Morgunblaðið - 16.01.1958, Side 7

■tt 1»i > ; *ju íf.».
á
Fimmtudagu'r 16. janúar 195E
MORCTINBLAÐIÐ
V/ð höfum
áhuga
segir Grikki sem er að læra íslenzku í Reykjavík
r
a
fengiB mikinn
íslendingum
RÉTT FYRIR JÓLIN kom hing-
að til lands óvenjulegur gestur,
fyrsti Grikkinn sem nemur ís-
lenzku við Háskóla íslands. Hann
heitir Sótíríos Halíassas og er
menntaskólakennari í Aþenu.
Hann kom til Reykjavíkur 22.
desember og býr á Gamla-Garði.
Jólunum eyddi hann hjá íslenzk-
um og erlendum kunningjum,
sem hann eignaðist þegar hann
kom hingað.
Sótíríos (hann vill endilega
hafa þá íslenzku venju að nota
skírriarnöfn) hefur þegar hafið
islenzkunámið, enda þótt nám-
skeiðið í Háskólanum hefjist ekki
•aftur fyrr en í febrúar. Það
byrjaði í október, þannig að hann
er þremur mánuðum á eftir flest-
um erlendu stúdentunum hér.
En hann setti það ekki fyrir sig,
heldur náði sér strax í kennslu-
bækur þeirra Snæbjarnar Jóns-
sonar og Stefáns Einarssonar og
nokkrar orðabækur, sem hann
hefur lesið af kappi. Afieiðingin
er sú, að viku eftir komu sína
var hann kominn vel niður í
málfræðinni og búinn að safna
sér talsverðum orðaforða, þann-
ig að hann sagði heilar setningar
alveg rétt. Kemur honum þar
að góðu haldi, að grísk mál-
fræði er um sumt svipuð hinni
íslenzku og ekki síður flókin.
Auk þess er hann mikill mála-
maður, hefur lagt stund á latínu,
rómönsku málin og þýzku, og
rússnesku sem hann kann hrafl í.
Sótíríosi er létt um íslenzkan
framburð, þar sem flest hljóð
málsins eru einnig til í grísku.
Hann býst við að geta talað ís
lenzku allsæmilega eftir þrjá til
fjóra mánuði.
Þegar ég hitti Sótírios að máli,
kvaðst hann hafa komið til ís-
lands af þeirri ástæðu, að íslend
ingar væru vinsælir í Grikklandi
vegna afstöðu sinnar í Kýpur-
málinu, en þeir hafa sem kunn-
ugt er einir allra ríkja Atlants-
hafsbandalagsins stutt Grikki
þvi máli. Styrkurinn til dvalar
innar hér er veittur af íslenzku
ríkisstjórninni, en hann var aug-
lýstur af grísku stjórninni, sem
borgaði ferðirnar til og frá ís-
landi. fslenzki styrkurinn nemur
12.500 krónum og er til sjö mán-
aða dvalar.
Sótíríos setur það ekki fyri:
sig enn sem komið er, að verð-
lagið er hátt hér. Hann er ánægð-
ur að vera kominn hingað; hon-
um líkar vel við fólkið og kann
prýðilega við Reykjavík, nema
þegar kaldast er. Annars kom
veðrið honum á óvart. Það var
kaldara í Rómaborg og Kaup-
mannahöfn en í Reykjavík, þeg-
ar hann flaug hingað.
Eftir að Sótíríos var farinn að
kanna íslenzkuna, spurði ég
hann, hvort honum fyndist hún
ekki erfiðasta tungumálið, sem
hann hefði lagt stund á hingað
til.
— Seisei nei, sagði hann á
sinni skemmtilegu Aþenu-grísku.
Þýzka setningafræðin og rúss-
neski framburðurmn eru mikiu
evfiðari. fslenzka málfræðin er
mér næstum því barnaleikur. Ég
kenni líka forn-grísku í Aþenu.
— Og hvað ætlarðu að gera
við íslenzkuna, þegar þú ert bú-
inn að læra hana?
— Sambandið milli fslands og
Grikklands hefur hingað til
mestmegnis verið á verzlunar-
sviðinu. Menningarlegt samband
hefur verið hverfandi lítið, og
mig langar til að bæta úr því
eftir beztu getu, t.d. með því að
þýða einhver íslenzk verk, ljóð
og sögur, á grísku. Það mundi
verða vinsælt, því Grikkir eru
einstaklega hrifnir af fslending-
uin, álíta þá einhverja hugrökk-
Sótíríos Halíassas
og
— Hvað segirðu þá um ís-
lenzka matinn?
— Ja, hann er auðvitað ólík-
ur okkar mat, en samt er sumt
ekki ósvipað. T.d. etum við mik-
ið kindakjöt eins og þið — já og
við höfum líka svið, borðum
hausana með augum og öllu sam
an.
— Hvað kom þér nú mest ;
óvart?
Sótíríos hugsar sig um; sýni-
lega er hann að leita að einhverj
um gullhömrum eins og góðun
grískum gesti er svo tamt.
— Jú það skal ég segja þér,
hefur hann máls eftir stutta í
hugun. Það var hjartahlýja fólks
ins í þessu kalda landi. Ég bjóst
hálfpartinn við, að fólkið væri
eins og loftslagið. Að vísu er
loftslagið betra en ég hélt — en
fóllíið gæti vel verið Suðurlanda-
búar. Menn kunna að njóta lífs-
ins hér, þeir eru glaðværir og
söngkærir, og ég hefi hvergi orð
ið var við manngreinarálit. Mér
fannst ég bókstaflega vera einn
af heimamönnum á heimilunum,
sem ég gisti um jólin. Allt kom
þetta mér skemmtilega á óvart.
Að sjálfsögðu er þetta ekki
tómur fagurgali. Grikkir og ís-
lendingar eiga merkilega margt
sameiginle'gt, bæði um lífsvið-
horf og lífshætti. En ég held nú
samt, að við séum eilítið daufari
í dálkinn og hæggerðari en hinn
gríski gestur virðist ætla. Hvað
um það, öllum íslendingum er
það vafalaust gleðiefni að hann
unir sér vel hér, og þá ekki síður
að hann er hingað kominn í þeim
lofsamlega tilgangi að læra mál
okkar og kynna okkur fyrir þjóð
sinni. Við bjóðum Sótíríos Halí-
assas velkominn og óskum hon-
um allra heilla.
s-a-m.
Góð stúlka
óskast strax til hússtarfa í mánuð eða lengur. Sér
herbergi ef óskað er. — Hátt kaup.
Uppl. í síma 15070.
Atvinna
Karl eða kona, vön verzlunarstörfum, óskast í hús-
gagnaverzlun. Tilboð sendist Morgunblaðinu fyrir
20. þ.m. merkt: „Húsgögn — 3738“.
ustu stuðningsmenn frelsis
réttlætis, sem nú eru uppi.
— Hafa ekki einhver af verk-
um Halldórs Laxness komið út
í Grikklandi?
Sótíríos opnar ferðatöskuna,
tekur fram þrjú þykk bindi og
segir:
— Jú þessar þrjár bækur hafa
komið út á siðustu tveimur ár-
um, siðan Laxness fékk Nóbels-
verðlaunin. Þær eru víst allar
þýddar úr þýzku.
Bækurnar eru „Salka Valka“.
„Heimsljós“ og „íslandsklukkan“.
Af kápumyndunum mætti ætla,
að sögurnar fjölluðu um norsk
eða sænsk efni, en griskir bóka-
útgefendur eru auðvitað ekki ve>
kunnugir íslenzkum staðháttum.
— Þegar ég kem heim til
Grikklands aftur, ætla ég að
skrifa í blöðin um dvölina hér og
kynna Grikkjum land ykkar og
þjóð. Kannski get ég sett saman
bók um ísland, en það er óhemju
dýrt að gefa út bækur í Grikk-
landi. Það hefur glatt mig að
sjá grískar bækur á mörgum
heimilum hér, t.d. Kviður Hóm-
ers. íslendingar virðast hafa mik
ið dálæti á Forn-Grikkjum. En
ég hef líka séð íslenzka þýðingu
á skáldsögu eftir Kazantzakis,
svo þið fylgizt sýnilega með því,
sem er að gerast hjá okkur í nú-
tíðinni. Ég vildi gjarna reyna að
endurgjalda þetta með því að
auka þekkingu landa minna á
afrekum fslendinga að fornu og
nýju.
— Kazantzakis er auðvitað
mikið lesinn í Grikklandi?
— Já, hann er áreiðanlega
mesta sagnaskáld okkar á síðari
öldum. Hann nýtur mikilla vin-
sælda, þótt sumum finnist hann
helzti nýstárlegur, og hann var
öllum Grikkjum harmdauði.
— Hvað viltu svo segja um
íslendinga eftir þessa stuttu dvöl
hér?
— Þeir eru vingjarnlegir og
gestrisnir ekki síður en Grikkir.
Ég hef komizt að raun um, að
þeir eru mikil menningarþjóð,
eins og ég hafði raunar heyrt
heima í Grikklandi. Það er margt
líkt með þjóðum okkar, saga
þeirra, bókmenntaafrek, frelsis-
ást og hatur á hvers konar kúg-
un. Og svo finnst mér íslending-
ar merkilega bjartsýnir, þótt þeir
hafi ekki mikið sólskin vetrar-
mánuðina. Mér geðjast vel að
Reykjavík. Hún er að sönnu ekki
ýkjastór og hér eru ekki mörg
tækifæri til skemmtana, en fólk
ið sjálft er svo skemmtilegt, að
það kemur ekki að sök. Aftur
á móti skil ég ekki, hvers vegna
þið kallið borgina Reykjavík.
Ég hef hvergi séð reyk. Ég
hefði nefnt hana „Vindavík“, ef
ég hefði komið hér fyrstur
manna. En loftið hér er tært,
hressandi og heilnæmt.
SÍMABÚÐ
13772
Verzlunin As gerir næstu 2 manuði tilraun
rneð fjdlbreyttar heimsendingar.
Sendum
IVUÓLIÍ - BUALÐ - KJÖT - FISK (hraðfrystan)
NVLEIMDIJVÖRUR
Tilraunin nær fyrstu vikuna til Rauðarárholts, Norðurmýri og Höfðahverfis, eða
austan Snorrabrautar, norðan Miklubrautar og vestan Kringlumýrarbrautar. Síma
búðin verður fyrst um sinn opin frá kl. 4, miðvikudag, fimmtudag, föstudag
laugardag frá klukkan 12 — sími 13772 —
og
Orlsending til útvegsmonna
Nú er mögulegt að lækka útgerðarkostnaðinn inikið með því að nota ,SILVER-STAR‘
þorskanetin sem framleidd eru úr hinu nýja Nylongarni 330 sem endist allt að
helmingi lengur en venjulegt nylongax-n.
Pantið strax í dag — ,.SILVER-STAR“ þorskanet til reynslu og
samanburðar við önnur net. —
'CL £ cuL-db** A-i

iLthaJUL NyLcn-yaA.tv> ‘jeyn íaj-ts cj Sóla.*.
viailtr I kíu.KKu sL'uncCmn.
Einkaumboð:
Þórður Sveinsson & Co. h.f.