Morgunblaðið - 01.08.1962, Síða 10

10
MORCUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 1. ágúst 1962

Útgefandi: Hf. Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 55.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 3.00 eintakið.
GÓÐÆRIÐ ER AF-
LEIÐING VIÐREISN-
ARINNAR
Lemnitzer fylgir varnar-
málastefnu Bandaríkjanna
CJvo er nú komið, að jafnvel
Tíminn talar um það í
forystugreinum sínum, aðnú
ríki góðæri á íslandi. Sl. tvö
ár hefur þetta sama blað og
leiðtogar Framsóknarflokks-
ins þrástagazt á því, að stjóm
landsins væri að skapa hér
„móðuharðindi af manna
völdum"!
Aldrei hefur nokkur spá
sprungið rækilegar en sú spá
Framsóknarmanna, að við-
reisnarstefnan hlyti að leiða
kyrrstöðu og hallæri yfir ís-
lenzku þjóðina. Það er nú
öllum landslýð ljóst, einnig
þeim sem rita forystugreinar
Tímans, að viðreisnarstefna
núverandi ríkisstjómar hef-
ur leitt góðæri yfir Islend-
inga. Hinar raxmhæfu upp-
byggingarráðstafanir og að-
gerðir stjórnarinnar í efna-
hagsmálum hafa í fyrsta lagi
bægt frá dyrum þjóðarinnar
því hruni og þeirri niðurlæg-
ingu, sem við blasti þegar
vinstri stjórnin hrökklaðist
frá völdum. Hún hefur í öðru
lagi skapað jafnvægi í efna-
hagsmálum landsmanna, end
urreist lánstraust þjóðarimi-
ar út á við og inn á við og
lagt grundvöll að framförum
og umbótum í landinu.
Um leið og þetta hefur ver-
ið að gerast, hefur hinn ís-
lenzki gjaldmiðill verið end-
urreistur úr þeirri niðurlæg-
ingu, sem verðbólgustefna
vinstri stjórnarinnar hafði
leitt yfir harni. íslenzka krón
an er nú þess virði sem hún
er sögð vera. Hún er skráð í
erlendum bönkum og íslend-
ingar geta fengið erlendan
gjaldeyri eftir þörfum til
hvers konar nauðsynja sinna.
Allt svartamarkaðsbrask
með erlendan gjaldeyri er úr
sögunni.
Atvinnuvegir þjóðarinnar
standa með blóma. Fram-
leiðslan eykst, gjaldeyrisað-
staðan út á við batnar, spari-
fjárinnlög aukast í bönkum,
ahnenn velmegun ríkir í
landinu.
Það er þetta sem vekur nú
ógn og skelfingu í herbúð-
um Framsóknarmanna. Þess
vegná grípur blað þeirra um
leið og það viðurkennir að
góðæri ríkir í landinu til
hinna fáránlegustu fullyrð-
inga um það, að ríkisstjórn-
in sé í stríði við góðærið. —
Hafa íslendingar nokkurn
tíma heyrt heimskulegri stað
hæfingu? ,
Það er stefna ríkisstjómar
innar, viðreisnarstefnan, sem
hefur snúið því hruni sem
við blasti, þegar vinstri
stjórnin gafst upp, upp í al-
menna velmegun, batnandi
lífskjör, stórvaxandi fram-
farir og umbætur, góðæri.
HRÆDDIR MENN
að er saimarlega engin
furða, þó forystuflokkur
vinstri stjómarinnar, sem
gafst upp á miðju kjörtíma-
bili sé nú lafhræddur, þegar
núverandi ríkisstjóm hefur
farið með völd í landinu nær
heilt kjörtímabil, með þeim
árangri, sem að ofan greinir,
og kosningar em á næsta
leiti. Það hafa aldrei sézt
hræddari menn á vettvangi
íslenzkra stjórnmála en leið-
togar Framsóknarflokksins
nú. Ber þar margt til. En
fyrst og fremst eru þessir
menn hræddir við hinn glæsi
lega árangur þeirrar jafn-
vægisstefnu, sem núverandi
ríkisstjóm markaði. En þeir
em líka hræddir við sín eig-
in spor. Þeir vita að stór hluti
fylgismanna þeirra áfellist
þá fyrir stuðninginn við
kommúnista innan verka-
lýðsfélaganna og í verkföllun
um, sem ætlað hefur verið
að eyðileggja viðreisnarstarf
ið. Þeir vita líka að tvískinn-
ungur í utanríkis- og öryggis-
málum hefur rýrt traust
þeirra og skapað ugg í brjósti
ýmissa lýðræðissinnaðra
manna, sem fylgt hafa Fram-
sóknarflokknum að málum.
Leiðtogar Framsóknar-
flokksins óttast einnig þann
tvíkost sem núverandi stjórn
arsamstarf hefur skapað í ís-
lenzkum stjórnmálum. Þeir
gera sér ljóst, að í næstu
kosningum velur hinn ís-
lenzki kjósandi fyrst og
fremst um tvennt: Annars
vegar hina jákvæðu uppbygg
ingarstefnu þeirra tveggja
lýðræðisflokka, sem standa
að núverandi ríkisstjórn,
hins vegar um verðbólgu-
stefnu og Rússaþjónkun þjóð
fylkingarmanna.
FINNSK ÆSKA
MÓTMÆLIR
FjMnnsk æska veit hvaða öfl
*■ það eru, sem standa að
hinu svokallaða heimsmóti
æskunnar, sem nú er haldið
FULLVÍST er nú, að Lyman
Lemnitzer tekur við af Laur-
is Norstad sem yfirmaður alls
herafla Atlantshafsbandalags
ins í Evrópu. Ný skipun í
þetta embætti á varla eftir að
valda miklum breytingum á
stefnu NATO í vamarmál-
um, þótt hinu sé ekki að
leyna, að skoðanamunur
Norstads og Bandaríkja-
stjórnár mun hafa verið
þungur á metunum, er þar
kom, að Norstad baðst lausn-
ar. Sá ágreiningur var um
kjarnorkumálin, þ.e., að hve
miklu leyti Evrópuríkin ættu
að hafa yfirráð yfir þeim
vopnum, sem úrslitaþýðingu
myndu hafa í heimsstyrjöld.
Fylgdi Norstad að málum
ýmsum ráðamönnum ev-
rópskum, en ekki bandarísku
stjórninni, sem hefur mjög
ákveðnar skoðanir í því máli.
Stefna Norstads
Franskir ráðamenn voru sagð-
ir harma það mjög, er fréttist,
að Norstad hefði óskað eftir því
að verða leystur frá störfum.
Var það ekki með ólíkindum,
því að vitað var, að Norstad var
mjög hlynntur því, að Evrópu-
ríkin í NATO fengju greiðari
aðgang að kjarnorkuvopnum,
þannig, að eldflaugar, er borið
geta kjarnorkusprengjur heims-
álfa á milli, yrðu fengnar ev-
rópskum ráðamönnum í hendur.
Þá mun Norstad hafa talið, að
nokkrar breytingar yrði að gera
á yfirstjórn kjanrorkumálanna,
innan NATO.
Stefna Frakka hefur verið sem
kunnugt er, að koma sér upp
eigin kjarnorkuher, en þessi
skoðun hefur ætíð mætt mót-
spyrnu bandarískra ráðamanna,
sem telja stríðshættuna fara vax
andi eftir því, sem fleiri hafa
aðgang að og aðstöðu til að beita
slíkum gereyðingarvopnum.
Kennedy styður Lemnitzer
Fyrst, eftir að heyrðist um
lausnarbeiðni Norstads, var álit-
ið, að Maxwell Taylor, sérfræð-
ingur Kennedys, Bandaríkjafor-
seta, í hermálum, yrði eftirmað-
ur Norstads. Vart liðu þó nema
í Helsingfors. Dag eftir dag
hafa finnsk æskulýðssamtök
haldið fundi og mótmælt hin-
um kommúníska áróðri, sem
rekinn er í sambandi við mót
þetta. Svo magnaðar hafa
þessar mótmælaaðgerðir
Finna verið gegn kommún-
istamótinu, að lögregla hefur
orðið að beita táragasi til
þess að stilla til friðar.
Það sætir vissulega engri
furðu, þótt finsk æska sjái
tveir dagar, þar til ljóst varð,
að Lemnitzer var sá, sem Kenn-
edy vildi að tæki við embætt-
inu. —
De Gaulle var sagður hafa tal-
ið Kennedy nokkuð fljótan á
sér í tilnefningunni, þar sem
samþykki annarra aðildarríkja
NATO þarf til þess að skipað
verði í embættið.
f fimm daga hafðl franska
stjórnin málið til athugunar, en
svo samþykkti hún tilnefning-
una fyrir sitt leyti, og skömmu
Hafi hins vegar önnur ríki slík
vopn undir höndum, þá kunni
að verða erfiðara að samræma
afstöðu og aðgerðir NATO-ríkj-
anna, er mál hafi komizt á svo
hættulegt stig, að einhverjir
telji ekki aðra leið færa en grípa
til kjarnorkuvopna.
r
Frá hernaðarlegu sjónarmiði
Segja má, eins og áður hefur
verið bent á, að þessi stefna
Bandaríkjamanna sé að mörgu
leyti skynsamleg frá hernaðar-
MacNamara, landvarnaráðherra Bandaríkjanna (t. v.) og
Lyman Lemnitzer (t. h.), er tekur við af Norstad 1. nóv. n.kv
eru skoðanabræður í varnarmálum NATO.
síðar kom til samþykki fasta-
ráðs Atlantshafsbandalagsins.
Lemnitzer gegn
evrópskum kjarnorkuher
Segja má, að um nokkurn sig-
ur Bandaríkjamanna sé að ræða,
er þessi málalok nást. Lemnitz-
er einn þeirra ,er algerlega styð-
ur hugmyndir bandaríska land-
varnaráðuneytisins í kjarnorku-
málum, þ. e. að Bandaríkin, ein
NATO-ríkja, eigi að hafa yfir-
ráð yfir þeim vopnum.
Bandaríkjamenn leggja mikla
áherzlu á, að venjuleg vopn séu
enn í fullu gildi, og komi til
þeirra átaka, sem leitt gætu af
sér heimsstyrjöld, þá eigi ekki
að grípa til kjarnorkuvopna fyrr
en ljóst er, að annars er ekki
úrkosta.
Bandáríkjamenn halda því
fram, að bezt sé að einn aðili
taki lokaákvörðun í slíku máli.
legu sjónarmiði, og hún feii 1
sér meiri vonir til þess, að þjóð-
■ir heims forðist kjarnorkustyrj-
öld.
Auk þess benda Bandaríkja-
menn á, að komi til kjarnorku-
styrjaldar, þá komi það í hlut
þeirra að Ijúka henni, og þvi
sé skynsamlegast, að þeir einir
ákveði, hvenær gripið skuli til
slíkra vopna.
Skoðanir evrópskra
stjórnmálamanna
Margir evróps'cir ráðaioenn,
ekki sízt franskir, telja, að þar
sem þeir eigi sífellt í vök að
verjast fyrir ágengni og ásælni
kommúnista, þá geti þeir ekki,
búnir annars flokks vopnum,
eins o ' þeir nefna gjarna venju-
leg vopn, látið nóg til sín taka
á stjórnmálasviðinu. Með þeirri
skipan, sem Bandaríkjamenn
Framhald á bls. 19.
öðrum betur í gegnum þann
hræsnishjúp, sem kommún-
istar sveipa um sig á slíkum
mótum. Finnar hafa fengið
að kenna á „friðarstefnu“
Sovétríkjanna. Hvað eftir
annað hafa rússneskir herir
ráðizt á Finnland. Finnar
hafa orðið að láta af hendi
stór svæði af landi sínu til
Rússa og sæta öðrum afar-
kostum. Jafnframt hafa Rúss
ar, eftir að styrjöldinni lauk,
hvað eftir annað seilzt til
áhrifa á finnsk innanland^
mál.
Þetta er baksvið þeirra
mótmælaaðgerða, sem finnsk
æska stendur nú að gegn
heimsmóti kommúnista í
Helsingfors. Finnar þekkja
hinn aiþjóðlega kommún-
isma betur en nokkur önnur
þjóð Norðurlanda. Þeir hafa
beizka reynslu af ofbeldi
hans og yfirgangi. Þess vegna
mótmælir finnsk æska í dag.