Morgunblaðið - 05.08.1961, Síða 3

Laugardagur 5. ágúst 1961
MORGVTSBL AÐIÐ
3
Síðasta mynðin af Vieille, sem fórst fyrstur. Hann er að-
framkominn og augnaráðið orðið starandi.
óveður skall skyndilega á. Og
það var ekkert venjulegt veð
ur. Mazeaud, einn af þeim,
®em komust lifandi niður, seg-
ir svo frá, að allt í einu hafi
dregið fyrir kolsvört ský og
blindhríð skollið á með hörð-
um vindhviðum og þrumum.
Fjallgöngumennirnir bundu
sig saman og reyndu að brjót-
ast á móti veðrinu, en það var
eina leiðin niður. í hvert skipti
sem þeir þurftu að höggv- nið
ur staf, fengu þeir straum, en
sem betur fer var hann veik-
rir og fötin blaut, svo þau
leiddu vel. „Hefðu þau verið
þurr, hefðum við farizt á
stundinni“, segir Mazeaud. En
einn þeirra félaga, Kohlman,
varð að ganga í gegnum hræði
lega raun. Hann var heyrnar-
daufur, og heyrnartækið hans
verkaði eins og eldingavari.
— Við sáum stóra bláa glampa
hverfa inn í höfuðið á honum
og koma út um hönd eða fót
segir Mazeaud. Hann var kom
inn að taugaáfalli, og um leið
sljór af þessum sífelldu raf-
magnshöggum, þegar við um
kvöldið settumst að á syllu.
Fjallgöngumennirnir töldu
ótrúlegt að óveðrið gæti stað-
ið lengur en hálfan til einn sól
arhring á þessum tíma árs.
Þetta var á miðvikudags-
kvöldj oj* það var ekki fyrr
en á laugardagsmorgni sem
þeir sáu að þeir yrðu hvað
sem það kostaði að reyna að
komast þáðan. >eir voru orðn-
ir blautir og þjakaðir og frost-
ið 20 stig.
Þeir bundu sig saman og
héldu áfram. Brátt fóru þeir
að týna tölunni. Antoine Vi
eille settist allt í einu niður í
snjóskafl og skellihló, eins og
krakki. Síðan stökk hann af
stað, hrópandi og baðandi út
höndunum, þar til kaðallinn
náði ekki lengra og hann féll
í snjóinn. Hinir drógu hann til
sín. eins fljótt og þeir gátu.
Brosið var stirnað á andliti
hans. Hann hafði látist af
hjartaslagi.
Næst kom röðin að Robert
Guillaume. Hann var allt í
einu horfinn. Félagarnir
heyrðu bara æðisgengin hlát-
ur hans í fjarska. Þeir vissu
Aðeins þrír sneru aftur
Hvar er
Ulbricht?
Berlín, Moskva, 4. ágúst —
(Reuter).
MIKIL leynd hvílir nú yfir
tilveru Walters Ulbricht, leið-
toga kommúnista í Austur-
Þýzkalandi. Hann hefur ekki
komið fram opinberlega siðan
31. júlí sl. og ekki fengizt frá
því skýrt, hvar hann væri nið
ur kominn.
Orðrómur hefur verið sterk
ur á lofti um, að hann hefði
farið til Moskvu til að ræða
við Krúsjeff um lokun landa-
mæra Austur- og Vestur-Ber-
línar en því hefur verið neit-
að afdráttarlaust bæði í Aust-
ur-Berlin og Moskvu.
| Margar ástæður geta vita-
skuld legið til þess að Ulbricht
hefur ekki komið fram opin-
berlega þessa daga, en með
hliðsjón af þvt að Berlínar-
málið er nú efst á baugi allra
mála vekur hin mikla leynd
yfir ferðum hans ákafa for-
vitni.
í SÍÐASTLIÐNUM mánuði
varð mikill harmleikur í ölp-
unum. Sjö þrautþjálfaðir fjall
göngumenn, franskir og ítalsk
ir, lögðu upp þann 10. júlí, til
að klífa Mont Blanc eftir áður
óklifinni leið, en aðeins þrír
komu aftur eftir miklar þreng
ingar.
Þeim félögum gekk vel fyrst
i stað upp þverhníptan hamra
vegg og voru í aðeins 80 m.
fjarlægð frá tindinum, þegar
á félaga sinn losaði strenginn
og stökk yfir breiða gjá.
Skammt frá fannst hann
seinna látinn af þreytu, mjólk
ursýran i líkamanum hafði
eitrað hann.
Þarna varð að skilja Maze-
aud eftir hjá Oggioni, sem
ekki gat lengur borið fyrir sig
fæturna. Hinir ætluðu að
sækja hjálp. Um nóttina fór
Oggioni að tala í óráði um sól

að ekki þýddi að leita hans
lengi í hríðinni og myrkrinu.
Skömmu seinna höfðu tveir
farið aðeins á undan til að síga
niður klettavegg og sá þriðji
ætlaði að hjálpa þeim. Þá
fékk Kohlman þá flugu í höf-
uðið að þeir væru að skilja sig
eftir. Heyrnartæki hans hafði
fokið af honum. Hann heyrði
ekki neitt og var hálfsturlað-
ur af rafmagnshöggunum sem
hann hafði fengið. Hann réðist
STAKSTtlMAR
Þverhnýpti MeUaveggurinn
var Ieikur einn fyrir fjalla-
menn á borð við Pierre
Mazeaud.
ina Og heimasveitina og brátt
var hann látinn. Undir morg-
un fór skriða af stað með þá
félaga, þann látna og þann
sem enn lifði, en önnur festing
in, sem svefnpokar þeirra voru
festir við hélt svo þeir bár-
ust ekki mjög langt. Kl. hálf
sex um morguninn kom hjálp-
arflokkurinn og fann Mazeaud
hangandj í kaðlinum.
Til hverg eru menn nú að
leggja í slíka fjallgöngu.. —
Mazeaud svaraði því, þar sem
hann lá kalinn á fótum á
sjúkrahúsi. — Þetta var stór-
kostlegasta fjallaleið í Evrópu
upp eftir Fresney tindi. í
meira en 4.500 m. hæð og eng-
um Lafði enn tekist að klífa
hana. Hugsið þið ykkur, 600
m. veggur með giljum með 5
gráðu halla þar fyrir ofan.
Við vorum í fullkominni þjálf
un. Undirbúnir til hin ýtr-
asta....

Kohlman, Vieille og Mazcaud hafa komið sér fyrir á tveggja
metra löngum stalli, festu sig með köðlum í klettavegginn og
brúnina. ítölsku Alparnir í baksýn.
metra breiðum og tveggja
láta fæturna hanga út yfir
Afstaða Jóns Skaftasonaj
Jón Skaftason þingmað'ur Fram
sóknarflokksins mætti í banka-
ráði Seðlabankans sem varamað
ur, þegar ákvörðunin var tekin
um gengisfellinguna. Hann lét
þar gera bókun í anda Eysteins
Jónssonar og gerði þar með hina
barnalegu afstöðu framsóknarfor
ustunnar að sinni.
Jón Skaftason hefur verið með
nokkra tilburði til að hafa sjálf
stæðar skoðanir. Þannig er hann
stuðningsmaður Atlantshafs-
bandalagsins, á sama tíma sem
forusta flokks hans er þar hvorki
hrá né soðin. 1 landhelgismálinu
lét hann að því liggja að ekki
væri um þá svikasamninga að
ræða, sem Eysteinn og Ilermann
töluðu um. Flokksböndin héldu
þó í því máli, og nú hefur hinn
lungi maður endanlega gefizt upp
við að reyna að taka sjálfstæða
afstöðu, þess ber það glöggt vitni
að hann skyldi láta bóka sem sína
skoðun orð Eysteins Jónssonar.
Tíminn hefur forustuna
f gær tekur Tíminn enn forust
una af aðalmálgangi bandalags
stjórnarandstæðinga, Þjóðviljan-
Mm, í blekkingaiðjunni. Tíminn
segir blákalt að gengið hafi verið
Iækkað um 13%. Þjóðviljinn fer
hins vegar varlegar í sakirnar og
segir erlendan gjaldeyri hafa
hækkað í verði um þá upphæð.
En hins vegar er óumdeilanleg
staðreynd að gengislækkunin er
11,6%. Tíminn hefur um langt
skeið ástundað það að falsa frétt
ir, hvenær sem honum bauð svo
við að horfa. Það blað nýtur ein-
skis trúnaðar nokkurs þess, sem
vill fá sannar og réttar upplýsing
ar. Þess vegna blöskrar þeim
Tímamönnum ekkert að tala um
13% gengislækkun þegar hún er
11,6%.
Ríkisstjórnin
varð undir‘f
í viðtali sem Tíminn á við Ey-
stein Jónsson í gær slæðist það
upp úr þessum forustumanni
Framsóknarflokksins að „ríkis-
stjórnin varð
undir í kjara-
málunum". Ey-
steinn viðurkenn
ir þannig að
verkfallabarátt-
an hafi beinzt
gegn rikisstjórn-
inni og segir
hana hafa tap-
að í þeirri bar-
áttu. Nú er það vitað að það var
samningur milli kommúnista og
Eysteins Jónssonar sjálfs, sem
olli því að verkalýðurinn fékk
ekki þær raunhæfu kjarabætur,
sem voru á næsta leiti. Leyni-
samningurinn miðaði að því að
semja alls ekki um neitt það, sem
efnahagslífið gæti borið, heldur
átti samkvæmt honum, að spenna
bogann svo hátt að efnahagslífið
færi úr skorðum og ríkisstjórnin
yrði að segja af sér. Fram að
þessu hefur Framsóknarflokkur
inn ekki játað aðild sína að þess
um samningi, en orð Eysteins eru
ógætileg. Hann játar með þeim
það, sem menn raunar vissu, að
verkfallabaráttan var pólitísk, pn
ekki háð til að bæta kjörin.
Vildu þeir kaupbindingu
Leiðarinn í Þjóðviljanum í gær
er dálítið skringilegur. Er einna
helzt á ritstjóranum að skilja að
það hafi verið hin mestu afglöp
af ríkisstjórninni að lögfesta ekki
kaupið. Þessi afstaða er ef tll
vili ekki svo óeðlileg, þegar hlið
sjón er höfð af því að cinmitt
vinstri stjórnin, ,„stjórn hinna
vinnandi stétta“, lögbatt kaup,
þó að sú ráðstöfun entist henni
raunar ekki til langlífis.