Morgunblaðið - 20.06.1962, Blaðsíða 20

20
MORCVPBLAÐIÐ
Miðvikudagur 20. júní 1962
___ Alexander Fullerton 10
Guli Fordinn
Winn til vonar og vara, ef eldur
hafði ég skilið eftir lykilinn
skyldi koma upp eða eitthvað
þessháttar. Vínsalan var enn op-
in, svo að ég fór að ná í lyklana
hjá frú Potgieter, í stóra kjallar-
anum, sem var kallaður „Apótek
iðl' þar sem hún stjórnaði fyrir
innan búðarborð úr látúnsgyrt-
um tunnum. Tveir bílar stóðu
úti fyrir, en eigendur þeirra voru
inni að kaupa vín. Ég beið að
baki þeim meðan þeir voru af
greiddir.
Frú Potgieter var að leggja
saman reikninginn fyrir við-
skiptavin sinn. Hún var viðkunn-
anleg og almennileg kona og við
höfum lengi verið mestu mátar.
l*að var hún, sem hafði útvegað
mér kofann þegar fj*rri leigjand-
inn hafði farið í Steininn fyrir
svik eða víxilfals — ég man ekki,
hvort var. En þangað til hafði
ég alltaf ekið þangað frá leiðin-
legu íbúðinni minni í Ronde-
bosgh, til að birgja mig upp af
víni. Þann dag hafði hún gefið
mér til baka eins og vant var
en sagði svo: Kærðirðu þig ekki
um að eiga heima hérna útfrá.
Ég áttaði mig ekki strax á. hvað
hún var að fara, en þá sagði hún
mér, að þarna væri laus kofi,
rétt hjá, sem hún réði yfir. Hún
fór svo með mig að skoða hann
og áður e» ég hafði komið vín-
inu fyrir í skottinu á bílnum,
hafði ég undirritað aftan á verð-
lista, samning þess efns, að ég
tæki kofann á leigu fyrir átta
pund á mánuði og mundi gera
endanlegan samning þegar tími
ynnist til. Sá samningur var nú
reyndar aldrei gerður, svo að sá
fyrri — á vínlistanum — gildir
okkar í milli enn í dag.
Frú Potgieter lauk við að
leggja saman reikninginn og ýtti
honum að manninum, sem var að
skrifa ávísun. Hún sá mig þá
standa að baki honum, en i stað-
inn fyrir venjulega brosið kom
áhyggjusvipur á breiða andlitið
sólbrennda. Hún starði á mig og
opnaði munninn en lokaði hon-
um síðan strax aftur, svo sneri
hún sér að síðasta viðskiptamann
inum og afgreiddi hann eitthvað
snögglegar en hún átti vanda til.
Þegar við vorum orðin ein, lagði
hún báðar hendur fram á tunnu-
botninn, sem var búðarborð og
studdist fram á þær og hallaði
sér fram. og starði svo á mig án
þess að segja orð. Eg sagði: Kom
ið þér sælar. Er eitthvað
Hún hristi höfuðið framan í
mig. Eg beið. Hún mundi sjálf
segja, hvað, henni lægi á hjarta.
Hún byrjaði á því að spyrja
hjá hverjum ég hefði skilið eftir
lykilinn minn, og ég sagði henni,
dálítið hissa, að ég hefði skilið
hann eftir hérna, eins hún ætti
manna bezt að vita, og nú væri
ég kominn að sækja hann. Hún
kinkaði kolli. En ætti ég ekki tvo
lykla og hefði ég þá ekki týnt
hinum?
Þetta kom illa við mig. Eg átti
sem sé tvo lykla og stúlkan með
rauða hárið hafði annan þeirra
í fórum sínum. En þá mundi ég,
að hún var búin að skila honum.
Það var þá ekki hún.......en út
frá þessari umhugsun fór ég að
muna fleira: að fyrir eitthvað
þrem vikum hafði ég farið að
heiman og þá skilið eftir lykilinn
hjá Carpenterhjónunum.
Enda þótt frú Potgieter bæri
það ekki með sér var hún samt
enginn kjáni. Hún sá svipinn á
HETJUSOGUR
íslenzkt myndablað
fyrir börn 8-80 ára
og kappar hans
■ hefti komið
í blaðsölur
kostar aðeins 10 krónur
andliti mínu og líklega það með,
að nú hefði allt í einu runnið upp
fyrír mér, hvernig öllu væri hátt
að. Hún sagði því ekki meira um
þetta, heldur opnaði skúffu að
baki sér og fékk mér lykilinn.
Svo sagði hún: Það er víst eins
gojt að heimta hinn aftur og
skilja svo báða eftir hérna næst.
Ég jánkaði því og kvaddi hana.
Hún tók því og bætti við: Eg fór
alls ekki inn í húsið.
Þessi setning var að veltast
fyrir mér, þegar ég sneri bíln-
um í húsagarðinum og ók niður á
aðalveginn. Það var dálítill spöl
ur heim eftir aðalveginum og
síðan brautinni að húsinu og
allan tímann kom þessi setning
upp aftur í hug mínum: „Eg fór
alls ekki inni í húsið“.
Og það var líka eins gott, að
hún hafði ekki gert það. Það var
ekki einasta, að þau höfðu alls
ekki tekið þar til og skilið eftir
óhrein glös og diska í vaskinum.
Þau höfðu heldur ekki búið um
rúmiéT .... Þau höfðu farið í
skyndingi. Kannske höfðu þau
séð til frú Potgieter.
Eg er nú ekki vanur að láta.
tilfinningar mínar í ljós með nein
um ofsa, en höndin á mér skalf
þegar ég tók símann og hringdi
í skrifstofuna þar sem Ted Car-
penter vann. Þegar hann kom í
simann var hann álíka tauga-
óstyrkur og hann var hissa og
sagði mér, að hann hefði ekki
búizt við mér heim fyrr en
seinna. Eg lét sem ég heyrði það
ekki. Eg skipaði honum — en
bað hann ekki — að fara strax
úr vinnunni og koma beint heim
til mín. Hann hikaði og ætlaði
eitthvað að fara að afsaka sig,
en ég tók fyrir það með því að
spyrja, hvort ég ætti heldur að
biðja konuna hans að koma. Svo
lagði ég símann, án þess að bíða
eftir svari.
Eg fór út eftir ferðatöskunni
minni og setti hana upp við vegg
í dagstofunni. Eg gat ekki tekið
upp úr henni fyrr en búið væri
að taka til í húsinu, en nú var
farið að kólna, enda var sólin
farin að lækka á lofti, svo að ég
hreinsaði arininn og kynti upp í
honum. Eg varð að kljúfa upp-
kveikjuna og um það bil sem ég
var búinn að lífga eldinn al-
mennilega, heyrði ég í bíl Teds
úti fyrir. Þegar ég stóð upp og
sneri mér við, stóð hann í dyr-
unum. Hann hlaut að hafa brotið
hverja umferðareglu til þess að
koma svona fljótt. Hann flýtti
sér að segja: Mér þykir þetta
afskaplega leitt, BiU; þú hlýtur
að halda, að ég sé einhver ....
Já, það held ég, Ted, sannax-
lega held ég það.
Hann hristi höfuðið eins og til
að geta hugsað betur og sagði
svo: Það var framorðið þegar
þessi kelling kom og barði á
gluggann. Það var alveg hræði-
legt. Eg varð að koma henni
heim í hasti og svo komast heim
sjálfur. Eg gleymdi alveg hvað
tímanum leið .-... ég hélt, að þú
kæmir ekki heim fyrr en seint
í kvöld eða jafnvel á morgun,
og ætlaði að koma hérna við á
heimleiðinni og laga allt til ....
Eg svaraði engu, og-hann hélt
áfram. Eg veit, að þeta lítur út
eins og ....
Það lítur ekki út. Það er.
Eg sagði þér, Bill, að mér
þætti þetta leitt.
Augu hans staðnæmdust við
hægri höndina á mér og ég varð
nú þess var, að ég var með
eldtöngina í hendinni. Eg sleppti
henni og hún datt glymjandi á
steingólfið.
Þú getur þá tekið til núna.
Skiptu um lök í rúminu — þú
finnur 'hrein lök í skápnum. Eg
benti á töngina, sem lá við fæt-
ur hans. Þú þarft á þessari að
halda.
Hann hrökk við eins og ég
hefði barið hann og anilitið
varð álíka hvítt og veggurinn.
Það var eins og honum væri að
verða illt. Nú, jæja, ef ég bæri
sjálfur líðan mína utan á mér,
þá hljótum við að vera eitthvað
líkir útlits. Eg sagði við hann.
Eg kem aftur eftir svo sem fjöru
tíu mínútur, og mér væri þökk
á ef þú værir búinn að þessu og
kominn burt fyrir þann tíma.
Án þess að líta á hann aftur,
gekk ég fram hjá honum og út í
bílinn. Eg þurfti að fara á hunda-
búið og sækja Pretzél.
Svo mjög sem mig hefði lang-
að til að hitta Carpenterhjónin
alls ekki gat ég ekki sloppið við
að fundum okkar bæri saman
einstöku sinnum. Ef ég hefði forð
azt þau eða ekki komið fram við
þau eins og áður, hefði Penny
tekið að leita ástæðunnar og
sennilega fundið • hana. Mér
fannst eins og hún hlyti að kom-
ast að öllu saman innan tiðar, en
eins og var, virtist hún enga
hugmynd hafa, hvað á seiði væri.
Meira að segjfl gaf hún það bein
línis til kynna, að hún vissi ekki
neitt um neitt með því að tala
í kokteilsamkvæmi um „þessa
sérkennilegu stúlku, sem hann
Ted var að daðra við um kvöld-
ið hjá Roberts". Hún stríddi Ted
með þessu, eins og það hefði ver
ið andartaks aðgæzluleysi hjá
honum, og það var alveg greini-
legt, að henni datt ekki í hug,
að þau hefðu yfirleitt sézt síðan
í boðinu.
Eg nefndi þetta ekki á nafn við
Ted. Þetta kvöld, þegar ég kom
heim ,með hundinn, hafði hann
komið öllu í lag og var farinn,
og ég átti svefnlausa nótt af ein-
tómri iðrun yfir því, hvernig ég
hafði auðmýkt hann. Eg hefði
ekki haft verri samvizku þó að
ég hefði framið morð; ég hafði
di-epið mína eigin sómatilfinn-
ingu um leið og ég var að reyna
að brjóta niður það stolt, sem
hann kunni að hafa átt. Eg veit
ekki, hvernig aðrir hefði brugð-
izt við sömu atvikum, en mér
leið illa út af hegðun minni, og
hálfsofandi rifjaði ég upp það,
sem okkur hafði farið í milli og
orðin endurtóku sig í sífellu eihs
og í martröð. Eg hefði helzt vilj-
að þurrka þetta út úr minninu,
eða jafnvel biðja hann fyrirgefn-
ingar, en það gat ég ekki enda
hefði það engu getað breytt. Það
var enginn vafi, að hann hataði
mig; ég gat séð það í augum
hans, þegar enginn annar sá til,
ef við urðum tveir einir saman í
samkvæmi, eða hittumst af tilvilj
un á götu.
Hann hélt áfram að hitta Jane.
Steve Roberts sagðist hafa séð
þau saman í einhverri bílakrá á
leiðinni út í Fishoek. Það þýddi
sama sem, að kona Steves og all
ir kunningjar þeirra hlutu að
vita þetta. Það var erfiðast að
skilja hvernig þetta gat farið
fram hjá Penny allan þennan
X X- *
GEISLI GEIMFARI
* X- X-
Gt-ngin prófessor, viltu ekki út-
skýra fyrir mér þennan mikla fjand-
skap milli stjarnanna Asperx og
Karz.
— Spurðu hann dr. Hjalta, höfuðs-
maður. Þetta er mjög viðkvæmtmál
fyrir okkur.
Seinna ....
— Varð smávegis ágreiningur,
Geisii? Deilur íbúanna á Aspen og
Karz eiga sér langa sögu. Ég skal
segja þér frá þeim..........
tíma — því að nú skipti það
mánuðum — en hún virtist enga
hugmynd um það hafa. Ef hún
hefði einhvern grun, sýndi hún
það að minnsta kosti ekki, og
þegar hún tók arm Teds og brosti
þessu daufingjalega brosi fram-
an í hann, þá leið mér beinlínia
illa að horfa á það.
Sannast að segja var mér svo
óþægilegt að búa yfir þessari
vitneskju, og þurfa að vera með
sífelld látalæti í návist Penny í
þá átt, að allt væri í himnalagi
og óbreytt frá því, sem verið
hafði, að mér var meir en farið
að detta í hug að segja upp kof-
anum og flytjast í einhverja íbúð
nálægt borginni. En svo var ég
hins vegar farinn að kunna svo
vel við mig í kofanum og farinn
að meta friðsældina, sem þarna
var, og loks gat ég ekki haft
Pretzel hjá mér í venjulegri
íbúð.
Einn dag í miðri viku bringdi
VIÐ MÆLUM MEÐ
í kökuna
SHUtvarpiö
Miðvikudagur 20. júnf
8:00 Morgunútvarp (Bæn — Tónleik
ar — 8:30 Fréttir — 8:35 Tón*
leikar — 10:10 Veðurfregnir).
13:00 ,,Við vinnuna": Tónleikar.
12:00 Hádegísútvarp (Tónleikar
12:25 Fréttir og tiikynningar).
15:00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk.
— Tónleikar — 16:30 Veðurfr.
Tónl. — 17:00 Fréttir — Tónl.).
18:30 Óperettulög — 18:50 Tilkynningar
— 19:20 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir. /
20:00 Varnaðarorð: Óskar Ólason lög-
regluvarðstjóri talar um um-
ferðarmál.
20:05 Tónleikar: Mantovani og hljóm-
sveit hans leika.
20:20 Erindi: Börn og bækur; I. —
(Dr. Símon Jóh. Ágústsson pró-
fessor).
20:45 Flautuleikarinn frábæri'*. ball-
ettsvíta eftir Walter Piston (Sin
fóníuhljómsveit Berlínarútvarpa
ins leikur; Arthur Rother stj.).
21:05 ..Fjölskylda Orra“, tólfta mynd
eftir Jónas Jónasson. — Leikend
ur: Ævar R. Kvaran, Guðbjörg
Þorbjarnardóttir, Guðrún Ás-
mundsdóttir, Halldór Karlsson.
Valdimar Lárusson og Richard
Sigurbaldursson.
21:35 „Sumarkveðja frá þýzku Ölpun-
um“: Létt lög sungin, jóðluð og
leikin.
21:45 „,Kosningadagur“, smásaga eftir
Friðjón Stefánsson (Höf. les).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Þriðja ríkið rís og
fellur“, eftir William Shirer;
IV. (Hersteinn Pálsson ritstj.).
22:30 Næturhljómleikar: Tónlist eftir
Igor Stravinsky (Fílharmoníu-
sveit New York leikur undir
stjórn höfundar; fyrra verkið
flytur einnig Scuola Cantorum
kórinn):
a) Sálmasinfónían.
b) Sinfónía í þrem þáttum.
23:30 Dagskrárlok.
Fimmtudagur 2l. júní
8:00 Morgunútvarp (Bæn — Tónleik
ar — 8:30 Fréttir — 8:35 Tón*
leikar — 10:10 Veðurfregnir).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar —•
12:25 Fréttir og tilkynningar),
13:00 „Á frívaktinni'*; sjómannaþátt*
ur. (Sigríður Hagalín).
15:00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk.
— Tónleikar — 16:30 Veðurfr. —
Tónl. — 17:00 Fréttir — Tónl.).
18:30 Óperulög. — 18:45 Tilkynningar.
— 19:20 Veðurfregnir.
19:30 Fréttir.
20:00 Synoduserindi; Iona-hreyfingin
(Dr. Þórir Kr. I>órðarson próf.).
20:25 Tónleikar Danskar hljómsveitir
leika í glaðværum tón.
20:40 Akureyrarpistill (Helgi Sæmundj
son ritstjóri).
21:00 Óperettulög: Sandor Konya og
Rita Streich syngja.
21:20 Úr ýmsum áttum (Ævar R. Kvar
an leikari).
21:40 Tónleikar: Fiðlusónata nr. 2 |
A-dúr op. 100 eftir Brahms -«•
(Joseph Szigeti og Mieczyslaw
Horszowski leika).
22:00 Fréttir og veðurfregnlr.
22:10 Kvöldsagan: „Þriðja ríkið ris og
fellur“, eftir William Shirer;
V. Hersteinn Pálsson ritstj.).
22:30 Harmonikuþáttur; Sending frg
Hohner-skólanum í Trossingen
(Henry J. Eyland og Högni Jónj
son).
23:00 Dagskrárlolc.