Morgunblaðið - 16.06.1962, Blaðsíða 17

Laugardagur 16. júní 1962
MORCVNBLÁÐ1Ð
17
Stúdentar frá Mennta-
skólanum í Rvík 1962
MÁLADEILD:
6. bekkur A.:
Anna Haraldsdóttir
Auður Þórðardóttir
Bergljót Björling
Björk Timmermann
Edda Sigurðardóttir
Elín Klein
Elínborg Lárusdóttir
Erna María Ragnarsdóttir
Halldóra Halldórsdóttir
Helga Hannesdóttir
Hildur Lárusdóttir
Ingibjörg Sigurgeirsdóttlr
Ingunn Eydal
Jóhanna Líndal
Kristín Guðnadóttir
Kristín Norðfjörð
Kristrún Ólafsdóttir
Ólöf Kjaran
Sigríður Einarsdóttir
Sigrún Löwe
Þóra G. Möller
STÆRÐFRÆÐIDEILD:
6. bekkur X:
Baldur Símonarson
Böðvar Guðmundsson
Geir Ólafsson
Guðlaugur G. Jónsson
Gunnar Hj. Gunnarsson
Gunnar Sigurðsson
Hafsteinn Einarsson
Halldór Bjarnason
Halldór Fr. Gunnarsson
Jón B. Stefánsson
Kjartan K. Norðdahl
Kristinn B. Jóhannsson
Ólafur Grímsson
Ragnar H. Guðmundsson
Sigurður Friðjónsson
Sigurður B. Þorsteinsson
Sveinbjörn Bjarnason
Sveinn Haukur Björnsson
Vigfús Guðmundsson
Þorsteinn Hallgrímsson
6. bekkur Y:
Arnfinnur U. Jónsson
Axel Björnsson
Bjarni Guðleifsson
Björn Árdal
Bolli Bjartmarsson
Einar Ásgeirsson
Einar Hermannsson
Garðar Halldórsson
Guðmundur Guðbjarnason
Hermann Árnason
Ingimundur Sveinsson
Jón St. Arnórsson
Jón Stefánsson
Magnús Guðmannsson
Magnús Jóhannsson
Valdimar Jóhannesson
Valdimar Valdimarsson
I>orkell Heigason
í»orsteinn J. Halldórsson
Örn Sigurðsson
6. bekkur Z:
Arnór Eggertsson
Ásta Björt Thoroddsen
Bjarni Marteinsson
Böðvar Jónsson
Dúa St. Hallgrímsdóttir
Edda Magnúsdóttir
Edda Rósa Níels
Elín Þórðardóttir
Elsa Benediktsdóttir
Erla Eggertsdóttir
Geir V. Vilhjálmsson
6. bekkur B:
Ásgeir Thoroddsen
Birgir Dagfinnsson
Einar Már Jónsson
Garðar Gíslason
Guðbrandur Kjartans9on
Gunnar Bjömsson
Gunnar Gunnarsson
Gunnar Þ. Jónsson
Jón Björnsson
Jón Ingvarsson
Kristján Stefánsson
Lárus Guðgeirsson
Ólafur Davíðsson
Ólafur Karlsson
Páll V. Sigurðsson
Stefán Benediktsson
Steinar B. Björnsson
Sverrir Hólmarsson
Tómas Zoega
Vilhjálmur Jónsson
3>ór Sigurbjörnsson
t>órður Ásgeirsson
6. bekkur C:
Adolf Adolfsson
Björn Baldursson
Einar Sindrason
Elísabet Þórðardóttir
Eygló Haraldsdóttir
Guðbjörg Ingólfsdóttir
Guðmundur Jóhannesson
Guðríður Friðfinnsdóttir
Guðrún Sigurðardóttir
Hallfríður Jakobsdóttir
Hrönn Hafliðadóttir
•Ingibjörg Haraldsdóttir
Kolbrún Sæmundsdóttir
Sigríður Þormóðsdóttir
Sverrir H. Gunnlaugsson
Þórhildur Jónasdóttir
Utan skóla:
Einar Örn Lárusson
Kristín Magnúsdóttir
— Menntaskólinn
Framhald af bls. 6.
fylgist meö fósturbörnum sínum,
ekki aðeins á meðan þau eru hjá
henni, heldur einnig síðar, sam-
fagnar hverjum unnum sigri
þeirra og gleðst yfir gengi þeirra.
Hún fagnar líka öllum hinum
mörgu fósturdætrum sínum, því
að hún veit, að „í sálarþroska
svanna býr sigur kynslóðanna“.
í>egar þið nú, kæru ungu stúd
entar, hverfið héðan í dag, fylgja
ykkur hugheilar árnaðaróskir
ykkar öldnu fóstru, þjóna henn-
ar, rektors og kennara svo og
fósturbarna allra.
, Verið guði falin".
' Elzti stúdentinn, sem viðstadd
«r var skólauppsögnin var séra
Sigurbjörn Á. Gíslason. Sagði
hann nokkur orð fyrir hönd 65
éra stúdenta. Sr. Sigurbjörn gaf
fjárupphæð til þess að verðlauna
égæta frammistöðu í stærðfræði
við stúdentspróf nú, og hlaut
þessi verðlaun Magnús Þór
Magnússon, 6. Z.
Þorsteinn Þorsteinsson, fyrr-
verandi Hagstofustjóri hafði orð
fyrir 60 ára stúdentum og for-
eeti íslands, herra Ásgeir Ásgeirs
con mælti nokkur orð fyrir hönd
60 ára stúdenta og afhenti fyrir
hönd þeirra fjárupphæð í Bræðra
sjóð.
Gunnlaugur Briem, ráðuneytis
ítjóri mælti fyrir munn 40 ára
etúdenta og afhenti fjárupphæð
i Bræðrasjóð. Loks talaði Vil-
hjálmur Guðmundsson, forstjóri
fyrir hönd 25 ára stúdenta, sem
færðu skólanum að gjöf smásjá,
cem endurvarpar myndum á kvik
myndatjald.
Rektor þakkaði góð orð og
gjjafir, óskaði foreldrum og stúd
entum til hamingju, og sagði
skóla slitið.

MAMaMa

— Svipmyndir
Framhald af bls. 10
herska kirkjan hafj átt drjúg
an þátt í því að uppfræða fólk
ið á erfiðum tímum.
Þarna sjáum við einnig hina
frægu kennslubók þess góða
manns, Rasmusar Rasks,
Lestrarkver handa heldri
manna börnum, sem út kom
1830. Titill þessarar bókar
þótti tíðindum sæta og ekki
laust við að mörgum
þætti sér misboðið. íslend-
ingar hafa ekki látið standa
upp á sig með svör ef þeim
hefur þótt sér misboðið og
23 árum síðar er gefin út ný
kennslubók, sem hét „Lestrar
bók handa minni manna börn
um“. Þannig er hægt að kom-
ast að kviku löngu horfinna
tíma, einungis með því að
huga að atriðum, sem í fljótu
bragði virðast smávægileg og
til lítillar nytsemdar. Eða
hvaða ályktun mundi ekki
vera hægt að draga af þeirri
staðreynd, að fyrir 30 árum
voru 60% skólabarna í Mið-
bæjarskólanum lúsug, nú
finnst ekki lús á bönum í
Reykjavík. Að hugsa sér þá
menningu sem haldið hefur
innreið sína í þessa borg!
Eitt af því smávægilega,
sem varpar ljósi á liðinn tíma,
eru dagbækur skólanna. Og
ferðinni var einmitt heitið í
Miðbæjarskólann til þess að
komast í þann leyndardóm.
„Nóturnar“ lýsa kannski
dálítið sálarlífi ærslafullra
unglinga en þó gefa þær
miklu betri hugmynd um sál-
arlíf þess tíma, sem fóstraði
þá og mótaði. Og kannski fá-
um við einnig nokkra hug-
mynd um þá kennara, sem við
sögu koma, eða hvað mundi
vera óskáldlegra en eftirfar-
andi athugasemd sem rituð
er í dagbók Barnaskóla
Reykjavíkur veturinn 1867:
„12. janúar rifu þeir Jón
Þórðarson og Þorlákur Teits-
- son treyu Sigurðar Sigurðs-
sonar á öxlinni, það var í
áflogum í 5,“ (þ. e. 5-mínút,-
tmum). Það er langur vegur
milli þessara orða og annarra,
sem samj maður skrifaði á
öðrum stað:
„Þó af þínum skalla
þessi dynji sjár,
finnst mér meir ef falla
fáein ungbarns tár.“
Svo kvað séra Matthías.
Þremur árum síðar skrifar
sjálfur skólastjórinn H. E.
Helgesen: „Siggeir Torfason
var að henda bréfkúlum, áður
en ég kom í tíma og hafði
gjört hið sama í lestrartíma."
Heldur þótti alvarlegra, þegar
Kristján Kristjánsson reif
stykki úr treyu Lárusar
Hölters 30. apríl árið áður,
„og brá síðan fæti fyrir Hall-
dór Helgason og Þorfinn Guð-
mundsson, eftir að búið vax að
hingja". Slíkur arfur frá sögu-
öld var ekki í hávegum hafður
í daglegri einkunnagjöf þess-
arar virðulegu stofnunar, sem
stóð þar sem nú er Edinborg-
arverzlun í Hafnarstræti og
horfði við fjörunni og sjónum
og heiðbláum Faxaflóafjöll-
unum.
Á þessum árum var landlæg
fátækt á íslandi. Þá þótti það
hin mesta dyggð að umgang-
ast verðmæti af varúð og sóa
ekki peningum í allar áttir,
eins og nú vill brenna við.
Það þótti því ekki gott, þegar
,,G. eldri Ásmundsson (var)
að fikta við blekbyttu þar til
hann braut hana“ hinn 1. febr.
1871. Þá lagði skólinn nem-
endum sínum fátt til og ef
þeir höfðu ekki efni á að kaupa
penna og pennastöng urðu
þeir að sitja aðgerðaflausir í
tímum og mæna upp á félaga
sína og kennara. 24. nóvember
1869 er sú athugasemd í dag-
bókinni, að Sigríði Ólsen og
Jóhannes Guðjónsson hafi
vantað „penna í tímanum, þó
jeg margoft á undan hafi
minnt þau á að hafa hann til
þegar tíminn byrjaði."
Kannski hafa þau átt penna
heima og gleymt honum, en
hver veit?
Það þótti einnig stórviðburð
ur, þegar Jakobína litla Egils
dóttir hló „hátt upp úr 1
tíma“ 11. janúar 1870. Þá var
víst ekki hlegið mikið á fs-
landi. En að fá „nótu“ fyrir
að hlæja sýnir betur en margt
annað húmorleysi og stranga
viðingarsemi þessa kalda þjóð
félags. Ef Lykla-Pétur tekur
starf sitt jafn hátíðlega og
þeir góðu menn, sem kenndu
við Barnaskóla Reykjavikur
upp úr miðbiki síðustu aldar,
og gefur okkur ,,nótu“ fyrir
að hlæja upphátt á almanna-
færi, þá er okkur hollast að
endurmeta stöðu okkar í til-
verunni og fara að líta alvar
legri augum á það hlutverk,
sem forsjónin ætlar okkur.
Áður en við kveðjum þessa
sögulegu og skemmtilegu sýn-
ingu og þökkum Gunnari M.
Magnúss fyrir samfylgdina.
lítum við enn einu sinni í dag
bókina góðu og þar sjáum við
bregða fyrir nöfnum tveggja
góðkunnra manna, þeirra
Bertels Þorleifssonar, skálds
og Verðandi-manns, sem
ungur dó í Kaupmannahöfn,
og Jóns Helgasonar, síðar
biskups, sem ávallt var léttur
á fæti og spaugsamur og hélt
trúnaði við þá lífsstefnu, sem
hann virðist hafa markað sér
7 ára gamall í Barnaskólan-
um. í reikningstíma 11. nóv.
1868 „gátu þeir Stefán Ólafss.
og Bertel Þorleifsson ekki
hætt að kjapta, þrátt fyrir
ítrekaðar áminningar". Og
eftir reikningstíma í febrúar
1873 segir svo: „Jón Helgason
sparkaði í bakið á Kristjáni"
og í öðrum reikningstíma
„kastaði (hann) penna í bekkn
um“. Síðar á ævinni, þegar
honum óx þekking og þroski
notaði Jón biskup pennana
sína betur en um getur í þess-
ari athugasemd.
Guðfinna Svava Sigurjónsdóttir
GuSmundur Einarsson
Guðmundur Hjálmarsson
Guðmundur M. Óiafsson
Herbert Haraldsson
Jörgen Ingimar Hansson
Magnús Þ. Magnússon
Margrét Sigurmundsdóttir
Sigríður Guðmundsdóttir
Snjólaug A. Sigurjónsdóttir
Stína Gisladóttir
bördís Árnadóttir
Utan skóla:
Arthur Farestveit
Eiías H. Sveinsson
eftir alla vetrarsetuna, auk
þess sem starfið er vel borgað.
— Og þegar hvalskuröin-
um er lokið?
— Þá sigli ég til hagfræði-
náms í Vestur-Þýzkalandi.
— Ertu búin að velja stað-
inn?
— Nei, ekki ennþá, en helzt
vil ég vera í rólegum og litl-
um bæ á sem allra fegurstum
stað.
•
Alþingishúsgarðurinn var
nú orðinn mannlaus, en við
Dómkirkjuna gengu tvö með
hvíta kolla og leiddust. Eruð
þið systkini, spurðum við í
fávizku okkar. Þau brostu
hvort framan í annað og þá
skildum við hvernig í öllu lá.
— Eruð þið trúlofuð?
— Já, sagði ungi maður-
inn.
Hann heitir Tómas Zoega
og var inspector í vetur, en
unnusta hans heitir Jóhanna
Líndal. Þau voru bæði ímála
deild.
— Hvað eruð þið búin að
vera trúlofuð lengi?
— í hálft ár?
— Ætlið þið bæði að halda
áfram að læra?
— Að minnsta kosti hann,
segir Jóhanna.
— Hvað?
— Ég ætla í viðskipta-
fræði eða lögfræði, svarar
Tómas.
— En ef þú ferð í Háskól-
ann, Jóhanna?
— Þá hef ég mestan áhuga
á frönsku.
— Saknið þið ekki
Menntaskólans?
— Nei, það er ekki kom-
inn tími til þess ennþá segja
þau bæði í kór, nú gleðjumst
við yfir áfanganum, sem við
höfum náð.
Kaupmenn Kaupfélög
fyrirliggjandi:
úrval af kjóla og blússuefnum.
Kr. Þorvaldsson & Co.
Heildverzlun
Grettisgötu 6 — Sími 24478.
Síldarstúlkur
Vil ráða nokkrar duglegar stúlkur til síldarsöltunar
á Siglufirði, Raufarhöfn og Seyðisfirði. öll venjuleg
hlunnindi. Nánari uppl. í símum 475 Siglufirði, 1439
Akureyri og 18383 Reykjavík kl. 5—7 e.h. í dag og
næstu daga.
Valtýr Þorsteinsson, Akureyri.
ÍJtihurðir
Óskum eftir tveim notuðum útihurðum (harðvið) með
eða án karma.
Smíðastofa Jónasar Sólmundssonar. Sími 16673.
Sfnðu húsvorðar
að Austurbrún 2 er laus til umsóknar. Æskilégt er,
að umsækjandi hafi nokkra þekkingu á rafmagns- og
kynditækjum og geti annast ræstingu.
Umsókn sendist hússtjórn fyrir 24. þ.m.
Upplýsingar í síma 36837 kl. 12,30 — 13,30.
Húsfélagið Austurbrún 2.
— Með hvita kolla
Frh. af bls. 3.
við tökum hana tali:
— Það er alveg yndislegt
að vera búin í prófunum,
sagði hún. Þó urðu þau alls
ekkert þyngri heldur en ég
bjóst við en munnlegu prófin
eru jú alltaf mikið happ-
drætti.
— Fannst þér ekki hatíð-
legt, þegar þið settuð upp
stúdentshúfurnar?
— Jú, ákaflega. Maður
hafðj þá tilfinningu, að þá
væri takmarkinu náð.
— Hvað viltu segja okkur
um framtíðaráform þín?
— Seinna í þessum mánuði
ætla ég að fara til föður míns,
sem býr í Svíþjóð. Síðan er
ætlunin að stunda nám í hótel
skóla í Svíþjóð í sumar og
næsta vetur.
— Ætlar þú kannske að
leggja stund á hótelstjórn?
— Það er óákveðið ennþá,
hvað ég verð lengi, en ef vel
gengur, nei. við skulum ekki
tala meira um það.
•
Næstur verður á vegi okkar
semidúx máladeildar Ólafur
Davíðsson, 6. B.
— Ert þú ekki ánægður
með úrslitin, Ólafur?
— Jú ákaflega, en annars
var þetta allt ósköp indælt og
rólegt.
— Eru ekki stöðug veizlu-
höld hjá ykkur, síðan prófun-
um lauk?
— Síðan í fyrradag, jú, en
17. júní verðum við auðvitað
á götunum.
— Hvað hyggst þú leggja
stund á í framtíðinni?
— í sumar er ætlunin að
vinna við hvalskurð uppi í
Hvalfirði. Mér finnst nauðsyn
legt að starfa eitthvað úti