Morgunblaðið - 10.12.1957, Blaðsíða 8

8
MORCVMIT 4Ð1Ð
Þriðjudagur 10. des. 1957
ÍJtg.: H.f. Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfus Jónsson.
Aðaintstjorar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Bjarni Benediktssorj.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnasorj frá Vigur.
Einar Asmundsson.
Lesbók: Arni Ola, sími 33045
Auglýsmgar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargiald kr. 30.00 á mánuði innanlands
1 lausasölu kr. 1.50 emtakið.
KOMMUNISTAR HAFA FYRIRSKIPUN
UM AÐ VERA í STJÓRN
VÍST hefði mátt ætla, að
allir teldu það til nokk-
urra tíðinda, er Þjóðvilj-
inn hinn 3. desember birti 5
dálka fyrirsögn svohljóðandi:
„11. þing Sameiningarflokks
alþýðu, Sósíalistaflokksins álykt-
ar:
Ríkisstjórnin er skuldbundin
að framfylgja tafarlaust sam-
þykktinni um brottför hersins.“
í sjálfri frásögn blaðsins segir
síðan m. a.:
„Fyrir því skorar þingið á rík-
isstjórnina að standa við fyrir-
heit sín um brottför hersins úr
landinu og treystir því, að full-
trúar Alþýðubandalagsins í rík-
isstjórn og á Alþingi neyti allra
krafta til þess að knýja fram taf-
arlausa lausn í þessu höfuðmáli
þjóðarinnar---------“.
Samstarfsblöð Þjóðviljans
gerðu þó þegar í stað lítið úr
þessum samþykktum.
Málgagn forsætisráðherrans,
Tíminn, hafði ekki svo mikið við
að segja berum orðum frá sam-
þykkt samstarfsflokksins um
þetta. Að sjálfri samþykktinni
um tafarlausa brottför varnar-
liðsins var fyrst vikið í forystu-
grein Tímans hinn 6. des. og
þá úr henni dregið. Þar eru sam-
þykktum flokksþings kommún-
ista valin þessi heiti: „Allt er
þetta gömul úppsuða---------allt
upp úr gömlum bókum kommún-
ista og ekkert nýtt---------
Málgagn utanríkisráðherrans
fullyrti aftur á móti, þegar hinn
5. desember, að ákveðið hefði
verið á flokksþingi kommúnista,
að fylgja ályktuninni um varnar
málin „ekki fast eftir“.
★
Nú er komið á daginn, að Tím-
inn og Alþýðublaðið höfðu hér
.réttara fyrir sér en Þjóðviljinn.
Á laugardag voru birt bréfa
skipti stjórnarflokkanna, sem
sanna, að í þessu hefur verið
samspil þeirra í milli undanfarn-
ar vikur. Það, sem nú er verið
að sýna almenningi, eru einung-
is skrípalæti, er stjórnarflokk-
arnir leika sjálfum sér til fró-
unar.
Kommúnistar skrifuðu sam-
starfsflokknum strax 1. nóvem-
ber og lögðu til, að ríkisstjórnir.
gæfi fyrir nóvemberlok yfirlýs
ingu „gagnvart ríkisstjórn
Bandaríkjanna um að hún óski
endurskoðunar, og þar með byrji
þeir frestir að líða, sem áskildir
eru í samningnum“.
Hvorugur hinn stjórnarflokk-
anna hafði svo mikið við að svara
kommúnistum fyrr en eftir lok
þessa frests. Svar Framsóknar
er fyrst dagsett 5. desember.
Ennþá eftirtektarverðara er
þó, að þeir biðu báðir fram yfir
flokksþing kommúnista. Það er
því ekki fyrr en þeir fengu fulla
vissu um, að þingið ætlaði sér
alls ekki að fylgja ályktuninni
um varnarmálin „fast eftir“, sem
þeir svara, og neita báðir að
verða við óskinni um hina um-
beðnu yfirlýsingu. Enda telur
Framsóknarflokkurinn stjórnar-
flokkana orðna svo áttavilta í
utanríkismálum, að setja verði
nefnd til að finna stefnuna!
Að loknu flokksþinginu þakk-
aði Alþýðublaðið það sigri Lúð-
víks Jósefssonar yfir Brj njólfi
UTAN UR HEIMI
Bjarnasyni, að ekki væri ætlunin
að fylgja ályktuninni um varnar-
málin „fast eftir“.
Allar þvílíkar bollaleggingar
eru byggðar á fulkomnum mis-
skilningi. Það er ekkert, sem
bendir til þess, að nein þvílík
barátta hafi verið á þessu flokks-
þingi.
Þess ber þvert á móti að minn-
ast, að í sumar flutti Hannibal
Valdimarsson pann boðskap
bæði innlands og utan, t. d. í
samtalinu við Kristeligt Dagblad,
að í ráði væri að leggja Sam-
einingarflokk alþýðu, Sósíalista-
flokkinn, niður og stofna í hans
stað nýjan einingarflokk.
Ur þeirri ráðagerð varð ekki
neitt. í stað þess að leggja flokk-
inn niður er Lúðvík Jósefsson,
samróðherra Hannibals, tekmn
sem gisl og settur í varafor-
mannsstöðu undir stjórn Einars
Olgeirssonar. Mannsins, sem nu
orðið er, með fárra mánaða
fresti, með annan fótinn austan
járntjalds, dvaldi þar t. d. sumar-
langt í boði stjórnvaldanna með
alia fjölskyldu sína. Einar hefur
því beint samband við valdhaf
ana í Kreml og rödd hans flytur
ómengaðan boðskap þeirra.
Hannibal, sem ætlaði að leiða
félaga sína í Aiþýðusambandinu
úr hinni kommúnistisku ánauð,
lætur Einar fyrst teyma sig til
hátiðahaldanna austur í Moskvu,
og verður síðan að sætta sig við,
að kommúnistar auglýsa enn bet-
ur en nokkru sinni fyrr fullkom-
in tök sín á Lúðvík Jósefssyni. í
augum þeirra, er bezt hafa fylgzt
með, eru þau tök raunar engin
nýjung, því að vitað er, að Lúð-1
vík hefur frá upphafi verið ó- [
mengaður Moskvu-maður.
★
Lúðvík Jósefsson átti ekki i
neinum deilum út af þessu máli
á flokksþinginu. Enda bregður
Þjóðviljinn sér ekki hið minnsta,
þótt utanríkisráðherrann lýsi yf-
ir, að „veiktar varnir íslands
mundu auka ófriðarhættu". —
Þvert á móti hælist Þjóðviljinn
hinn 8. des. yfir, að „Alþýðu-
bandalagið hafi aðstöðu til að
vinna sjálfstæðismálinu--------
innan ríkisstjórnar" þar sem ut-
anríkisráðherrann hefur þessa
skoðun.
Um hitt má spyrja: Hvað vakir
fyrir kommúnistum með buldri
sínu um varnarmálin nú, úr því
að þeir ætla þar engu að fylgja
„fast eftir“?
Vafalaust er það rétt, að eink-
um innan Framsóknar leika ýms-
ir tveim skjöldum í málinu, enda
ber sendibréfið frá 5. des. og
málflutningur Tímans að undan-
förnu því vitni. Það þarf því
ekki að vera rangt, sem sagt er
úr liði Hannibals, að Hermann
láti svo við Alþýðubandalags-
menn sem hann vilji liðið burt.
Hvað sem um það er, þá ræður
hitt meira, að kommúnistar hafa
gert upp hug sinn um það, að
þeir vilja engu til hætta um að
fá að hafa menn í ríkisstjórn
eins Atlantshafsríkis. Þess vegna
er flokksdeildinni hér fyrirskipað
að fylgja kröfunni um brottrekst-
ur varnarliðsins ekki „fast eftir'
en jafnframt leyft að gera nýjan
hávaða um málið í þeirri von, að
einhverju takist að bjarga af
fylginu með þvílíkum skripaleik.
Leikkonan Dawn Addams, sem er brezk að ætt, er fyrir miðju á myndinni. Til vinstri við liana er
rússneska leikkonan Tatjana Samoilva og til hægri stallsystur hennar, Leila Abascidze. Þær eru
staddar í rómversku hóteli í tiiefni af rússneskri kvikmyndahátíð í borginni eilífu. — Dawn
Addams er nú orðin furstafrú Massino.

Cjula lu
tt
u
œiictn
^JJoiÍs^woocl
Övö L uilivmjvidcij^é fög. í d3anda-
cL
L
L
nkfanum, keppa um ^apanóka
La Ibjpóóáöncjlionu
„í augum hennar er ég
alltaf litla stúlkan“
Sópransöngkonan Renata Te-
baldi er meðal vinsælustu söngv-
aranna við Metropolitanóperuna.
Á þessu hausti átti hún að syngja
fyrst fyrir um það bil hálfum
mánuði, en því varð að _aflýsa
vegna þess, að móðir hennar fékk
snert af slagi. Viku síðar féllst
Renata Tebaldi á að reyna að
syngja í Aidu, þó að hún gæti
varla fengið sig til þess að yfir-
gefa móður sína. En söngkonan
varð að hætta við áform sitt,
því að sama morgun og hún ætl-
aði að leggja af stað til Metro-
politanóperunnar, dó móðir henn-
ar. Söngkonan var svo frá sér af
sorg, að henni voru gefin róandi
lyf. Hún var einkabarn ítalskra
foreldra, sem slitu samvistum fyr
ir löngu. Renata Tebaldi er 35
ára gömul og ógift. Farið hafði
mjög vel á með þeim mæðgum.
„Móðir mín yfirgefur mig aldrei.
Hún er alltaf í för með mér. í
augum hennar er ég ennþá litla
stúlkan“, sagði söngkonan eitt
sinn um móður sína, sem var
matreiðslukona hennar, þjón-
ustustúlka og félagi.
Laun heiinsins eru van-
þakklæti
í Filey á Englandi ók ung kona,
frú Margrét Webster, í bifreið
sinni meðfram strandlengjunni.
Skyndilega snarhemlaði hún,
stökk út úr bifreiðinni, þaut nið-
ur að ströndinni, hljóp yfir sand-
inn, óð út í sjóinn og dró á land
tvo menn, sem höfðu fallið í sjó-
inn, er skemmtisiglingabát þeirra
hvolfdi. Því næst hjálpaði hún til
við að draga skemmtisiglingabát-
inn á land. Hún rölti nú aftur
að bifreið sinni, rennblaut og upp
gefin. Sá hún þá, að lögreglu-
þjónn hafði skilið eftir athuga-
semd, um að hún hefði stöðvað
bifreiðina á ólöglegum stað.
Um skeið sankaði Hollywood
að sér frönskum kvikmynda-
stjörnum, og síðar urðu þær
ítölsku eftirsóttastar. Nú er aust-
urlenzkum kvikmyndastjörnum
sífellt að fjölga í Hollywood,
einkum er mikið um japanskar
og kínverskar leikkonur í nýj-
um bandarískum kvikmyndum.
„Tehús Ágústsmánans“
Þessi tízka hófst með kvik-
mynd Marlon Brandos „Tehús
Ágústmánans“ og heldur áfram
í annarri kvikmynd frá Austur-
löndum, sem gerð er eftir hinni
þekktu skáldsögu James Mitch-
eners, Sayonara, og fjallar sag-
an um tvo bandaríska hermenn,
sem verða ástfangnir af tveim
japönskum stúlkum. Brando leik-
ur einnig aðalhlutverkið í þess-
ari mynd, en stúlkurnar tvær
leika þær Miiko Taka og Miyoshi
Umeki. Hin fyrrnefnda er reynd-
ar fædd í Bandaríkjunum, en er
alveg japönsk í útliti. Hún hefir
vakið mikla athygli i Holly-
wood, og hefir orðið til þess, að
kvikmyndafrömuðir sækjast nú
eftir austurlenzku efni í kvik-
myndir og austurlenzkum leik-
konum.
Kalypsó söngkonan
Hamamur;
Sú japanska stjarna, sem vak-
ið hefir undanfarið mesta ólgu í
Bandaríkjunum, hefir ekki enn
leikið í kvikmyndum, en tvö
kvikmyndafélög í Hollywood
keppa um að fá samning við
hana. Það er 19 ára gömul
kalypsósöngkona, Michiko Hama-
mura, sem hóf feril sinn sem
fyrirsæta listamanna, en tókst á
tveim árum að verða bezt laun-
aða stjarnan í Japan. Grammó-
fónplöturnar, sem hún hefir
sungið inn á, hafa aflað henni
heimsfrægðar. Hvar sem hún fer
um Tókíó stöðvast öll umferð,
og allar ungar stúlkur í Japan
stæla hár hennar, sem er um
metri á sídd, þröngar svartar
blússur, sem hún gengur í, og
pilsin, sem eru með langri klauf.
Ungu mennirnir stela auglýsinga-
spjöldum með myndum af henni,
svo að setja varð vörð við veit-
ingahúsin, þar sem hún söng. Hún
hefir komið eitt kvöld fram í
sjónvarpi í Bandaríkjunum og
hafði álíka áhrif á Bandaríkja-
menn og Japana.
Asía virðist verða í tízku í
Hollywood í ár. Aðrar kvik-
myndastjörnur eru farnar að ótt-
ast „gulu hættuna“ fyrir alvöru.
Tvær barnabækur
eftir innl. höfunda
FYRIR helgina sendi Bókaútgáfa
Æskunnar frá sér tvær barna-
og unglingabækur eftir innlenda
höfunda.
„Steini í Ásdal“ heitir ný
unglingabók eftir Jón Björnsson,
rithöfund. Þetta er hetjusaga
drengs, er gerist í íslenzkri fjalla-
byggð fyrir rúmri öld. Drengur-
inn er munaðarlaus og elst upp
á sveit fram að þeim tíma er
sagan hefst, en þá verða straum-
hvörf í lífi hans og er þeim
lýst.
„Ennþá gerast ævintýr" nefn-
ist hin bókin og er eftir Óskar
Aðalstein. Er það saga handa litl-
um börnum. Hún er prýdd
tuttugu teiknimyndum eftir Sig-
urð Guðjónsson, þannig að sögu-
hetjurnar birtast þar ljóslifandi.