Morgunblaðið - 18.01.1958, Blaðsíða 7

Laugardagur 18. jan. 1958
MORCTiiXTUAÐlÐ
7
Þegar Heiðmörk var opnuð 1950 gróðursetti bcrgarstjórinn,
Gunnar Xhoroddsen, litla trjáplöntu, sem var eins konar
vígslutré Keiðmerkur. Nú er planian að verða að stóru tré
og er myndin tekin af trénu 195G.
Yiarlotfar aihutjanir ióru irtr.wn
á síaSarvaii iramtíSarhaiuar
L/ðno dr/ð var mesta starfs-
árið í sögu Heiðmerkur
Friðland Reykvíkinga verður œ
fegurra með hverju árinu
Stutt samtal v/ð Einar G. E.
Sæmundsson, skógíræbing
ARIÐ 1957 var merkasta starfsárið í sögu Heiðmerkur, sagði
Einar G. E. Sæmundssen, skógarvörður, þegar tíðindamað-
ur Morgunblaðsins átti tal við hann í gær. Það sem hér ber
til er að aldrei hefur verið gróðursett meira á einu ári en
gert var í fyrra en þá voru samtals 166.555 trjáplóntur settar
niður. Tegundirnar eru nú orðnar fleiri en áður og áhugi
fyrir ræktun Heiðmerkur hefur aldrei verið meiri en nú.
— Hverjir vinna að Heiðmörk?
— Það eru margir aðilar, sagði .
Einar. Vinnuskólinn gróðursetti1
milli 70—80 þúsund plöntur, en
sjólfboðaliðar í 48 félögum í bæn
um gróðursettu tæplega 90 þús-
und plöntur. Alls munu um 1000
Reykvikingar taka þátt í sjálf-
boðavinnunni á hverju ári. Þetta :
sýnir að áhuginn fyrir gróður-1
setningunni í Heiðmörk er mjög
mikill.
í ár var hafin ny gróðursetn-
ingaraðferð. Plönturnar eru gróð-
ursettar með hnaus og hefur
það reynzt mjög hentug aðferð
Með þessu móti er hægt að gróð-
ursetja allt sumarið og plantan
fær næringarforða með sér í
hnausnum, þegar verið er að
flytja hana. Milli 50—60 þúsund
slíkar plöntur voru gróðursettar
í sumar.
Svo eru það tegundirnar. Mest
var sett niður af sitkagreni, segir
Einar, eða milli 50 og 60 þúsund
plöntur. Sitkagrenið hefur dafn-
að bezt í Heiðmörk. Af bergfuru
var gróðursett álíka mikið en
þessi tegund er sérstaklega notud
á lélegri vaxtarstöðum. Aðrar
tegundir eru svo hvítgreni, sitka
framtíð við að planta, græða
landið o. m. fl.
Það þarf ekki að kviða fram-
tíð Heiðmerkur, því áhuginn fyr-
ir henni er vaxandi. Hér er um
að ræða gott samstarf bæjarbúa,
skógræktarfélagsins og svo bæjar
yfirvaldanna, sem hafa lagt sig
fram um að styðja að ræktun
Heiðmerkur svo sem framast er
unnt.
Tilgangurinn með ræktun Heið
merkur er að klæða landið þeim
gróðri, sem hæfir henni og sem
Reykvíkingar vilja hafa á frið-
landi sínu. Skógrækt tiF nytja
kemur þar af sjálfu sér að
| nokkru leyti, en aðalmarkmiðið
J er að bæta landið og auka á feg-
urð þess og fjölbreytni. Með
þessu er höfuðstaðarbúum veitt-
ur aðgangur að friðsælli náttúru
og er þetta fagra land rétt við
I sjálfan bæinn.
AL.L.MIKLAR umræður urðu í bæjarstjórn Reykjavíkur í fyrra-
kvöld um tillögur Sjálfstæðismanna um framtíðarstækkun Reykja-
v íkurhafnar. Svo virtist þó að minnihlutaflokkarnir væru í öllum
aðalatriðum samþykkir þessum tillögum og viðurkenndu, að hér
væri verið að marka merkileg spor í sögu Reykjavíkur. Þeir
gagnrýndu þó, að ekki hefðu komið fram nægilegar forsendur eða
rök fyrir staðsetningu hinnar nýju hafnar. Var það þó leiðrétt og
virtist misskilningurinn stafa af því að minnihlutafulltrúarnir
sumir voru fjarverandi við fyrstu umræðu og heyrðu ekki þær
upplýsingar, sem borgarstjóri gaf um þetta.
„Kemur af fjöllum"
Fyrstur talaði Bárður Daníels-
son. Hann sagði að það væri
mikilvægt að áætla framtíðar-
höfn stað, alveg eins og það væri
mikilvægt að fá að vita, hvort
fiugvöllur skyldi vera í framtíð-
inni þar sem hann er nú. Fyrr
en það væri gert væri erfitt að
ganga frá heildarskipulagi bæj-
arins. Þess vegna kvaðst hann
fagna þvi að ákvörðun væri tekin
um staðsetningu hafnarinnar. A
hinn bóginn taldi hann, að til-
lögur Sjálfstæðismanna í þvi
væri gerðar af of miklu flaustri
og það vantaði allan rökstuðning
fyrir staðarvali og samanburð
við aðra hugsanlega staði fyrir
höfnina.
Björgvin Frederiksen undr-
aðist, hve illa Bárður væri
upplýstur í þessu máli. Það
væri sem hann „kæmi
af fjöllum“. — Sann-
leikurinn væri sá, að borgar-
stjóri hefði lesið ýtarlcgar for-
sendur fyrir staðarvali hafn-
arinnar við fyrstu umræðu. —
Síðan vék Björgvin að tillögu
frá Þóröi Björnssyni um að
hafnarsjóður léti byggja drátt
arbrautir og þurrkví í Engey,
þegar hafnargarðar væru
komnir. Taldi bann það nokk
uð snemmt að fara strax að
skipuleggja öll smáatriði í
hinni nýju liöfn. Þetta væri
svo mikið stórvirki, að það
myndi taka áratugi að fram-
kvæma það og við gætum ekki
séð fyrir hvernig skipastærð
eða samgöngur yrðu þá. Hitt
væri aðalatriöið í fyrstu, að
samþykkja, að hin miklu,
mannvirki, hafnargarðarnir,
skyldu gerðir.
Hagsmunir iðnaðarins
Hins vegar tók Björgvin það
fram, að það væri óvíst, hvort
það væri heppilegt, að höfnin
sjálf tæki í sínar hendur skipa-
viðgerðir. Við ættum í járniðn-
aðinum stór og þróttmikil fyrir-
tæki, sem hefðu yfir fullkomn-
ustu tækjum og sérkunnáttu
að ráða. Taldi Björgvin, að Þórði
Björnssyni væri nær að
stuðla að því að samtök
sem hann stendur að sendu ekki
skip sín til viðgerða í öðrum
löndum og sviptu hina íslenzku
stétt járniðnaðarmanna atvinnu
með því.
Magnús Ástmarsson taldi að
ekki hefði farið fram nægileg
rannsókn áhafnarstæði. Benti
hann á, að þegar ráðhúsi var val-
inn staður hefði nefnd haft mál-
ið lengi til athugunar.
Vandlega athugað
Einar Thoroddsen flutti nú
ýtarlega ræðu, þar sem hann
rakti enn á ný, rökstuöning-
inn fyrir staðarvali hinnar
nýju hafnar. Kom í Ijós, að
það hafði verið vandlega
rannsakað og athuguð hafn-
arskilyrði á mörgum stöðum,
svo sem i Skerjafirði, við
Akurey, á Viðeyjarsundi og
Eiðisvik. Rannsóknin hefði
sýnt það svo ekki yrði um
villzt að hentugasta hafnar-
stæðið væri milli Laugarness,
Engeyjar og Örfiriseyjar.
Þórður Björnsson flutti stutta
, ræðu. Kvaðst hann vera á þeirri
SJALFSTÆÐISMENN á Sel
fossi hafa opnað kosningaskrif
stofu í verzlunarhúsi S. Ó.
Ólafssonar & Co. (2. hæð).
Skrifstofan er opin daglega
frá kl. 10 árdegis til kl. 10 síð
degis. Sími skrifstofunnar er
119. Stuðningsfólk D listans á
Selfossi er beðið að hafa sam-
band við skrifstofuna.
Sjalfboðaliðaflokkur í Heiðmörk
skoðun, að réttast væri að hafn-
arsjóður ætti dráttarbrautir og
þurrkví í höfninni með sama
hætti og hann á bryggjur, vöru-
hús og krana. Hann myndi síðan
leigja þetta út.
Bárður Daníelsson ítrekaði enn
þrátt fyrir skýringar Einars
Thoroddsen að upplýsingarnar
væru ekki nógu ýtarlegar. Hann
sagði að engin ástæða væri til
að forðast staðsetningu hafnar ná
lægt Áburðarverksmiðjunni í
Gufunesi. Það væri algengt er-
lendis að áburðarverksmiðjur
væru staðsettar innan um aðrar
verksmiðjur. Krafðist Bárður
þess að fá samanburðar kostnað-
aráætlun um hvað kostaði að
gera hafnargarða utan um höfn-
ina við Engey og hins vegar
hafnargarða um höfn á Þerneyj-
arsundi og Viðeyjarsundi.
Ingi R. Helgason vildi einnig
fá ýtarlegri upplýsingar um for-
sendur staðarvals.
Að umræðum þessum loknum
fór fram atkvæðagreiðsla og voru
tillögur Sjálfstæðismanna sam-
þykktar samhljóða.
Séð yfir plantaðan
bastarður, stafafura, birki, rauð-
greni, blágreni og skógarfura.
Alls hafa verið gróðursettar
um 870 þúsund trjáplöntur í
Heiðmörk.
Vegagerð og stækkun
Vegirnir um 'Heiðmörk lengj-
ast alltaf. Nýir vegir voru gerðir
á árinu sem leið, sem voru allt
að 6 km að lengd, en enn er ekki
búið að mölbera nema lítinn
hluta þeirra.
Svo var stigið það mikla spor,
að taka Vífilsstaðahlíð og
Grunnuvötn inn i Heiðmörk með
sérstökum samningi við þá aðila,
sem yfir landinu réðu. Þetta
land, sem er 500 ha, er nú komið
í friðun og er girt að mestu.
— Hvað er að segja um fram-
tíðina?
— Það er mjög mikilsvert, seg-
ir skógarvörðurinn, að gott sam-
starf verði áfram við Vinnuskól-
ann. Það væri æskilegt að hann
fengi fastan samastað í Heiðmörk
og er það tillaga Gunnars borg-
arstjóra. Nægilegt verkefni er
þarna fyrir börnin um langa
blett í Heiðmörk
Að lokum segir Einar: —
Gróðurmáttur Heiðmerkur hef-
ur aukizt svo við friðunina,
að landið er nú vart þekkjanlegt
frá því sem áður var.
Norðlendingar eru að vonum
hreyknir af hinum fögru heiðar-
löndum sínum, þar sem gróður-
inn er kraftmikill og fagur og
litirnir undramargir. Mér þótti
því mjög vænt um það, þegar
þingeyskur bóndi kom í heim-
sókn i Heiðmörk í sumar og lét
þau orð falla, að þetta land væri
svo fallegt, að það „væri rétt
eins og heima hjá okkur“, sagði
hann. Þetta land væri likast fal-
legri heiði þar nyrðra.
Þannig var viðtalið við Einar
G. E. Sæmundsen skógarvörð.
sem manna bezt þekkir til Heið-
merkur.
Fleiri og fleiri Reykvíkingar
leggja nú leið sína þangað á
liverju sumri og það er orðinn
einn þátturinn í bæjarlífinu að
skreppa þangað á góðum sumar-
degi, annaðhvort til þess að
vinna þar að ræktun Iandsins
eða til þess að njóta sólar og
birtu úti í náttúrunni.
foss