Morgunblaðið - 29.06.1961, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 29. júní 1961
Skyndibrúðkaup
Renée Shann:
12
— !>að kemur að því, og lík-
lega áður en langt um líður. Nú
datt Júlíu gott ráð í hug. — Við
skulum koma til brytans og vita,
hvort við getum ekki fengið að
skipta um káetur, svo að við get-
um verið saman.
Það glaðnaði yfir Joan. — I>að
gæti verið heillaráð. Skrítið, að
okkur skyldi ekki detta það í hug
fyrr.
— Nei, þér datt það ekki í hug,
af því að þú varst svo dauf í
dálkinn.
Joan andvarpaði og hrollur fór
um hana. Hún dáðist að því, hve
Júlía barst vel af. Kannske ætti
hún sjálf að reyna að taka sig
svolítið saman. En hún var bara
svo einmana og niðurdregin. Hún
saknaði mannsins síns svo hræði-
lega. Nú, en auðvitað væri ekki
betur ástatt hjá Júlíu.
— Við skulum klára úr glös-
unum og koma þessu í kring,
sagði Júlía. — Við skulum vona,
að þessi bryti hafi einhverjar
mannlegar tilfinningar. Bezt ef
hann væri svo til nýgiftur sjálf-
ur, því að þá getur hann betur
skilið tilfinningar okkar.
Það kom í ljós, að brytinn var
miðaldra og ekkill, en engu að
síður tók hann erindi þeirra með
fullri samúð. Hann vissi vel,
hvernig ástatt var fyrir þeim og
vorkenndi þeim.
— í hvaða káetum eruð þið
núna? spurði hann.
Þær sögðu honum númerin.
Joan var þó betur farið en Júlíu,
þar sem hún hafði ekki nema
eina konu í káetunni hjá sér. Það
var önnur kona að koma frá
Ástralíu, og Joan var ekki farin
að sjá hana enn.
— Nú, þér eruð með frú Bra-
sted, sagði hann við Joan.
— Jú, svo mun vera.
— Brasted? endurtók Júlía
spyrjandi.
— Hvað? Þekkirðu hana kann-
ske? spurði Joan.
— Nei. en systir mín vinnur í
híbýlaverzlun hjá manni, sem
heitir Clive Brasted.
— Þessi heitir frú Clive Bra-
sted, sagði brytinn.
— Þá hlýtur það að vera kon-
an hans, sagði Júlía. — Ég veit
líka til þess, að hún hefur verið
í Ástralíu undanfarið og
var væntanleg heima innan
skamms.
— Hún á afskaplega fín föt,
sagði Joan. — Ég sá þau í fata-
skápnum. Mér þætti gaman að
vita, hvort myndin, sem hún hef-
ur á borðinu hjá rúminu sínu er
af manninum hennar. Ef svo er,
þá er hann mjög laglegur.
Júlíu datt í hug, að þetta gæti
vel verið Clive Brasted, sem hún
hafði séð nokkrum sinnum, en
einhvernveginn efaðist hún samt
um það. Trúlegar var það ein-
hver annar maður, nema þá
Clive væri að blekkja Söndru
systur hennar, því að henni hafði
hann sagt, að hjónabandið þeirra
væri því sem næst farið út um
þúfur. Og svo ætlaði hann að
koma í kring skilnaði, sagði
hann, og þá væri þeim frjálst að
giftast.
Brytinn, sem hafði verið að
athuga einhverja skrá á borðinu
hjá sér, kom nú aftur og sagði
þeim, að hann gæti líklega kom-
ið þessu í kring og þær gætu
verið í káetu saman.
Þær urðu þessu mjög fegnar
og þökkuðu honum innilega.
— Okkur þótti þetta báðum
svo leiðinlegt, sagði Joan.
— Það er ekki von að þið séuð
mjög kátar. Þetta er slæmt áfall
fyrir ykkur....og svo allar hin-
ar, sem eins er ástatt fyrir.
— Við erum nú líklega þær
allra nýjustu.
Maðurinn hló við. — Jæja, það
eru nú víst einar tvær í viðbót.
— Það bætir nú lítið úr skák,
svaraði Joan dauflega.
Brytinn brosti til þeirra, hug-
hreystandi. — Jæja, hver veit
nema þið verðið bráðum aftur
á útleið.
Júlía kvaðst vona, að svo yrði.
— Annars er nú þetta gott og
þægilegt skip, og þið getið sjálf-
sagt skemmt ykkur ágætlega, og
engin ástæða til annars en að þið
gerið það,' eins og hinir farþeg-
arnir.
— Við reynum það, sagði
Júlía. Og þakka yður fyrir þessa
greiðasemi yðar með káeturnar.
Þær yfirgáfu síðan brytann, til
þess að koma sér fyrir aftur.
Nýja káetan þeirra var miklu
stærri og skemmtilegri en þær
höfðu áður séð.
— Mér finnst þessi bryti alveg
fyrirtak, sagði Joan, þegar þær
voru að hengja upp fötin sín.
— Já, hann var prýðilegur,
sagði Júlía. — En heyrðu, Joan,
sástu nokkuð af herbergisfélaga
þínum, sem átti að verða?
— Já, rétt fyrir skömmu, þegar
ég var að flytja dótið mitt úr
káetunni. Hún var há og Ijós-
hærð, en mér kæmi ekki á óvart
þó að hún væri talsvert skap-
hörð.
Joan benti Júlíu á konuna, þeg
ar þær voru í setustofunni eftir
kvöldverð, og Júlía horfði á hana
hugsandi. Nei, hún vildi ekki
vera í sporum systur sinnar, ef
þessi kona yrði eitthvað óþæg
þegar þau færu að tala um skiln-
aðinn.
— Mér sýnist hún einhvern-
veginn þannig, að ég vildi heldur
hafa hana með mér en móti,
sagði Joan.
— Ég segi sama. En það er nú
ekki alltaf að marka útlitið.
— Hvernig lítur maðurinn
hennar út?
— Hann er mjög snotur maður.
Júlía hugsaði með sér, að það
gæti ekki neitt skaðað þó hún
segði Joan alla söguna. — Og
Sandra systir mín er bálskotin í
honum.
— Hvað segirðu?! Ég er ekki
frá því, að hún fái sig fullkeypta
af því.
— Sandra segir, að þau ætli að
skilja.
Joan hleypti brúnum. — Það
efast ég nú um, að henni gangi
að óskum. Ég er'búin að komast
að því, að myndin, sem ég sagði
þér frá, er af manninum hennar.
„Frá þínum elskandi Clive“ var
skrifað á hana. Eg stalst til að
horfa á hana, þegar ég fór inn í
káetuna. Finnst þér trúlegt, að
hún væri að burðast með mynd-
ina með sér, ef þau væri rétt
að því komin að skilja?
Júlía andvarpaði. — Veslings
Sandra!
— Jæja, við erum þó að
minnsta kosti skotnar í okkar
eigin mönnum, sagði Joan, íbygg
in.
— Já, sem betur fer!
Joan skríkti. — Jæja, ég veit
nú ekki hvernig það er, rétt sem
stendur. En svo bætti hún við:
— Jú, auðvitað erum við það.
Hún kæfði niður geispa og leit á
úrið sitt. Það er nú ekki fram-
orðið enn en ég held nú samt,
að ég fari að draga mig í bólið.
Þetta hefur verið órólegur dagur
hjá manni, vægast sagt.
Júlía kvaðst líka gjarna vilja
fara að hátta.
— En ef við gengjum einn eða
tvo hringi á þilfarinu, áður en
við göngum til skrautíbúðar okk-
ar?
Jon stóð upp, snöggt. — Já,
það skulum við gera.
V.
Þegar þær vöknuðu morgun-
inn eftir, urðu þær að játa hvor
fyrir annarri, að þeim hefði orð-
ið lítt svefnsamt. Júlía reis upp
við olnboga og horfði yfir til
Joan.
— Þetta dugar ekki. Við verð-
um að taka sjálfar okkur taki.
Hún fleygði af sér rúmfötun-
um og sagðist ætla að fara að
ganga úti á þilari. — Ég ætla að
hafa nóg að gera í dag, svo að
ég hafi engan tíma til að hengja
höfuðið.
— í þessum hita?
— Já, í þessum hita. Ég ætla
fyrst og fremst að fara í sund-
pollinn.
— Það er nú lítið hægt að
hreyfa sig þar; hann er svo lítill.
Júlía hafði sundpollinn ein,
þar eð Jona nennti ekki að koma
með henni. Hún synti fram og
aftur, en fór síðan út að öðrum
veggnum og lét sig fljóta, og hélt
sér í kaðal. Hún horfði á mann,
sem var nýkominn og ætlaði að
fara að stinga sér, og þá sneri
hún sér undan til þess að forðast
sletturnar.
— Afsakið, sagði hann við
hana, þegar hann kom upp á yfir
borðið — en það er bara svo
r
L
ú
á
HOLD THE
CANOV BAR UP
HI&HER, BURT f
AAeanwhile, AT THE
AfAERICAN CONSER-
VATION LEAOUE
MARK TRAIL .
IS IN THE
WOODS
SHOOTINO
PICTURES
OF HIS
FRIENDS
EATING CHERRY
BIRCH BARS
pEAfí PRES/&EHT: - 'TOU
W/LL BE GLAP TO KNOM 7HAT
THE GOÖPY-GOO CANDY COM-
PANY HAS G/VEN US PEPMISSION
TO PEMOVE ALL B/LLBOARPS
/N YOL/P TEPP/TOPY.., ••
Markús ea* úiti í skógunuim að
taka myndir af vinum sínum
borðandi Birkibita.
— Haltu sælgætinu svolítið I
hærra, Bjami!
En á meðan, hjá Náttúruvernd i
arfélaginu.
— Kæri formaður: — Það
mun gleðja yður að heyra að
Goody-goo félagið hefur gefið
okkur leyfi tiil að taka niður öll
auglýsingaspjöddin á yðiair svæði
þröngt um mann hérna.
Hann synti síðan til hennar og
síðan fóru þau upp úr og sátu
svo í sólskininu og létu fæturna
hanga niður i vatnið.
— Þetta er bezti tíminn til að
synda hér, sagði hann. — Seinna
fyllist allt af fólki.
— Það vissi ég ekki, enda kom
ég ekki um borð fyrr en í gær.
— Ég veit. Ég sá til yðar.
Hún hafði ekkert tekið eftir
honum — og reyndar heldur ekki
neinum öðrum. En nú athugaði
hún hann nánar og sá þá, að
þetta var maður á að gizka um
þrítugt, hár og vel vaxinn með
dökkt frekar úfið hár, djúp blá
augu og munn, sem sýndist vera
með sífellda kippi í munnvikun-
um, rétt eins og hann ætlaði allt-
af að fara að brosa, og þætti gam
an að lifa.
— Það var leiðinlegt fyrir yður
að þurfa að fara aftur svona
strax, sagði hann.
— Vitið þér það?
— Já. Maður var búinn að
frétta, að það ætti að senda allar
konur og börn heim, eftir því
sem rúmið leyfði. Voruð þér bú-
in að vera þarna lengi?
— Ég kom, þangað í gærmorg-
un.
— Ekki er það betra. Hún sá,
að hann var að horfa á fingurna
á henni. — Voruð þér að fara til
mannsins yðar?
ífltltvarpiö
Fimmtudagur 29. júní.
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05
Tónleikar. — 8:30 Fréttir. —
8:35 Tónleikar — 10:10 Veður*
fregnir).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12:25 Fréttir og tilkynningar).!
12:55 „A frívaktinni", sjómannaþáttur
(Kristín Anna Þórarinsdóttir).
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. —
15:05 Tónleikar. —16:00 Fréttir
og tilkynningar. — 16:05 Tón-
leikar. — 16:30 Veðurfregnir).
18:30 Tónleikar: Lög úr óperum.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Tónleikar: Smetanakvartettinn
leikur strengjakvartett nr. 2 í
d-moll eftir Smetana.
20:20 Erlend rödd: Ungversk-frakk-
neski rithöfundurinn Francois
Fetjeu talar um sósíalrealisma
og safnaðarmennsku í Sovétríkj
unum (Halldór Þorsteinsson bóka
vörður).
20:45 Atriði úr óperunni: „Vald ör-
laganna“ eftir Verdi. (Zinka
Milanov, Jan Peerce, Leonard
Warren, Robert Shaw-kórinn o.
fl. syngja; RCA-Victor-hljóm-
sveitin leikur; Renato Cellini
stj.).
21:15 Frásöguþáttur: Frá Vancouver
til Vestfjarðar (Þórunn Elfa
Magnúsdóttir rithöfundur).
21:35 Tónleikar: Sellósónata op. 40 eft
ir Sjostakovitsj. (Daniyl Shafran
leklur á selló og Nina Musinia
á píanó).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Þríhyrndi hattur-
inn“ eftir Antonio de Alarcón:
X. lestur. (Eyvindur Erlendsson).
22:30 Sinfóníutónleikar:
Sinfónía nr. 4 1 d-moll op. 120
eftir Schumann. (Cleveland-
hljómsveitin leikur; Georg Szell
stjórnar).
23:00 Dagskrárlok.
Föstudagur 30. júní
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05
Tónleikar. — 8:30 Fréttir. —
8:35 Tónleikar — 10:10 Veður-
fregnir).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12:25 Fréttir og tilkynningar).í
13:15 Lesin dagskrá næstu viku.
13:25 „Við vinnuna" : Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. -*•
15:05 Tónleikar. —16:00 Fréttlr
og tilkynningar. — 16:05 Tón-
leikar. — 16:30 Veðurfregnir).
18:30 Tónleikar: Harmonikulög.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Islenzk tónlist: Fjögur lög fyri*
fiðlu og píanó eftir Hallgríni
Helgason (Börge Hilfred og höf,
leika).
20:15 Efst á baugi (Tómas Karlssoa
og Björgvin Guðmundsson).
20:40 Tónleikar: „Sigurður Jór•
salafari", svíta op. 56 eftir Grieg.
(Covent Garden hljómsveitii%
leikur; John Hollingsworth stj.).
20:55 Aandrés Björnsson fer með stölc
ur eftir Einar Þórðarson fr4
Seljabrekku.
21:00 Islenzkir píanóleikar kynna són-
ötur Mozarts XIV: Kristimi
Gestsson leikur fantasíu og són-
ötu nr. 14 í c-moll (K427).
21:30 Útvarpssagan: „Vítahringur" ef|
ir Sigurd Hoel; XV. (Arnheiður
Sigurðardóttir).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Þríhyrndi hattur-
inn“ eftir Antonio de Alarcón:
XI. — sögulok. Eyvindur Erlends
son).
22:30 Skemmtitónlist: Sígaunalög, leik
in af Sígaunahljómsveitinni i
Búdapest.
23:00 Dagskrárlok.