fomrita: Grettis
saga; X. (Einar Ól. Sveinsson
prófessor). 21,00 „Brúðkaupsferð-
in“. — Sveinn Ásgeirsson hagfræð
ingur stýrir þættinum. 22,00 Frétt
ir og veðurfregnir. — Kvæði
kvöldsins. 22,10 Upplestur: „Frá
þeim, sem ekki hafa, mun tekið
verða“, smásaga eftir Geir Krist-
jánsson (Jóhann Pálsson-leikari).
22,25 Létt lög (plötur). — 23,10
Dagskrárlok.
1) — Þú mátt ekki gefast upp
Jonni. Þetta lagast.
2) — Ó, María. Hann eyðilegg-
ur okkur. Ég veit ekki hvað við
eigum að gera. Við höfum svo
marga munna að fæða.
3) — Þú skal vera rólegur.
Lögregluforinginn finnur Markús
fyrir okkur. Og þegar hann veit
þetta, þá hjálpar hann okkur.
4) — Já, en það er ekkert sem
Markús getur gert, sem við höf-
um ekki reynt. Við erum búin að
vera.