Morgunblaðið - 23.01.1960, Blaðsíða 8

8
MORCUNftT, 4fílÐ
Laugardagur 23. jan. 1960
ÍJtg.: H.f. Arvakur Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Lesbók: Arni Öla, sími 33045
Auglýsirgar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askrxftargald kr 35,00 á mánuði innanxands.
1 lausasölu kr. 2.00 eintakið
SKRIFFINNSKU
BÁKNIÐ
A ÞVÍ leikur naumast vafi,
að allur almenningur í
landinu er því eindregið
fylgjandi að gerðar verði rót-
tækar ráðstafanir til viðreisn-
ar í efnahagsmálum þjóðar-
innar. Fólkið var orðið leitt
á káki vinstri stjórnarinnar.
Það sá og skildi, að enda þótt
því væri sífellt sagt að verið
væri að bæta kjör þess og
ráða niðurlögum dýrtíðar og
verðbólgu, þá var þó verð-
bólgan í stöðugum vexti og
afkomugrundvöllur þess stöð-
ugt að verða veikari.
Það er vegna þessarar
reynslu og þeirrar botn-
lausu óreiðu, sem ríkti í
efnahagsmálum þjóðarinn-
ar, þegar vinstri stjórnin
hrökklaðist frá völdum,
sem almenningur vil nú að
gengið sé hreint til verks
og gerðar skynsamlegar og
réttlátar ráðstafanir til
raunverulegrar viðreisnar.
Það er að vísu jafnan svo,
að hver einstök stétt og hver
einstaklingur er ófús til þess
að fórna miklu eða afsala sér
einhverju, sem hann hefur
fengið, enda þótt það kunni
að vera nauðsynlegt fyrir
þjóðarheildina. En yfirgnæf-
andi meirihluti íslendinga
mun þrátt fyrir það ekki hika
við að taka á sig nokkrar
byrðar í bili til þess að unnt
sé að leggja traustan og var-
anlegan grundvöll að góðum
lífskjörum, framförum og
uppbyggingu í landinu.
Pólitísk spilling
En jafnhliða því, sem al-
menningur tekur á sig byrð-
ar vegna nauðsynlegra við-
reisnarráðstafana, er það ósk
hans og krafa að stjórnarvöld
in geri það sem unnt er til
þess að draga saman hið opin-
bera skriffinnskubákn, sem
verið hefur að þenjast út í
okkar litla þjóðfélagi á und-
anförnum áratugum. Enda
þótt allir stjórnmálaflokkar
beri nokkra ábyrgð á hinni
sívaxandi skriffinnsku, mun
það þó ekki ofmælt, að Fram-
sóknarflokkurinn hafi verið
afkastamestur í þessum efn-
um. Framsóknarmenn hafa
átt sæti í ríkisstjórn nær ó-
slitið sl. 33 ár. Þeir hafa farið
með fjármálastjórn þjóðar-
innar lengur en nokkur ann-
ar einstakur stjórnmálaflokk-
ur í landinu. Og þeir hafa
sýnt meiri áhuga á því en
nokkur annar flokkur að
hrúga upp nýjum stöðum og
úthluta margskonar bitling-
um til flokksmanna sinna.
Hefur þetta haft í för með
sér margvíslega pólitíska
spillingu, sem haft hefur hin
óheillavænlegustu áhrif á
opinbert líf í þjóðfélaginu.
Vandasamt verk
Það er að vísu miklu meiri
vandi að draga saman opin-
bert skriffinnskubákn en að
þenja það út. Allir sem í
bákninu eiga sæti, virðast
hafa ákveðnu hlutverki að
gegna og nægan starfa á
höndum. Þess vegna er oft
erfitt um vik að breyta til í
skjótri svipan, leggja niður
stofnanir og stöður. En nú-
verandi ríkisstjórn verður
engu að síður að hefjast nú
þegar handa um rannsókn á
því, hvernig draga megi úr
hinni opinberu skriffinnsku
og spara þjóðinni með því
veruleg útgjöld. Slík sparn-
aðarviðleitni á ekki að byggj-
ast á pólitískum hefndarhug
gagnvart einum eða neinum.
Hún á að hafa þann tilgang
einan að gera ríkið og stofn-
anir þess auðveldari í vöfum
og ódýrari í rekstri.
Of há yfirbygging
íslenzkur almenningur
myndi áreiðanlega taka því
vel, ef nú yrði gerð heiðarleg
og ábyrg tilraun til þess að
draga saman hin miklu skrif-
stofubákn hins opinbera í
okkar fámenna þjóðfélagi.
Það viðurkenna allir, að yfir-
byggingin er orðin alltof há
á þjóðarskútunni. Alltof marg
ir menn sitja í skrifstofum
hinna fjölmörgu opinberu
stofnana, sem settar hafa ver-
ið á laggirnar á síðustu ára-
tugum. Þjóðin hefur ekki
gætt þess sem skyldi að miða
stjórnarkerfi sitt við stærð
þjóðfélags síns og fjárhags-
lega getu þess.
í þessum efnum þarf aS
vera gjörbreyting. Á því
fer vel að hún verði ein-
mitt nú, þegar víðtækar
viðreisnarráðstafanir eru
gerðar í þeim tilgangi að
treysta afkomugrundvöll
þjóðarinnar og koma bjarg
ræðisvegum hennar og
efnahagsmálum á réttan
kjöl, eftir óreiðu og upp-
lausnartímabil vinstri
stjórnarinnar.
Vertu ávallt góð við
bróður minn
— sagði eiginmaðurinn við konuna
— Hún fékk skilnað
LONDON, 20. jan. (Reuter). —
Ung og lagleg ljóshærð eigin-
kona fékk skilnað frá manni sín-
um vegna þess að hann vildi
deila öllu með tvíburabróður sín-
um. Eiginkonan, sem ekki kærði
sig um nema einn eiginmann,
kvartaði þegar tvíburinn gerðist
nærgöngull við hana. En þegar
hún tilkynnti manni sínum það,
sagði hann hana annaðhvort
segja ósatt, eða að hann bað hana
að vera ávallt góða við bróður
minn.“ — Frúin, sem nú er 25
ára, kvaðst hafa kynnzt bræðr-
unum þegar hún var 19 ára og
gifzt Russell Bennett skömmu
síðar. Kenneth bróðir hans hafi
verið svaramaður.
Vandræðin hófust strax á brúð
kaupsdaginn, þegar Kenneth lok-
aði sig inni í herbergi því, er

Deilt um
kvenpresta
STOKKHÓLMl, 21. jan.
— (NTB) —
SÚ hætta vofir nú yfir,
að alvarlegur klofning-
ur verði innan sænsku
kirkjunnar, eftir að sam-
þykkt var á biskupa-
fundinum, sem lauk hér
í dag, að vígja þrjá kven
guðfræðinga til prests.
Hultgren erkibiskup
upplýsti á blaðamanna-
fundi í dag, að þessar
þrjár konur muni nú
verða vígðar, og að hann
sjálfur ætlaði að vígja
eina þeirra. — Strax eft-
ir blaðamannafundinn
komu allmargir prestar,
sem eru því andvígir, að
konum sé hleypt inn í
stéttina, saman á fund
og ræddu, hvaða ráð-
stafanir skyldu nú gerð-
ar. —
brúðurin hafði búið í hjá for-
eldrum sínum, og grét ákaft yfir
brúoarkjólnum, sem hún hafði
skilið þar eftir. — Bræðurnir
voru oft saman, og ef frúin þvoði
manni sínum um hárið, varð hún
einnig að þvo hár tvíburans.
Maður hennar heimtaði að það
sem hún gerði fyrir sig, yrði hún
einnig að gera fyrir bróður sinn.
Marilyn Monroe
i nýrri mynd
MARILYN Monroe er nú ekki
eins tíður gestur í heimsfrétt-
unum eins og hún var fyrir
svo sem tveim til þrem árum
— en eigi að síður er hún enn
af flestum talin „drottning"
þokkadísa kvikmyndanna. —
Og þar sem langt er nú liðið
síðan Monroe hefur verið að
nokkru getið hér í þættinum,
fannst okkur ekki úr vegi að
birta af henni nýja mynd, sem
við rákumst á.
“ ★ —
Marilyn er nú að leika í
nýrri kvikmynd í Hollywooa,
sem nefist „Let’s make Love“.
— Aðlaðandi titill það, finnst
ykkur ekki. í fyrstu átti Gre-
gory Peck að leika annað aðal
hlutverkið í myndinni. Bæði
höfðu þau ýmislegt við hlut-
verk sín að athuga, m.a. það,
að þau væru of „lítil". Og þeg-
HIN þeldökka reviusong-
kona Josephine Baker berst
skelegglega gegn kynþátta-
fordómuxn, svo sem sagt
hefur verið frá hér í þætt-
inum áður. Fyrir skömmu
var haldinn fundur í París
til þess að mótmæla gyð-
ingahatri. Sóttu hann um
5000 manns, en Baker var
meðal ræðumanna. — Á
myndinni sést hún flytja
ræðu sína á samkundu þess
ari. —
Kvaðst frúin vera orðin tauga-
sjúklingur af þessu öllu.
Eiginmaður hennar var nú
fluttur frá henni til bróður síns.
Sagðist hann mest elska móður
sína, númer tvö væri bróðirinn,
númer þrjú bíllinn og númer
fjögur eiginkonan.
ar Marilyn fékk flestar óskir
sínar uppfylltar, en Peck ekki,
kvaddi hann kóng og prest og
fór sína leið.
— ★ —
Handriti kvikmyndarinnar
var nú breytt talsvert — oig
tveir erlendir leikarar fengnir
til að leika á móti Marilyn,
þeir Frankie Vaughan, enski
söngvarinn (til vinstri á mynd
inni) og Frakkinn Yves Mon-
tand (til hægri), sem er raun-
ar kunnastur sem kabarett-
söngvari, en er jafnframt
ágætur kvikmyndaleikari. —
Fólk hér mun t. d. eflaust
minnast hans úr kvikmynd
Clouzots, „Laun óttans“. —
Þetta verður hins vegar engin
hryllings-kvikmynd, eins Oig
reyndar má ráða af nafninu.
Þar er allt eintómur söngur og
dans — og svo auðvitað tals-
vert af ást ....
UTAN UR HEIMI