Morgunblaðið - 17.07.1960, Blaðsíða 20

23
MORGUNBLAÐ1Ð
Sunnudagur 17. júlí 1960
PATRICIA WENTWORTH
Qamlor syndir ]
--------------------21
— Nú, svo dyrnar voru opnar?
— Vitanlega, úr því ég gat
heyrt hvað ungfrú Anning sagði.
— Og hvað sagði ungfrú Ann-
ing?
Stúlkan dró andann djúpt. —
Til hvers ætti ég að vera að segja
yður það, þegar þér trúið mér
ekki, hvort sem er?
— Ég lofa auðvitað engu um
það. En ég vil fá að vita, hvernig
á því stóð, að dyrnar voru opn-
ar, meðan ungfrú Anning var að
tala við kunningja sinn, og eins
hvað þér heyrðuð.. ef þér þá
hafið nokkuð heyrt.
Það kom ofurlítill roöi í fðlt
andlit stúlkunnar. Augnalokin
lyftust og það mátti sjá, að hún
reiddist. Svo svaraði hún, og rödd
in var ekki eins þægileg og róleg
og áður:
— Þarf ég að vera að ljúga,
þó ég segi ekki allt í einu?
Þegar stúlka verður reið, seg-
ir hún oft sannleikann. Og nú
var þessi stúlka greinilega reið.
Þá var bara eftir að vita, hvort
hún segði sannleikann, í þetta
sinn.
— Ég skal segja yður það, og
það sem ég ætla að segja er heil-
agur sannleikur! Ef þér ekki trú-
ið mér, er það yðar eigin heimsku
að kenna, en ekki mér. Á þriðju-
dagskvöldið þegar ég gekk um
forstofuna, ætlaði frú Burkett að
fara inn í skrifstofuna þar sem
ungfrú Anning og hr. Field voru
að tala saman. Hún hafði opnað
hurðina og ætlaði inn, en snar-
stanzaði. Og hún stanzaði vegna
þess, að ungfrú Anning var að
tala.. ekki hátt, heldur eins og
fólk talar, þegar það óskar þess,
að það hefði hníf í hendinni. Og
viljið þér heyra, hvað hún sagði?
Við frú Burkett urðum báðar
hræddar. Fram að þessu hafði ég
enga hugmynd um annað en þau
væru algjörlega ókunnug. En
maður talar ekki við bláókunn-
ugt fólk eins og hún talaði við
hann, herra! Aftur á móti við
elskhuga eða eiginmann! Nú býst
ég ekki við, &ð hr. Field hafi ver-
ið maðurinn hennar — hún lagði
sérstaka áherzlu á orðið — Nei,
það dettur mér ekkert augnablik
í hug.
— Og hvað heyrðuð þér ung-
frú Anning segja?
— Hún sagði: „Ég gæti drepið
þig fyrir þetta!“. Og það var ekki
ég ein, sem heyrði það, heldur
frú Burkett, sem er frænka henn
ar ungfrú Silver, vinkonu yðar!
Frank Abbott var talinn vera
ekki alls ósvipaður mynd af
henni ömmu sinni gömlu, frú Ev-
elyn Abbott, sem allt skyldfólkið
hræddist og hataði, sökum kald-
lyndis hennar og skapofsa. Já,
frændfólk hans var stundum að
láta hann heyra þetta og það jafn
vel þótt hann ætti sér ýmsar
mannlegar tiifinningar. En þegar
hann komst í skapið, sem hann
var í núna, var samlíkingin ekki
svo fjarri sanni. Hann var þeirrar
skoðunar, að Marie Bonet væri að
segja satt, og um leið skildi hann
mætavel, hversvegna Maud Silv-
er vildi ekki blanda sér í málið
opinberlega. Hann minntist póst-
kortsins, sem hann hafði fengið
frá henni fyrir nokkrum dögum.
A því stóð meðal annars: ,,Við
Ethel kunnum afskaplega vel við
okkur hérna við sjóinn. Hún fer
á miðvikudaginn, en ég verð hér
viku enn“. Ethel var frú Burk-
eit. Maðurinn hennar var banka-
stjóri norður í miðju landi, og
hún var uppáhaldsfrænka Maud
Silver. Úr því að hún fór á mið-
vikudag, hlaut hún að vera kom-
in heim til bús og barna.
'Hann leit köldum augum á
Marie Bonnet og sagði:
— Þetta eru nú orð, sem ekki
þarf að vera mikið að marka.
— En að Jobbi skyldi fyrirgefa mér, þegar ég kyssti Jonna!
Það get ég aldrei fyrirgefið Jobba!
Og hverju svaraði hr. Field?
Hann sagði ekki neitt, herra.
Þetta gekk fyrir sig á einu augna
bliki. Frú Burkett opnar dymar,
og ég heyri ungfrú Anning segja
þetta og svo biður frú Burkett
afsökunar og hörfar út í snar-
kasti. Hún lokar dyrunum og ég
flýti mér áfram.. Og Marie gerði
sér upp hroll.
Frank Abbott hugsaði sig um.
Auðvitað hafði frú Burkett sagt
Maud Silver frá þessu atviki, svo
að hann gat þannig fengið sögu
stúlkunnar staðfesta. En til hvers
hafði hún farið að segja honum
þetta? Til þess gátu legið marg-
ar ástæður, og þá fyrst og fremst
Iöngun til að láta á sér bera. Aðr-
ar gátu komíð til greina, svo sem
óvild til ungfrú Anning, eða það
að leiða hann á villigötur. En í
bili fann hann þó enga ástæðu til
hins síðast nefnda.
Nú spurði hann í hvössum tón:
— Hversvegna er yður illa við
ungfrú Anning?
Stúlkan glennti upp augun.
Þessi augu voru svo sem ekki
neitt sérstakt, hvorki að lit né
sköpulagi, en það mátti nota þau
til ýmissa bragða, engu að síður.
Og nú voru þau ekkert nema sak
leysisleg undrun.
— Já, en. . herra....
— Ég skil, yður er alls ekki
illa við hana og hafði aldrei lát-
ið yður detta neitt slíkt í hug!
Vitanlega. En yður er nú samt
ekki neitt sérlega hlýtt til henn-
ar? Kannske þér segið mér hvers
vegna. Er hún ströng.. hrotta-
leg.. eftirgangssöm.. eða vand-
lát um smáatriði eins og vika-
skildinga eða þessháttar? Þér
þurfið ekki að vera hrædd við að
segja mér það. Hún virðist ekki
vera sérlega liðleg í umgengni,
en ég læt það ekki fara lengra.
Hann brosti og brátt var hún
farin að brosa líka, og augna-
lokin sigu aitur.
— Já, en herra, mér er ekkert
illa við ungfrú Anning. Hún er
húsmóðir mín.
— Hversu lengi hafið þér verið
hérna?
Hún gerði sér aftur hroll. — 1
Englandi.. tíu ár. Hérna í hús-
inu.. fjóra mánuði. Þetta er vel
borgað. Þegar ég er búin að spara
nóg saman, ætla ég til Frakk-
lands aftur.
Og yður er ekkert illa við
ungfrú Anning?
— Nei, herra.
Það er ekki auðvelt að leyna
hatri og þess hafði hann orðið
var þegar í upphafi samtalsins.
Hann minntist nú þess, að hann
hafði spurt Maud Silver um stúlk
una og svar hennar hafði verið
einkennilega loðið. Hún hafði
sagt: „Frú Anning segir, að hún
sé ekki trúverðug". Frú Anning.
Svo að það var þá þessi farlama
móðir, sem henni var illa við.
Hann sagði kæruleysislega:
— Það var heppilegt. Það er
ekkert í það varið, að fólki sé
illa við mann. Getur það þá hugs
ast, að ungfrú Annig hafi látið
yður finna, að henni sé lítið um
yður?
Marie lyfti hendi. — Hún hef-
ur ajls enga ástæðu til þess! Ég
kann mitt verk og leysi það vel
af hendi. Hun má prísa sig sæla,
að ég skuli hafa tollað hér svona
lengi. Það hefðu ekki allir gert,
eins og ég hef líka látið hana
heyra! Hún segir: „Móðir mín
er gömul og hefur verið veik.
Hún ætlar sér alls ekki að móðga
þig“. En ég segi, að hún sé hvorki
svo gömul né veik, að henni eigi
að líðast að tala við mig eins og
hún gerir. ..Þessi fransarastelpa",
Ætti ég kannske að skammast
mín fyrir að vera frönsk? Og
„hún liggur á hleri á hurðinni".
Eins og ég hafi áhuga á því,
sem vitlaus kelling er að blaðra?
Og „hversvegna ertu að hafa
þessa útlendinga? Ég get ekki
þolað þá“. Það mætti eins vel
spyrja mig, hvort ég gæti þolað
hana!
— Svo það er þá gamla frúin,
sem yður kemur svo illa sam-
an við?
Marie brosti. — Til hvers ætti
ég að vera að taka mark á hálf
vitlausri kellingu?
19 kafli.
Frank Abbott gekk út úr skrif-
stofu ungfrú Anning og inn í
setustofuna. Fyrir siða sakir varð
hann að kveðja Maud Silver, en
hinu er ekki ali neita, að hann
átti annað erindi jafnframt. Hann
vildi sem sé fá staðfestingu á
sögu Marie Bonnet og frétta hvað
frú Burkett hefði heyrt, þegar
hún anaði inn til ungfrú Ann-
ing, henni og Alan Field að ó-
vörum.
Nú var þarna ennþá óárenni-
legri kellingahópur en í fyrra
skiptið, þar eð einir tveir auka
gestir höfðu bætzt við. Þegar
hann gekk inn, var eins og stung
ið væri upp í allan söfnuðinn og
af því réði hann, að gömlu kon-
unum væri kunnugt um, að hann
væri lögreglumaður, og eins hitt,
að þær hefðu verið að ræða morð
ið.
Hann stakk upp á því við Maud
Silver, að hún kæmi og labbaði
svolítið með honum niður að sjó.
Hún flýtti sér að svara, að það
gæti verið gaman og gekk með
honum fram í forstofuna, þar
sem hann svo beið meðan hún
skrapp upp að ná sér í hatt og
hanzka. Hún kom að vörmu spori
aftur og þau gengu saman út í
kvöldloftið, sem gamla konan
sagði, að væri svo hressandi.
Þau settust á bekk með út-
sýni yfir fjörðinn, og Maud Silv-
er horfði á litbrigðin á sjónum.
Ókunnugir hefðu ekki getað hald
ið, að hún ætti sér meiri fróðleik
um glæpamál en fyrir kemst 1
einni fyrirsögn í blaði.
Þegar Frank hafði beðið nokk-
uð eftir því, að hún hæfi máls
og komizt að þeirri niðurstöðu,
að hún væri ekkert í þann veg-
inn, þótti honum tími til kom-
in að hefja árásina:
— Þér þýðir þetta ekkert,
væna mín. Þú skilur, að ég verð
að fá að vita, hvort Marie Bonn-
et hefur sagt mér satt. Hún
mundi nú ekki segja satt, nema
það þjónaði hennar eigin hags-
munum.. það er ég að minnsta
kosti viss um. En hún er gröm
Anning-mæðgunum og hefði á-
a
i
u
á
BEFORE YOU PACK Ug BARNE^
LET ME CHECK WITH BITSY .
ONE MORE TIME/ t—írf
Meanwhile goober, having fought
HI3 WAY THROUGH SWAMP AND
TANGLED UNDERBRUSH, tS NEAR
THE POINT OF EXHAUSTION
ÖIVING UP
HOPE OF
SHOOTING
A MCVIE OF
THEBLIND
BIRD DOG
ACTUALLY
HUNTING,
BARNEY AND
HIS CREW
PREPARE
TO LEAVE
gfegPHf <XAY, BOVS...
'er let's get packed...
1 m SORRý MARK, BUT WE ’
CANT WASTE At-IY MORE TIAAE
WAITING FOR GOOBER TO SHOW UP/
ALL RIGHT, MARK.
BUT HURRY IT Ut>
PLEASE /
Fáðu einhverja af hinum
hundunum, Markús. Við skul-
um taka myndir af þeim að
veiðum án Bangsa, svo ferðin
hingað hafi ekki verið eintóm
erjincli*leysa.
Allt í lagi, Barney. Vinir
þínir, íþróttafréttaritararnir,
eru þegar farnir að pakka sam
an, og ég er að verða vonlaus.
En á meðan, þégar líða tekur
á daginn...
nægju af að gera þeim einhverja
bölvun. En jafnframt hefur hún
ástæðu til, ef ekki að Ijúga upp
sögunni, þá að minnst kosti til
að skreyta hana eitthvað. Ef hún
segir satt frá, hefur Ethel frænka
þín ruðzt inn á ungfrú Anning
og Alan Field i míðju samtali
þeirra. Marie átti þar leið um af
tilviljun og segir, að þær báðar
hún sjálf og Ethel, hafi heyrt
hana segja við hann: „Ég gæti
drepið þig fyrir það“. Ef þetta
hefur nú raunverulega gerzt
þannig, þykist ég viss um, að Et-
hel hafi sagt þér frá því. Var ekki
svo?
Þegar Maud Silver svaraði
engu, brýndi hann raustina.
— Hér er um að ræða sann-
sögli vitnis, skilurðu það ekki?
Hún sneri sér að honum, eins
og í mótmælaskyni. — Þú þarft
ekki að fræða mig á því. Ég vildi
bara hugsa málið almennilega áð
ur en ég talaði um það. Saga
stúlkunnar er í öllum aðalatrið-
um sönn.
sflútvarpiö
Sunnudagur 17. júlí
8.30 Fjörleg músílc fyrsta hálftíma
vikunnar.
9.00 Fréttir. —
9.10 Vikan framundan.
9.25 Morguntónleikar.
a) Messa í Es-dúr eftir Schubert
(Rathauscher, Planyavsky, Hof
státter, Berry, — Akademiskl
kammerkórinn og Sinfóníu-
hljómsveitin í Vínarborg flytja
— Rudolf Moralt stjórnar).
b) Fiðlukonsert í g-moll eftir Max
Bruch (Jascha Heifetz og Sin-
fóníuhljómsveitin í Lundúmim
flytja. — Sir Macolm Sargent
stjórnar).
11.00 Messa í Dómkirkjunni (Prestur:
Séra Bjarni Jónsson vígslubiskup.
Organleikari: Páll Isólfsson).
12.15 Hádegisútvarp.
14.00 Miðdegistónleikar: „Romeo og
Júlía“, dramatísk sinfónía eftir
Berlioz (Sinfóníuhljómsveitin í
Boston, einsöngvari og kór flytja
— Charles Munch stjórnar).
15.30 Færeysk guðsþjónusta (hljóðrit-
uð í Þórshöfn).
16.00 Sunnudagslögin.
(16.30 Veðurfregnir).
18.30 Barnatími (Helga og Hulda Val-
týsdætur).
a) Framhaldssagan: ..Eigum við
að koma til Afríku?“ eftir Laur
itz Johnson; XI.
b) Leikrit: „Oli, Anna og hvolp-
urinn“ eftir Babbis Friis Bá-
stad. — Leikstjóri: Helgi Skúla
son. (Aður flutt 21. september
1958).
19.25 Veðurfregnir.
19.30 Tónleikar: Vinsæl hljómsveitar-
lög.
19.45 Auglýsingar.
20.00 Fréttir.
20.20 Dýraríkið: Indriði G. Þorsteinsson
rithöfundur spjallar ,um hestinn.
20.45 Bandaríski píanóleikarinn Ric-
hard Cass leikur:
a) Toccata í D-dúr eftir Bach.
b) 'Sónata í Es-dúr, op. 81a —
(Kveðjusónatan) — eftir Beet-
hoven.
21.20 Heima og heiman (Haraldur J.
Hamar og Heimir Hannesson sjá
um þáttinn).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.05 Danslög: Heiðar Astvaldsson dans
kennari kynnir lögin til 22.50.
23.30 Dagskrárlok.
Mánudagur 18. júlí
8.00—10.20 Morgunútvarp (Bæn. —
8.15 Tónleikar. — 8.30 Fréttir. —
8.40 Tónleikar. — 10.10 Veðurfr.)
12.00 Hádegisútvarp.
12.55 Tónleikar: „Sumardans'*.
15.00—16.30 Miðdegisútvarp.
Fréttir kl. 15.09 og 16.00).
16.30 Veðurfregnir.
19.25 Veðurfregnir.
19.30 Lög úr kvikmyndum.
19.40 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Tónleikar: Sönglög eftir Richard
Strauss. — (Ase Nordmo Lövberg
syngur við unuiiieik Gerald
Moore).
20.50 Um daginn og veginn (Axel Thor
steinson blaðamaður).
Kórsöngur: Isl. kórar syngja sum
arlög.
Smásaga vikunnar: „Tré. Klett-
ir og ílytur).
22.00 Fréttir, veSurfregnir og síldveiöi-
skýrsla.
22.20 BúnaSarþáttur: UmræSur um
heimilisráSunauta (Gísli Krist-
jánsson talar viS Helgu Sígurð-
ardóttur skólastjóra, Helgu Magn
úsdóttur húsfreyju og Ola Val
Hansson garðyrkjuráSunaut).
22.45 Kammertónleikar:
a) Fiðlusónata í F-dúr, op. 8 eftir
Irieg.
’okkata fyrir fjóra blásara.
lagverk og strokhljómsveit eft
23.15 Dagskrárlok.