Morgunblaðið - 17.08.1962, Síða 16

16
MOnCVI»BL'AÐIÐ
Fosturlagur 17. ágúst 1062
HOWARD SPRING:
16
RAKEL ROSING
Guð minn góður. Hvernig get
ur þér dottið það í hug? Hvað
ættirðu að vilja til Manohester?
Jæja, ég veit nú, að ég vil
fara þangað og ekki annað. Ertu
viss um, að þú getir verið án
mín?
Já, ég verð að minnsta kosti að
vera það. Eg hef það mikið þræl
að þér út undanfarið. Farðu þá.
Það var fyrst og fremst löngun
in til að stíga á_borgarstræti
aftur, sem rak Rakel áfram. Hún
hafði verið reiðuibúin til að bíða
og bíða, til þess að geta komið
fyrirætlun sinni í framkvæmd,
en þessi möguleiki til að sleppa
og geta aftur gengið eftir göt-
unum með öllum búðunum, sem
hún þekkti svo vel, orkaði á
hana eins og það orkar á útlaga
að kóma í átthaga sína aftur.
Veðurblíðan hafði engin áhrif
á hana. Hún ranglaði innan um
búðirnar, upp og niður í lyftum,
út og inn inn dyr, þangað til hún
var komin að niðurlotum af
þreytu, en ánægð með tilveruna.
Hún keypti eitthvert lítilræði
sumstaðar og klukkan hálffimm
fór hún inn í veitingahús til að
fá sér te.
Þarna var hlýtt og notalegt og
hljómsveit lék, og henni fannst
tilveran aftur vera orðin sæmi-
lega örugg. í einum speglinum
kom hún auga á sitt eigið andlit
undir svörtum astrakanhatti, —
sem var kringlóttur og féll að
böfðinu. Já, hugsaði hún. Það
er ekkert hægt að setja út á
útlitið á stúlkunni þeirri arna.
Að minnsta kosti er engin hérna
inni, sem ber af henni. Og svo
neytti hún veitinganna með
ánægju.
Það var orðið dimmt þegar
hún kom út á Önnutorg aftur.
Boglamparnir skinu yfir mann-
þröngina, sem var nú að sleppa
úr vinnunni. Markaðsgatan var
ir glumdu og hringdu bjöllum og
á þvergötunni fyrir framan
Kauphöllina var stríður straum-
ur af bílum, sporvögnum, reiðhjól
um og gangandi fólki, og svó dag
blaðavögnunum, sem þutu áfram
með smáhestum fyrir. Rakel hugs
aði til þess, hve oft hún hafði
staðið þarna og beðið eftir spor-
vagni út til Cheetham, þess and-
styggilega staðar, sem var sá öm-
urlegasti í allri borginni. Nei,
þangað skyldi hún aldrei fara
aftur. t
Og þó. Hvers vegna ekki það?
Hún mundi missa af lestinni,
sem hún hafði ætlað að fara með,
en hún gat náð í aðra. Líklega
sé ég aldrei Cheetham aftur, ef
ég læt ekki verða úr því í kvöld.
En til hvers að vera að sjá hverf,
ið? Hún vissi það ekki sjálf. —
Kannske vegna þéss, að það tákn
aði ömurlegustu andstyggð, sem
hún hafði haft af að segja, og
nú, er hún fann sig örugga vildi
húnTirósa sigri yfir þessum hvim
leiða stað.
Hún klifraði upp á efri hæð í
sporvagninum. Hann var yfir-
fullur og allir gluggar lokaðir.
Hvert sæti var setið og í næstum
•hverjum munni þarna inni var
pípa eða vindlingur. Andrúms-
loftið var fúlt Og rúðurnar með
móðu eftir andgufu farþeganna.
Vörðurinn smeygði sér á rönd
eftir þrönga ganginum, og tróð
undir fótum sér ruslið eftir reyk-
ingar dagsins. Allir virtust vera
eintómir olnbogar og ekkert svig
rúm til að hreyfa sig eða anda.
Þó að Rakel hefði ekki verið lengi
fjarvistum við allan þenna við-
bjóð, var hann andstyggilegur í
hennar augum og ruddalegur.
Þessir sporvegnar voru ekki ann-
að en galeiður, sem fluttu þræl-
ana úr einum hlekkjunum í aðra.
Hún sá ekkert út um gluggann.
Ljósin, sem farið var fram hjá,
voru daufrauð, er þau komu og
krök af slíku fólki. Sporvagnarn hurfu á víxl. En þegar vagninn
£336

.KX

)PIB
,,n11,
— Ég verð að setja þetta í öskutunnuna, svo að ég hafi rúm
fyrir leikföngin, sem þú gafst mér í afmælisgjöf.
beygði til vinstri að járnbraut-
arbrúnni tók sessunautur Rakel-
ar sitt til og strauk rúðuna með
dagblaði og rótaði af henni fitu
og sóti. Svo fleygði hann blað-
inu og steig ofan á það. Rakel
leit út yfir öxlina á honum, og
meðan rúðan var að óhreinkast
aftur náði hún að sjá djúpa dal-
inn með öllum járnbrautarlínun-
um, í þoku frá gufustrókum, en
með rauðum dílum frá rauðum
Og grænum ljósum og birtu frá
eldunum í eimreiðunum. Nú voru
þau komin yfir brúna og lögðu
á löngu brekkuna upp til Cheet-
ham. Vagninn ískraði á sporinu
og vaggaði og slagaði af erfiðinu
upp í móti. Rakel gat ekki þolað
þetta lengur. Hún fetaði sig
varlega niður óstöðugan stigann
og fór út næst þegar staðnæmzt
var.
Hún var nú stödd á horninu á
Derbystræti og andaði aðv sér
röku og hráslagalegu loftinú. —
Henni fannst eins og fötin henn-
ar mundu þefja, það sem þau
ættu eftir ólifað. Hún dustaði sig
alla utan, rétt eins og hún teldi
það nægilegt til að losna við
óþefinn frá galeiðunni. Sporvagn
inn var að hverfa, og leit ekki
svo illa út svona í fjarlægð, en
guð minn góður, sagði hún við
sjálfa sig, hvernig gaztu þolað
þetta dag eftir dag, svona lengi?
Og öll Cheetham-hæðin, sem
nú var allt í kring um hana,
hvernig hafði hún getað sloppið
þetta fræga gyðingahverfi,
út úr því með nokkurh smekk
fyrir hreinlæti? Hún hugsaði til
orða Nicks Faunt, útilegu-lista-
mannsins, sem hún hafði þekkt:
„Við höfum eignazt nokkra fjand
ans góða listamenn frá Manchest-
er, og er það nokkur furða Eg
skal bölva mér upp á, að mynd-
irnar af himnaríki, sem eru
málaðar í helvíti, eru miklu fal-
legri en himnaríki sjálft“.
Kannske var þetta satt. Hún
hafði lært réttu aðferðina,við að
sleppa burt frá þessu. Hún gekk
hægt upp eftir brekkunni. Him-
inninn var alsettur fögrum stjörn
um, en jörðin, sem hún gekk á,
lá flöt og vonlaus og óþrifaleg
og virtist láta sér lynda örlög
sín. Frá aðalgötunni með gull-
vörunum, eða skreyttar leif-
um af uppþornuðu kjöti, eða
vesældarlegu grænmeti — með
samkunduhúsunum gráum og
grettnum og húsum, sem verk-
smiðjusótið hafði verið að tæra,
kynslóð eftir kynslóð — Og út
frá þéssu lágu svo mjóar og
óhreinar þvergötur, hrörlegar og
að falli komnar, rétt eins og
skemmd rif út frá skökkum
hrygg. í öllum þessum litlu hús-
um hnipraði fólk sig saman í
þrengslunum, bogið í herðum
með álút höfuð, augu, sem voru
þokukennd og varla sá í, nema
ofurlitla rifu.
Hún gekk enn áfram og gamlir
menn með strýkennd skegg stik-
uðu fram hjá henni, horfandi til
jarðar, Og börn með gljáandi
augu komu kannske allt í einu í
ljós við götuluktirnar, og ungar
Rafsuðumaður óskast
Blikksmiðjan GRETTIR
Brautarholti 24.
Tresmiður
í
Vantar nú þegar góðan trésmið eða mann vanan
mótauppslætii. Mikil vinna.
Uppl. gefur Böðvar Bjarnason sími 12, Ólafsvík.
Kona óskast
nú þegar í eldhús Kópavogshælis.
Uppl.ýsingai í sma 38011 og á staðnum.
Pilfur óskast
strax. — Upplýsingar hjá verkstjóranum.
Leðurgerðin hf.
Skinholti 27.
* X- >f
GEISLI GEIMFARI
OUR INTEK-PLAWETARY MISSILE /S FASTER
THAN ANY SPACE SHIP MADE / ONCE FIRED,
ITCAN TRACkT DOIVN ANO DESTROY ANY
X- X-
r — Ef yður hefur dottið í hug leið
til að stöðva geirnfar Dracos, próf.
Gengin.........
— Eldflaugamar okkar eru hrað-
fleygari en nokkur geimför. Þegar
þeim hefur verið skotið, elta þær
skotmarkið uppi og gjöreyða því.
En Geisli er t m hprð í þessu geim-
fari, Gengin.
konur, skrautlegar en almúga-
legar og svo gamlar konur, sem
voru að sligast undir þunga ell-
innar. ' ij
Rakel þekk,ti þetta allt út í æs-
ar, og vissi jafnframt, að jafnvel
þótt nú væri dagsbirta, yrði
þessi sjón ekki fallegri fyrir það.
Þarna var ekkert tré, runnur eða
blóm, engin lagleg bygging, ekk-
ert til að gefa auganu minnstu
tilbreytingu frá gráum steininum
andstyggilega, sem teygði sig
upp eftir allri brekkunni, mílum
saman, og gat gert mann vit-
skertan. ,M
Hún sneri til vinstri og kom nú
í götuna, þar sem hún hafði átt
•heima svo lengi. Þarna teygði
hún úr sér fram undan henni í
allri sinni viðurstyggð og tóm-
leika. Hún var koldimm nema
rétt kring um götuljósin. Öðru
hverju sá hún ljós í húsi, innan
við ræfilsleat gluggatjald. Hún
vissi vel ao fólkið þarna hafð-
ist að mestu leyti við í eldhúsinu,
bakatil. Henni varð hugsað til
eldhússins, þar senu hún sjálf
hafði verið að reyna að draga
fram lífið. Hún gekk götuna á
enda og hugsaði til hennar i
hjarta sínu, rétt eins og illkynj-
aðs og andstyggilegs sjúkdóms,
sem hún hafði sloppið frá á ein
hvern ótrúlegan hátt. Svo sneri
hún við og staðnæmdist að lok-
um við dyrnar, sem hún þekkti
svö vel. Hún horfði á þær eins og
töfruð og leyfði hatrinu að ná
fullum tökum á sér. ,* i
Hún hafði ekki heyrt eitt ein-
asta fótatak, síðan hún kom inn.
í götuna. Hún hefði eins vel get
að verið kirkjugarður og hún
SlJUtvarpiö
Föstudagur 17. ágúst.
8.00 Morguriútvarp (Bæn. — Tón*
leikar — 8.30 Fréttir. — 8.35
Tónleikar. — 10.10 Veðurfregnir)
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12.25 Fréttir og tilkynningar),
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
13.25 ,,Við vinnuna': Tónleikar.
15.00 Síðdegisútvarp (Fréttir og tilk,
— Tónleikar. — 16.30 Veðurfr.
— Tónleikar. — 17.00 Fréttir.
Endurtekið tónlistarefni).
18.30 Ýmis þjóðlög. — 18.45 Tilkynm-
ingar. — 19.20 Veðurfregnir.
19.30 Fréttir.
20.00 Efst á baugi (Björgvin Guð-
mundsson og Tómas Karlsson).
20.30 Frægir hljóðfæraleikarar X
Hornaleikarinn Dennis Brain.
21.05 Upplestur: Kristín Anna Þórar-
insdóttir les ljóð eftir Kristján
Árnason.
21.15 „Helgun hússins' forleikur op.
12'4 eftir Beethoven. — Hljómsveitin
Philharmonia leikur. — Otto
Klemperer stj.
21.30 Útvarpssagan: „Frá vöggu til
grafar" eftir Guðmund G. Haga-
lín; III. Höfundur les.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Kvöldsagan: „Jacobowsky og of-
urstinn" eftir Franz Werfel; VI.
(Gissur Ó. Erlingsson).
22.30 Tónaför um víða veröld:
Kvöld við Miðjarðarhaf (Þorkell
Helgason og Ólafur Ragnar
Grímsson).
23.00 Dagskrárlok.
t
Lauffardagur 18. ágúst.
8.00 Morgunútvarp (Bæn. — Tón-
leikar — 8.30 Fréttir. — 8.35
Tónleikar. — 10.10 Veðurfregnir)
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12.25 Fréttir og tilkynningar).
12.55 Óskalög sjúklinga (Ragnheiður
Ásta Pétursdóttir).
14.30 í umferðinni (Gestur I>orgríms-
son).
14.40 Laugardagslögin. — (15.00 Frétt-
ir).
16.30 Vfr. — Fjör I kringum fóninn:
Úlfar Sveinbjömsson kynnir nýjustu
dans- og dægurlögin. y
17.00 Fréttir. — >etta vil ég heyra:
Frú Ólöf Húnfjörð velur sér
hljómplötur.
18.00 Lög fyrir ferðafólk.
18.55 Tilkynningar. 19.20 Veðurfregr-
ir.
19.30 Fréttir.
20.00 Smásaga: „Systrabrúðkaup" eftir
Guðmund Frímann. F'^mdur
les.
20.20 Tónleikar:
v. a) Forleikur að „Kátu konurnar
frá Windsor* eftir Otto Nicolai.
— Óperuhljómsveitin í París
leikur. Stjórnandi: Pierre Der-
vaux.
b) ,_Sögur úr Vínarskógi" eftir
Johann Strauss. — Konung-
lega fílharmoníuhljómsveitin í
Lundúnum leikur. Sir Malcolm
Sargent stjómar.
20.40 Leikrit: „Morðinginn og verj-
andi hans" eftir John Mortimer,
Þýðandi: Bjarni Benediktsson
frá Hofteigi. Leikstjóri: Lárus
Pálsson.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Danslög.
24.00 Dagskrárlok.