Morgunblaðið - 13.08.1958, Qupperneq 12

r:
MORCTrynr, 4 ÐIÐ
Miðvikudagur 13. ágúst 1958
ÍVZŒ U/ONet
ÍkALPí»AC-A EF*TI«i RICHARP
hlíft við öllu, sem minnt gæti á
fortíð Suzie. Ég óskaði þess með
sjálfum mér, að ég hefði haft rænu
á að fara með hana til annars
gistihúss, þar sem við ekki áttum
neitt slíkt á hættu.
Lyftan kom niður, dyrnar opn-
uðust — hún var tóm, að lyftu-
þjóninum undanskildum. Ég dró
andann léttar og fylgdi Suzie eft-
ir inn í hana.
En mér til sárrar hugarkvalar
heyrði ég skarkala og óminn af
reiðum mannsröddum, er við vor-
um um það bil að komast fram
hjá fyrstu hæðinni. Hávaðinn
jókst stöðugt — þangað t;l lyftu.
dyrnar opnuðust á þriðju hæð, og
við stóðum þarna mitt í því
svæsnasta rifrildi, sem ég hafði
heyrt, síðan ég kom til Nam Kok.
Það var, þótt ótrúlegt mætti
virðast, Miðvikudags-Lulu, sem
styrinn stóð um. Hún brauzt um
og reyndi að rífa sig lausa af yf-
irþjóninum og tveim stúlkum, sem
áttu fullt £ fangi með að halda
höndum hennár. Andlit hennar
var afmyndað . f hræði, og hún
æpti ókvæðisorðum að sjóliða,
sem stóð þarna andspænis henni.
Sjómaðurinn, sem var einnig þrút
inn af bræði og talsvert drukkinn,
stagaðist í sífellu á sama fjögurra
stafa klúryrðinu.
Það var tæpast hægt að þver-
fóta á ganginum fyrir fáklædd-
um sjómönnu.n og stúlkum, sem
komið höfðu út úr herbergjunum
til þess að sjá, hvað um væri að
vera. Engin leið var að komast að
herbergisdyrum mínum, og við
stóðum þarna við lyftudyrnar og
störðum ráðþrota á það, sem fram
fór. Ég hafði aldrei áður séð Mið-
vikudags-Lulu í þessum ham, hún
hafði ávallt virzt mjög hæglát og
skapgóð. En nú, er hún var orðin
sem vitstola af bræði, greip hún
til sama ókvæðisorðsins og sjómað
urinn, og þau sendu hvort öðru
tóninn á víxl með sama orðinu, á
sama hátt og æstir tennisleikarar
boltann á milli sín.
Yfirþjónninn æpti líka, í því
skyni að stilla til friðar, en það
heyrðist ekki til hans fyrir hávað-
anum í hinum tveim.
Sjómaðurinn bjóst til að fara,
en æpti enn sama orðið. Rétt í því
tókst Miðvikudags-Lulu að slíta
sig lausa, og hún fleygði sér á
hann. Hann riðaði á fótunum við
hina óvæntu árás hennar, og hún
lét hnefahöggin dynja á andliti
hans. Yfii'þjónninn, stúlkurnar og
nokkrir sjómenn þrifu í hana, svo
að kjóll hennar rifnaði. Þeim tókst
að draga hana burtu. Sjómaðurinn
spýtti um tönn og lét sem hann
Laugaveg 33.
Amerískir
nælonsloppar
Og
Dacronsloppar
með 1/1 s/4 0g y2
löngum ermum.
Allar stærðu.
I l «is,
mikikirt
*- MICIO UNI*0*MS
Komið meðan
úrvalið er nóg
dustaði föt sín. Litla Alice, sem
stóð í dyrum skammt frá lyftunni,
fór allt í einu að flissa: Hún tog-
aði í handlegg sjóliðans, sem með
henni var, og sagði um leið:
„Heyrðu, Jackie, hvað er svona
skemmtilegt?" Hún dró hann með
sér inn í herbergið. En sjómaður-
inn tók eftir Suzie, rétt áður en
hann lokaði hurðinni og rak höf-
uðið út um gættina aftur.
„Halló, Suzie!“
Suzie sneri sér við og leit á hann
með tómlæti í svipnum.
„Ég er Jack“, sagði hann bros-
andi. „Þú manst eftir mér —
Jackie? Ég er á Athene — var
hér í júní. Við sjáumst síðar?“
Hann lokaði dyrunum. Suzie
sneri sér aftur, með sama tóm-
látlega svipinn á andlitinu, að því,
sem var að gerast á ganginum. —
Sjómaðurinn var að fara og áhorf
endurnir að dreifast. Þjónninn,
Miðvikudags-Lulu og nokkur
fleiri stóðu í hnapp, kafi'jóð og
öskureið, og héldu áfram að ríf-
ast um það, sem skeð hafði. Við
tróðumst fram hjá þeim. Ég var
leiður í skapi, þar sem mér fannst
hálft í hvoru, að við hefðum
óhreinkað okkur á þessu, og ég
óttaðist, að okkur tækist ekki að
endurheimta þann hugblæ, sem
ríkt hafði hið innra með okkur,
áður en þetta gerðist.
En ég hafði tæpast lokað hurð-
inni og litið á Suzie, sem stóð á
miðju gólfi föl og feimnisleg, eins
og hún hefði aldrei komið hér
inn áður, en mér varð ljóst, að
það mundi reynast okkur auð-
velt, og atburður sX, er við urð-
um vitni að, mundi ekki hafa
Jfau áhrif, sem ég hafði óttazt.
Ljóminn á andliti hennar var enn
sá sami og sýndi að kraftaverkið
hefði staðizt árásina, það stóð
óhaggað, þrátt fyrir afskræmt
hatursfullt andlit Miðvikudags
Lulu, fáklædda sjómennina og
Jackie af Athene. Tilfinningar
hennar voru enn ósnortnar.
Ég hringdi bjöllunni og bað
um te. Við fórum með glösin út
á svalirnar og hölluðum okkur
fram yfir handriðið. Hinum meg-
in við höfnina glóðu ljós í glugg-
um Peninsula gistihússins. Ljósa-
röð skemmtiferðaskipsins blasti
einnig við okkur.
„Skipið er hérna enn, sagði
Suzie.
„Já, ég held það fari á morg-
un“.
Hún sagði: „Ég er enn hrædd“.
„Það er ég líka. En það breyt-
ist“.
„Já“.
„Eigum við ekki að koma inn
núna, Suzie“.
Hún hreyfði sig ekki. Ég fór
inn, og að nokkurri stundu lið-
inni fór ég að hátta. Suzie var
enn á svölunum. Hún kóm inn í
herbergið, án þess að líta á mig,
gekk að snyrtiborðinu og stóð
þar um stund. Hún fitlaði við
hárburstann minn, bækurnar og
nýja öskubakkann, sem Ah Tong
hafði komið með í staðinn fyrir
þann, sem hún braut daginn áður.
Hún tók hárburstann og fór að
bursta á sér hárið fyrir framan
spegilinn. Síðan lagði hún burst-
ann frá sér og hneppti frá sér
kjólkraganum. Að því loknu
þreifaði hún eftir rennilásnum
undir handarkrikanum. Hún byrj
aði að renna lásnum niður en
hætti við það.
„Robert, viltu slökkva ljósið".
Höfum úrval öllu mest
einkum sé komið núna
og
KLÆÐA BEZT
TELPUNA
DRENGINN
FRÚNA
a. r-J“i rS i
Eignarlóð
200 fermetra eignarland í Garðahreppi (hrauninu)
er til sölu nú þegar. Tilboð sendist Mbl. fyrir
fimmtudagskvöld merkt: „Tækifærisverð — 6686“.
DO VOU THINK I
COULD GET SOME
NIGHT SHOTS OF
THE BEAVERS „
working, scoTTyr
a
r
L
ú
á
1) „Heldurðu að ég geti náð
nokkrum kvöldmyndum af bjórn
um við iðju sína, Siggi?“ — „Já,
já, þú verður bara að ganga frá
takkanum og Ijósaútbúnaðinum'*.
2) „Nú er þetta allt tilbúið,
Tommi. Þegar bjórinn stígur yf-
ir vírinn á leiðinni niður að vatn
inu, þá smellir hann af . . . . og
þá er myndin af honum fengin".
3) „Ég býst við að vegavinnu-
mennirnir hafi bara gleymt því
að þú varst með Tommi, og far-
ið . . . En við skulum fara með
þig inn í bæ, ef þú villt!“ —
„Þakka þér fyrir, Markús, ef það
er ekki alltof mikil fyrirhöfn“.
i „Þú ert varla feimin?" sagði
j ég og hló við.
I „Jú ég er feimin — við þig“.
I Ég teygði mig eftir slökkvar-
anum. Skuggamynd Suzie bar við
j himininn gegnum opnar svala-
dyrnar. Hún fór úr kjólnum. Hár
hennar féll fram yfir andlitið, er
hún laut fram til að klæða sig
úr sokkunum. Hún kom og
smeygði sér upp í rúmið við hlið
mér. Líkami hennar var svalur
og ókunnuglegur, og ég var sá
fyrsti, sem snerti hann, þar sem
undur kraftaverksins höfðu
hreinsað hann af snertingu ann-
arra.
Nokkru síðar brast Suzie í
ákafan grát, og grét með svo
sárum ekka, að mér virtist sem
smávöxnum og veikbyggðum
líkama hennar gæti reynzt um
megn að afbera þung ekkasogin.
Grátur hennar rénaði smám
saman, og síðar þreifaði hún eft-
ir hendj minni. „Þetta var skrýt-
ið, Robert“, sagði hún. „Ég hef
aldrei áður grátið svona“. Eftir
nokkra umhugsun bætti hún við.
„Það er ekki nema von, ég var
búin að gleyma — þetta er auð-
vitað í fyrsta skiptið? Þú ert
fyrsti pilturinn minn“.
„Já, það er ekkert undarlegt
að þú skyldir fara að gráta. Þú
ert fyrsta stúlkan mín, og ég er
fyrsti karlmaðurinn þinn, og
þetta er upphaf tilveru okkar.
6. KAFLI
Ég vaknaði klukkan níu morg-
uninn eftir. Suzie var enn sof-
andi, og ég teygði mig eftir bók,
sem lá á náttborðinu. Ég byrjaði
að lesa, en var allt of hamingju-
samur til þess að geta haft hug-
ann við það. Ég lagði frá mér
bókina og virti Suzie fyrir mér.
Sami friður ríkti í svip hennar
og í andliti sofandi barns, slétt
augnalokin huldu augun, og
augnahárin breiddust út eins og
litlir japanskir blævængir, svo
að ég gat talið hvert hár. Ég
hugleiddi, hvort hana mundi vera
að dreyma, og hvernig draumar
kínverskrar stúlku mundu vera.
Ég vonaði með sjálfum mér, að
þeir væru eitthvað í líkingu við
kínverska ljóðagerð, fullir af
bambusviðarhliðum, klettatjörn-
um og suðandi flugum, heitu víni
og ást.
Hún bærði ekki á sér næsta
klukkutímann. Að honum liðnum
rumskaði hún, sneri sér við í
rúminu og hélt áfram að sofa.
„Heyrðu mig nú Suzie, elskan
mín“, sagði ég. „Farðu nú að
vakna“.
ailltvarpiö
Miðvikudugur 13. ágiísl:
Fastir liðir eins og venjulega.
12.50— 14,00 „Við vinnuna": Tón-
leikar af plötum. 19,30 Tónleikar:
Óperulög (plötur). 20,30 Kímni-
saga vikunnar: „Konan bak við
gluggatjöldin" eftir Ragnar Jo-
hannesson (Ævar Kvaran leik-
ari). 20,50 Tónleikar (plötur). —
21,10 Útvarp frá íþróttaleikvang
inum í Laugardal: Sigurður Sig-
urðsson lýsir niðurlagi knatt.
spyx-nuleiks milli Ira og Akurnes
inga. 21,40 Einsöngur: Pétu Á.
Jónsson syngur (plötur). — 22,10
Kvöldsagan: „Næturvörður" eftir
John Dickson Carr; XX (Sveinn
Skorri Höskuldsson). 22,20 Djass-
þáttur (Guðbjörg Jónsdóttir). —
23,00 Dagskrárlok. v
FimmtuUagur 14. ágúst.
Fastir liðir eins og venjulega.
12.50— 14.00 „Á frivaktinni", sjó-
mannaþáttur (Guðrún Erlends-
dóttir). 19.30 Tónleikar. Harmo-
nikulög (plötur). — 20.30 Erindi
Um elztu steinhús á Islandi
(Gunnar Hall). — 20.50 Nýjar
plötur frá Færeyjum. — 21.10
Upplestur: Kvæði og stökur eftir
Þorstein Magnússon frá Gilhaga
(Indriði G. Þorsteinsson). — 21.25
Tónleikar (plötur). 21.40 Erindi:
Skákmennirnir í Portoroz (Bald-
ur Pálmason). — 22.10 Kvöldsag-
an „Næturvörður" eftir John
Dickson Carr; XXI. (Sveinn
Skorri Höskuldsson). — 22.30
Tónleikar af léttara tagi.