Morgunblaðið - 27.10.1960, Qupperneq 17

Fimmtudagur 27. okt. 1960
MORcrnsnr 4 oið
17
Vön skrifstofustúlka
óskast strax í rikisstofnun. Umsóknir ásamt upp-
lýsingum um menntun og fyrri störf sendist afgr.
Mbl. fyrir 1. nóv. n.k. merkt: „Vandvirk — 1761“.
3-4 herb. tbúb óskast til leigu
Má vera risíbúð, tilbúin undir tréverk eða fullgerð.
Útborgun 200 -250 þús. Upplýsingar í síma 22763
kl. 2—5 og 10334 eftir kl. 6.
Hjálparmaður óskast
í Trésmiðju.
Trésmiðja
Gissurar Símonarsonar
við Miklatorg — Sími 14380.
Veitingastofa fil leigu
nú þegar. Tilboð sendist Mbl. fyrir föstu-
dagskvöld merkt: „Veitingastofa 1756“.
Ford 1957
4 dyra keyrður 26300 km er til sölu hjá Sendiráði
Bandaríkjanna Laufásvegi 21 verður til sýnis alla
virka daga nema laugardaga til 5. nóv. Eyðublöð fyrir
^ tiiboð eru aflient í Sendiráðinu.
. &
$KIPAUTG€RB RiKISINS
„ESJA“
austur um land í hringferð
2. nóv. Tekið á móti flutningi á
morgun og árdegis á laugardag
til Fáskrúðsfjarðar, Reyðarfjarð
ar, Eskifjarðar, Norðfjarðar,
Mjóafjarðar, Seyðisfjarðar, I>órs
hafnar, Raufarhafnar, Kópaskers
og Húsavíkur. Farseðlar seldir á
mánudag.
Hollenzkar
Vetrarkápur
í úrvali
f i
(juorun
Rauðarárstíg 1
Ungur maður
óskast til vöruútkeyrslu, innheimtustarfa o. fl. nú
þegar eða seni fyrst. — Umsóknir með upplýsingum
um fyrri stórf sendist Morgunblaðinu fyrir laugar-
dag merkt: „Gætinn — 1752“.
BALDUR
fer til Sands, Ólafsvíkur,
Grundarfjarðar og Stykkishólms
á morgutt. Vörumóttaka í dag.
Hotel Kongen af Danmark — Kobenhavn
1 vetur til V* ’61: — Herbergi kr. 11—16 pr. rúm.
HOLMENS KANAL 15 C. 174
í miðbænum — rétt við skipið. —
4
LESBÓK BARNANNA
C RETTISSACA
53. Leið nú af sumarið. Að
velurnátlum fekk l*órhallur
sauðamann þann, er Þorgaut-
ur hét. Hann var útlendur að
kyni, mikill og sterkur. Hann
hafði tveggja manna afl. Vel
líkaði öllum við hann. Jafnan
kom Glámur heim og reið
húsum.
Aðfangadag jóla fór sauða-
maður til fjár.
há mælti húsfreyja: „Þurfa
þætti mér, að nú færi eigi að
fornum brögðum“.
Hann svarar: „Ver eigi
hrædd um það, húsfreyja.
Verða mun eitthvað sögulegt,
ef ég kem ekki aftur“. Síðan
gekk hann til fjár síns.
54. Veður var heldur kalt
og fjúk mikið. Því var Þor-
gautur vanur, að koma heim,
þá er hálfrökkvað var, en nú
kom hann ekki heim í þann
mund. Menn töldust undan
að leita þá um nóttina, og
sögðust eigi mundu hætta sér
út í tröllahendur um nætur.
Jóladag gengu menn til
dysjar Gláms. Þar fundu þeir
sauðamann, og var hann brot
inn á háls, og lamið sundur
hvert bein í honum. Síðan
færðu þeir hann til kirkju og
varð engum mein að Þorgauti
síðan. En Glámur tók að
magnast að nýju.
55. Einn morgun eftir miðj-
an vctur, fór húsfreyja tál
fjóss að mjólka kýr. Hún
heyrði brak mikið í fjósinu
og beljan öskurlega. Hún
hljóp inn æpandi og kvaðst
eigi vita, hver ódæmi um
væru í fjósinu. Bóndi gekk
ót og kom tál nautanna, og
Stangað! hvert annað. Hann
sá, hvar lá nautamaöur og
hafði höfuðið í öðrum bási,
en fætur í öðruni. Hann lá á
bak aftur. Var hann dauður
og sundur hryggurinn í hon-
um, brotinn unt báshelluna.
56. Grettir reið á Þórhalls-
staði og beiddist gistingar.
Fagnaði bóndi honunt vel „en
fáum þykir slægur til að
gista hér um tíma. En þó að
þú komist heill á brott, þá
veit ég fyrir víst, að þú miss-
ir hests þíns“.
Grettir kvað gott til hesta,
hvað sem af þessum yrði.
Þórhallur varfi glaður við,
er Grettir vildi þar vcra. Var
hestur Grettis læstur í húsi
sterklega. Þeir fóru til svefns
og leið svo af nóttin, að ekki
kom Glámur heiiu.
4' árg. ★ Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson ★ 27 okt. 1960
Gamli bíllinn

HEF ég aldrei sagt ykkur
söguna um gamla bílinn?
Jæja, það var þessi,
sem pabbi gaf mér, en
hann hafði fengið hann
eftir pabba sinn, sem
fékik hann eftir pabba
sinn og svo framvegis.
Upphaflega var billinn
frá fyrstu forfeðrunum.
Þegar pabbi átti hann,
ók hann venjulega á
þremur hjólum, og tveim
ur í beygjunum, en mér
fannst betra að hafa fjög-
ur hjól, svo ég setti eitt í
viðbót, sem ég tók undan
gömlum hjólbörum.
Bíllinn er ágætur. Auð-
vitað verður að ýta hon-
um í gang, og vélin stanz
ar náttúrlega öðru hvoru.
En venjulega vinnur
hann ágætlega, sérsta*k-
lega þó niður brekkur.
Svo var það um dag-
inn, að við ákváðum að