Morgunblaðið - 21.07.1962, Blaðsíða 3

3
Laugardagur 21. júlí 1962
MORGVNBLAÐ1Ð

I

Borðað undir lögregluvernd..
SEX menn, þeirra á meðal
þrír blaðamenn Morgun-
blaðsins, lentu í gær í óvenju-
legum atburðum. I»eir, og mat
urinn sem þeir ætluðu að
borða, og voru boðnir til, urðu
þrætuepli ýmissa þekktra
þjóna hér í bæ, lögreglu-
manna og gestgjafans og eig-
anda Nausts, Hallðórs Grön-
dal.
Máltíðin varð allsöguleg og
óvenjuleg. Diskar voru ýmist
rifnir af borðum eða settir þar
aftur, veitingaþjónar annarra
veitingahúsa, sem tjáðu sig
verkfallsverði, þrifu og hrintu
Halldóri veitingamanni þrifu
til diskanna, ölflaskna og ann-
ars er þeir náðu til. Leikinn
skakkaði síðan varðstjóri lög-
reglunnar og fór máltíðin
Þorsteimn Pétursson „þjónn þjónanna" ræðst að Halldóri Gröndal með líkamlegu ofbeldi. Að
baki Þorsteins standa Borgarþjónar og Röðulsmenn. »
Borðað undir Iðgregluvernd
Þorsteinn hangir í baki Halldórs.
fram f frlðl eftlr að lögreglan
skarst í leikinn.
Þrír blaðamenn Mbl. brugðu
«ér í góða veðrinu vestur að
Nausti um hádegisbilið, því
fréttir höfðu boriat um verk-
fallsverði þar. Tilgangurinn
var að sjá hvað gerast miundi.
IWeðan raett var við verðina
kom gestgjafinn Halldór Grön
dal út á stétt og bauð blaða-
mönminum inn. Þáðu þeir boð
iö, og rædidiu um stund við
Halldór og fleiri starfsmenn
um hörkuna í þessu verkfalli
þjónanna.
Fleiri bætust f hópinn m.a.
blaðamaður Þjóðviljans. Talið
barst að mat og allir virtust
svangir og þáðu þvá boð Hall-
dórs um að matur skyldi fram
borinn.
Halldór lagði á börð og tófcu
nú verkfallsmenn að gerast
okyrrir. Náðu þeir í liðsauka,
sem kom að vörmu spari, og í
fylkingarbrjósti var Þorsteinn
Pétursson, sem þjónarnir á
verkfallsverðinum héldu að
væri löglærður maður, en því
naun víðs fjarrL
Þorsteinn byxjaði ofbeldis-
•ðgerðir í biúsinu. Hann vatt
aér að HaUdóri, sem kxxm með
•úpudiska úr eldlhúsinu og
bugðist rífa þá af honum, og
rayndi að standa í vegi fyrir
honum, svo efciki kaemlst hann
að borði gesta sinna. En Hall-
dór var ákveðinn, sleit sig laus
an oig lagði diskana á borðið
og gekk til eldihúss til að
sækja súpu. Á meðan þrifu
verkfallsverðir — virðuleg-
ustu þjónar úr öðrum veit-
ingahúsunum, sem sumir
hverjir komu akandi í lúxus-
bifreiðum á staðinn — suma
diskana af borðum. Æstust
þeir sýnilega vegna æsings
Þorsteins, sem mun einíhvers
konar aðstoðarmaður hj'á full-
trúaráði verkálýðsfélaganna í
Rvik.
Halldór kiom með súpuna og
bom henni sjóðheitri klakk-
laust á borðið, en eftir það
rud'dist einn af veitingaþjón-
um Hó'tel Borgar að Halldóri
og 'hófust átöik, sem laiuk með
því að Halldór gat snúið sig
lausan.
Var nú loft orðið lævi bland
ið og ekki sýnt tovað verk-
falisverðir mundu næst gera.
Þeir nöppiuðu einni og einni
ölflösku og diski aÆ borðinu
að hætti Þorsteins Pétursson-
ar, en höfðust ekki frekar að,
því um sama leyti kom lög-
reglan á vettvang að beiðni
Halldórs. Hún flór toægt í hlut-
ina, en fékk lægt skap
Þorsteins Og þá lægðist ofs-
inn í verkfallsvörðunum. En
enga úrlausn gaf lögreglan,
en við, gestir Halldórs, gátum
í friði borðað súpuna. Varð-
stjóri var nú til kallaður til
að fá botn í málið, en einnig
toann vildi ekki taka afstöðu,
sagði að „æðstu yfirmenn lög-
reglunnar yrðu að Skera úr“.
En það fékkst framgegnt að
Þorsteinn „gervilögfræðing-
ur“ veitingaþjónanna fór með
varðstj'óranum að leita full-
trúa lög reglustj óra.
Einn ljós punktur var í verk
fallsvörzlunni. Theodor í
Glaumbæ kom með diálitið létt
ari blæ í salinn er hann kom
og sagði brosandi „Verði ykk-
ur að góðu“. Honum varð
sannarlega að ósk sinni, og
þetta fékk meira að segja
fleiri til að taka undir óskina.
Það gerði Daniíel í Lido.
Eftir þessar óskir gekk
ágætis gúllas með gulrótum
og grænum baunum ljúflega
í ofckiur gesti Halldórs. Og
Ikaffi kom á borðið.
En nú tók að fjölga utan
dyra aftur og það svio ískyggi-
lega að Halldór taldi ráðlegast
að loka ihúsum. Hann var um
stuind í miðjum toópi utan
diyra, en taldi hyiggilegast að
ganga tvo hringi um húsið og
inn bakdyramegin, því verk-
fallsrverðir gerðu sig líklega
til að ráðast til inngöngu í hús
ið.
Ráðlagast var talið að við
þökkuðum Halldóri fyrir mat-
inn bakdyramegin til þass að
efcki þyrfti að opna framdyr.
★
Við borðið var um stund
rætt uim það, af hvílíku offorsi
Þorsteinn „gervilögfræðing-
ur“ hefði blandað sér í þetta
mál, að reyna að stöðva
mann, sem er skráður eigandi
Nausts, stjórnar þar störfum
alla daga, hefur fullt eldhús
af starfsfólki við matargerð
og ræður húsum að öllu leyti,
þ.á.m. í þvd að bera á borð
mat fyrir 6 gesti sína.
En svona eru verkföll rekin
— jafnvel af lærðum mönnum
sem eru kurteisustu veitinga-
þjónar flesta daga ársins.
Halldér ver vígi sitt fyrir siðara áhlaupinu.
STAKSIEIMR
Furðuleg þvcela
Þvæla þjóðfylkingarmanna,
kommúnista og Framsóknar-
manna um fréttafalsanir and-
stæðinga þeirra, er hin furðuleg
asta. AUir íslendingar vita, að
Moskvumálgagnið hefur í nær
30 ár ekki gert annað en að lepja
upp hrós unr. á.standið í Rúss-
landi og öðrum ríkjum, er komm
únistar hafa stjórnað. Þetta mál
gagn Moskvumanna á íslandi hef
ur varið hvaða glæp, hvaða •-
dæði sem herramir í Kreml hafa
framið. Það hefur aldrei skeytt
hið minnsta um það, hvað var
satt og hvað Iogið. Það kallaði
Jósef Stalin mannkynsfrelsara
og mesta göfugmenni sögunnar
meðan því var sagt að gera það.
það sagði að rússneska þjóðin
lifði í velmegun og vellysting-
um meðan hún svalt heilu
humgri.
Moskvumálgagnið svívlrti
Morgunblaðið fyrir að segja sana
leikann um þessa atburði. Það
þreyttist aldrei á að tala um
Morgunblaðslygi og fréttafalsan
ir Morgunblaðsins.
Allt satt, sagði Krúsjeff
Nokkrum árum seinna kemur
svo sjálfur Nikita Krúsjeff og
segir, að allt það sem Morgun-
blaðið sagði um Jósef Stalin og
ógnarstjórn hans hafi verið satt
og rétt.!
Enn girðir Moskvumálgagnið
sig í brók og byrjar að japla á
fréttafölsuniftn. Og nú fær það
málgagn Framsóknarnr.anna í
lið með sér. Tíminn og Þjóðvilj-
inn hamra á bví dag eftir dag að
Morgunblaðið hafi ýmist falsa*
ummæli Halvards Lange eða
stungið undir stól ummælum
Konrads Adenauers.
Allt er þetta ein ósanninda-
þvæla, sem enginn heiðarlegur
íslenzkur blaðlesandi getur tek-
ið minnsta mark á, enda hefur
Þetta stagl verið rækilega rekið
ofan í þjóðfylkingarblöðin.
Afleiðing
járnsmiðaverkfallsins
Járnsmiðaverkfallið, sewv
kommúnistar og Framsóknar-
menn beittu sér fyrir á sl. vori,
hefur m. a. haft þau áhrif aS
tefja stórlega framkvæmdir við
nokkrar síldarverksmiðjur á
Austurlandi. Af því Ieiðir aftur
að þessar verksmiðjur eru miklu
síðbúnari en ella til þess að taka
á móti síld á þessu sumri.
Kommúnistar höfðu forystu
um þessi verkföll, en Framsókn-
anrenn studdu þá auðvitað ein*
og þeira er vandi. Þjóðfylkingar
menn bera því alla ábyrgð á töf
nm framkvæmda við síldarverk
smiðjurnar á Austurlandi.
Það er fáránlegt þegar Moskyu
málgagnið og Tíminn reyna að
kenna rikisstjóminmi járnsmiða-
verkfallið. Var það ef til vill
ríkisstjórnin, sem hafði forýstu
um það að járnsmiðir sögðu upp
samningum og hófu verkfali?
Hagur togaranna
Alþýðublaðið ræðir í gær lausn
togaraverkfallsins og hag ís-
Ienzkrar togaraútgerðar. Kemst
það m. a. að orði á þessa leið:
„Vonandi verður lausn þessa
Ianga verkfalls byrjun á nýju
tímabili fyrir íslenzka togaraút
gerð. Ef það reynist óhjákvæmi
legt, verða íslendingar eins og
allar nágrannaþjóðir þeirra, að
Ieggja eitthvað á sig til að hæta
hag togaranna, svo að þeir geti
verið áfram sá veigamikli þátt
ur útgerðar, sem þeir hafa verið.
Það geta fundizt ir.ikil karfamið
á ný. Það getur aukist aflinn
hér við land. Og enginn veit hve
nær togaraflotinn reynist á nýj
an leik ómetanlegt tæki i lífsbar
áftunni, eins og hann var áður
1 fyrr„.