Morgunblaðið - 28.07.1957, Blaðsíða 12

12
MORGVNBLAÐIÐ
Sunnudagur 28. júlí 1957
A
ustan
Edens
eftii
John
Stembeck
91
-____!
aði að — litfilmuna.
Hann kvæntist Unu, e. t. v.
vegna þess að hún hafði litla
kýmnigáfu til að bera. Og vegna
þess að fjölskylda hennar hræddi
hann og hindraði, fór hann með
hana norður á bóginn og tók sér
bólfestu á afskekktum og eyðileg-
um stað, einhversstaðar nálægt
landamærum Oregon. Hann hlýtur
að hafa lifað mjög frumstæðu lífi
innan um flöskur sínar og pappír.
Una skrifaði kuldaleg bréf,
gleðilaus en jafnframt án sjálfs-
meðaumkvunar. Henni leið vel og
hún vonaði að fjölskyldu sinni liði
vel. Eiginmaður hennar var* að
leggja síðustu hönd á uppgötvun
sína........
Og svo dó hún og lík hennar
var flutt hein á skipi.
Ég kynntist Unu aldrei. Hún
var dáin fyrir mitt minni, en
George Hamilton sagði mér frá
þessu mörgum árum síðar og augu
hans voru full af tárum og rödd-
in k+ökkvabrostin, svo að honum
varð erfitt am mál. —
„Una var ekki falleg stúlka, eins
og Mollie“, sagði hann — „en hún
hafði óvenjulega fallegar hendur
og fætur. öklamir voru grannir
eins og strá og allar hreyfingar
hennar voru mjúkar og léttar.
Fingurnir voru grannir og negl-
umar smáar. Og Una hafði fallegt
□-
-□
Þýðing
Svernr Haraldsson
□-
-a
hörund, gegnsætt, jafnvel lýsandi.
Hún hló ekki eða lék sér eins og
við hin. Hún var að einhverju
leyti ólík öllum öðrum. Það var
eins og hún væri alltaf að hlusta.
Þegar hún var að lesa, leit hún út
eins og manneskja, sem hlustar á
tónlist. Og þegar við spurðum
hanr að einhverju, þá leysti hún
úr spurningum okkar, ef hún gat
— ekki hikandi, vandræðaleg með
sífelldum: „getur verið“ og
„kannske", ein: og við hin hefð-
um gert í hennar sporum. Það
var alltaf einhver hreinn og lát-
laus einfaldleiki, sem einkenndi
Unu“, sagði George.
„Svo fluttu þeir hana heim. Negl
ur hennar voru brotnar og
sprungnar upp í hviku og fing-
urnir fleiðraðir og vinnulúnir. Og
litlu, fallegu fæturnir — —“
Georg varð að þagna um stund,
sökum geðshræringar og svo sagði
hann með ákafa þess manns, sem
er að berjast við að ná stjórn á
geði sínu og tilfinningum: — „Fæt
ur hennar voru beinaberir og rifn-
Útsala á hÖttum
hefst á mórgun. — Verð frá kr. 50.00
Hatta- og skermabúðin
2-24-80
M
<D
O
O
<D
B
'O
ö
Ö
B
co
RITSTJÓRN
AFGREIÐSLA
AUGLÝSINGAR
BÓKHALD
PRENTSMIDJA

ir og fleiðraðir eftirþymi og eggja
grjót. Hún hafði ekki notað skó
í langan tíma. Og hörundið var
hrjúft og hrufótt eins og ósútað
leður ....
Við höldum að það hafi verið
slys“, sagði hann. — „Allstað-
ar fullt af hvers konar efna-
blöndum í kringum hana. Já, við
höldum að það hafi verið“.
Dauði Unu kom eins og reiðar-
slag yfir Samúel. Hann mælti eng-
in hreysti — eða huggunar orð,
fór aðeins einförum og syrgði dótt
ur sína. Hann fann að hann mátti
sjálfum sér um kenna, vanrækslu
sinni og hirðuleysi. Andlit hans
varð hrukkótt, augun dauf og fjör
laus og herðarnar lotnar. Liza átti
hægara með að þola slíka harma.
Hún hafði aldrei alið neinar glæst
ar vonir í brjósti, hérna megin
grafar. En Samúel hafði reist hlát
urmúr gegn náttúrulögmálunum
Og dauði Unu hjó gínandi skörð
í brjóstviti hans. Hann varð á ör-
stuttum tíma gamall maður.
Hinum bömunum hans vegnaði
ve’.. George starfaði hjá vátrygg-
ingarfélagi. Will rakaði saman
peningum og var orðinn fjáður
maður. Joe hafði farið austur og
rak þar eins konar upplýsinga-
þjónustu og á því verksviði voru
gallar hans ekki lengur gallar,
heldur dyggðir. Hann fann að dag-
draumar hans samrýmdust vel
starfinu. Joe var mikill maður á
nýju verksviði.
Stúlkurnar voru giftar, allar
nema Des.'ie og hún rak arðvæn-
legan klæðasaum í Salinas. Nú
var Tom einn eftir heima, óráð-
inn hvað gera skyldi.
Tom hafði hvorki hina ljóðrænu
viðkvæmni föður síns né hið glað-
lega, snotra útlit hans. En þegar
maður nálgaðist Tom, fann mað-
ur strax hin sterku einkenni
hans — þrótt hlýju og óhvikandi
ráðvendni. En á bakvið þetta allt
lenydist feimni og hlédrægni.
Hann gat verið eins kátur og fað-
ir hans, en allt í einu og öllum
að óvörum gat svo þessi kæti horf-
ið, einmitt þegar hún stóð sem
hæst og maður sá hvernig Tom
hörfaði undan og hvarf í burtu.
Hann var maður dökkur yfir-
litum. Hörundið var dökk-rautt,
eins og fornt norrkt eða jafnvel
germanskt blóð rynni í æðum hans.
Hár hans og skegg var sömúleið-
is dökk-rautt á litinn. Augun voru
blá og óvenjulega blikandi. Hann
var afarmikill, með breiðar herð-
ar, stælta handleggi, en mjóar
mjaðmir. Hann gat tekið upp,
hlaupið, glímt og setið hest til
jafns við lesta aðra, þótt hann
keppti ekki við neinn í þeim grein-
um eða öðrum. Will og George
voru spilamenn og þeir reyndu
oft að lokkabróður sinn til að
taka þátt í gleði og raunum á-
hættunnar.
Ég hefi reynt það og mér
fannst það bara leiðinlegt og
þreytandi", sagði Tom. — „Ég hef
gert mér í hugarlund hvers vegna
því er þannig farið. Ég finn ekki
til neinnar gleði, þegar ég vinn
og ekki heldur til nokkurra leið-
inda þegar ég tapa. Og til hvers
er að eyða tíma i verknað sem
hvorki veitir manni gleði né sorg-
ir? Við vitum að það er ekki leið
til fjáröflunar og ef það getur
ekki líkst fæðingu og dauð ’., gleði
og sorg, þá virðist það — a. m. k.
í mínum augum algerlega tilgangs
laust. Ég myndi taka þátt í því,
ef það hefði oinhver áhrif á mig
— góð eða ill“.
Þetta gat Will með engu móti
skilið. Allt líf hans var sífelld
samkeppni og hann stundaði fjár-
hættuspil sem hverja aðra atvinnu.
Honum þótti vænt um Tom og
reyndi að veitv honum hlutdeild
í því, sem honum þóti sjálfum
skemmtilegt. Hann leiddi hann inn
á brautir iðskiptalífsins og
reyndi að innræta honum gleðina
af því að kaupa og selja, leika
á aðra menn, lifa áhættusömu lífi.
Samúel hafði sagt að Tom tæki
alltaf of mikið á diskinn sinn,
hvort sem það væru baunir eða
konur. Og Samúel var vitur, en
ég held að hann hafi aðeins þekkt
eir-' hlið á Tom. Kannske var Tom
opinskárri við börn. Það sem ég
skrifa um hann er aðallega byggt
á endurminningum. Hver veit
hvort sú lýsing verður rétt?
Við áttum heima í Salinas og
Lokuð vegno sumarleyfo
FBÁ 29. JÚLÍ TIL 12. ÁGÚST
Agúst Ármann heildverzlun
SIMI: 2-21-00
Opel Caravan '56
lítið keyrður, til sölu. Til greina koma skipti á
nýlegri 6 manna fólksbifreið. Ennfremur er til
sölu De Soto ’42 í góðu ásigkomulagi. — Ofan-
greindar bifreiðar eru til sýnis að Flókagötu 6.
— Uppl. efri hæð.
MARKUS Eftir Ed Dodd
1) Það verður erfitt að færa fol-
aldið með þessurn hætti frá móð-
ur sinni.
— Það gengur þó, ef við förum
rólega að því.
2) Það er engin furða, þótt þau
séu illa stæð fjárhagslega í Týndu
Skógum.
3) Það er ekki hægt að reka bú
með tilfinningasemi. í þessum
heimi er eins dauði annars brauð.
Það er alveg rétt frú.
við vissum alltaf þegar Tom hafði
komið í heimsókn. — Ég held að
hann hafi oftast omið að nætur-
lagi — vegna þess að þá fund-
um við Mary altaf pakka með sæt-
indum undir koddanum okkar, þeg
ar við vöknuðum. Og sætindi voru
dýrmæt í þá daga, alveg eins dýr-
mæt og nikkel, eða svo fannst okk-
ur krökkunum.
Stundu, 1 liðu margir mánuðir,
á þess að Tom kæmi í heimsókn.
En á hverjum morgni, þegar við
vöknuðum, stungum við höndun-
um undir koddana okkar, til að
vita hvort nokkuð hefði verið látið
þar um nóttina. Og ég geri það
enn, þótt mörg ár séu nú liðin síð-
an síðasti pakkinn frá Tom frænda
lá þar.
Mary systir mín vildi eklci vera
stúlka. Það var ógæfa, sem hún
átti vont með að sætta sig við. Hún
var aflraunamanneskja, frækn-
a.ti knattleikari og telpufötin
hindruðu hreyfingar hennar. Að
sjálfsögðu va þetta löngu áður
en hún gerði sér grein fyrir öll-
um þeim kostum sem fylgdu því
að vera stúlka.
Eftir löng og nákvæm heilabrot
hafði Mary fundið upp töfrabragð,
sem gæti breytt henni í þann litla,
duglega strák, er hún þráði að
vera. Ef hún sofnaði í töfrastell-
ingum, með hnén kreppt á réttan
hátt og fingurna krosslagða, einn
yfir annan, þá myndi hún breytast
í dreng á meðan hún svæfi. Á
hverju kvöldi reyndi hún að koma
sér í þessar tofrastellingar, en
það bar ekki neinn árangur.
aBtltvarpiö
Sunnudagur 28. júíí.
Fastir liðir eins og venjulega.
11,00 Messa í Hallgrímskirkju
(Prestur: Séra Jakob Jónsson. —■
Organleikari: Páll Halldórsson).
13,00 Skákþáttur: Að enduðu
heimsmeistaramóti stúdenta (Guð-
mundur Arnlaugsson menntaskóla
kennari talar um heildarúrslit og
rekur tvær athyglisverðar skákir).
15,00 Miðdegistónleikar (plötur).
16.30 Færeysk guðsþjónusta
(Hljóðrituð í Fuglafjarðarkirkju)
Séra Torkil Beder prédikar. 17,00
„Sunnudagslögin". — 18,30 Barna
tími (Helga og Hulda Yaltýsdæt-
ur). — 19,30 Tónleikar. — 20,20
Einsörgur: Elisabeth Schwarz-
kopf syngur lög eftir Mozart. —■
20,40 í áföngum: VI. erindi:
Gömul hús í Skagafirði (Kristján
Eldjám þjóðminjavörðnr). 21,00
Tónleikar (plötur). — 21,25 „Á
ferð og flugi“. Stjórnandi þáttar-
ins: Gunnar G. Schram. — 22,05
Danslög (plötur). — 23,30 Dag-
skrárlok.
Mánudagur 29. júlí.
Fastir liðir eins og venjulega.
20.30 Tónleikar: Hljómsveitin
Philharmonia í Lundúnum leikur:
George Weldon stjómar (plötur):
20,50 Umdaginn og veginn (Einar
Ásmundsson hæstaréttarlögmað-
ur) — 21,10 Einsöngur: Nicola
Rossi-Lemini syngur óperuaríur
(plötur). — 21,30 Útvarpssagan:
„Hetjulund“ eftir Láru Goodman
Salverson; III. (Sigríður Thorlac-
ius). — 22,15 Búnaðarþáttur. —
22.30 Nútímatónlist (plötur). —
23,00 Dagskrárlok.
Þriðjudagur 30. júlí.
Fastir liðir eins og venjulega.
20.30 Erindi: Upplausn Kalmar-
sambandsins (Jón R. Hjálmarsson
skólastjðri). — 20,55 Tónleikar
(plötur). — 21,20 íþróttir (Sig-
urður Sigurðsson). — 21,40 Ein-
leikur á píanú: Sally White leik-
ur. — 22,10 Kvöldsagan: „Ivar
hlújám" ■— 22,30 „Þriðjudagsþátt-
urinn". — 23,20 Dagskrárlok.
Óska eftir vel með farinni
Barnakerru
með skermi.helzt grárri. —
Uppl. í síma 33-5-15, að
Rauðalæk 44.