Morgunblaðið - 13.03.1959, Qupperneq 20

20
MORCVlVnr AÐIÐ
Föstudagur 13. marz 1959
„Það stafar af því, að þér
|>ekktuð mig á þeim tíma, þegar ég
rar raunverulega ekki ég sjálf“.
„Má vera. En....“
„En....?“
„En hafið þér geit yður grein
fyrir hvað það raunverulega þýð-
ir að stjórna stærsta blaðahring í
heimi? Samanborið við Morrison-
blöðin er sendiherrastarfið í
Paiús hreinasti ba»naleikur“.
Hún fékk sér sæti.
Þau sátu í stóra salnum, þar
sem Morrison hafði tekið á móti
fréttakonunni Helen Outtler í
fyrsta skipti í New Yoi'k. Það var
salurinn með ljónsihöfðunum og i
hlébarðaskinnunum, með negra-
líkaninu og indíánaörvunum. Fyr-
ir giftingu hennar og blaðakóngs-
ins hafði Helen ákveðið að ger-
breyta húsinu við Park Avenue og
gera fyrst og fremst stóra kyn-
lega, suðræna salinn að þægilegri
dagstofu. Hún hafði aidrei haft
tíma ti'l að koma þessu áformi
sínu í framkvæmd. Hún og Morri-
son höfðu aldrei átt sameiginlegt
heimili. Hann hafði verið of upp-
tekinn af blöðunum sinum, hún af
sinni „glæsilegu framtíð". Hún
hafði haldið áfram að lifa ung-
meyjarlífi sínu — hafði vanrækt
skyldur sínar við hann sem eigin-
kona. Ljónshöfuðin störðu á
hana.
„Hvað vitið þér um blaða-
hringa?" endurtók gamli Bill. —
„Hér er það ekki neitt utanríkis-
ráðuneyti sem skýrir yður frá
ákvörðununum. Hér verðið þér að
taka þær sjálf — og oft á einni
mínútu. Hraðprentvélin bíður
ekki. Þér verðið að taka um hjól
hennar með öruggri hendi. Rang-
ar ákvarðanir ríkisstjórnar koma
oft fyrst í ljós eftir mörg ár. Ein
einasta röng ákvörðun útgáfufyr-
irtækis — og einni klukkustund
síðar fá fjörutíu milljónir manna
vitneskju um það. Fréttaflóðið
stanzar aldrei. Á hverjum stað í
heiminum gerist eitthvað nýtt á
hverri sekúndu hvers dags og
hverrar nætur. Aðalritstjórar við
blöð yðar vildu vita hvernig þeir
ættu að kynna tilkynningarnar".
Hann tók sér örstutta málhvíld,
en héit svo áfram. — „Munið þér
eftir Broadway-frumsýningunni
yðar, Helen? Munið þér eftir
•hjartslættinum, óttanum, fundi yð
ar við ófreskjuna, sem nefnist
áhorfendur? I einu blaði er hver
dagur frumsýning. 1 blaðaríiki yð-
ar hver klukkustund. Og hver mað
ur sem gefur fimm eða tíu cent
fyrir blöðin yðar er gagnrýnandi
yðar. Þér eruð ritihöfundur með
milljónir gagnrýnenda".
Helen reis aftur á fætur og
sagði með ákveðinni röddu:
„Lífið hefur valdið mér margs
konar kvölum. Aldrei samt þján-
ingum valsins. Þér getið ekki skot-
ið mér skelk í bringu, Bill, vegna
þess að ég hef um ekkert að velja“.
Hún stanzaði fyrir framan vegg-
spegil og lagfærði Ijósa hárið. Því
Minerva
kvenblússan 9 litir.
Templarasundi 3.
KOIMA ÓSKAST
í eldhús. Uppl. frá 2—3 og 5—6 í dag og næstu daga.
SÆLA CAFÉ
Brautarholti 22.
Eins og tveggja manna
Svefnsófar Svefnstólar
með svampgúmmí.
HÍJSGAGNAVERZLUNIN
KAJ PIND
Grettisgötu 46.
BEZT klædd
á skíðavikufiiii
í sportfötum frá Bezt Vesturveri.
Njótið góðra veitinga
í vistlegum húsakynnum
Heitur matur allan daginn
HRESSINGARSKÁLINN
næst hélt hún áfram. — „Vitið þér
um nokkurn mann í blaðastjórn-
inni, sem gæti komið í staðinn fyr-
ir Sherry?“
„Staðinn fyrir Sherry.... ?“
„Já, ég ætla þegar í dag að veita
honum ótakmarkað orlof, ef þér
skiljið hvað ég á við með því“.
„Hann hefur ævilangan samn-
ing“.
„Ég leysi hann ekki frá störf-
um. t svipinn. Ég sendi hann í
orlof".
„Þér þorið þá að hefja hinn
mikla leik?“
Hún leit á Ijónshöfi.ðið. Munn-
ur hennar varð samanherptur og
hörkulegur.
„Maður á ekki að særa ljón. Ef
maður særir það, er úti um mann
sjálfan. Maður á að skjóta það til
bana. Sem sagt — hverjum get ég
treyst?"
Gamli Bill var líka staðinn á
fætur. Hann yppti öxluin.
„George Sdhulz, staðgengill
Sherrys er ágætur maður“.
„Er hann þýzkur?“
„Af þýzkum ættum“.
„Mér yrði lagt það út til lasts
— en það breytir engu. Ég mun
þá skipa hann aðalforstjóra til
bráðabirgða". Hún gekk til Bills.
„Gætuð þér látið af stjórnarstörf-
unum í yðar deild, Bill?“
Bill starði undrandi og vantrú-
aður á hana.
Hún kinkaði kolli.
„Ég verð að gera yður að einka
ráðunaut mínum".
„Ég er of gamall, Helen. ..."
„Þér eruð of gamall og ég er of
ung. Það jafnast upp“. Hún greip
handtöskuna sína af borðinu, sem
stóð í miðjum salnum. — „Ég er
tilbúin. Við getum farið".
Hálfri klukkustund síðar var
hún ein í herbergi Morrisons í
skýjakljúfinum við Rockefeller-
Center.
Herbergið var alveg eins og
Morrison, Morrison II., hinn
„mikli Morrison", hafði skilið við
það fyrir hina örlagaríku flugferð
sína til Parísar. Það var mjög
stórt herbergi, nánast heill saJ-
ur. Hér hafði gamli Morrison
rí'kt. Fjórir gluggar, hvor við
annars hlið, sneru út að Fifth
Avenue. 1 einu horninu stóð græn-
fóðrað fundarborð. Á viðarþiljuð-
um veggjunum héngu tileinkaðar
myndir af forsetanum Hoover,
Roosevelt og Truman. Hreina og
næstum auða skrifborðið var
sjálft eins stórt og fundarborð.
Hún æblaði að taka upp sím-
tólið — á sama andartaki var
henni tilkynnt koma þeirra
Sherrys aðalforstjóra og ungfrú
Ryans.
Hún reis á fætur og heilsaði
þeim báðum með handabandi. —
Sem snöggvast hvarflaði það að
henni, að leiða þau til sætis við
fundarborðið. En svo sá hún sig
um hönd og settist aftur bak við
skriffoorðið. Það var gott að hún
sat í sæti Morrisons. Það var gott
að hafa stóra borðið milli sín og
þeirra.
Skjalið með löggiltri undirskrift
Morrisons lá fyrir framan hana á
borðinu. Hún ýtti því til Sherrys,
yfir sléttu gler-borðplötuna.
„Hér er umboðið mitt“, sagði
hún. Því næst beindi hún orðum
sínum til Rutfo Ryan, enda þótt
hún liti ekki af Sherry: — „Vott-
orð læknanna, sem yður var svo
mjög mikið kappsmál að fá, getið
þér lesið á annarri síðu“.
Sfoerry renndi augunum yfir
skjalið. Rutfo Ryan tók það af borð
inu og byrjaði að lesa það mjög
gaumgæfilega.
Nokkrar mínútur ríkti órofin
þögn.
„Nægir yður þetta?" spurði
Helen að lokum.
Sherry svaraði ekki spurningu
hennar.
„Frá deginum í dag að telja,
tek ég að mér stjórn fyrirtækis-
ins“, sagði Helen. — „Að því er
ég bezt veit, boðuðuð þér hluthafa-
fundinn fyrir foönd eiginmanns
míns“.
Aðalforstjórinn kinkaði kol'li.
„Sem staðgengill eiginmanna
míns fresta ég fundinum um
óákveðinn tíma“.
„Hluthafarnir eru nú þegar á
leiðinni hingað", maldaði Sherry í
móinn.
„Þeir verða þá bara að fara
heim aftur. Ég er reiðubúin að
gefa eigendum minni hluta hluta-
bréfanna skýrslu jafnskjótt og ég
hef kynnt mér starfrækslu fyrir-
tækisins".
Það leyndi sér ekki, að Sherry
átti mjög erfitt með að leyna hinni
áköfu geðshræringu sinni.
„Ég leyfi mér að benda yður á
það, frú Morrison, að starf yðar
sem sendiherra hjá demokratiskri
ríkisstjórn samrýmist ekki emb-
ætti yðar sem forstjóri hjá
republikönsku blaðaforlagi", sagði
hann.
„Ég hef þegar sent Marshall
hershöfðingja lausnaibeiðni mína.
Ég vonast ti-1 þess að ég geti í sið-
asta lagi eftir tvo daga tilkynnt
opinberlega lausn mína frá
starfi". Hún brosti — sneri sér
svo að Ruth Ryan í fyrsta skipti.
„Þér hafið í fjarveru eigin-
manns míns haft herbergi til um-
ráða hér, ungfrú Ryan. Ég verð
að biðja yður að rýma burt úr
þessu herbergi. Aðalritstjólum
blaða okkar hefur verið kunngei-ð
þessi nýja stjórnarskipun. Þeir
taka við fyrirskipunum aðeins frá
mér einni". Og við Sfoerry: „Ég
held, hr. Sherry, að áreynsla síð-
ustu vikna hafi þreytt yður meira
en ófoætt er. Ég verð því að biðja
yður að taka langt orloif og hvíld
frá störfum um óákveðinn tíma“.
Sherry sat hi-eyfingarlaus. Að-
eins hendurnar á glerplötunni titr-
uðu.
aitltvarpiö
Fösludsigur 13. marz:
Fastir liðir eins og venjulega.
13,15 Lesin dagskrá næstu viku.
18,30 Bamatimi: Afi talar við
Stúf litla; — þriðja samtal (Guð-
mundur M. Þorláksson kennari
flytur). 18,55 Framburðarkennsla
i spænsku. 19,05 Þingfréttir. Tón-
leikar. 20,30 Daglegt mál (Árni
Böðvarsson kand. mag.). — 20,35
Einsöngur: Einar Kristjánsson
óperusöngvari syngur íslenzk lög
(plötur). 21,00 Vestan um haf. -—
Þjóðræknisfélag Islendinga sér um
dagskrána: a) Séra Haraldur
Sigmar flytur æskuminningar
sínar um skáldið K. N. b) Vísna-
kvöld í Winnipeg (flutt af segul-
bandi). c) Séra Bragi Friðriksson
talar við vestur-íslenzka konu,
Ingibjörgu Bjarnason. d) Óskar
Halldórsson kand. mag. les kvæði.
Ennfremur íslenzk og vestur-ísl.
lög. 22,10 Passíusálmur (39). —
22,20 Lög unga fólksins (Haukur
Hauksson). 23,15 Dagskrárlok.
I CAN'T STANO TO WATCH IT/.
POOR MILO'S H6LPL6SS...ANP
THEV'LL COME AFTER ME
WHEN HE'9 GONE/ 1“
^ROM ALL SIPES, THE
WOLVES SLASH AT THE
WEAKENINS GRIZZLV
AS HE COURAGEOUSLY
FIGHTS FOR HIS LIFE/
ó
1) „Ég þoli ekki að horfa á
þetta. Vesalings Miló er alveg
hjálparvana . . . og þegar hann
er búinn að vera, er rððin komin
að mér“.
2) Úlfarnir glefsa frá öllum
hliðum í skógarbjörninn. En
bann berst hraustlega fyrir lífi
sínu, þó kraftarnir þverri smám
saman.
Laugardagur 14. marz:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50 Óskaiög sjúklinga (Bryndís
Sigurjónsdóttir). 14,00 „Laugar-
dagslögin". 16,30 Miðdegisfónninn.
17,15 Skákþáttur (Baldur Möller).
18,00 Tómstundaþáttur barna og
unglinga (Jón Pálsson). — 18,30
Útvarpssaga barnanna: „Flökku-
sveinninn" eftir Hektor Malot; I.
(Hannes J- Magnússon skólastjóri
þýðir og les). 18,55 1 kvöidrökkr-
inu; — tónleikar af plötum. —
20,30 Leikrit: „Kvenleggurinn"
eftir John van Druten, í þýðingu
Áslaugar Árnadóttur. Leikstjóri:
Hildur Kalman. 22,10 Pássíusálm-
ur (40). 22,20 Danslög (plötur).
* 24,00 Dagskráilok.