Morgunblaðið - 31.12.1961, Blaðsíða 2

Morgunblaðið - 31.12.1961, Blaðsíða 2
2 MORCUNBLAÐIÐ sunnuðagur 31. des. 1961 Séra Jón Auðuns, dómprófastur: Gleðilegt ár! STÓRBROTNAR eru þær sýnir, sem einn hebresku spekinganna sá og túlkaðar eru í hátíðarsöng kirkjunnar á nýársdag og í þjóðsöng vorum sjálfum. Yfir aldanna rás, þar sem augnabiikin raðast eins og perl- ur á festi ára og árþúsunda, horfir hann, og við honum blas- ir hið mikla svið, þar sem ein- staklingar eiga stundarleik og öldin er hraðfleyg eins og næt- urvaka. Og yfir endalausri vegferð einstaklinga og kynslóða sér spekingurinn vaka HANN, sem sjálfur var áður en fjöllin fædd ust og heimamir urðu til, HANN sem verið hefur bjarg aldanna, huggun kynslóðanna, styrkur þeirra í lífi og í dauða. Undrunin, lotningin vekur lof- gjörð hins vísa manns: „Drott- inn, þú hefur verið oss athvarf frá kyni til kyns“! Ár er að kveðja. Finnur þú handleiðslu Guðs, er þú lítur um öxl yfir hið liðna? Mistök kanntu að sjá, margföld mistök. En eru þau þeirri hendi að kenna, sem vildi leiða þig? Var hún ekki nægi- lega örlát? Gaf hún þér ekki í rauninni grunnlausan auð, sem hefði getað nægt þér til ómæl- anlegrar blessunar? Er það honum að kenna, sem gaf, ef gullið varð að ösku í hendi þér? Hvað segja þér minningar gamla ársins, ef þú vilt hlusta opnum eyrum og opnum hug á það mál, sem þær flytja? Minna þær þig ekki á það, sem í áramótasálminum segir: „En miskunnsemd Guðs má ei gleyma“? Svo er um einkalíf þitt, en er þakkarefnið ekki einnig mikið þegar litið er yfir þjóðlíf vort á liðnu ári? f>ú bendir á erfiðleikana, ör- yggisleysi um efnalega afkomu. Já, margt er í óvissu. Langt er í land. En ætti þetta að skerða þakklæti vort fyrir handleiðslu Guðs á liðnu ári? Af hverju stafa erfiðleikarnir? Gaf ekki Guð svo mikið að oss hefði átt að nægja til að lifa farsælu lífi í landinu? Vér vitum öll, að erfiðleikamir voru afleiðing þess, að vér höguðum oss eins og börn. Vorum vér einhuga, samhuga um að leysa vandann? Nei, það vorum vér ekki. Stétt reis gegn stétt, flokkur stóð gegn flokki. Vér vissum öll, að nýrra úrræða var þörf, en ætti að reyna þau, virtust fyrstu viðbrögðin í ó- hugnanlega ríkum mæli verða þessi: Hvemig get ég fundið leið til að leggja sem allra minnst af mörkum? Hvernig get ég bjargað sjálfum mér, svo að sem allra minnst verði kraf- izt af mér? Þegar hollustu og þegnskapar er þörf, er það í- skyggilega algengt hjá oss ís- lenzkum mönnum, að hver ætli öðrum hinn erfiðari kostinn en sjálfum sér hina auðveldari leið. Þessi hugsunarháttur setur oss andspænis miklu meiri vanda í þjóðlífi voru en allir fjárhagsörðugleikamir saman lagðir. Þeirri þjóð, sem sam- hyggju vill ekki virða, bjargar hvorki Guð né menn. Svo var Guðshöndin gjöful, að þúsundfalt er þakkarefni vort. En ef vér klæðumst ekki sekk og ösku og gjörum yfir- bót fyrri breytni, gagna oss ekki gjafir Guðs á nýju ári. Nýtt ár er að koma. Hvert mun bera oss aldan, sem nú er að rísa? Á brjóstum hennar munum vér berast eins Og fis, en hvert ber hún oss? Hún flytur oss í faðm framtíð- ar, sem vér vinnum úr gull eða grjót eftir því sem oss endist manndómur til. Hvernig ætlar þú að lifa einkalífi þínu? Mundu þann sannleik, sem áramótin predika kröftuglega fyrir þér, að á hverju augnabliki stendur þú andspænis alvarlegum reiknings skilum, því að hársbreidd ein aðskilur árin og eilífðina. Bár- an, sem rís í dag, kann að brotna á morgun. Guð er góður, náðin er stór, en úr ábyrgð þinni dregur hún ekki. Hvemig ætlar þú að lifa sem þjóðfélagsborgari á nýju ári? Sem ábyrgur þegn, jafnfús á að bera þinn hluta af byrði sam- félagsins og að þiggja þinn skerf af blessun þess, — svo vill Guð að þú lifir. Og lifir þú svo, ertu ekki aðeins í sam- ræmi við lögmál þjóðfélagsins, heldur einnig í samræmi við jögmál eilífðarinnar, sem með alvöruþunga er að minna þig á sig meðan alda hins gamla hníg ur og alda hins nýja rís. Guð er vort athvarf frá kyni til kyns. Sá sannleikur hefur hlotið sína eldskírn og staðizt sína prófraun í reynslu ótal kynslóða. En Guð leggur ekki gull í lófa þinn, ef þú grípur í fávizku þinni grjót. Hann knýr þig ekki á himinveg ef hugur þinn gimist til heljar. En viljir þú ganga með honu»n, vekur hann þeim vilja, þrótt og magn. Viljir þú einhuga veginn hans, verður þér nýja árið uppspretta ómælanlegrar blessunar. Vilji þinn kann að vera veik- ur. Svo er um alla menn. En sé hann einlægur, fær hann þá náð, sem nægir, frá honum, sem hefur verið athvarf feðra og mæðra, skjöldur kynslóðanna og skjól um aldaraðir. FABSÆLT ÁR! ÍJÍ- 'lí.fy Dr. Páll ísólfsson Jón Þórarinsson á músfknám í Tónlistarskólan um í Reykjavík, en stundaði nóm í Yale-háskólanum í Bandaríkjunum árin 1944—47 og var þá nemandi hins heims fræga tónskálds Pauls Hinde- miths. Hann lauk þar prófi í tónfræði og síðar meistara- prófi í tónsmíði. Meðal tón- verka hans eru einsöngs- og kórlög, sónötur fyrir píanó, klarinettu og píanó. og fiðlu og píanó, einnig orgel- og hljómsveitarverk. Verk Jóns hafa verið flutt víða erlendis, einkum vestan hafs, en einnig á Norðurlönd- Jón Þórarinsson tóniistargagn- rjnandi Morgunblaðsins FRÁ ÁRAMÓTUM hættir dr. Páll ísólfsson að skrifa tón- listargagnrýni í Morgunblaðið. en við því starfi tekur Jón Þórarinsson. Dr. Páll hefur verið tónlistargagnrýnandi blaðsins í fjölda ára og skrif- að auk þess greinar um tón- listarmál, sem notið hafa vin- sælda. Dr. Páll tók við af Emil Thoroddsen, sem var tónlistar gagnrýnandi Mbl. um all mörg ár, en þess má geta, að tónlistargagnrýni blaðs ins hafa ávalilt annazt forystu- menn í músíklífi þjóðarinnar og góð tónskáld. Auk þeirra. sem fyrr eru nefndir, hafa þeir Árni Thorsteinsson og Sig fús Einarsson skrifað gagn- rýni í blaðið og höfðu með skrifum sínum mikil áhrif á tónlistarlíf hér á iandi á sín- um tíma. Jón Þórarinsson lagði stund um og I Þýzkalandi og Austur ríki. Að lobum má geta þess að Jón Þórarinsson veu: fram- kvæmdastjóri Sinfóníuhljóm- sveitarinnar þar til i fyrra er Ríkisútvarpið tók við rekstri hennar. Um leið og Morgunblaðið þakkar dr. Páli Isóifssyni störf hans í þágu blaðsins, býður það Jón Þórarinsson velkom- inn til starfa. Emil Thoroddsen Sigfús Einarsson Árni Thorsteinsson Indonesiumesin saman mikinn Banc’aríkjastjórn reynir oð sœtta — Hol- lendingar vonbetri um friðsamlega lausn draga flota JAKARTA og Sidney, 30. des- ember. — Subandrio, utanríkis- ráðherra Indonesíu, sagði í dag, að stjórn hans væri enn ókununugt um raunverulega stefnu hol- lenzku stjórnarinnar í deilunni um hollenzku Nýju Guineu, eða Vestur írian, eiws og Indónesar [ /* NA 15 hnúfaA Jf Sn/óhma | / SV50hnúfar\ » ÚÍi V Skúrir K Þrumur ws Kutíatki! ZS HifaikH H Hm» L Lxgi '3 í gærmörgun var komið hæg kaldast var á Þingvöllum og í S viðri um allt Norðurland að Búðardal, 17 stiga frost. Lægð ^ heita mátti og á Norðaustur in vestur af Grænlandi virtist J landi hafði mjög dregið úr ekki á leiðinni hingað í biili, ■/ norðanáttinni, en þar voru en vera má þó, að af henni « enn smáél. Á Austfjörðum var stafi síðar hlýnandi veður hér 3 aðeins eins stigs frost, en á landi. S( /i ‘ð kalla hana. Sagði ráðherrann, að hollenzka stjórnin hefði ekki gert grein fyrir því hve langt hún vildi ganga í samkomulags- átt og allt hjal hennar um frið- samlega lausn virtist einungis miðast við að sefa almenning í Hollandi. • • • Viðhafði ráðherrann þessi um- mæli, er hann kom af fundi með bandaríska sendiherranum í Ja- karta í morgun, en samtímis bár- ust fregnir um að Indónesíustjórn væri nú að draga saman mikinn skipaflota til liðsflutninga Og væntanlegrar töku Vestur-Irian. Hermdu fregnir, að Indónesu- stjórn hefði nýlega fengið fjölda tundurspiila, beitiskipa og kaf- báta hjá Júgóslövum, auk þess skip frá V-Þýzkalandi og Ítalíu, einnig tii hernaðaraðgerða. Subandrio, utanríkisráðherra, sagði, að væntanlega skýrðist afstaða hollenzku stjórnarinnar við umræðurnar um Guineu-mál- ið, sem hefjast í hollenzka þing- inu á miðvikudaginn. Kvað hann Indónesíustjórn mundu fylgjast vel með öllu, sem þar gerðist. Bandaríski sendiherrann sagði að fundi þeirra loknum, að hann hefði einungis verið að koma á framfæri ítrekuðum óskum stjórnar sinnar um að Indónesíu menn færu að öllu með gát Og íeyndu að komast hjá vopnavið- , skiptum. Menzies, forsætisráðherra Ástra líu, átti einnig tal við sendiherra Hollands og Indónesíu þar í landi : dag. Tjáði hann þeim að stjórn sín væri áhyggjufull y'ir þróun málanna og vænti þess, að reynt yrði að leysa deiluna við samn- ingaborðið, en vopnin yrðu ekki iátin tala. Síðari fréttir: Subandrio skýrði frá þvi síðar í dag að Indones: ustjórn stæði nú í beinu sambandi við hol- lenzku stjómina. Bandaríkja- stjórn hefði beitt sér fyrir því að þetta samband tækist og væri fulltrúi hennar milligöngumað- ur viðskiptum Indónesíumanna og Hollendinga. Haft er eftir góðum heimildum i Haag, að með milligöngu Banda ríkjamanna hefði bað komið í ljós, að Indónesíumenn séu alls ekki ósveigjanlegir í málinu — og þeir séu fúsir til að mæta Hollendingum á miðri leið. Út- litið sé því betra en áður og stjórnmálamenn vænti árangun af samningaviðræðum. Einar Arnalds yfirborgardómari Gefin vom út bráOabingðalöi uim, breyting á lögum »r. 23/1921 um vátryggingarfélag fyrir fisk skip. Þá var Einar Arnalds, borgar dómari, skipaður yfirborgardón ari í Reykjavík samkvæmrt lö< um nr. 98/1961, um dómsmála störf, lögreglustjóm, gjaWheimti o.fl. Ríkisráðsritari, 30. de*. 1961.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.