Morgunblaðið - 13.08.1959, Blaðsíða 16

16
Monnuwnr, aðið
Fimmtudagur 13. ágúst 1959
„Hvernig hefur yður liðið í
Leopöldville?“ spurði Sewe.
„Vel, þakka yður fyrir. Ég
hefði átt að heimsækja yður. —
Pómósa er orðinn ennþá fal
legri“.
„Þér ættuð að sjá hinar stöðv-
arnar! Við erum nýbúnir að
reisa barnaheimili við fljótið. —
Þér verðið að sjá það“.
„Það vildi ég gjarna". Hún
virtist annars hugar. Hún beið
eftir spurningu, en þegar ekki
varð af þvi, hélt hún áfram.
„Ég kom hingað, herra prófess-
or, af því að ég er hrædd um
yður“. ‘
„Hrædd um mig?“
„Það er verið að vinna eitt-
hvað gegn yður“.
„Hver ætti að vinna eitthvað
gegn mér?“
„Það veit ég ekki sjálf. Ég hef
aðeins heyrt undarlegt þvaður".
„Það er margt skrafað".
Hún horfði fram fyrir sig eins
og hún væri hrædd við að mæta
augnaráði hans.
„Ég fer oft í „Perroquet“.
„Hvað er Perroquet?"
„Vinstofa. Þangað sækja marg
ir, sem eiga einhvern þátt 1 nám-
unum. Aðallega úran“.
„Og hvað meira?“
„Síðustu dagana hef ég heyrt
nafn yðar nefnt hvað eftir ann-
að“. Hún brosti. „Nafn yðar heyr
ist oft nefnt, herra prófessor, en
ekki í „Perroquet“-vínstofunni
Og svo er annað — fólk talaði
öðr.u vísi en annars er talað um
yður. Það" talaði ekki með ást og
virðingu. Það var hvíslað. Það
var talað fjandsamlega. Ég veit
ekki, hvernig ég á að skýra það“.
„Getið þér munað nákvæmlega
nokkra sérstaka athugasemd,
Lúlúa?“
„Nei“. Hún krosslagði hand-
leggina á brjóstinu eins og hún
var vön áður fyrr, þegar hún
dvaldist með ættstofni sínum.
Presturinn virti stúlkuna fyrir
sér. Hugsanir hans virtust
hvarfla langt frá því, sem hann
hafði nýlega heyrt. Hún fann, að
hann var ekki að hugsa um sjálf
an sig. Hann mælti:
„Þér hafið þroskazt dásamlega,
Lúlúa. Þér eruð orðin þroskuð og
hyggin. Hvað hefur gerzt með
yður?“
„Það byrjaði hérna hjá yður,
herra prófessor“, sagði hún. „Síð
an hitti ég mann, sem hefur lát-
ið sér annt um mig. Allt, sem ég
veit og er, á ég honum að þakka.
Þess vegna er ég kyrr hjá hon-
um, þótt ég viti, að hann yfirgef
ur mig einn góðan veðurdag“.
„Er það hvítur maður?“ spurði
Sewe.
Sníðadama
Vön sníðadama óskast strax
Upplýsingar ekki gefnar í síma.
Barnafatagerðin s.f.
Vesturgötu 25.
Hárlagningavökvi
í
Franska hárlakkið
komið aftur
Bio Dop
rauðu og hláu túburnar
Polycolor
Allir litir
irrmTin
Bankastræti 7
„Það er hvítur maður, sem er
litblindur. Eins og þér“, bætti
hún við. „En auðvitað líka allt
öðru vísi. Ég get ekki útskýrt
það“. Hún stóð upp. „Ég kom
ekki hingað mín vegna. En ég
varð að segja yður------“.
Hún þagnaði. Að baki hinum
háu pálmum, sem litu út eins og
gíraffar, kom maður í ljós. Hann
stefndi að húsi Sewes.
„Verið þér varkár“, hvislaði
Lúlúa að prestinum.
Hann rétti henni höndina.
Þegar hún hljóp niður þrepin,
lenti hún nærri því í fanginu á
komumanni.
Hermann Wehr staðnæmdist
frammi fyrir Sewe.
„Herra Sewe prestur?“ sagði
hann.
,,Ja .
„Hermann Wehr, verkfræðing-
ur“. ,
„Þér talið þýzku?“
„Já, ég er Þjóðverji. Ég er ætt
aður úr heimalandi yðar, Slesíu,
herra prófessor“.
„Það gleður mig að sjá yður.
Viljið þér gera svo vel að fá yð-
ur sæti“.
Nokkrar mínútur liðu við end-
urminningar um hið horfna
heimaland. Hermann talaði í
ákafa, eins og hann væri nýkom-
inn frá Slesíu. Presturinn virtist
líka vera með allan hugann við
æskustöðvar sínar.
Hermann virti prestinn fyrir
sér. Hann hafði hugsað sér „Engil
Kongó“ allt öðru vísi, enda þótt
hann hefði séð myndir af hon-
um. Það var ekkert í fari þessa
stóra, sterka manns, í hinum víðu
léreftsfötum, sem benti á, að
hann lifði utan við heiminn. —
Hann var enginn draumóramað-
ur, sem hægt var að vefja um
fingur sér.
„Ég vinn fyrir „Société Congo-
laise de l’avenir", sagði hann.
Frófessorinn virtist ekkert
kannast við nafnið.
„Það er fallegt nafn“, sagði
hann. „Kongófélag framtíðarinn
ar“. Hann brosti. „Við vinnum
svo að segja að sama markmiði".
„Vissulega“, sagði Hermann
fljótt. „Félag mitt hefur mikinn
áhuga á áformum yðar. Reyndar i
ekki algerlega í óeigingjörnum
tilgangi. Við þurfum faglærða
starfsmenn. Því betri sem lífs-
skilyrði innfæddra manna verða,
því auðveldara verður að fá þá“.
„Þér eruð hreinskilinn, herra
verkfræðingur“.
„Hvers vegna ekki? Ég ætla
ekki heldur að leyna yður því,
herra prófessor, að við höfum
áhuga á að styðja áform yðar
inni í landi“.
„Inni í landi?“
„Er það ekki rétt, að þér hafið
í hyggju að stofna fleiri nýlend-
ur inni í miðju Kongó?“
„Það eru sannarlega loftkast-
alar enn sem komið er. Við erum
ánægðir, ef við getum ^afnað
nægu fé til að halda við jorpum
okkar hérna í Kwangó“.
„Og ef yður byðist tækifæri til
að reisa stærri og fallegri ný-
lendu lengra inni í landi. hvað
segðuð þér um það?“
„Stærri og fallegri nýlendu?
Vissulega væri það gott, ef það
yrði ekki á kostnað þeirrar, sem
nú er“.
Hann er þá ekki viðutan, hugs
aði Hermann. Skyldi hann gruna,
að úranmálmgrýti hefur fundizt
í héraði hans?
„Við skulum setja sem svo, að
félag mitt hefði áhuga á þessu
svæði hérna------“
„Þá hefði það slæmar líkur“.
„Er einn hluti landsins ekki
jafn mikilvægur og annar í yð-
ar augum?“
„Við vorum áðan að tala um
heimaland okkar, Slesíu, herra
verkfræðingur. Slesía er í Þýzka
landi. Samt sem áður er Slesía
eitthvað meira en Þýzkaland,
bæði í yðar og mínum augum,
og meira en Evrópa. Hefðuð þér
farið til Berlínar, til Brússel og
meira að segja til Afríku, hefðuð
þér ekki verið rekinn úr Slesíu?“
Hann beið ekki eftir svari Her-
manns. „Jæja, sjáið þér til. Ég
myndi ekki fara burt héðan —
nema ég væri rekinn héðan með
valdi“.
„Og ekki þótt yður opnaðist
trúboðssvæði, sem er stærra en I
þetta og þar sem innfæddu
mennirnir hefðu meiri þörf fyr-
ir yður?“
Sewe hafði horft upp fyrir sig.
Skyndilega sneri hann sér að
Hermanni. Hann lagði báða hnef
ana á hið lága borð.
„Ég hef búizt við yður, herra
verkfræðingur", sagði hann. —
„Yður eða einhverjum öðrum.
Ég veit, að það hefur fundizt úr-
an í Kwango. Kwango er stórt.
Ég get ekkert ráðið við, að það
verði ríotað. En í þessu héraði
verður ekki byrjað á neinum
námum á meðan ég er á lífi“.
„Hvað hafið þér á móti nám-
um, herra prófessor? Innfæddu
Útsala Útsala
MikiII afsláttur
KÁPUR — KJÓLAR
PILS — PEYSUR
og fleira.
Kápu & Domubúðin
15 Laugavegi 15
mennirnir yðar fengju vinnu í
þeim“.
„Og innu að því að framleiða
málm, sem sprengjur eru búnar
til úr“.
„Hafið þér aldrei heyrt getið
um kjarnorku til friðsamlegra
nota?“ Hann þagnaði snöggvast.
„En þér lifið í yðar eigin heimi.
Þér vitið ekkert um samningana
milli belgisku stjórnarinnar og
Anglo-amerísk-kanadiska félags-
ins. Til ársins 1950 eiga þessi
þrjú veldi 90 hudraðs hluta af
Kongó-úraninu. Það er að segja,
því úrani, sem þegar er fundið“.
„Hvað eigið þér við með því?“
„Ný-fundin úransvæði falla
ekki undir þann samning. Hið
nýja úran myndum við eingöngu
nota í friðsamlegum tilgangi“.
Sewe hallaði sér aftu. á bak
í stólinn aftur.
„Þér álítið mig draumóra-
mann, herra verkfræðir.gur. Ég
er enginn draumóramaður". —.
Hann teygði úr hinum langa
handlegg sínum í áttina til þorps
ins. „Draumóramaður hefði ekki
getað reist þetta þorp. Og þar
sem ég er ekki draumóramaður,
hef ég ekki trú á „friðsamlegum
tilgangi“. Það hefur verið talað
of mikið um vopn, sem eru í
„friðarþarfir". Hér er ég og hér
verð ég“. Hann reis á fætur. —.
„Skyldu sprengjur einhvern tíma
falla á þetta friðsama land, þá
skulu það ekki verða sprengjur,
sem eru upprunnar í þessum jarð
vegi“.
Hermann var líka staðinn upp.
Hann var hár og herðabreiður,
en honum fannst hann þó vera
lítill og grannur í sambandi við
prestinn.
„Mér þykir það leitt, að þér
leyfið mér ekki svo mikið sem
að gera yður tilboð“, sagði hann.
„Mig furðar líka á því, að þér
talið um þetta svæði eins og það
væri yðar eign. Eftir því, sem
mér er kunnugt, þá hefur vel-
gerðafélagið „Adam-Sewe-félag-
ið“ umráð yfir því. Eruð þér
viss um, að þeir, sem styðja það
með fjárframlögum, líti sömu
augum á þetta eins og þér sjálf-
ur?“
aiUtvarpiö
u
r
L
ú
1) Tómas, viltu segja mér, hvað
gengur eiginlega á — hvar Rík-
haröur er, og .... ?
Þarna kemur hann — ásamt I að sjá þig. Ætlarðu kannski að
sýslumanninum. koma með okkur upp á fjallið?
2) Sæll, sýslumaður — gaman 3) Markús — ég held við þurf-
um ekki að klífa fjallið — núna!
Hafið þér þá fundið gimstein-
ana?
Fimmtudagur 13. ágústs
8.00—10.20 Morgunútvarp (Bæn. —
8.05 Tónleikar. — 8,30 Fréttir.
8,40 Tónleikar. — 10.10 Veður*
fregnir).
12.00 Hádegisútvarp. — (12.25 Fréttir
og tilkynningar).
12.50—14.00 „Á frívaktinni“, sjómanna
þáttur (Guðrún Erlendsdóttir).
15.00 Miðdegisútv. — (16.00 Fréttir, tU-
kynningar). — 16.30 Veðurfr.
19.00 Þingfréttir. — Tónleikar. — (19.
25 Veðurfregnir).
19.35 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Erindi: Indíánar í Norður-Amer-
íku og lifnaðarhættir þeirra. (Sr.
' Hákon Loftsson).
20.55 íslenzk tónlist. Lög eftir Sigfús
Einarsson.
21.30 Útvarpssagan: Garman og Worse
eftir Alexander Kielland. I. lest-
ur. (Séra Sigurður Einarsson).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Kvöldsagan: „Allt fyrir hreinlæt-
ið“ eftir Evu Ramm, II. (Frú Álf-
heiður Kjartansdóttir).
22.30 Sinfóniskir tónleikar:
Brahms: Sinfónía nr. 3 I f-dúr.
Hljómsveitin Philharmonia leikur.
Otto Klemperer stjórnar.
23.05 Dagskrárlok.
Föstudagur 14. ágúst:
8.00—10.20 Morgunútvarp (Bæn — 8.05
Tónleikar. — 8.30 Fréttir. — 8.40
Tónleikar. — 10.10 Veðurfregnir).
12.00 Hádegisútvarp. — (12.25 Fréttir
og tilkynningar.)
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
15.00 Miðdegisútv. — (16.00 Fréttir, til-
k ). — 16,30 Veðurfr.
19.00 IÞingfréttir. — Tónleikar. (19.
25 Veðurfregnir).
19.35 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Erindi: Málaferlin gegn Zacco og
Vanzetti. (Bárður Jakobsson, lög-
fræðingur).
20.55 Tónleikar. Hollywood Bowl hljóm
sveitin leikur lög eftir Carl Bohm,
De Curtis, Toselli o. fl. Carmen.
Dragon stjórnar.
21.10 Ítalíubréf frá Eggert Stefánssyni:
í ítölskum útgerðarbæ. (Andrés
Björnsson flytur).
21.25 Þáttur af músíklífinu. (Leifur
“ t»órarinsson).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Kvöldsagan: „Allt fyrir hreinlæt
ið“ eftir Evu Ramm, III. (Frú Álf-
heiður Kjartansdóttir).
22.30 Á léttum strengjum:
Errol Garner og hljpmsveit Ray
Martin leika.