Morgunblaðið - 08.09.1957, Blaðsíða 12

Morgunblaðið - 08.09.1957, Blaðsíða 12
12 MORCVNBT 4 Ð 1Ð Sunnudagur 8. sept. ÍGS1) sneru sér í hring og ~.ungu. Hann: „Doodle-doodle-doo“ og hún: — „Deedle-deedle-dee“. Svc skelli- hlógu þau bæði og föðmulust á nýjan leik. Tom lét augun bvarfla um hana alla: — „Nei, er þetta ekki Dessie Hamilton í eigin persónu? Mér finnst ég kannast eitthvað við yð- ur. En þér eruð svo breytt. Hvað hafið þér gert við fléttumar?" Það tók hann langa stund að ná í fylgimiðann að farangri hennar, en loks tókst honum það og hann s^akk miðanum í vasa sinn, en ætl aði svo hvergi að geta fundið hann aftur, þegar sækja skyldi farangurinn. En seint og um síð- ir var hann samt búinn að hlaða koffortunum og körfunum í háan stafla, aftast í vagninum. Dökk- brúnu hestarnir tveir kröfsuðu ó- þolinmóðir með fram-hófunum í jörðina og reigðu hausana aft- ur, svo að vagnstöngin kipptist til. og það brakaði í vagngrindinni. Aktygin voru fægð og beizlissteng urnar glóðu sem gull. Á svipu- skaftinu miðju var hnýtt rauð slaufa og rauð bönd voru fléttuð inn í fax g>. tögl hestanna. To,.. hjálpaði Dessie upp í sætið og lét sem hann yrði feiminn, er honum varð litið á ökla hennar. Svo greip hann aktaumana, sem vafið hafði verið um svipuskapt- ið og hestarnir brugðu svo hart við, að það ískraði í framhjólun- um, er þau runnu eftir malarveg- inum. „Eigum við að aka einn hring um King City?“, spurði Tom — „Það er mjög falleg borg“ „Nei, þakka þér fyrir“, sagði hún. — „Ég held að ég muni al- vel hvernig hún er“. Hann beygði til vinstri og hélt í suðurátt og hestarnir fóru á greiðu brokki. „Hvar er Will?“ sagði Dessie. --------------------□ Þýðing Sverrn Haraldsson □-----------------------D „Ég veit það ekki“,- svaraði hann stuttaralega.. „Hefur hann talað við þig ný- lega?“ „Já, hann sagði að þú ættir ekki að koma hingað“. i „Það sama sagði hann við mig“, sagði Dessie. — „Hann fékk líka George til að skrifa mér“. „Hvers vegna skyldi • þú ekki gera það, ef þú sjálf vildir flytja hingað?“ spurði Tom gremjulega. „Hvað kemur Will það eigimlega við?“ Hún snart handlegg hans. — „Hann heldur að þú sért eitthvað undarlegur í kollinum. Hann seg- ir að þú sért alltaf að yrkja kvæði“. Tom varð myi'kur á svipinn: — „Hann hlýtur að hafa læðzt inn í húsið, einhvern tíma þegar ég var ekki heima. Hann ætti nú sannai'lega að passa sig á því, drengurinn. Hann hefur ekkert leyfi til að snuðra í minum blöð- um“. „Svona, stilltu þig nú“, sagði Dessie. — „Will er bróðir þinn. Þú mátt ekki gleyma því“. „Hvel'nig ætli hann kynni við það, ef ég væri að forvitnast í hans blöð?“ sagði Tom. „Hann myndi alls ekki láta það viðgangast", sagði Dessie þurr- lega. — „Hann geymir þau öll í læstum skjalaskáp. Jæja, við skulum nú ekki spilla deginum með reiði“. „Eins og þú vilt“, sagði Tom. „En hann hefur þegar gert mér gramt í geði. Ef ég vil ekki lifa sams konar lífi og hann — nú, þá er ég geðbilaður, hreint og klái'lega bi'jálaðux'“. Dessie vék samtalinu í aði'a átt: — „Þú mátt trúa því að ég hafði í ströngu að stríða, síðustu dagana", sagði hún. „Mamma vildi endilega koma með mér. Hef urðu nokkux-n tíma séð mömmu gráta, Tom?“ „Nei, ekki man ég eftir því. i Henni var aklrei neitt sérlega grát gjarnt um dagana". „Jæja, hún grét nú. samt. Ekki mikið, en samt mikið af henni að vera — stuttur ekki og nokkur snökt og svo þurrkaði hún sér um nefið, þerraði gleraugun og lét sem ekkert væri um að vera“. „Herra minn trúr“, sagði Tom. „Mikið er nú gaman, að þú skulir vera komin heim aftur, Dessie. Mér finnst eins og ég sé ox-ðinn heilbrigðui' eftir ’angan og erfið- an sjúkdóm". Hestarnir brokkuðu liðugt eftir beinni brautinni. — „Adam Trask er búinn að kaupa sér íýja Foi'd- bifreið", sagði Tom. — .„Eða kannske ætti ég heldur að ox-ða það þannig að Will hefði selt hon um Eord-bifreið“. „Ég vissi ekki að hr. Trask hefði keypt bifi'eið", sagði Dessie. „Hann ætlar að kaupr. húsið mitt fyrir mjög gott verð“. Hún hló. — „Ég heimtaði mjög hátt verð fyr- ir það. Ég var að hugsa um að lækka það dálítið, meðan á samn- ingunum stóð, en hr. Trask tók strax fyrsta tilboðinu. Og við það sat“. — „Hvað gerðirðu þá, Dessie?“ „Ég sagði hoi um, að ég hefði ætlað að lækka verðki'öfuna, en það virtist ekki skipta neinu máli". „Lofaðu mér því, að segja aldi'ei Will þessa sögu“, bað Tom. „Hann myndi láta ’oka þig inni“. „En húsið var ekki svona mikils virði“. „Ég endui’ttk það sem ég sagði ,um Will. Hvað ætlar Adam að nota húsið þitt?“ „Hann ætlar að flytja þangað. Hann vill láta tvíburana ganga í skóla í Salinas". „Og hvað ætlar hann þá að gera við jörðina og búið?“ „Ég veit það ekki. Hann minnt- ist ekkert á það“. „Hvernig ætli það hefði fai'ið, ef pabbi hefði fengið svoleiðis bú- jörð, í staðinn fyrir þetta harð- balakot sitt“, sagði Tom og brosti við. „Það var nú ekki sem allra verst". „Nei, kotið var gott til alls nema að búa á því.“. „Hefurðu nokkuvn tíma þekkt fjölskyldu sem haði jafnmai'gt til að skemmta sér við og við höfð úm?“ spurði Dessie alvai'lega. „Nei, það hef ég ekki gei't. En það var fjölskyldunni að þakka, ekki kotinu“. „Tom, manstu þegar þú fói'st með þær Jenny og Belle Williams á dansleikinn ■ og fluttiv þær á bekknum hennar mömmu?“ „Já, mamma lét mig aldi'ei gleyma því. Vel á minnzt, væri það ekki heillai'áð rð bjóða þeim Jenny og Belle að koma til okk- ar í heimsókn?" „Þær myndu áreiðanlega koma“, sagði Dessie. — „Jú, Tom Það skulum við gera“. Þegar þau beygðu út af þjóð- veginum, sagði hún: — „Ég veit ekki hvei-nig á því kann að standa, en mig rninnti að hér væri allt öðru vísi unfhorfs". „Þurrax-a og ófrjórra?" „Já, sennilega, Tom, hérna er alb. á kafi í grasi“. „Já og ég á líka rúmlega tutt- ugu nautgripi, til þess að éta það“. „Þú h'lýtur að vera orðinn rík- ur“. — „Nei, og kjötið á eftir að lækka í verði fyrst árferði vár svona gott. Gaman væri að vita hvað Will myndi gera. Hann er mjög hagsýnn maður. Ég man, að hann gaf mér einu sinni gott i'áð. „Leggðu alltaf stund á það sem skortur er á“, sagði hann. Will veit hvað hann syngur“. Vegurinn heim að húsinu hafði ekkert bi'eytzt, nema hvað hjólför in voru orðin dýpri og kollóttu steinarnir stóðu lengra upp úr yf- irborðinu. „Hvaða spjald er það, sem hang ir þax-na í runnanum?" spurði Dessie. Hún gi'eip það um leið og þau ókifm'amhjá í-unnanum. Á spjaldinu stóð: — „Velkomin heim". „Tom, þetta hefur þú gert?" „Nei, alls ekki. Það hefur ein- hver komið hingað". Með 50 metra millibili voru fest spjöld á í-unna eða hengt í gi’ein á einhverju trénu, eða neglt í stofninn á kastaníutré og á öllum þessum spjöldum stóð: — „Velkomin heim“. Dessie hrópaði upp yfir sig af gleði í hvert skipti sem nýtt spjald hirtist. Þau óku yfir seinustu hæðina og Tom stanzaði hestana svo að hún gæti notið útsýnisins yfir bei’nskustöðvai'nar. Uppi í hlíð- inni, hinum megin £ dalnum hafði einhver i'aðað hvítum kalkstein- um þannig, að þeir mynduðu með SIMRAD DÝPTARMÆLAR ASDIC-UTBUNAÐUR Tugir milljóna af okkar dýrmæta gjaldeyri hefur verið aflað í sumar með hjálp þess- ara ágætu tækja. lönd hafa nú valið SIMRAD fyrir fis kirannsóknarskip sin. Og það val er aðeins gert af fagmönnum. Asdic—útbúnaður hins vel þekkta skips G. O. SARS, verður nú endxyrnýjaður með S I M R A D . VELJIÐ SIMRAD OG ÞÉR V ELJIÐ RÉTT. FRIÐRIK A. JÓNSSON GARÐASTRÆTI 11 — SÍMI 14135. HE'S NOT MUCH BETTER SCOTTy... POOR LITTLE FELLOW... l'M AFRAID HE'S GOING TO DIE' 1) — Nú skaltu fara með hvolp inn inn í hús og halda hita á honum. Ég kem aftur seinna. 2) — Nei, Freyfaxi, þú getur ekki farið með Bangsa, þú verður að bíða hérna. 3) Seinna. — Nei, honum ætlar lítið að batna. Ég er hræddur um að hann ætli að deyja. 4) — Hann er voðalega veikur. Hann vill ekkert borða. Það er eins og hann sé líflaus. MARKUS Eftir Ed Dodd T * I HATE TO TELL YOU, CHERRY, BUT FRITZ LOOKS SICK, TOO HE WON'T EAT A THING... ALL HE DOES IS STAND AND MOPE/, risastórum bókstöfum, setning- ux.a: — „Velkomin heim, Dessie". Dessie þrýsti höfðinu að öxl bróður síns og bæði hló og grét samtímis. Tom sat hreyfingarlaus og starði fram fyrir sig: — „Hver getur eiginlega hafa gert þetta?“ sagði hann. — „Manni er vai’la óhætt lengur að fara að heiman, án þess að vera hræddur um eign ir sínar, fyrir einhverjum flæk- ingum“. 1 dögun vaknaði Dessie við hin- ar nístandi kvalir, sem hún fékk alltaf öðru hverju. Þær byi'juðu í síðunni og breiddust svo út, þvert yfir magann. Fyrst þreyt- andi vei-kur, svo logsár stingur og loks krampakennt tak, líkast því, sem líkami hennar væri kreistur og nístur í einhverjum heljargreipum. Þegar kastið leið hjá var hún örmagna og aðfram- komin. Það stóð ekki mjög lengi yfir, en á meðan það varaði, var öll meðvitund hennar um umhvei-f ið þurrkuð út og það var eins og hún væri að hlusta á stríðið sem fram fór í líkama hennar. Þegar aðeins voru eftir magn- leysið og sárindin, tók hún eftir því að fai'ið var að lýsa af degi á glugganum henna Hún fann hinn góða ilm af hi'essandi moi-g- unblænum, sem bærði gluggatjöld in og bar með sér angan af grasi, rótum og í’ökum jarðvegi. Og svo bvi’juðu hin mai’gvislegustu hljóð morgunsins að berast inn til hennar — spcrfuglar sem skutust tistandi á milli trjágreinanna, baulandi kýr sem ávítaði hinn leið inlega, sísvanga kálf sinn, blár SlJÍItvarpiö Sunnudagur 8. september: Fastir liðir eins og venjulega. 11.00 Messa í Dómkirkjunni (Prestur: Séra Óskar J. Þorláks- son.. Organleikari: Páll ísólfs- son). 15.00 Miðdegistónleikar (plötur). 16.30 Veðurfregnir. Fær eysk guðþjónusta (Hljóðrituð í Þórshöfn. 17.00 „Sunnudagslög- in“. 18.30 Barnatími (Helga og Hulda Valtýsdætur): 19.30 Tón- leikar: Isolde Ahlgrimm leikur á harpsikord verk eftir Bach (plötur). 20.20 Einsöngur: Elisa- beth Scwarzkopf (plötur). 20.40 í áföngum; XII. erindi: 21.00 Tón- leikar (plötur): 21.25 „Á ferð og flugi“. — Stjórnandi þáttarins: Gunnar G. Schram. 22.05 Danslög þ.á.m. leikur danshljómsveit Gunnars Ormslev. Söngkona: Hel ena Eyjólfsdóttir. (Endurtekið). 23.00 Dagskrárlok. Mánudagur 9. september: Fastir liðir eins og venjulega. 13.15 Búnaðarþáttur: Kraftfóðrið (Gísli Kristjánsson ritstjóri). 19.30 Lög úr kvikmyndum (plöt- ur). 20.30 Tónleikar: (plötur), 20.50 Um daginn og veginn (Frú Aðalbjörg Siguðardóttir). 21.10 Einsöngur: Magda Laszlo syngur fimm lög op, 16 eftir Béla Ear- tók (plötur). 21.30 Útvarpssagan: „Barbara" eftir Jörgen-Frantz Jacobsen II. (Jóhannes úr Kötl- um). 22.10 Fiskimál: Dr. Þórður Þorbjarnar^pn talar öðru sinni um vandamál síldarverksmiðj- anna. 22.25 Nútímatónlist: (plöt- ur). 23.05 Dagskrárlok. Þriðjudagur 10. september: Fastir liðir eins og venjulega. 19.30 Þjólög frá ýmsum löndum (plötur). 20.30 Erindi: Upphaf stjórnfrelsisbaráttu íslendinga á 19. öld (Bergsteinn Jónsson kand. mag.). 20,55 Tónleikar (plötur). 21.20 íþróttir (Sigurður 'Sigurðs- son). 21.40 Tónleikar : Banda- rískar og franskar hljómsveitir leika tónverk eftir Ravel (plöt. ur). 22.10 Kvöldsagan: „Græska og getsakir" eftir Agöthu Christ- ie; III. (Elías Mar les). 22.30 „Þriðjudagsþátturinn". — Jónas Jónasson og Haukur Morthens sjá um flutning hans. 23.20 Dagskár- lok.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.