Morgunblaðið - 31.03.1962, Blaðsíða 16

16
MORCT NPT, 4 ÐIÐ
Laugardagur 31. marz 1962
í
i
FERMINGARSKEYTI
Hin vinsælu íermingarskeyti Sumarstarfs K.F.U.M.
og K. verða afgreidd í Drafnarborg og í húsum
K.F.U.M. og K. að Amtmannsstíg 2 B, Kirkju-
teigi 33, Langagerði 1 og Holtaveg (áður Ung-
mennafélagshúsið). — Alla fermingardaga kl.
10—12 og 1—5.
Vindáshlíð, Vatnaskógur.
Framh. af bls. 15.
Sigþrúður Guðmundsdóttir, Fornhaga
15
Sjöfn Guðveigsdóttir, Camp-Knox
C 9B
Sólveig Einarsdóttir, Framnesvegi 11
Stefanía Ingunn Jóhannesdóttir,
Grenimel 22
Svanhildur Guðmundsdóttir, ]>verv. 4
Drengir:
Birgir Guðjónsson, Kaplaskjólsv. 60
Bjarni Oddsson, Karlagötu 24
Egill Hjartar, Lynghaga 28
Guðmundur Hannesson, Shellvegi 8
Guðmundur Ingvar Jónsson, Oðins-
götu 4
Hreiðar Jónsson, Rauðarárstíg 32
Jens Kristberg Hilmarsson, Frakka-
stíg 19
Jón Hjaltalín Magnússon, Tunguv. 84
Júlíus Gunnar Oskarsson, Hörpugötu 4
Páll Arnór Pálsson, Steinnesi, Skerja
firði
Sigurður Atli Gunnarsson, Hjarðar-
haga 28
Vilmundur Gylfason, Aragötu 11
Fermingarböm í Hafnarfjarðar-
kirkju simnudaginn 1. apríi kl. 2.
síðdegis.
DRENGIR:
Ásbjöm Sigfússon, Hringbraut 7.
Björn Guðnason, Herjólfsgötu 28.
Björn Sævar Árnason, Goðatúni 5.
Garðahreppi.
E'Iías Már Sigurbjömsson, Bröttu-
kinn 9.
Friðrik Hans Friðjónsson, Mánastíg 4.
Guðmundur Guðmundsson, Álfa-
skeiði 35.
Guðsteinn Elfar Helgason, Garðavegi 3.
Hafsteinn Viðar Halldórsson, Öldu-
slóð 34.
Hjörtur Laxdal Gunnarsson, Brekku
Garðahreppi.
Ingólfur Á. Flygering, Hringbraut 67.
Karl Ómar Karlsson, Ölduslóð 14.
Kjartan Guðmundsson, Öldugötu 42.
Kristján I»órir Grétar Jónsson, Öldu-
götu 22A.
Matthías Viktorsson, Vifilsstöðum.
Magnús Jóhann Helgason, Hellu-
braut 7.
Magnús Jónsson, Hringbraut 72.
Ólafur Arnar Valgeirsson, Öldugötu 29.
Sigurjón Már Guðmannsson, Dysjum
Garðahreppi.
Steinþór Diljar Kristjánsson, Merkur-
götu 13.
Sævar Stefánsson, Öldugötu 46.
STÚLKUR:
Anna Magnea Ólafsdóttir, Mosabarði 5.
Ásta Ágústsdóttir, Fjölnir v/Norður-
braut.
Auður Hermannsdóttir, Langeyrar-
vegi 5.
Bára Fjóla Friðfinnsdóttir, Kirkju-
vegi 19.
Edda Ársælsdóttir, Tjarnarbraut 11.
Erla Margrét Helgadóttir, Selvogs-
götu 21.
Erla María Eggertsdóttir, Arnar-
hrauni 39.
Erlendsína Guðlaug Helgadóttir, Hellu*
braut 7.
Guðbjörg Lilja Oliversdóttir, Arnar*
hrauni 44.
Guðbjörg Rósants Stefánsdóttir, Tungu
vegi 7.
Guðmunda Sæunn Magnúsdóttir, Suð-
urgötu 64.
Helga Ólafsdóttir, Krosseyrarvegi 9.
Hjördís Gísladóttir, Hátúni Garðahr.
Hulda Guðvarðsdóttir, Grænukinn 20.
Ingibjörg Árný Einarsdóttir, Hraun-
brekku 8.
Ingibjörg Guðmundsdót'tir, Norður-
braut 27.
Ingibjörg Jónsdóttir, Háukinn 1.
Jóna Sigurborg Jóhannsdóttir, Kross-
eyrarvegi 1.
Kristín Auður Gunnarsdóttir, Suður«
götu 53.
María Jónsdóttir, Öldugötu 26.
María Ólafsdóttir, Bólstað Garðahr.
Sigríður Jústa Jónsdóttir, Haman*
braut 10.
Unnur Jónsdóttir, Hringbraut 72.
Ragna Björg Björnsdóttir, Hverfis-
götu 39.
BREYTT SÍMANÚMER verða framvegis
2-03-13
o g
2-03-14
Verzl. H ans Petersen hf.
FERIUIIMGARSKEYTI SKATA
afgreidd á eftirtöldum stöðum frá kl. 10 f.h. til 5 e.h.
Skátaheimilinu við Snorrabraut, Skátaheimilinu Hólmgarði 34, Laugarnesskólanum. Safnaðarheimili
Langholtssóknar, Hagaborg, Vesturbæjarskóla (Gamli stýrimannaskólinn).
2
LESBÓK BARNANNA
LESBÓK BARNANNA
a
David Severn;
V/ð hurfum inn
í framtíðina
þennan há>tt.
Á eftir skaltu halda út
rétfcuim. víisifingrum fast
sanman eins og sýnt er á
mynd B.
Biddu svo þann, sem
þú velur fyrir fórnardýr,
að taka um úlnliðina á
þér. Hann á að reyna að
ýta hönduan þínuon í sund
ur —, en hann verður
að ýta beint (lárétt) út
til hliðanna og má ekiki
ýta upp eða niður.
Það er næistum sama
hvað sterkur hann er,
hann verður að gefast
upp.
Þegar þú hefur sýnt
þessar þrautir, hvora á
eftir annarri, munu fé-
lagar þínir fara að halda,
að þú sért aðeins karl í
krapinu!
Kæra Lesbók!
Ég sendi þér eina kross
gátu, sem ég hef búið til
sjálfur. Þú mátt láta hana
í blaðinu ef þú vilt.
Blessuð og sæl.
Þórir Uan Jónsson.
10. ára.
Lárétt: 1. gluggi; 5. for-
V. kafli.
Erfið ferð.
Við komam að ánni
Rother á öðrum stað, en
ég bjóst við. Vegurinn
hlaut að hafa tekið aðra
steínu. Bkki lá nein brú
yfir ána, o>g við urðum
að vaða á grynningum
og reka svínin á undan
oklkur. Þótt við hefðum
farið úr skóm og sokik-
um og brett upp buxna-
skiálmamar, vorum við
votir upp í m.itti, þegar
við komum yfir á hinn
bakkann.
Nú höfðum við loks
getað komist að, hvað
svínahirðirinn hét. —
Dando, var nafn hans.
Hann gerði okkur það
skiljanlegt með brosleg-
*uim tilburðuim, sló sjálfan
sig á brjóstið og kallaði
nafn sitt upp. Við sögð
um honum okfcar nöfn í
staðinn, en hann átti erf
itt með að segja Dick og
Pétur, þótt hann gerði
sitt bezta. Tiikk og Pedar
var það næsta, sem hann
komst.
— Það var ofcikur mik
ils vírði að geta átt orða
stað við samferðamann
feður; 6. lesa; 8. 12 mán;
9. karlmannsnafn.
Lóðrétt: 1. loka; 2. hey-
bálkurinn; 3. gruna; 4.
karlimannsnafn: 7. hest
(þf).
okkar. Okkur leið strax
betur oig það veitti okk-
ur öryggi. Landslagið var
nú að breytast. Skógur-
inn var sífollt að verða
þéttari og stundum var
gatan líkust grænum lauf
göngurn, sem sólin gat
aðeins brotist í gegn um
á stöku stað.
Dando einbeitti sér við
að koma svínunum áfram
og sagði efcki orð. Þá
heyrðum við greinilegt
villt og langdregið ýlfur
inni í skóginum. Mér
varð litið á Diek.
„Ú'lfur“, sagði hann
skelkaður. „Eig vona að
við eigum ekki m,jög
langt eftir til næsta
þorps“.
Varla hafði hann
sleppt orðinu, þegar við
komum í stórt rjóður og
í síðustu dagsskímunni,
sáum við dálitila húsa-
þyrpingu. Dándo losaði
horn frá belti sér og blés
tvisvar í það. Bráðlega
var okkur svarað með
hrópurn og köllum, og
nokkrir menn komu til
móts við okkur með ijós
ker í höndum.
Svínin voru rekin í
girðingu. Allt búfé þorps
búa hafði þegar verið
lofcað inni.
„Þeir ætla ekki að
hætta á neitt“, sagði
Dick, þegar við horfðum
á mennina setja stóra og
sterklega grind í hliðið
Við borðuðum kvÖ'd-
mat í sótugu herbergi,
þar sem léigt var ti'l lofts.
Enn einu sinni beindist
athygli allra að okkur,
og í hvert skipti, sem við
létum til olkkar heyra,
ætluðu allir að springa
af hilátri. En við vorum
svo þreyttir og hungrað-
ir, að við létum okkur Jx
sama standa.
Matborðið var úr gróf
um viði og hvítþvegið.
Fvrir framan okkur voru
rjúkandi súpuisfcálar og
við ætluðum einmitt að
fara að gæða okk’ir á
þykkri gra nmetissúpu,
þegar maður nokkur kom
inn og settist miili
tveggja bænda á bekkinn
móti okkur. Um leið og
bjarminn af lampaljós-
inu féll á hann, sá ég að
hann bar ör eftir hræði
leg sár. Það var líkast
því, að andlitinu hefði
verið flett af honum
vinstra megin. Augað
vantaði, munnurinn
gapti út að leifunum af
kinninni og þrjár djúpar
rákir lágu frá hársrótum
niður á höiku. Hann greip
skeiðina með hægri
hendi og um leið tók ég
eftir því, að sú vinstri
var aðeins stúfur. Dick
horfði einnig á manninn,
furðu lostinn.
„Sérðu þetta, Pétur?“
sagði hann lágri röddu.
„Hann hefur orðið fyrir
b j arnarhr ammi“.
Dando, sem sat við
hinn börðsendann, hilýtur
að hafa séð, hvert at-
hyglf ok'kar beindist. —
Hann stóð upp og tók að
túlka fyrir okkur, hvað
gerst hafði, með áköfum
svipbrigða- og bendinga
leik. Þannig lék hann all
an bardagann og sýndi
manninn og dýrið til
skiptis. Hann þreif upp
hníf og lagði honum í
hinn ósýnilega óvin og
breytti sér síðan í villi-
dýr, sem teygði fram
hramminn með sperrt-
um klónum og öskraði
reiðilega. Sýningu hans
var vel tekið. Ákafar
samræður hófust og
heyrðum við þá aftur og
aftur endurtekið orð, sem
hljómaði líkt og „Tígri“.
Það hefur sjálfsagt sézt
á okkur, ag við áttum
bágt með að trúa þessu,
því að nú gripu þeir stór
an kött, sem lá fyrir
framan eldstæðið og settu
hann fyrir framan okk
ur á borðið.
„Eig trúi þessu ekki,
sagði Dick, „þetta getur
ekki átt sér stað í Eng-
landi".
„Loftslagið gæti hafa
breytzt".
„Áreiðanilega ekki svo
mikið“.
Ein af konunum fór mi
upp á loftið og við heyrð
um hana ganga um her-
bergi uppi. Að vönmu
spori kom hún aítur og
dró á eftir sér gamlan og
mölétinn feld af dýri,
Hún lagði hann á borðið,
og það var ekki um ,i3
villast, að þetta var skinn
af týgrisdýri.
Við vorum báðir orð-
lausir meðan við athug-
uðum skinnið nákvæm-
lega. „Hvernig er það
Dick,“ sagði ég að lok-
um, „voru ekki til tígris-
dýr í Síberiu?“
Um nóttina lágum við
í stráfleti, og Dando og
þrír fólagar hans hrutu
við hliðina á okkur.
Morguninn eftir vökn-
uðum við af værum
blundi við traðk og
hnegg í hestuan úti á
hlaðinu. Sólin var kom-
in upp. Dando og hinir
mennirnir voru farnir,
Syfjaðir og hálf ruglaðir
skriðum við út að glugg-
anum ti'l að forvitnast
um, hvað væri á seyði.
(Framhald í næsta blaði)