Morgunblaðið - 03.11.1959, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 3. nóv. 1959

mng.
UllfCl
óinum
— öldungis furðulegt! varð
öðruim manninum að orði, og
röddin var gróf og með útlendum
hreim.
— Jajnlíkar eins og tveir
vatns/lropar! sagði hinn.
En gamla konan þaggaði niður
í þeim með einu augnatilliti.
— Góða mín, sagði hún blíð-
lega og lagði höndina á handlegg
Janet. — Þér verðið að vera við-
búin þungu áfalli. Við komum
því mióur með slæmar fréttir.
Janet stóð sem negld við gólf-
ið og starði.
— Það er um systur yðar,
heyrði hún konuna segja eins og
úr miklum fjarska. — Við erum
komin til að segja yður, að syst-
ir yðar, Gloria drottning Andro-
víu, er —. Röddin var niðurbæld
af gráti og brást henni næstum
— að hún er dáin!
Gloría dáin! Janet gat blátt
áfram ekki trúað því. Glaða,
hamingjusama systir hennar, sem
alltaf hafði verið svo lífsglöð —
sem ætíð hafði rétt út hendurn-
ar eftir öllum gæðum þessa
heims. Ef gamla konan sagði
satt, var það hluti af Janet
sjálfri , sem var dáinn.
Nú skildi hún, af hverju henni
hafði verið svo undarlega innan-
brjósts undanfarið, því þannig
hafði því ætið verið varið um
Gioriu og hana. Þær urðu veikar
samtímis, hvort heldur voru
mislingar eða bara kvef. Þær
deildu öllu, ekki aðeins efnis-
legum hlutum, heldur einnig til-
finningum, hugsunum, því að
bandið, sem tengdi þær saman,
var sterkara en milli annara
systra. Þær höfðu ætíð sagt, að
það væri eins og einni mann-
eskju hefði verið skipt milli
tveggja líkama, þvi þær voru,
svo nákvæmlega eins. Jafnvel
móðirin hafði aldrei verið viss
með að greina milli þeirra, þó
hún væri auðvitað ófús til að
viðurkenna það.
Gamla konan lét Janet setjast
við hlið sér á legubekkinn, strauk
um handlegg hennar og talaði
við hana á sinn rólega, blíða og
vingjarnlega hátt. En Janet
hlustaði ekki á hana. Það var
eins og kvikmynd væri sýnd í
höfði hennar, með myndum af
Gloríu, eins og hún var um
það leyti, er hún kynntist
Michael.
Þegar þessi ungi, hávaxni her-
maður kynntist tvíburunum
fyrst, datt þeim ekki í hjartans
hug, að hann væri konungur.
Hann var einungis einn af mörg
um útlendum hermönnum, sem
voru í setuliði hér í borginni á
stríðsárunum, og það kom alger-
lega flatt upp á Gloríu, þegar
hann sagði henni, að þegar óvin-
Stúlkur óskast
við ýmsan frágang.
Uppl. hjá verkstjóranum
Sjóklæðagerð Islands
Skúlagötu 51
Afgreiðslustúlka
óskast
Upplýsingar í síma 33540,
eftir kl. 8 í kvöld.
NYKOMIN
P I L S
mikið úrval
VSRIIUMIN
LAi
IAUCAVCC 2*
1 EFTIR
f
1 RITA
I
I H ARDINGE
I
irnir hefðu verið hraktir úr
Androvíu, yrði hann að snúa aft-
ur heim í hásætið í smáríkinu,
sem falið var í einum útkjálka
Evrópu.
Og þegar sigur var unninn og
hann fór heim, fór Gloría með
honum — Gloria Hamlyn, dóttir
bóksalans í Marketstræti, unz
sprengja afmáði bæði hann og
bókabúðina. Kát og ósmeyk fór
hún til Androvíu, til að verða
ein af fáum drottningum, sem
enn finnast í Evrópu.
Janet hafði aldrei náð sér til
fulls eftir þetta áfall. Hún hafði
dregið sig inn í skel sína, ringluð
af öllu þessu furðulega, sem bor-
ið hafði svo óvænt að. Henni
fannst einhvern veginn ómögu-
legt, að venjulegar manneskjur
eins og hún og Gloría, skyldu
hafa nokkuð saman að sælda við
annað eins og hásæti og konungs
ætt.
Málið var afgreitt í kyrrþey
— Miahaefl. krafðist þe&s, og
tvíburunum féll það einnig bezt
— og þeas vegna vissi raunar
enginn í borginni, hvað orðið
hefði um Gloríu Hamlyn.
Hún hafði gifzt útlending og
farið með honum í annað land.
Það var hið eina, sem fólk vissi,
og Janet hafði ekki sagt neinum
frá þeim ótrúlega sannleika, að
systir hennar væri orðin drottn-
ing og byggi í gamalli höil, um-
kringd allri þeirri dýrð og við-
höfn, sem konungum sæmir.
Hún vildi ekki, að fólk fengi
neitt um það að vita. Ilenni
fannst hún hata nafnið Andro-
vía, því að það hafði rænt Glor-
íu frá henni, þetta litla, kynlega
land, sem almenningur í Eng-
landi vissi naumast að væri til.
Og nú var Gloría dáin. —
— Það var slys, hún féll af
hestbaki í hallargarðinum — það
skeði svo fljótt — hún þjáðist
ekkert, útskýrði gamla konan.
— En — en barnið? stamaði
Janet.
— Páll prins? Hann veit ekki
einu sinni, að mamma hans er
dáin.
Hún þagnaði, og Janet sá, að
hún leit þýðingarmiklu augna-
ráði til eldra mannsins.
— Það er víst bezt að við
kynnum okkur, flýtti hún sér
svo að halda áfram. — Ég er
Helga Arnberg — greifafrú
Arnberg — og er glöð að geta
sagt, að ég var vinkona drottn-
ingarinnar frá þeirri stundu, er
hún kom til lándsins. Og þessir
tveir menn eru Bersonir hirð-
marskálkur, og Max Retohard,
einkaritari drottningar.
Á ný slógu þeir hælunum sam
an og hneigðu sig, svo Janet
varð feimin. Hún var ekki vön
slíkum hirðsiðum — þeir til-
heyrðu heimi Gloríu en ekki
hennar.
— Það — það var afar fallegt
af ykkur að koma hingað og
segja mér þetta, stamaði hún.
— Þáð var ekki eina ástæðan
fyrir heimsókn okkar, sagði
gamli hershöfðinginn, hranalega
eins og maður, sem ekki hefur
tíma til mælgi um aukaatriði.
— Hersföfðingi!
— Afsakið, greifafrú. Ofurlítil
hneiging.
— Ég skal alveg láta yður um
málið, en við höfum lítinn tíma.
Arnberg greifafrú kinkaði
kolli, og Janet herti sig upp.
Fréttin, sem þau höfðu flutt
henni, hafði komið svo óvænt,
að henni fannst sem ekkert gæti
komið henni á óvart framar. En
hún var ekki viðbúin því, sem
nú fylgdi á eftir.
— Það er hætta á óeirðum I
Androvíu, sagði greifafrúin. —
Síðan stríðinu lauk, hefur óró-
lerki og óánægja grafið um sig,
og hætta á, að bylting brjótist
út. Þá j»ði konungsvaldið afnum
ið, en í þess stað myndum við fá
Rupert prins, sem fullur er af
nýmóðins hugmyndum, og
myndi láta sér nægja að verða
forseti í lýðveldi .Það er hann,
sem á sök á öllum erfiðleikun-
um, því að hann er vondur og
slóttugur maður, valdagráðugur
og svífst einskis, og hann hefur
komið sér innundir hjá fjölda
fólks, því að hann er glæsimenni
á sinn hátt og kann að koma ár
sinni fyrir borð.
Ég held ekki ég hafi heyrt
Röskur sendisveinn
óskast. Vinnutími 10—5 og
laugard. 10—12.
Smith og IMorland H.f.
Hafnarhúsinu — Sími 11320
Nokkrar stúlkur
óskast nú þegar við þrifalega verksmiðju
vinnu. Uppl. hjá Georg og Co., Hverfis-
götu 46 (upp portið) sími 11132.
neitt um Rupert prins, sagði
Janet og velti fyrir sér af hverju
þau sögðu henni allt þetta, þó
þau mættu vita, að hún gæti ekki
hugsað um annað en sorgina og
systurmiss'inn.
— Hann er hálfbróðir konungs
ins — Rudolf gamli konungur
var tvíkvæntur, útskýrði greifa-
frúin, en það er næstum ekki
hægt að trúa því, að þeir séu
skyldir. Konungurinn er ljós-
hærður, góður og velviljanður.
— Meinlaus, sagði hershöfðing
inn, en hún tók ekkert tillit tii
innskotsins.
— Rupert prins er dökkur,
bæði að ytra útliti og innræti,
hélt greifafrúin áfram. — Á með
an Miohael konungur barðist
með bandamönnum í stríðinu,
var Rupert heima í Androvíu,
önnum kafinn við að brugga
samsæri og áróður, og það lítur
ekki út fyrír, að hann sé hætt
ur því enn. Fólk hefur mætur á
honum, af því hann er talinn
hafa stofnað andspyrnuhreyfing-
una, en nú vitum við, að hann
nolaði hana aðeins tœl að ávinna
sér traust, og til framdráttar sín-
um eigin fyrirætlunum um að
hrifsa til sín völdin, þegar frið-
ur kæmist á. Og hver veit —
máske hefði honum tekizt það,
ef konungurinn hefði ekki haft
sy.stur yðar heim með sér sem
drottningu sína. Hún vann
hjarta þjóðarinnar frá þeirri
stundu, er hún kom í landið, og
það eru vinsældir hennar, sem
hafa komið í veg fyrir áform
Ruperts. Hún hefur gert Andro-
víu að einu ánægðasta ríki í
Evrópu.
......Pparið yður hiaup
& milli maxgna vcrzlana!
óÓRUOOL
ÁCllUM
tóW!
- Austurstrseti
ailltvarpiö
WlTH A
GPilNPING ROAR.
THE MASS OP
SHALE SATHERS
SPEEP ANP
CRASHES DOWN
THE STEEP
MOUNTAINSIPE
Skriðan veltur með þungum
®ný niður bratta hlíðina, og
Andi. sem er staddur í farvegi
skriðunnar, tekur til fótanna til
að reyna að bjarga lífi sínu. Hon-
um tekst á síðustu stundu að I hlíðarinnar, áður en skriðan
skjótast mn í gjótu við rætur | hleðst upp fyrir framan gjótuna.
Þriðjudagur 3. nóvemlier
8.00—10.00 Morgunútvarp (Bæn. — 8.00
Morgunleikfimi. — 8.15 Tónleik-
ar. — 8.30 Fréttir. — 8.40 Tónleik-
ar. — 9.10 Veðurfregnir. — 9.20
Tónleikar.
12.00—13.15 Hádegisútvarp. — (16.25
Ffréttir og tilkynningar).
15.00—16.30 Miðdegisútvarp. — 16.00
Fréttir og veðurfr.).
18.30 Amma segir börnunum sögu.
18.50 Framburðarkennsla 1 þýzku.
19.00 Tónleikar. — 19.30 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Daglegt mál.
20.35 Utvarpssagan: „Sólarhringur'* eft
ir Stefán Júlíusson; I. lestur (Höf
undur les).
21.00 Einsöngur: María Markan syngur
íslenzk lög.
21.30 Erindi: Með köldu blóði (Biskup
Islands, Sigurbjörn Einarsson).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Tryggingamál (Guðjón Hansen,
tryggingafræðingur).
22.30 Lög unga fólksins (Kristrún Ey-
mundsdóttir og Guðrún Svafars-
dóttir).
23.25 Dagskrárlok.
Miðvikudagur 4. nóvember:
8.00—10.00 Morgunútvarp (Bæn. — 8.05
Morgunleikfimi. — 8.15 Tónleik*
ar. — 8.30 Fréttir. — 8.40 Tón-
leikar. — 9.10 Veðurfr. — 9.25
Tónleikar).
12.00 Hádegisútvarp. — (12.25 Fréttir
og tilkynningar).
12.50—14.00 „Við vinnuna": Tónleikar
af plötum.
15.00—16.30 Miðdegisútvarp. — 16.00
Fréttir og veðurfr.).
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Utvarpssaga barnanna: „Siskó 4
flækingi" eftir Estrid Ott; U.
lestur (Pétur Sumarliðason, kena
ari).
18.55 Framburðarkennsla í ensku.
19.00 Tónleikar. -- 19.30 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Daglegt mál.
20.35 Með ungu fólki (Guðrún Helga-
dóttir).
21.00 Samleikur á fiðlu og píanó: Ank-
er Buch og Rögnvaldur Sigurjona
son leika sónötu eftir César
Franck.
21.30 Framhaldsleikrit: „Umhverfis
jörðina á 80 dögum" eftir Jules
Verne; I. þáttur. — Leikstjóri og
þýðandi: Flosi Olafsson. Leikend
ur: Róbert Arnfinnsson, Erlingur
Gíslason, Einar Guðmundsson,
Þorgrímur Einarsson, Jón Aðils,
Reynir Oddsson, Baldvin Halldórs
son.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Leikhúspistill (Sveinn Einarsson).
I 22.30 Djassþáttur á vegum Jazzklúbbs
j Reykjavíkur.
23.10 Dagskrárlok.