Morgunblaðið - 03.12.1959, Síða 13

Fimmtudaerur 3. des. 1959
M n í? r. rnv n r j «i ©
13
Frú Halldðra Arnljóts-
dóttir — Minningarorð
HINN 25. f. m. andaðist frú Hall-
dóra Arnljótádóttir á heimili
sínu að Skólavörðustíg 13, hér í
bæ, á 84. aldursári. Jarðneskar
leifar hennar verða í dag bornar
til hinztu hvílu í Fossvogskirkju-
garði.
Halldóra ‘Arnljótsdóttir var
fædd hinn 13. maí 1876, að
Bægisá í Eyjafjarðarsýslu. For-
eldrar hennar voru hin þjóð-
kunnu merkishjón séra Arnljót-
ur Ólafsson, hinn nafnfrægi
gáfumaður og þingskörungur og
Hólmfríður Þorsteinsdóttir Páls-
sonar, prests að Hálsi í Fnjóska-
dal. Móðir frú Hólmfríðar var
Valgerður Jónsdóttir, prests í
Reykjahlíð.
Árið 1889 fékk séra Arnljótur
veitingu fyrir Sauðanesi á
Langanesi, sem þá var talið eitt
af beztu prestssetrum landsins,
og fluttust þau hjónin með hinn
glæsilega barnahóp sinn á þetta
fræga stórbýli og höfuðból, sama
ár. Sat séra Arnljótur þessa fá-
gætu kostajörð með forni rausn,
stórhug og höfðingsbrag, svo að
sennilega hefur reisn þessa
glæsta prestsseturs aldrei staðið
með meiri blóma. En þótt frægð-
arorð færi af búrekstri prestsins
á Sauðanesi bar þó þann orðstír
langtum lengra og hærra, er
stafaði af hárri mennt fræði-
mannsins og rithöfundarins, og
hinni gáfuðu fjölskyldu hans.
Sauðanes var í tíð séra Arnljóts
fræðasetur í orðsins fyllsta skiln-
ingi, hér lásu ungir menntamenn
undir stúdentspróf við „lærða
skólann", hingað komu erlendir
lærdómsmenn, til að kynnast
landi og þjóð og íslenzkum fræð-
um.
Bókahillur prestsins á Sauða-
nesi svignuðu undan hinum
ágætustu fræðibókum og önd-
vegis skáldritum eldri og yngri
höfunda. Hér voru á dagskrá
listir, vísindi og fagurfræði ev-
rópskrar hámenningar á 19. öld.
Þetta sérstæða útkjálkaheimili
norður undir heimskautsbaug
hafði á sér augljósan heimsborg-
arablæ, sakir menningar, hús-
búnaðar og allra heimilishátta.
Þetta var umhverfið og and-
rúmsloftið, sem lék um Halldóru
Arnljótsdóttur, hina ungu mey,
sem fluttist á fermingaraldri með
foreldrum sínum frá Bægisá
austur að Sauðanesi. Hér breiddi
bjartur og hlýr vermireitur op-
inn faðm. Hér voru óvenjuleg
náms- og þroskaskilyrði fyrir
hina gáfuðu yngismey, sem frá
æskualdri og fram að pfstu
stund bjó yfir sérstæðum yndis-
þokka, háttvísi og listrænum
hæfileikum. Flestum mun hafa
sýnzt að Halldóra Arnljótsdóttir
væri einhver glæstasti sprotinn,
sem óx á hinum stóra ættar-
meiði er að henni stóð. Á æsku-
og uppvaxtarárum sínum hlaut
hún hina beztu menntun, fyrst í
föðurgarði og síðar á skólum,
bæði hér heima og erlendis,
jafnt í bóklegum sem verkleg-
um efnum, enda var hún í senn
bæði fjölhæf og listfeng.
Halldóra dvaldist á Sauðanesi
hjá foreldrum sínum til fullorð-
ins aldurs. Minningar hennar
um þetta æskuheimili sitt stóðu
fyrir hugskotssjónum hennar í
TIL JÓLANNA
Peysur á böm og fullorðna
Kjólaefni, Gluggatjaldaefni
Nælon-undirföt, náttkjólar og náttföt,
heilsokkar, sportsokkar, hosur,
nælonsokkar, hanskar, hálsklútar,
vettlingar og allskonar smávörur og
gjafavörur.
Verzlunin ÓSK
Laugavegi 11
Allt á sama stað
Hjólbarðar og slöngur
520x12
560x13
640x13
520x14
560x14
550x15
560x15
590x15
600x15
650x15
700x15
710x15
760x15
525x16
600x16
650x16
750x16
165x400
550x17
550x18
650x20
700x20
750x20
825x20
900x20
975x20
Egill Vilhjálmssoii h.f.
Sími: 2-22-40
fagurri birtu fram á efstu ár.
Arið 1904, eftir lát foreldra
sinna, fluttist hún til Þórshafnar
og tók við húsforráðum hjá
bróður sínum, Snæbirni Arn-
ljótssyni, verzlunarstjóra, um
fjögurra ára skeið. Árið 1908 gift-
ist hún eftirlifandi eiginmanni
sínum, Davíð Kristjánssyni frá
Gunnólfsvík, fjölhæfum manni,
dugmiklum og listfengum, er
starfaði við verzlunarstörf á
Þórshöfn. Árið eftir, 1909, tók
Davíð við forstjórastarfi við
verzluh Þorsteins Arnljótssonar
á Þórshöfn og hafði það með
höndum til ársins 1931, er hann
fluttist með fjölskyldu sinni
hingað til Reykjavíkur, og stofn-
aði eigin verzlun á Skólavörðu-
stíg 13, árið 1932. Eignuðust þau
hjónin hér fagurt og friðsælt
heimili, þar sem allt vitnaði um
reglusemi, smekkvísi og fagra
heimilisháttu, enda voru þau
samhent og samhuga í hverju
starfi er inna þurfti af höndum
fyrir heimili þeirra og skyldulið.
Halldóra Arnljótsdóttir var
stórglæsileg kona í sjón, eins og
áður er sagt. Tiginmannleg fram-
koma hennar vakti hvarvetna
athygli. Yfir henni hvíldi ávallt
mildur ljúfleiki og hljóðlát hlýja,
sem streymdi beint inn að
hjartarótum þeirra, sem í návist
hennar voru. Jafnvel augnatillit
hennar vitnaði ótvírætt um
fágaða skapgerð og göfugt
hjarta. Það duldist engum að þar
sem frú Halldóra var, þar fór
kynborin kona, lífsreynd, trúuð
og gagnmenntuð.
Þótt árin færðust yfir og lik-
amsþrek hennar væri mjög farið
að þverra .hin síðustu ár, þá
fannst vinum hennar, hún alltaf
vera ung, hugur hennar var svo
vakandi og auðugur af skilningi
á lífinu, hjartað ávallt hlýtt og
skoðanir hennar skýrar og heil-
brigðar. Hún hélt einnig andlegu
þreki sínu og dómgreind aðdáan-
lega vel fram að hinztu
stund — og fylgdist af áhuga
með þeim málum sem henni
voru hugstæð og hjartfólgin.
1 návist hennar, á heimili
þeirra hjóna, beið ávallt hlýr
arinn fyrir venzlafólk og vini.
Þar komu ástvinirnir saman,
börnin og barnabörnin, til að
hljóta blessun hinna mildu og
hlýju móðurhanda. Þar léku um
þau ylgeislar kærleikans, þangað
var styrk að sækja, þar var
stormahlé, þegar n-purt næddi.
En hér var hin látna einnig
í rikum mæli umvafin ástúð,
virðingu og umönnun ástvina
sinna fram að hinztu stund. Hér
var hún studd af ástríkum hönd-
um eiginmannsins og hinnar
hugljúfu, göfugu dóttur þeirra,
sem ávallt beið reiðubúin til að
hlinna að hjartkærri móður og
uppfylla sérhverja ósk hennar.
— Halldóra Arnljótsdóttir var
kona, sem ekki gleymist þeim
sem áttu samleið með henni í
lífinu. í vitund vina sinna hefur
hún fléttað sér þann fagra minn-
ingarsveig, er ekki mun fölna í
hugum þeirra er þekktu hana og
höfðu náin kynni af henni.
Ég kveð þig, kæra frænka mín,
og þakka þér hugljúfar stundir
er ég naut í návist þinni. — En
ástríkastar kveðjur og kærastar
þakkir berast til þín frá ástrík-
um eiginmanni, börnum og
skylduliði fyrir móðurlega elsku,
fórnarlund og órofa tryggð.
Guð fylgi þér og leiði þig &
vegu hins eilífa ljóss.
Þorsteinn Jóhannesson.
sem við viljum sérstaklega ráðleggja öllum að athuga
brunatrygginguna á innbúinu!
EH ÞAÐ TRYGGT?
ER ÞAÐ IMÓGU HÁTT TRYGGT?
Við munum hafa sérstaka ánægju af að leiðbeina yður
í þessu efni
Síminn er 17080
SAIMI vn M M HJTT IBY(E (C n
Brunadeild