Morgunblaðið - 16.06.1957, Side 3

Sunnudagur 16. júni 1967
MORGVNBLAÐIÐ
s
IIr verinu
Togarornir
TÍÐIN var ágset fram af fyrri
viku, en um miðbik hennar gerði
vestan storm, sem hafði það í för
með sér, að miðin austan við
Grænland, þar sem skipin hófu
karfaveiðarnar, lokuðust alveg af
ís. Rak ísinn yfir með feikna
hraða, jafnvel 12 mílna. ís getur
horfið þarna um þetta leyti jafn
skjótt og hann kemur.
Eitt skip, Hvalfell, hitti þarna
í ágætan þorskafla, fékk 7 poka
í „hali“. Þeir, sem voru heppn-
astir, fylltu skip sín á 4—5 dög-
um.
ísinn er enn á syðri karfamið-
unum við Austur-Grænland, en
sum skipin leituðu lengra norður
á bóginn og gátu þá lokið „túrn-
um“, en önnur fóru á heimleið.
Sum skipin fóru alla leið vestur
fyrir Grænland í leit að karfa.
Hjá skipum þeim, sem veiða í
salt fyrir vestan Grænland, var
tregt framan af fyrri viku, en
hefur verið betra upp á síðkastið,
og eru skip þau, er fyrst fóru,
að fylla sig.
Á heimamiðum var allgóður
þorskafli út af Horni hjá sumum
eins og Surprise, sem kom inn í
vikunni með ágætan afla, en
misjafn hefur hann verið eins
og gengur og gerist.
FISKLANDANIR
voru óvenjumiklar fyrri viku, en
aðeins 2 skip í síðustu viku:
’lúðu, við 35 kg. að þyngd, fengu
tþeir þetta 5—6 slíkar lúður eftir
yk klukkustundar tog, einnig
ijnokkuð af sjaldgæfum fisktegund
fum svo sem gjölnir, sem líkist
)einna helzt lax í lögun.
)fISKFORÐABÚR ÍSLENDINGA
Halinn hefur um langt áraoil
verið fiskforðabúr íslendinga, en
Þórir Kr. Þórbarson, dósentz
KRAFTUR GUÐS
HÖLDUM nú áfram við Efesus- | afla, allt sækir þetta á og meat
Geir 303 tn. 10. d.
Marz 216 11 —
Úranus 304 9 —
Karlsefni 290 11 —
Hallv. Fróðad. . 240 11 —
Neptúnus 150 7 —
Hvalfell 260 9 —
Ing. Arnars 12
saltfiskur .. .. 124 12 —
Egill Sk.gr.s 14
saltfiskur .. .. 119 12 —
Jón forseti 124 9 —
Askur 334 — 12 —
Bdtarnir
Undanfarna viku hefur verið
reytingsafii á handfæri, komizt
upp í 1000 kg á mann yfir dag-
inn.
Keflavík
Tíðarfarið var gott hér sunnan
lands í fyrri viku, norðlæg átt og
hægviðri og mikill þurrkur, en
í þessari viku brá til sunnanáttar
með vætu.
Afli var lítill hjá reknetjabát-
unum í vikunni sem leið, hjá
þeim 6—7 bátum, sem enn voru
með reknet, þó fengust framan
af þeirri viku 50—80 tunnur á bát
og komst upp í 140 tunnur hjá
einum, en síðari hluta vikunnar
var enginn afli og heldur ekki
í þessari viku, og tók síðasti bát-
urinn upp netin í fyrradag.
Síldin kom ekki nær yfirborð-
inu 300 faðma, en það er allt of
djúpt, til þess að hægt sé að veiða
hana í net.
Fjöldinn af þeim bátum, sem
fara norður, fara í næstu viku
fyrir og eftir 20. júní.
Afcranes
Ekkert aflast í reknet fyrri
viku, og tóku allir upp netin í
vikulokin.
Síldin liggur við botn og hreyf-
• ir sig ekki og er að öilum líkind-
um að hrygna.
Unnið er nú nótt og dag í bát-
um þeim, er norður eiga að fara.
Fara 17 bátar að þessu sinni, en
11 í fyrra.
Akurey kom i dag af Græn-
landsmiðum með fullfermi af salt
fiski.
Trillurnar afla ekkert.
FISKILEIT BRIMNESS
Nú eru komnar nokkru fyllri
fréttir af fiskileit togarans Brim-
ness.
Það var 24. maí, sem skipið
fann fyrst karfa út af Angmag-
saglik, sem er við sólarhrings-
siglingu frá Hvarfi fyrir norð-
austan Jónsmið. Það verður ekki
sagt, að þarna hafi verið um ný
mið að ræða. Karfinn stoð þarna
á litlu svæði.
í fyrsta „halinu“ fengu þeir
3 poka eða 9 lestir, sem er ágætt
eftir 40 mínútna tog. Þá létu þeir
strax þau skip vita, sem eru í
sama „kvótafélagi“ og Brimnes.
Þá færðu þeir sig suðvestur eftir
á Fylkismið og fengu þar ágætis
afla fyrst, er þeir komu þar. En
þarna fór brátt ís yfir svæðið, og
urðu þeir að færa sig. norðaustur
eftir. ís truflar þarna oft veiðar
á vorin, þar sem hann er á reki
suðvestur með landinu.
Eftir að Brimnes fann þarna
karfann, þyrptust skipin að og
fengu þarna ágætan afla, sem
kunnugt er.
Eftir því sem menn kynnast
betur víðáttu fiskimiðanna
þarna við austur Grænland, verð-
ur fiskivonin meiri. Slikar rann-
sóknarferðir eru því hinar mikil-
vægustu og þar að auki stórgróða
lynd fyrir ríkissjóð, sem fær nú
orðið sjálfsagt ekki minna en
35—40% tolltekjur af hverri
krónu, sem fæst fýrir útflutn-
ingsverðmæti, eða trúlega eina
50—60 aura miðað við hráefnis-
kíió.
TOGAÐ Á MIKLU DÝPI
Brimnes reyndi mikið fyrir sér
á mjög djúpu vatni, dýpra gn ís-
lenzkir togarar almennt hafa tog-
að á áður eða 390 faðma, oftast þó
á 300—360 faðma dýpi. Reyndu
þeir fyrir sér á þessu dýpi bæði
fyrir sunnan og vestan land út af
Víkurálum, en gaf ekki góða
raun. Þótt allstaðar yrði vart,
var fiskmagnið lítið.
Urðu þeir þarna varir við stóra
nú er fiskur farinn mjög að
minnka þar, eins og einna gleggt
kom fram í vetur. Það er allí, sem
bendir til þess, að miðin við Græn
land verði aðalfiskmið íslendinga
í náinni framtíð, bæði hvað karfa
og þrosks, snertir. Það er einnig
mjg trúlegt, að íslendingar sæki
þangað á vélbátum af stæðinni
200—300 lestir, sem þeir koma
nú til með að eignast meira af á
næstunni, en hingað til hefur ver-
ið mjög lítið um skip af þeirri
stærð.
Það er ætlunin, að Brimnes
fari aftur í fiskileit um miðjan
mánuðinn og þá sjálfsagt einnig
til Grænlands. Er það vissulega
mikilvægt. Miðin eru þar enn
tiltölulega lítt könnuð af íslend-
ingum og kort ófullkomin. Skip-
stjóri verður væntanlega áfram
hinn sami, Sæmundur Auðuns-
son.
LÁGT FISKVERÐ
í árbyrjun var lágmarksverð af
numið á fiski í Vestur-Þýzka-
landi. 206 togarar eru meðal þátt-
takenda í fiskveiðum Þjóðverja,
og hefur í vor borizt mjög mikið
að af fiski og verðið verið ótrú-
lega lágt, t.d. hefur verð á ufsa
verið öllu lægra en hér heima eða
innan við 60 aura kg. Verð á ýsu
hefur verið enn lægra.
Útgerðarmenn ráðgera nú að
binda eitthvað af skipum sínum.
Einnig er kunnugt um, að 6 skip
hafa tekið að veiða í salt til lönd-
unar í Portúgal. Þjóðverjar telja
sig ekki frekar en aðrir geta hald
ið skipum sínum úti með stór-
felldu tapi.
MIKIL DRAGNÓTAVEIÐI
Það voru dragnótaskip, sem
lögðu á land 44% af öllum nýjum
fiski í Skotlandi á s.l. ári.
PÓLVERJAR KAUPA MIKLA
FREÐSÍLD
Nýlega hafa Pólverjum verið
seld 2500 tonn af frosinni síld,
400 tonn verða vorsíld og hitt
haustveidd Faxasíld. Er þetta
mjög mikilvæg sala fyrir rek-
netaútgerðina sunnanlands. Pól-
verjar keyptu líka síldarmagn á
s.l. ári.
bréfið, þar sem frá var horfið
síðast. I síðari hluta fyrsta kapí-
tulans talar Páll um kraft Guðs
í lífi manna, um sigurmátt trúar-
innar, sem megnar að umbreyta
lífi voru, gjöra það sterkt og heilt.
Hann talar um þá speki, sem gjör-
ir oss kleift að sjá til botns í sjálf-
um oss til fjalla í ríki andans, að
sjá tign þess takmarks, er hann
hefir sett oss og þann sálarstyrk
og andans mátt, sem stendur oss
til boða, viljum vér aðeins þiggja
hann. Páll skrifar: Hefi ég þess
vegna ekki heldur látið af að
þakka fyrir yður, er ég minnist
yðar í bænum mínum, oö biðja
Guð Drottins vors Jesú Krists,
föður dýrðarinnar, að gefa yður
anda speki og opinberunar, svo að
þér fáið gjorþekkt hann, og að upp
lýsa sálarsjón yðar, svo að þér
skiljið, hver sú von er, sem hann
hefir kallað ^ður til, hver ríki-
dómur þeirrar dýrðar, sem hann
ætlar oss að erfa meðal hinna hei-
lögu, og hver hinn yfirgnæfandi
I mikilleiki máttar hans gagnvart
oss, sem trúum.
Tvennt leggur Páll áherzlu á
hér: speki og opinberun annars
vegar og ríkidóm dýrðar Guðs og
mikilleik máttar hans hins vegar.
Hvoru tveggja er beint til ein-
staklingsins. Honum á aí veitast
speki og skilningur á ríkidómi og
mætti Guðs, og í lífi hans á mikil-
leiki máttar Guðs að verða auð-
sær.
Hverjum þeim manni, er vill
sigrast á sjálfum sér, er skilning-
urinn hin fyrst nauðsyn. Sá sem
á við sjálfan sig að stríða (og
hver á það ekki?), þarf fyrst að
skilja eðli þeirrar freistni, sem
hanr, bíður, og þeirra erfiðleika
persónulífsins, sem hann á við að
búa. Hann þarf að skilja sjálfan
sig. Það er forn regla og orðuðu
hinir fornu grísku heimspekingar
hana svo: gnóþí seáton, eða þekktu
sjálfan þig.
En ekki er nóg að kynnast sjúk-
dóminum, lækningaraðferðina þarf
líka að þekkja. Hver maður fer
að einhverju leyti og að einhverju
marki úr skorðum á geðsmunum
og geðlífi einhverntíma á ævinni
og jafnvel endrum og eins. Þetta
mál á því erindi til allra. Þreyta,
vonbrigði, augnabliks vonleysi og
uppgjöf, ástríða tveggja óskyldra
Kvillar í kúm — Margar ær
tvílemhdar, ollt upp í 90 prósent
ú bæ — Vorverkum uð Ijúka
MYKJUNESI, 10. júní. — Vorið
hefur verið fremur kalt til þessa
og hefur gengið á ýmsu með tíð-
arfarið. Stundum hafa verið stór-
rigningar, en aðra stundina hafa
verið næturfrost. Síðustu vikuna
hefur verið norðaustanátt og
þurrkar, kalt í veðri og stundum
allhvasst.
Hinum venjulegu vorverkum
er nú að mestu lokið, svo sen: að
bera á túnin og setja í garða. Þá
eru kýrnar komnar úr vetrar-
prísundinni í fjósunum og farnar
að vera úti fyrir nokkru. Svo til
allir beita nú kúnum á tún, a.m.k.
fram eftir sumrinu. Nokkuð hef-
ur borið á kvillum í kúm frarn
að þessu, t.d. drápust tvær kýr
á einum bæ hér í sveit er þær
komu út og sú þriðja var hætt
komin. Talið er að taðan í íyrra
hafi verið mjög steinefnasnauð
og hefur það komið fram gagn-
vart fénu síðarihluta vetrar og
í vor. T.d. hafa verið þó nokkur
brögð að því að ær fengju ein-
hvers konar doða og hafa sumar
drepist en aðrar verið læknaðar
þannig að sprautað hefur verið
í þær venjulegu kúakaikí. Helzt
hafa það verið fallegustu ærnar
er þannig hafa farið, en fé mun
yfirleitt hafa verið vel fram
gengið.
Sauðburður er víðast hvar
fyrir nokkru um garð genginn.
Hefur hann gengið ærið misjafnt
eins og oft vill verða. Á stöku
stað hefur frétzt um mjög mik-
inn lambadauða, en sums staðar
hefur vart nokkurt lamb mis-
farizt. Á fáum bæjum hefur þó,
sem betur fer, verið um mikið
tjón að ræða og yfir heildina lit-
ið mun útkoman vera góð.
Víða hefur verið mjög mikið
tvílembt, svona frá hetrningi
ánna og upp í % eða vel það En
eftir því sem ég veit bezt mun
metið vera hjá Karli Péturssyni,
bónda á Skammbeinsstöðum. Hjá
honum er 90% tvílembt og lifir
allt. Verður það vissulega að
teljast góð útkoma. Er þetta ann-
að árið í röð, sem ærnar eru
flestar tvílembdar hjá Karli. Á
stöku stað hafa komið þrílembur,
en ekki er það í stórum stíl.
Góður gróður er nú kominn
bæði á tún og úthaga og má gera
ráð fyrir að sláttur hefjist síðari-
hluta þessa mánaðar, ef tíð verð-
ur hagstæð.
Enda þótt vorverkum sé að
mestu lokið er margháttuðum
verkefnum að sinna við viðhald
mannvirkja og búreksturinn
sjálfan. Annars munu beinar
framkvæmdir hjá bændum, t.d.
við byggingar, ekki hafa verið
í eins smáum stíl og nú síðan á
kreppuárunum. Munu slíkar
framkvæmdir verða sáralitlar í
sumar hér í sýslu. Ekki stafar
það af því að þörfin sé ekki fyrir
hendi, enda þótt mikið hafi á-
unnizt í þeim efnum, heldur staf-
ar það af þeirri óvissu, sem ríkir
í efnahagsmálunum, umbúða-
laust, stjórnarfarinu í landinu.
— H. G.
þegar hæst er stefnt.
Geðlif sitt þarf hver að gjör-
þekkja en hann þarf eigi síður a4
gjörþekkja þá mynd, sem því er
ætlað að hafa, fullkomnur.armynd
þess. Að vera og að verða eru tvíl
sjónawnið sama máls og má hvor-
ugt annars missa við. Að verða
það sem maður er í raun og veru
eða ætti að vera, er takmark
mannsins hið æðsta, því þá stefnir
hann að því marki, sem Guð setti
manninum í sköpuninni.
Vegna þess segir Páll og biður
Guð „að gefa yður anda speki og
opinberunar, svo að þér fáið gjör-
þekkt hann'f Að gjörþekkja Guð
er að komast í samband við upp-
sprettulind allrar heilbrigði. Sjúk
dómurinn í hverri þeirri mynd, er
hann birtist, er bein andstæða
Guðs. Það §jáum vér bezt á frá-
sögunum um líf Krists. Hvar sem
hann kom, viku sjúkdómar «g
dauði. Kraftaverk hans segja oss
þá sögu, að þar sem Guð er, er
allt heilt, heilbrigt, sælt og fagn-
andi.
Að gjörþekkja Guð er að eygja
möguleikann að verða algerlega
heill á sál og líkama, að lifa í eft-
irvæntingu vonarinnar, trúarinn-
ar, sem væntir Guðs hjálpar. Það
er að ljúka upp hugskoti sínu
fyrir Guði, er hann vill við oss
tala, að segja fram bænarorð og
; ð vera hljóður fyrir Guði í senn,
og að umvefja aðra menn kær-
leika.
Síðari þáttur þess máls, sem
Páll flytur hér, er að mátÞ'r Guðs
og dýrð Guðs hefji upp, auðgi og
göfgi líf þess, sem trúir. Hann
segir: „. . . svo að þér skiljið . . .
hver hinn yfirgnæfandi mikilleiki
máttar hans (er) gagnvart oss
sem trúum“. Guð leiðir oss í allan
sannleika um sjálfa oss, er oss
Motnast „andi, speki og opinber-
unar“, og er vér höfum komizt
að raun um, hver Guð er, höfum
vér jafnframt séð stórmerki hans
í lífi voru, því það eitt að skilja
hver Guð er, er stórmerki Guðs.
En hver er þessi mikli Guðs
máttur, sem vér getum veitt inn
í líf vort? Páll svarar því, er hann
heldur áfram: „En þetta ev sami
áhrifamikli, kröftugi mátturinn,
sem hann lét koma fram á Kristi,
er hann vakti hann frá dauðum".
Sá kraftur Guðs, sem framkvæmdi
kraftaverk upprisunnar, megnar
að umbreyta lífi manna og hefir
gert það í þúsund ár. Páll var
sjálfur kallaður og honum snúið
við á lífsbrautinni. Ágústínus
hlýddi á kall Guðs, er hóf hann
upp á tinda mikilmenna sögunn-
ar. Lúther heyrði kallið og gafst
upp fyrir Guði og lauk upp fyrir
mætti Guðs, er gjörði líf hans
eitt hið öflugasta og djarfasta, er
um getur. Er kki líf séra HaH-
gi'íms gleggstur vottur þess, er
siguróður upprisunnar brýzt fram
af mætti andans í miðjum hörm-
um?
Þetta reyndi Páll og reyna
kristnir menn allra tíina þótt nöfn
þeirra sé ekki að finna á spjöldum
sögunnar. Sigurmáttur trúarinnar
í lífi einstakljngsins. Það er fyrir-
heitið og vort að þiggja.
4 luku burtfararprófi
TÓNLISTARSKÓLANUM var
sagt upp föstudaginn 31. maí.
147 nemendur voru innritaðir í
skólann á vetrinum, 102 í undir-
búningsdeild og 45 í framhalds-
deild, 91 námsmær og 56 náms-
sveinar og lögðu langflestir, eða
92 nemendur stund á píanóleik
sem aðalnámsgrein. 25 námu
fiðluleik, 11 söng, 11 tónfræði,
4 organleik.oooodo..
4 organleik, 4 lærðu á klarinettu,
3 á knéfiðlu og 1 á trompet.
Nokkrir nemendur höfðu tvær
eða fleiri aðalnámsgreinar. 4
nemendur luku burtfararprófi,
allir með mjög góðum vitnis-
burði: Hildur Karlsdóttir *g
Selma Gunnarsdóttir báðar í
píanóleik sem aðalnámsgrein,
Jón G. Þórarinsson í organleik
sem aðalnámsgrein, og loks Atli
Heimir Sveinsson, er lauk fulln-
aðarprófi í píanóleik einvörð-
Ungu. Prófdómendur voru frú
Jórunn Viðar og Páll Kr. Páls-
son organleikari.
Opinberir nemendatónleikar
voru haldnir að venju, og fóru
þeir fram í Austurbæjarbíói, ea
þar komu fram 20 nemendur 1
ýmsum greinum. Auk þess voru
haldnir mánaðarlegir nemenda-
tónleikar innan skólans.