Morgunblaðið - 11.07.1958, Blaðsíða 2

2
MOK rrnvnr a mi
Föstudagur 11. júlí 1958
islemku þingmenn-
irnir aiiur í Hoskvu
MOSKVU, 10. júlí. —
Einkaskeyti frá Reuter.
ÍSLENZKA þingmannanefndin
kom til Moskvu í dag úr ferð
sinni um Ráðstjórnarríkin, segir
í fréttastofufregnum frá Tass.
Eftir stutta hvíld heimsóttu þing
mennirnir skipulagsnefnd Sovét
ríkjanna og ræddu þar við yfir-
mann fiskveiðideildarinnar, sov
ézka ráðherrann Alexander Ish-
kov, sem lýsti þróun fiskimála
í Sovctríkjun un
Emii Jónsson kvaðst vtra sam-
mála því, að efla þyríti á allan
hátt samböna mií i visindamanna
á svi'öi rannsókna í sambandi við
fiskiðnað á íslandi, í So/étríkjun
um, í Danmörku og Noregi.
þingmennirmr ióru siðan til
Leninhæða, þar sem þeir skoð-
uð j Moskvuháskólann og spurðu
m.a. um töku erlendra stúdenta
inn í skólann og um námsfyrir-
komulag. Síðan héldu þeir til suð
vesturhluta Moskvuborgar, þar
sem þeir kynntu sér aðferðir við
húsabyggingar í stórum stíl, seg-
ir í fréttaskeytinu frá Tass.
★
fslenzki sendiherrann í Moskvu,
Pétur Thorsteinsson, hafði í dag
boð inni í Moskvu til heiðurs ís-
lenzku þinginönnunum.
Leiðrétting
LEIÐINLEKJ prentvilla hefir
slæðst inn í athugasemd mína í
Morgunblaðinu í dag. Þar stend
ur með „áprentunm tónleikum",
en á að vera: með ágætum tón-
leikum.
Reykjavík, lO.júlí 1958.
Jón Leifs.
Síðastliðið ár hafa margir starfsmenn Flugfélags íslands farið
erlendis tii tækniþjálfunar, einkanlega vegna Viscountflugvél-
anna Gulifaxa og Hrímfaxa, sem annast hafa miliilandaflug
félagsins í rúmlega fjórtán mánuði. Flugvirkjarnir hafa flestir
farið til Englands þar sem þeir hafa notið kennslu hjá frain-
leiðendum Viscountanna, Vickers-Armstrong og Rolls-Royce.
Á myndinni eru taldir frá vinstri: Stefán Viihelmsson, Bragi
Jonsson, M. A. Byrne, kennari og Gunnar Valgeirsson.
Vestur-Þýzk yfirvöld
vilja Eisele framseldan
Grunaður um að hafa myrt marga
foitya í fiuoteiura/V
MUNCHEN, 10. júlí. — Reuter.
Vestur-þýzk yfirvöld munu fara
fram á það við egypzku stjórnina,
að dr. Hans Eisele, fyrrverandi
Hringskonur hafa lagt
3,1 milj. í barnaspíta'ann
spítalans; en Hringkonur munu
vinna ötuliega að ijáröflun í þá
byggingu, svo að hún geti tekið
til starfa sem allra fyrst.
Heita Hringkonur á almenning
að veita þeim lið í þeirri loka-
sókn.
Úr Barnaspítalasjóði var á ár-
inu greitt til nýbyggingarinnar
i kr. 1.090.000,00, en alls hafa
| framlög sjóðsins til nýbyggingar-
innar verið kr. 3147.000,00.
STJÓRN félagsins er óbreytt frá
í fyrra, en hana skipa: frú Soffía
Haraldsdóttir, form., frú Gunn-
laug Briem, varaforrnaður, frú
Margrét Ásgeirsdóttir, ritari, frú
Eggrún Arnórsdóttir, gjaldkeri
og frú Sigþrúöur Guðjonsdóttir,
meðstjórnandi. Varastjórn skipa:
frú Guðrún Hvannberg, frú Dag-
mar Þorláksdóttir, írú Herdís Ás- |
geirsdóttir og frú Theódóra Sig- j
ujðardóttir.
Fjáröflunarnefnd félagsins var !
kosin í fyrra til tveggja ára, en 1
hana skipa frú Maria Bei-nhöft, *
formaður, Garðastræti 40, frú X _ -■ - - - -____-- - £ -____i„______-
Ragnheiður Einarsdóttir, Greni- T FQIH i $ $ SF$W CB F P i B SVS SJI
mel 1, frú Ágústa Johnsen, í
SS-læknir í Buchenwaldfanga-
búðunum verði framseldur. Eis-
ele heíir leitað hælis sem póli-
tískur flóttamaður í Egyptalar.di.
Dómsmálaráðheirann í fylkis-
stjórninni í Bayern, dr. Anker-
múller, sagði sl. mánudag, að
Eisele, sem hvarf frá heimili sínu
í Múnchen í sl. mánuði, væri
grunaður um að hafa myrt fjöl-
marga fanga í Buchenwald. Hefði
Eisele augljóslega flúið frá
Múnchen, af því að hann óttaðist
réttvísina. Eisele sagði víð frétta-
ritara DPA í gistihúsi í Karíó
í dag: „Ég kom hingað sem ferða-
maður með vegabréf og áiítun
í lagi“. Kvaðst hann vera í boði
arabískra vina sinna og væri á
leið til Austurlanda: „Ég flúði
ekki frá Þýzkalandi, og fyrr eða
síðar mun ég koma þarxgað aft-
ur“.
— H. C. Hansen
Framh. af bls. 1
ráðherrann spurður nokkurra
spurninga og fjölluðu þær aðal-
lega um landhelgismálið, eins og
gefur að skilja. Einnig var hann
spurður um handritamálið. Hann
sagði, að ekkert nýtt hefði komið
fram í því og engin ný nefnd
hefði verið skipuð til að fjalla
um það mál, enda heíðu báðir !
stærstu andstöðuflokkar dönsku !
ríkisstjórnarinrar lagzt gegn því
að siík nefnd yrði skipuð. Það er
tilgangslaust að stíga nýtt spor í
þessu máli, sagði ráðherrann
ennfremur, fyrr en einhver von
er um, að það beri árangur. Aftur
á móti kvað hann það persónu-
lega sköðun síaa, að samkomulag
mundi nást í þessu viðkvæma
máli. Ég veit ekki, hvenær það
verður, sagði ráðherrann. Það
getur dregizt tvö, þrjú eða fleiri
ár, en það er persónuleg skoðun
mín, að málið verði leyst, svo
báðir aðilar geti vel við unað.
Hagstæðasta lausnin —
allsherjarsamkomulag
Ráðherrann var spurður um
svonefnda svæðaráðstefnu, sem
hann vildi, að kölluð yrði sam-
an. Hann kvaðst ekki geta sagt
um, hvaða lönd hefðu átt
að taka þátt í slíkri ráðstefnu.
Forsendur hennar hefðu verið
þær, að ísland tæki þátt í
slíkri ráðstefnu, annars yrði hún
til einskis gagns. En af ýmsum á-
stæðum hafa íslendingar ekki
treyst sér til að lýsa yfir þátt-
töku sinni í slíkri svæðaráð-
stefnu. Þá sagði forsætisráðherr-
Bandaríkjamaður kom
Mikiubraut 15, frú Ragnheiður
Einarsdóttir, Grenirnel 19, frú
Dagmar Þorláksdóttir, Skeiðar-
vog 69, frú Martha Thors, Vest-
urbrún 18 og frú Guðrún Hvann
berg, Hóiatorgi 8.
Félaginu hefir orðið vel ágengt
á síðasta starfsári, og hefir meg-
ínverkeínið verið eins og undan-
farið að safna fé i Barnaspítala-
sjóð. í sjóðinn bættist á árinu
um 423.000 kr. var fjárins aflað
með ýmsu móti, svo sem merkja
sölu, sölu jólasxrauts allskonar,
og með því að halda bazar í sam-
bandi við kaffisolu í Sjálfstæðís-
húsinu. Auk þess að síyðja'þessa
ýmislegu fjáröfiun, styrkti al-
menningur félagið mjög rausn-
ariega, nú sem ávalit áður, ým-
ist með gjöfum, áheitum eða með
því að kaupa minningarspjöld
Barnaspítalasjóðs. Nam sala
þeirra um 116.000 kr. og hefir
aldrei áður numið svo hárri upp-
hæð. Einnig voru áheit og gjafir
með mesta móti.
•
Virðist starfræksla Barnadeild
ar Landsspítalans þetta fyrsta
starísár, en deildin var opnuð þ.
19. júní 1957, hafa orðið almenn-
ingi hvatning til þess að styrkja
Barnaspítalasjóðinn af mikilli
rausn. Enn þarf þó mikið fé til
þess að hin nýja Barnadeild
verði íullg í nýbyggingu Lands-
SENDIHERRA Bandaríkjanna í
Ráðstjórnarrikjunum, I. E.
Thompson, var boðið að koma
fram í sjónvarpi í Moskvu í til-
efni af þjóðhátíðardegi Banda-
ríkjanna hinn 4. júlí sl. Sendi-
herrann flutti þar 15 mínútna
ávarp og lagði áhei-zlu á þá ósk
Bandaríkjamanna, að komið (
verði á frjálsri og óháðri írétta-
og kynningarstarfsemi milli
Bandaríkjanna og Ráðstjórnar^
rikjanna og ferðamannastraumur
milli landanna verði óhindraður.
„Við erum þeirrar skoðunar, að
frjáls straumur frétta og upplýs-
inga sé gagnlegur, jafnvel nauð-
synlegur, í skiptum okkar við
önnur ríki. Margs konar ágrein-
ingur rís milli landanna, vegna
þess að þjóðirnar og ríkisstjórn-
irnar í heiminum eru illa upp-
lýstar um atburði í öðrum lönd-
um.“
Sendiherrann lét í ljós ánægju
vegna hinna auknu skipta milli
landanna á sviði mennta, vísinda
og íþrótta, en bætti við, að frjáls
upplýsingastarfsemi væri „jafn-
vel enn mikilvægari."
„Einnig vildum við gjarnan
láta útrýma hinum svonefndu
„lokuðu svæðum“ til þess að af-
nema þær hömlur, sem nú eru
á ferðum manna“.
Sendiherrann lauk máli sinu
! með því að fullyrða, að stefna
Bandaríkjanná miðaði að því að
koma á varanlegum friði, sem
byggðist á réttlæti og skilningi.
Thomson er fyrsti Bandarikja-
maðurinn, sem komið hefur fram
í sjónvarpi í Moskvu. Rússneski
sendiherrann í Bandaríkjunum,
Mikhail A. Menshikov, er aftur
á móti góðkunnur sjónvarps-
hlustendum í Bandaríkjunum,
þar eð hann hefur alloft komið
fram í dagskrá stærstu sjón-
varpsstöðva Bandaríkjanna. Loks
má geta þess, að ein stærsta
bandaríska sjónvarpsstöðin hafði
viðtal við Nikita Krúsjeff, áður
en hann varð forsætisráðherra.
U. C. Hansen
ann og lagði áherzlu á það, að
hann vildi ekki blanda sér í land
helgismál íslendinga eða íslenzka
stórpólitík. í sambandi við út-
víkkun færeysku landhelginn-
ar sagði H. C. Hansen, að það
mál væri alveg komið undir að-
gerðum íslendinga. Hann benti
á, að Danir hefðu tekið þá af-
stöðu á Genfarráðstefnunni, að
lönd, sem ættu allt sitt undir fisk
veiðum, hefðu algera sérstöðu.
Slík lönd væru ísland, Færeyjar
og Grænland. Við erum þeirrar
skoðunar, sagði ráðherrann, að
Norska stjórnin teknr ekki nf-
stöðu til fiskveiðilögsögnnnnr
fyrr en Stórþingið kemur saman í okt.
OSLÓ, 10. júlí —
Einkask. frá Reuter til Mbl.
Norska stjórnin mun ekki taka
afstöðu til víkkunar fiskveiðilög-
sögunnar fyrr en Stórþingið
kemur aftur saman í október í
haust. Sjávarútvegsmálaráðherr-
ann Nils Lysö lætur svo ummælt
í grein, er birt er í Norsk Hand-
els og Sjöfartstidende í dag.
Minnir Lysö á, að Félag norskra
fiskiútflytjenda, Norges Raa-
fisklag og Fiskimannafélög í
Norður- og Mið-Noregi hafi þeg-
ar krafizt víkkunar fiskveiðilög-
sögunnar við Noreg út í 12 mílur.
En félag fiskiskipaeigenda hefir
skorað á yfirvöldin að koma í
veg fyrir víkkun fiskveiðilögsög-
unnar.
þau lönd, sem byggja afkomu
sína á sjávarafla, eigi að hafa
6—7 mílna landhelgi, en 12 sjó-
mílna fiskveiðilandhelgi. Um
þetta mál varð ekki samkomulag
í Genf, því miður, og af þeim
sökum munu einstök ríki færa út
landhelgi sína einhliða. Það get-
ur haft í för með sér miklar af-
leiðingar og komið af stað eins
konar „keðjuverkunum". Slík
lausn á málinu er mjög óheppi-
leg, sagði ráðherrann ennfrem-
ur, og hann benti á, að Lange, ut-
anríkisráðherra Noregs, hefði
ekki alls fyrir löngu sagt, að
Norðmenn yrðu að víkka út sína
landhelgi á ákveðnum stöðum í
Norður-Noregi í 12 sjómílur, ef
íslendingar stæðu við fyrirætl-
anir sínar. Sama væri að segja
um Færeyinga og væntanlega
einnig Grænlendinga, en ekki
kvaðst ráðherrann geta sagt um,
hvenær landhelgin yrði víkkuð
út við Grænland. Þá benti hann
á, að bezta lausnin væri sú, að
allsherjarsamkomulag næðist í
þessari deilu. Ég vona, sagði
hann, að það verði. Slík lausn
málsins yrði hagstæðust fyrir
alla aðila.
Landhelglsmálið og NATO
Þá var hann spurður, hvort
hann héldi, að málstaður íslend-
inga og Færeyinga ættu litlu
fylgi að fagna innan vébanda
NATO. Um það vil ég ekkert
segja, sagði H. C. Hansen, ekki
á þessu stigi málsins. Hann benti
á, að innan NATO væru uppi
ýmsar skoðanir, ræddi til dæmis
um þá skoðun Bandaríkjastjórn-
ar, að einhliða útvíkkun land-
helginnar væri ekki í samræmi
við alþjóðalög. Þá kvaðst ráð-
herrann vona, að unnt væri að
vinna að lausn þessa mikilvæga
máls með viðræðum og rólegri í.
hugun innan Atlantshafsbanda-
lagsins.
Ráðherrann var spurður um,
hvernig Danir myndu bregðast
við, ef þeir fengju svipaðar hót-
anir og Bretar hafa sent íslenzku
ríkisstjórninni út af landhelgis-
málinu. Hann sagði: Ég vil fyrst
fá hótanir, áður en ég svara
þeim. Blaðamennirnir spurðu H.
C. Hansen um það, hvort land.
helgismálið gæti á einhvern hátt
breytt sambandinu milli Dan-
merkur og Færeyja Hann kvað
nei við því. Um þetta mál eru
Færeyingar og danska stjórnm
algerlega sammála, sagði hann.
Ef íslendingar víkka út sína land
helgi í 12 sjómílur, þá teljum víð
rétt, að Færeyingar geri slíkt hið
sama. Enn, bætii ráðherrann við,
við viljum að um þetta mál sé
rætt á friðsamlegan hátt.
Ráðherrann var spurður að
því, hvort danska stjórnin hefði
fengið svipaða orðsendingu og
íslendingar frá Sovétstjórninni,
en eins og kunnugt er, lýstu Rúss
ar því yfir, að fyrirhuguð stækk
un íslenzku landhelginnar í 12
sjómílur væri fyllilega réttiæt-
anleg. H. C. Hansen lcvaðst ekki
vita til þess, að slík orðsending
hefði borizt dönsku stjórninni.
Þá var hann spurður að því,
hvort danska stjórnin ottaðist,
að Bretar mundu loka mörkuð-
um sínum fyrir danskar land-
búnaðarafurðir og færeyskan
fisk, ef Færeyingar víkkuðu nú
út landhelgi sína. Það þykir mér
óhugsandi sagði ráöherrann, en
ég get auðvitað ekkert sagt um
það mál. Tíminn einn getur leitt
í Ijós, hvað úr þessu verður.
Að lokum lagði forsætisráð-
herra Danmerkur ennþá áherzlu
á, að hann kæmi ekki hingað
sem sáttasemjari í landhelgis-
deilunni. Hann hefði áhuga á mál
inu og hefði rætt það í einkasam-
tölum, en ætlaði ekki að skipta
sér af landhelgismálum íslend-
inga að öðru leyti. Hann kvaðst
mundu dveljast hér á landi
skemmri tíma en ráð hefði verið
fyrir gert og því miður gæti hann
ekki farið á laxveiðar í þetta
skipti. Þó að hér væri ágætt veiði
veður, væru flugskilyrði ekki
jafngóð. Að lokum sagði H. C.
Hansen og brosti: Þetta er fyrsti
blaðamannafundurinn, sem ég
tek þátt í, þar sem eingöngu er
rætt um íslenzk máiefni.