Morgunblaðið - 26.08.1960, Blaðsíða 3

Föstudagur 26. ágúst 1960
ilOJtarnni aðið
3
Skátar riðu
norður Kjöl
SVO sem kunnugt er af frétt-
um, ferðaðist hópur brezkra
Skáta á hestum yfir Kjöl norð-
ur í ]and. Fóru þeir síðan vest-
ur um Dali til Reykjavíkur og
voru alls þrjár vikur á ferða-
laginu.
Piltarnir í leiðangrinum eru
allir nemendur frá Epsom
College, sem er heimavistar-
skóli í námunda við London.
Fararstjóri þeirra, Mr Burt-
on, er yfirkennari við skólann,
en einnig var með í ferðinni
læknir, sem er gamall nem-
andi frá Epsom College en er
mú starfandi í London. Með
hópnum voru einnig nokkrir
Islendingar, þeirra á meðal
Gunnar Bjarnason hrossarækt
arráðunautur.
Ánægjulegt ferðalag
Fréttamaður blaðsins hitti
þá Mr. Burton og Gunnar að
máli daginn áður en leiðang-
ursmenn héldu heimleiðis.
Voru þeir mjög ánægðir með
ferðina, sem hafði gengið
ágætlega að undanskildu hinu
hörmulega slysi, er leiðsögu-
maðurinn, Stuart Mc Intosh,
fórst í Brúará. Ferðalag þetta
var ákveðið fyrir tveim ár-
um. Piltarnir, sem allir eru
skátar og vanir útileguferð-
um, fóru í fyrrasumar með
Efnilegir hestamenn.
w ■>' :
' V J
Tjaldbúðir á áningarstað. —
Mr. Burton í tveggja vikna
nesiaferðalag um hálendi Skot
lands. Var sú ferð farin til
undirbúnings undir íslands-
ferðina, en Mclntosh lánaði
þeim hesta til fararinnar.
Tömdu hesta á leiðinni
Gunnar Bjarnason rómaði
mjög hve vel piltarmr hefðu
staðið sig við hestamennsk-
una. Tveir voru verðlaunaðir
sérstaklega fyrir góða hesta-
mennsku og fyrir að temja
hesta á leiðinni.
En dagleiðir voru helzt til
langar, sagði hann. Það er
nokkrum erfiðleikum bundið
að ferðast á hestbaki um
óbyggðir landsins, þar sem
hvergi sést stingandi strá dög-
um saman. Ef við viljum færa
okkur í nyt þann áhuga, sem
nú er erlendis á hestaferða-
lögum um ísland, er nauðsyn-
legt að vinna að því að græða
upp smáskika sem haglendi á
nokkrum stöðum inni a hálend
inu. Fólk sem er óvant löng-
um hestaferðum getur ekki
með góðu móti farið lengri
dagleiðir en 20 km. Ef farið er
lengra þreytist það og hefur
þá ekki eins mikla ánægju af
ferðinni.
Mr. Burton fremst á myndinni.
•
Mr. IJurton lagði áherzlu á,
að það fegursta sem við gæt-
um sýnt erlendum ferðamönn
um væri landslagið og væri að
kaHandi að komið væri upp
Jitlum fjallakofum víðs vegar
um öræfin, þar sem fólk gæti
gist og átt kost á einhvern
þjónustu. Það þyrfti ekki aö
vera svo ýkja fullkomið. Sagði
hann, að það væri ekki at it
efnað fólk, sem hefði hug á
að komast til íslands, og þótt
gistihús væru í helztu oæjum
væri það ekki nóg.
Leiðsögumenn nauðsynlegir
Þess má geta, að i Þjófa-
dölum hittu skátarnir fyrir
leiðangur brezkra náms-
marma, er þar voru við nátt-
úruskoðun. Kvaðst Gunnar
Bjarnason hafa sannfærzt um
það, er hann heyrði um ferð-
ir þeirra, hve nauðsynlegt
væn að vel þjálfaðir og kunn-
ugir leiðsögunnenn fylgdu slík-
um hópum námsmanna. Ef
hópnum er vel stjórnað, getur
svona ferðalag orðið ungu
fólki ógleymanlegt ævintýri
sagði Gunnar að lokum. Mr.
Burton tók undir orð hans og
sagði að piltarnir væru mjög
ánægðir með ferðina.
STAKSl EIHAR
Vígið ekki af laka’-i
endanum
í gær birti Morgunblaðið
mynd af forsiðu Þjóðviljans frá
deginum áður. Þar var frá því
skýrt, að óvígur innrásarher
hefði tekið land á Skaga og búiS
sér vigi á Dígramúla.
í gær upplýsir Þjóðviljinn að
vígi þetta sé ekki af lakari end.
anum. Orðrétt segir blaðið:
„Stöðin stendur á múlanum,
þar sem hann er hæstur, en þar
er samfelld stuðlabergsklöpp“,
Síðan heldur blaðið áfram:
„Hefur verið komið þar upp
—40 metra hárri stöng........
einnig er þarna á múlanum mik-
ið af eldneytistunnum.“
Samkvæmt þessu virðist ,.inn-
rásarliðið“ ekki ætla að láia
undan síga fyrir fyrsta áhlaupi,
sem á það verður gert, cn
„gegn-her-ílandi-menn‘“ munu
nú safni Jiði til aðfarar.
Enga þjóðhátíð
í gær lætur ný stjarna að
nafni Bent Bjarnason ljós sitt
skina í Þjóðviljanum. Hann
segir m. a.:
„Á meðan þjóðin er hersctin
erlendu stórveldi, finnst mér
eðlilegra að þráttað væri um
það í blöðunum, hvort halda
skuli þjóðhátiðardaginn hátíð-
legan eða ekki“.
Eins og menn sjá af þessum
spekingslegu hugleiðingum, er
mikið í húfi að þeim „gegn-her-
í-landi-mönnum“ takist að
hrekja innrásarliðið á Digra-
múla í hafið. Annars verður hcr
enga þjóðhátíð hægt að halda.
En óhægt getur sem sagt orðið
11,11 sókn, því að auk þess sem
áður segir um viðbúnað innrás-
Molotov i vinskap við Maó
— Er jpað ástæðan til að stalinistinn
gamli verður fluttur vestur fyrir „tjald'
ÚTNEFNING Molotovs sem
fulltrúa Russa hjá Alþjóða-
kjarnorkumálastofnuninni í
Vínarborg hefir vakið mikla
athygli í vestrænum löndum.
Hafa blöð skrifað ýtarlega
um þessa frétt, og eru ýmsar
getgátur uppi um það, hver
vera muni ástæðan til þess-
arar einstæðu ráðstöfunar, en
Molotov mun vera hinn fyrsti
þeirra rússnesku ráðamanna,
er einu sinni hafa verið lækk-
aðir í tign og sendir í eins
konar útlegð sem aftur kem-
ur fram á sjónarsviðið — og
það meira að segja vestan
„járntjalds“.
• Til að klekkja á Krúsjeff?
Tvær tilgátur eru helzt uppi
um orsakir hins nýja frama Molo
tovs. Önnur sú, að hér hafi
Krúsjeff enn einu sinni orðið að
gefa eftir fyrir vaxandi áhrifum
stalinista í innsta hring stjórn-
ar Sovétríkjanna. Sé þá ekki
endilega um að ræða, að hagur
Molotovs hafi hækkað svo mjög,
heldur hafi stalinistar komið
þessu fram til þess að sýna Krú-
sjeff enn í tvo heimana — að
hann geti ekki öllu ráðið einn.
• í „hættulegu“ sambandi
við Maó?
Hin tilgótan, sem fleiri virð-
ast hallast að, er í stuttu náli
þessi: Krúsjeff og jábræður
hans hafi talið vænlegt að flytja
Molotov úr sendiherraembættinu
í Ulan Bator í Ytri-Mongólíu,
vegna þess að hann, sem helzti
samnefnari hins gamla stalin-
isma, hafi verið í ,,hættulega“
nánu sambandi við Maó Tse
turig og aðra helztu leiðtoga kín
verskra kommúnista. Maó hafi
nokkrum sinnum boðið Molotov
til Peking, og sá síðarnefndi hafi
í ræðum beint ráðizt á stefnu
Krúsjeffs og tal hans um nauð-
syn „friðsamlegrar sambúðar“
þjóðanna, en hyllt hina harðsvír
uðu stefnu Kínverja. ■— Vilji nú
Krúsjeff jafnvel frekar vita af
Molotov gamla vestan „tjalds“
en austur í Ulan Bator, þar sem
hann hafi tækifæri til að brugga
launráð með Maó.

5ENDINEFND Kongo-stjórnar
kom við á Keflavíkurflugvelli
í fyrradag á leið sinni heim
eftir fund öryggisráðs Samein-
uðu þjóðanna um Kongomálið.
Hér eru sendimennirnir þrír
að verzla í fríhöfninni á flug-
vellinium. Og hvað keyptu
þessir þeldökku menn sunnan
frá miðbaug? Ullarpeysu! —
Mennirnir eru frá vinstrl:
Thomas Kanza, André Mandi
úr utanríkisráðuneytinu og
Antoine Gizenga, varaforsætis
ráðherra Kongo, formaður
sendinefndarinnar.
(Ljósm. vlg).
armannanna og tekið er af for-
1 síðu Þjóðviljans, hermir blaðið
eftirfarandi í ritstjórnargrein:
„Hernámsliðið hefur gert inn-
ras norður á Skaga og hreiðrar
um sig með miklum úlbúnaði“.
Hvað með ræðu Karls?
Morgunblaðið og Alþýðublaðið
hafa bæði skorað á Þjóðviljann
að birta ræðu þá, sem Karl Guð.
jónsson, alþingismaður. flutti i
hóíi fyrir rússnesku þingmenn-
ina, sem hér voru og haldið var
að Hlégarði í Kjós. Enn hefur
ekkert bryddað á þessari ræðu
og er því að vonum að menn
spyrji: Þorir þingmaðurinn alls
ekki að lofa islenzkum kjósend-
um að kynnast því, hvenig hann
lýsi þeim við erlenda húsbæudur
sína?
Þeir, sem á ræðuna hlýddu
munu skilja þá afstöðu Karls, en
karlmannaleg getur hún þó ekki
talizt.
Rúblur Sigurjóns
Fyrir skömmu hefur í blööum
verið rifjað upp, er séra Sigur-
jón Einarsson, kommúnisti,
stundaði rúbluviðskipti fyrir
flokk sinn hérlendis. Þjóðvilj-
inn virðist vera jafnfeiminn við
að minnast á það mál eins og
ræðu Karls Guðjónssonar. Þó
er vitað að þessi sami Sigurjón
var settur í hina svokölluðu
„framkvæmdanetnd hernáms-
andstæðinga“ og hefur þar það
hlutverk að sjá um fjárreiðurn.
ar. Ef Þjóðviljinn þorir ekki að
minnast á rúbluviðskipti Sigur-
jóns, væri ekki fjarri lagi að
Frjalsiþýðingar gorðu það, því
að hingað til hafa þeir einir
þotzt heiðarlegir og ekki talið
starfsemi sína kostaða af Kreml-
verjum.
Vegna hinnar nýju „innrásar“
á Digramúla má þó vera, að
„gegn lier í-Iandi-samtökin séu
í svo mikilli fjárþröng, að rúbl-
urnar séu bgra vel þegnar.