Morgunblaðið - 26.10.1958, Blaðsíða 15

Sunnudagur 26. okt. 1958
MORCUNBLAÐIÐ
15

Leikfélagið Mimir, Selfossi:
„Ljúfa Maren"
í i I i
SKAK
i 1 i
SÍÐASTLIÐINN föstudag sýndi
Leikfélagið Mímir á Selfossi
sjónleikinn „Ljúfa Maren“,
(Godvakker Maren), eftir norska
höfundinn Oscar Braaten. Leik-
stjóri er Gunnar R. Hansen.
Leikrit þetta er gamanleikrit
fléttað utan um alvöru hins dag-
lega lífs. Á köflum heldur ris-
lítið, en afburða leikmeðferð
einstakra leikenda setur sinn
sterka svip á heildarmynd leiks-
ins og lyftir honum í hærra
veldi. Kristmann Guðmundsson,
skáld hefur þýtt leikinn. Ég hefi
ekki lesið þýðinguna, en hún
virðist fremur lipur í munni leik-
enda, kjarnyrt alþýðumál, eins
og við var að búast frá hendi
skáldsins.
Persónur og leikendur eru:
Niels Andrésson, nýlenduvöru-
kaupmaður, leikinn af Guðmundi
Jónssyni. Honum tekst snilldar-
lega vel að túlka þessa persónu
svo að hún stendur manni ljós-
lifandi fyrir hugskotssjónum.
Maður verður að játa það, að
vart sé hægt að gera þetta betur,
enda er Guðmundur enginn við-
vaningur á sviðinu. Matthildj
konu hans leikur frú Ólöf öster-
by, með sinni öruggu leikmeð-
ferð og skýra framburði, svo að
lítið hallast á hjá þeim kaup-
mannshjónum. Maren vinnukonu
þeirra leikur Svava Kjartans-
dóttir. Ef það á nokkurn tíma við
að segja að einhver sé fæddur
leikari eða leikkona þá á það
við frk. Svövu. Hún er stöðugt
vaxandi í hlutverkum sínum og
skilur og túlkar þau af svo
mikilli tilfinningu að hún hrífur
áhorfendur. Staðsetningar henn-
ar eru einnig öruggar og réttar.
Vinnumanninn, Axel, leikur
Ólaftur Ólafsson, nokkuð eðlilega
á köflum, en staðsetningar hans
virðast mjög óvissar og stundum
næsta óeðlilegar. Karen vinnu-
kona er leikin af Elínu Arnolds-
dóttur. Gervi hennar er mjög gott
í fyrsta þætti og leikur hennar
sannfærandi. Elínu hefur farið
mikið fram. Hún skilur nú hlut-
verkin betur og leikurinn er þar
af leiðandi ekki eins yfirdrifinn
og oft áður. Axel Magnússon leik
ur Þóri, ungan bóndason, sem
virðist vera hálfgerður kjáni, og
auli að koma sér áfram. Enginn
vill hafa hann í vinnu. Er það
leti eða heimska, eða hvort
tveggja, sem stjórnar þessari
persónu? Hvort sem það er og
hver svo sem tilgangur höfundar
er þá virðist mér Axel skila þessu
hlutverki með hinni mestu prýði.
Gervið er ágætt og framkoman
hæfilega græðgisleg, þegar mat-
ur er annars vegar, enda virðist
hann ekki raunverulega „lang-
soltinn", þótt hann láti svo. Gerv
ið og persónan sjálf sýna það.
Einar, ungur bóndasonur, er leik-
inn af Páli Sigurðssyni. Páll er
nýgræðingur á leiksviði, enda
ber hann það með sér. Hann er
mjög myndarlegur elskhugi þar
sem hann stendur á sviðinu, en
leikur hans mætti vera svolítið
innilegri og heitari þar sem hann
er elskhugi hinnar ljúfu Maren-
ar í lok leiksins.
Leikstjórinn, Gunnar R. Han-
sen, er orðinn landskunnur fyrir
leikstjórn og leiksviðsútbúnað.
Hann hefur sett á svið fjölda
leikrita í Reykjavík og úti á
landi. Nafn hans er trygging fyr-
ir góðum vinnubrögðum og ár-
angri eftir því. Hann hefir sjálf-
ur málað sviðið og tekizt mjög
vel. Þakkir skulu þessum fjöl-
hæfa listamanni færðar fyrir
þann skerf, sem hann hefur lagt
til menningar hér á Selfossi, með
uppfærslu þessa leikrits, og
sömuleiðis leikendum öllum fyr-
ir að skila flutningi leikritsins
með hinni mestu prýði. Ég vil
segja að sumir leikendurnir hafi
gert það með meiri sóma en efni
stóðu til frá hendi höfundar. Það
er áreiðanlegt að hér mætti koma
upp stóru leikriti. Ég á við leik-
rit, sem virkilega gefur leikur-
unum tækifæri. Hér er margt
ágætra leikara. Það hefur Leik-
féfagið Mímir þegar sýnt, þótt
ungt sé að árum.
Húsið var þétt setið og að lok-
um voru leikendur og leikstjóri
kallaðir fram, hvað eftir annað.
Leikstjóra og leikendum bárust
fagrir blómvendir. Það var auð-
heyrt á leikhúsgestum, að þeir
höfðu haft góða skemmtun þetta
kvöld.
Að lokum vil ég svo þakka
framkvæmdastjóra félagsins, frú
Áslaugu Þ. Símonardóttur, fyrir
sérstakan dugnað við að endur-
vekja og koma vel af stað leik-
starfsemi hér á Selfossi.
Ég get ekki látið hjá líða að
hafa orð á því, hvort ekki væri
tiltækilegt að hafa númeruð sæti
eða sætaraðir líkt og tíðkast víð
ast hvar annars staðar, til þess að
firra fólk óþarfabið, troðningi
og langri setu áður en leiksýning-
ar hefjast. L. E.
MUNCHEN, 15 okt. — f 4. um-
ferð tefldum við gegn Dönum og
töpuðum með 1 Vz gegn 2%. Ekki
gefa þessar tölur þó rétta mynd
af gangi skákanna, því ég stóð
betur að vígi allan tímann gegn
Larsen, en fann ekki afgerandi
leið, og í tímahrakinu fórnaði ég
skiptamun á röngum stað og tap-
aði! Guðmundur vann mann af
Bþrge Andersen í byrjuninni og
þar með skákina. Freysteinn vann
skiptamun af J. Enewoldsen og
átti að vinna auðveldlega, en náði
aðeins jafntefli. Arinbirni tókst
aldrei að jafna taflið á móti E.
Pedersen og tapaði. Ég læt skák
mína við B. Larsen fylgja hér á
eftir, en hún var mjög hörð og
auðug af möguleikum.
Hvítt: Ingi R. Jóhannsson
Svart: Bent Larsen
Hollenzk vörn
1. c4, f5; Larsen beitir þessari
vörn mikið. 2. d4, e6; 3. g3, Rf6;
4. Rf3, Be7; 5. Bg2, o-o; 6. o-o, c6;
7. Dc2, De8; 8. Rbd2, d5; 9. Re5,
Rbd7; 10. Rd3, Re4; 11. Rf3 Ég
hef náð settu marki og ræð nú
yfir e5 auk þess sem Rd3 er fljót-
ur að grípa inn í sókn á kóngs-
væng. 11. — g5? Með þessum
leik vill Larsen láta í ljós að
hann tefli til vinnings, en leikur-
inn veikir svörtu kóngsstöðuna.
12. Rfe5! Leikið til þess að geta
sprengt upp miðborðið ef svartur
gerir sig líklegan til sóknar með
Dh5 og Hf6. 12. — Kh8; 13. b3, a5;
14. f3 Liður í áætluninni um mið-
borðssókn. 14. — Rd6; 15. Bd2
Hér stendur biskupinn betur en
á b2. 15. — Bf6; 16. Hael, b5!;
Besta úrræðið. Hvítur var reiðu-
búinn að leika e4 við fyrsta tæki-
færi, en þá verður g5 mjög veikúr
blettur. 17. c5! Bezt 17. — Bxe5;
18. dxe5, Rf7; 19: e4, fxe4; 20.
fxe4, d4 Þvingað 21. b4!
Leikur, sem Larsen hefur ekki
reiknað með. Eftir þennan ieik er
Bc8 fangi sinna eigin peða. Slæmt
væri 21. Db2 vegna b4, Dxd4 Ba6.
21. — axb4; 22. Db2, De7; 23.
Dxd4, Hxa2; 24. Bxb4. Svai'tur er
nú í slæmri klípu og á mjög erfitt
um vik. 24. — Kg8; 25. Hf3 Mun
sterkara var 25. Hal og hvítur
hefði örugglega uppskorið laun
erfiðis síns. 25. — Bb7; 26. Hefl,
Haa8; 27. Hf3-f2, Had8; 28. Dc3
Ekki 28. Ba5, vegna Rdxe5 29.
Bxd8, Hxd8; 30. Hxf7, Rxf7 og
svartur hefur unnið peð. 28. —
Rh6; 29. Bf3 Sterkara var 29. Ba5
og hvítur hefur ennþá von um að
vinna. 29. — g4; 30. Be2 Betra var
30. Bdl, Hxf2; 31. Rxf2! og síðan
Dg5 32. Bb3, Rf8; 33. Hdl og erfitt
er að koma auga á hvernig hvítur
getur tapað. 30. — Hxf2; 31. Hxf2,
Dg5; 32. Hf4 Ennþá var 32. Ba5
bezt. 32. — Rf8; 33. Dcl, Dg7;
34. Hf6, Rf7; 35. Dfl? Betra var
strax Df4. Eftir hinn gerða leik
á hvítur erfitt um vörn. Bezt var
35. Rf4! og svartur er stöðugt í
klípu. 35. — Bc8; 36. Df4, Rg6;
37. Dxg4, Hxd3! 38. Bxd3, Rfxe5;
39. Hxg6, hxg6; 40. De2, Dd7! og
hvítur gaf.
Félog framreiðslumonna
Fundur verður haldinn í félaginu þriðjud. 28. okt.
klukkan 5 að Hótel Borg.
Fundarefni:
Undirbúningur fyrir stjórnarkosningu o. fl.
Stjórnin.
*
LESRÓK BARNANNA
Strúturínn R A S l\l IJ S
Hvern haldið þið, að
býflugan hafi stungið?
Hún stakk aumingja
Samma í afturendann, á
allra versta stað. Hann
var nefnilega inni í fíln-
um. Hjálp, kallaði Sammi
og stökk upp í loftið.
Hann stökk svo hátt, að
Simmi varð að bera hann
og nú sýndist fólkinu fíll-
inn vera farinn að ganga
á höndunum. Því miður
missti fillinn nú jafnvæg-
ið og datt niður í stóra
baðkerið, sem stóð á
miðju sviðinu. Það var
nú meiri gusugangmrinn!
Baðkerið rann nú út af
sviðinu beina leið yfir til
dýranna, sem öll voru
lasin ennþá. Þá gekk
Rasmus aftur inn á sviðið
— hann þóttist nú vera
meistaraskyttan Vísunda-
bani — (bara miklu dug-
legri).
átti hún nú að taka til
bragðs? Hvernig átti hún
að ná í þessa ljómandi
góðu jarðarberjasultu?
Látum okkur nú sjá!
Til hvers skyldi svo sem
vera að hafa langa og
fallega rófu, ef ekki til
að nota hana! Niður í
sultuna með hana, og svo
er ekki annað en að
sleikja á eftir. — Namm,
namm! —
Stúdentinn og
prófessorinn
STÚDENT og prófessor
voru saman í klefa á
ferðalagi með járnbraut-
arvagni. Til þess að tím-
inn væri ekki eins lengi
að líða, stakk prófessor-
inn upp í því, að þeir
skyldu spyrja hvorn ann-
an spurninga.
— í hvert skipti, sem
þér getið ekki svarað,
borgið þér mér krónu og
á sama hátt borga ég yð-
ur, geti ég ekki svarað,
sagði prófessorinn.
— En þekking yðar er
miklu meiri en mín, sagði
stúdentinn, þess vegna
finnst mér sanngjarnt, að
ég borgi aðeins 50 aura.
— Ef til vill hafið þér
rétt fyrir yður, svaraði
prófessorinn. Við skulum
þá hafa keppnina þanmg.
Þér skuluð byrja.
— Hvaða fugl fæðir
lifandi unga? spufði stú-
dentinn.
— Það veit ég ekki,
svaraði prófessorinn. —
Hérna fáið þér eina
krónu. — Hvað heitir ann
ars fuglinn, sem þér vor-
uð að spyrja um?
— Það veit ég ekki. —
Hérna fær prófessorinn
50 aura.
Felumynd
Vesalings konan veit ekki
hvað hún á að gera„ því
að einhver óþokki hefur
tekið barnið hennar og
falið það. Getur þú hjálp-
að henni til að finna
barnið.
— ★ —
Skrítla
Það eru til svo nískir
Skotar, að þeir fara af
frjálsum vilja þangað,
sem troðningurinn er
mestur, aðeins til að fá
fötin sín pressuð ókeypis.
Bambí
Á STRÖNDINNI stendur
lítið fallegt hús. Það er
reist á staurum og flétt-
að úr bambusreyr og tág-
um. I þessu húsi á Bambi
heima hjá mömmu sinni
og pabba. Bambi er lítill
negrastrákur. Sé hann
spurður, hvað hann sé
gamall, telur hann á
litlu, svörtu fingrunum
sínum: Einn, tveir, þrír,
fjórir,' fimm. Hann þarf
ekki að fara í neinn skóla,
en getur leikið sér úti
árið um kring. Þar í
Afríku, sem hann á
heima, er alltaf hlýtt. Þar
er líka alltaf sumar. —
Bambi leikur sér í fjör-
unni við litla fílinn, hann
Jumbó og skjaldbökuna,
Soffíu. En dag nokkurn
tóku pabbi hans og
mamma eftir því, að
krókódíll var kominn í
ána, sem rann hjá hús-
inu, og þá var gamanið
úti. Bamba var ekki leyft
að leika sér við ána, því
krókódílar eru mjög
hættulegir. Jumbó litli
ráfaði einn um og sakn-
aði leikbróður síns. Hann
var ekki hræddur við
krókódílinn, því hann var
stór og sterkur. Og
Soffía gat dregið höfuð
og fætur inn undir skel-
ina og þá var henni borg-
ið.
Dag nokkurn sagði
mamma við Bamba: Við
pabbi þmn ætlum í kaup-
Á ströndinni stendur lítið,
fallegt hús.
staðinn í dag. Buxurnar
þínar eru orðnar útslitn-
ar og ég ætla að kaupa
þér nýjar. En mundu, að
þú mátt ekki fara út, þvi
að niðri í ánni er krókó-
díllinn og situr um að
éta þig.
Bambi lofaði að gæta
sín og svo tók pabbi
spjótið sitt, og hann og
mamma réru bátnum
niður ána. Bambi horfði
á eftir þeim og veifaði,
en mamma kallaði til
hans og bað hann að vera
góðan dreng og halda sig
inni. Þá skyldi hún gefa
honum fallegar, nýjar
buxur, rauðar og hvítar.
Dagurinn var langur
og Bamba leiddist. Inni í
húsinu var heitt og mollu-
legt. Löngunaraugum
horfði hann niður að
fljótinu, þar sem Jumbó
lék sér og buslaði í vatn-
inu.
— Jumbó, kallaði hann,
heyrðu mig snöggvast.
Komdu hingað og gefðu
mér bað. Fíllinn saug
vatn upp í ranann, og
sprautaði því á, litla
negrastrákinn.
— Svalandi, finnst þér
ekki? Komdu niður, það
er svo leiðinlegt, að hafa
þig ekki til að leika sér
við, kallaði Jumbó.
— Ég má það ekki,
svaraði Bambi mæðulega.
— Þú ert hræddur, sagði
Jumbó storkandi. — t
Komdu bara. Ég skal ,
hjálpa þér, ef krókudíll- ,
j inn ætlar að gleypa þig. i