Morgunblaðið - 12.09.1962, Síða 15

Miðvikudagur 12. sept. 1962
MORGVNBLAÐIÐ
15
HÆTTULEG FEGURÐ
(The Rough and the Smooth)
Leikstjóri: Robert Siodmak.
Hættuleg íegurð (Bæjarbíó) er
ensk kvikmynd, gerð al hinum
þýzk-ameríska leikstjóra Robert
Siodmak, sem kunnur er m.a. af
myniunum Rotturnar og Djöfull-
inn m um nótt, sem var sýnd
í Bæjarbíó fyrir stuttu.
Hættuleg fegurð Ilu Hansen
(Nadja Tiller) er bölvaldur
þeirra karlmanna sem fyrir henni
falla og hennar vilja njóta. Hún
flögrar milli karlblómanna og á
mörg ævintýri meðal þeirra, en
hefur enga nautn af. Sextán ára
gamalli var henni nauðgað af
vini bróður hennar. Afleiðing
þeirrar reynslu er sú að hún get-
ur einskis karlmanns notið, utan
nauðgarans og þá á sama hátt og
fyrstu kynni þeirra voru. Þessi
kvalalostafulla og vergjarna
stúlka tælir ungan fornleifafræð
ing, Mike Thompson (Tony Britt
on), sem er leynilega trúlofaður
yfirstéttarstúlku, og leikur sér að
honum eins og köttur að mús.
Hún lýgur að honum, þykist m.a.
aðeins vera einkaritari hjá fjár-
glæframanni, grófu en góðhjört-
uðu gamalmenni, sem sefur hjá
henni, elskar hana og umber
vergirni hennar, aðeins ef hún
veitir honum brotabrot af blíðu
sinni. Hann fremur sjálfsmorð
þegar Ila yfirgefur hann vegna
þess að hann getur ekki skrapað
saman 1500 pund handa henni. Fé
þetta heimtar nauðgarinn, sem nú
er í klípu vegna misheppnaðrar
smygltilraunar, af henni ef hún
vilji eitthvað með sig hafa. í
lokin snýr forleifafræðingur-
inn aftur til elskunnar sinnar og
Ila til sinna götustarfa, bæði forn
fræðings- og nauðgaralaus, eftir
að henni hefur mistekizt að selja
þann fyrrnefnda unnustu hans
fyrir þessi 1500 pund sem hana
vantaði til að halda þeim síðar-
nefnda.
Eins og sjá má er handritið, eða
þessi fáránlega saga sem það er
gert eftir, meginveikleiki
myndarinnar. En hvað svo sem
hefur komið Siodmak til að kvik
mynda þetta efni, þá tekst hon-
um vel að gera það trúanlegt
með sinni æfðu og fáguðu leik-
stjórn, ásamt ágætum leikurum.
Hin sérstæða austurríska leik-
kona Nadja Tiller, sem heims-
kunn varð sem gleðikonan Rose
marie Nitribritt í samnefndri
kvikmynd, gerir starfssystur
hennar í þessari mynd góð skil.
Sérstæð fegurð Tiller er í senn
aðlaðandi og fráhrindandi og svo
er hún ágæt leikkona. Tony Britt
on er sömuleiðis ágætur sem fórn
arlamb hennar. Eg gæti trúað
Siodmak hafi brosað út í annað
munnvikið, þegar hann gerðist
svo meinlegur að leika tónlist eft
ir Tjækovskí meðan Ila gerir forn
leifafræðingnum ástarseið og esp
ar upp í honum karlmennsku
hans. Allgóð kímni er í myndinni,
sérlega fyrri hluta hennar og það
er hún ásamt ágætum leik og
fágaðri leikstjórn, sem gerir
myndina þess virði að sjá hana.
Utan úr heimi
Framhald af bls. 12.
talið að ná samkomulagi um
þessi atriði.
Ef Bretar fallast á þessa
skoðun, er það almennt álit,
að iítiliar sem engrar and-
spyrnu myndi gæta af hálfu
Afríkulandanna.
Indland nýtur nokkurrar
sérstöðu, og lítill vafi er tal-
inn leika á því, að Nehru
muni gegna mikilvægu hlut-
verki á ráðstefnunni. Hann
vill tryggja útflutning Ind-
lands, og ef af aðild Breta
verður, þá bæði til landa í
bandalaginu og utan þess.
Ástralía á sinn fulltrúa,
Robert Menzies, og hann er
talinn líklegastur, ásamt
John Diefenbaker, fulltrúa
Kanada, til þess að leggja
megináherzlu á framtíð sjálfs
Samveldisins. Hins vegar er
ekki talið, að einstök vanda-
mál þessara ríkja muni verða
eins ofarlega á baugi.
Þessir tveir forsætisráð-
herrar, ásamt öðrum fulltrú-
um „hvítu Samveldisland-
anna“, þ. e. Holyoake frá
Nýja-Sjálandi, láta sér mjög
annt um Samveldið, og vilja
veg þess sem mestan.
Hvað verður rætt?
Umræðurnar munu eink-
um snúast um tvennt:
1 fyrsta lagi mun hvert
ríki fyrir sig gera grein fyr-
»r skoðun sinni á því, hver
éhrif aðild Breta að Efnahags
bandalaginu muni hafa á
efnahag þess. Þá munu rikin
koma fram með tillögur um
það, hvað þau óski að Ed-
ward Heath leggi megin-
áherzlu á, í viðræðum sínum
við fulltrúa bandalagsríkj-
anna, er umræður hefjast aft
ur í Brússel.
í öðru lagi verður rætt sér
staklega um það, hvort Sam-
veldið eigi að sitja í fyrir-
rúmi fyrir Efnahagsbanda-
laginu eða ekki.
Afstaða Breta
Bretar, þ. e. brezka stjórn-
in, hefur alltaf lýst því yfir
í viðræðum sínum við full-
trúa Samveldisins, að ekki
verði sótt um aðild að banda-
laginu, ef í ljós kemur, að
hagsmunum Samveldisins
verður á einhvern hátt stefnt
í voða. Þessi afstaða Breta
hefur grundvallarþýðingu.
Hins vegar er nú talið, að
vafasamt sé, að fulltrúum
Samveldislandanna takist að
sýna fram á það, að efna-
hagslegum hagsmunum
þeirra landa sé stefnt í voða
með aðild Breta. Því telja
stjórnmálafréttaritarar lík-
legt, að andmælum verði að-
allega hreyft vegna stjórn-
málalegs ágreinings.
Enginn viil upplausn
Þótt andstöðu sé helzt að
vænta af hálfu Menzies og
Diefenbakers, þá virðast
flestir á einu máli um, að
hvorugur þeirra muni setja
Bretum stólinn fyrir dyrnar.
Nehru er talinn erin óliklegri
til að stofna til vandræða,
eða krefjast þess, að hags-
munir Indlands verði látnir
sitja í fyrirrúmi.
Fulltrúar margra helztu
viðskiptalanda Breta, sem
ekki teljast til Samveldisins,
eru staddir í London. Radd-
ir þeirra munu hins vegar
ekki heyrast á sjálfri ráð-
stefnunni, heldur eiga þeir
einkaviðræður við þá, sem
ráðstefnuna sitja.
Suður-Afríku á nokkra
slíka fulltrúa í London. Þeir
komast nú að því í fyrsta
skipti, hver ókostur fylgir
því að vera ekki í Samveld-
inu.
Bretar hafa ekki viljað
tala máli þeirra, því að þeir
telja sig frekar eiga skyldum
að gegna við meðlimi EFTA,
en Suður-Afríkumenn. Auk
þess fá suður-afríkönsku
fulltrúarnir nú að kenna á
því, hverjar afleiðingar ein-
angrunarstefna lands þeirra
hefur í för með sér.
11 Akranesbátar
komnir af síld
AKRANESI, 10. sept. — 11 bátar
héðan eru komnir heim af síld-
veiðunum með þeim þremur, sem
koma heim í nótt. En það eru
Sigurvon, Fiskaskagi og Sigrún.
í morgun kom Sigurður og í gær
Sæfari og Sigurfari, Áður voru
heim komnir Sveinn Guðmunds-
son, Farsæll. Reynir, Keilir og
Bjarni Jóhannesson.
Togarinn Víkingur fór út á
veiðar á laugardaginn, eftir að
hafa landað hér 343 tonnum af
ágætum karfa, til vinnslu í frysti
húsum staðarins. Helmingurinn
fór í hraðfrystihús Haraldar
Böðvarssonar og Co. —• Oddur.
Ben-Gurion að störfum á búgarði sínum í Negev.
— Tengsl íslands
Framhald af bls. 13.
lag Evrópu. Það er enginn vafi
á því að hinn stór mikla aukning
iðnaðar og landbúnðarfram-
leiðslu, nýir tæknisigrar, land-
fræðileg lega og viðskipti, gera
fsrael sérstaklega hæft til þess
að leita aðildar, á einn eða annan
hátt, að samstarfi Evrópuríkj-
anna. Eitt er að minnsta kosti
víst, að hver sem þróunin í fram
tíðinni verður, þá munu ísland
og ísrael hin tvö ungu ríki, sem
standa á gömlum merg, og hafa
átt svo gott samstarf, halda áfram
að standa í ránu sambandi hvort
við annað, þar sem vinátta þeirra
á sér djúpar rætur. Ekkert mun
sanna betur það vináttuþel, sem
ríkir milli þjóðanna en heimsókn
Ben Gurion til íslands og fundur
hinna tveggja ágætu ráðamanna,
hans og Ólafs Thors, forsætisráð-
herra íslands, þá daga, sem heim
sókn Ben Gurion stendur.
Brezki heimspekingurinn og-
stjórnmálamaðurinn, Francis Bac
on, sagði fyrir 400 árum, að það
ríkti lítil vinátta í heiminum og
sízt meðal iíkra. Ef hann gæti nú
virt fyrir sér þá vináttu, sem rík
ir milli fslands og ísraels, gagn-
kvæma virðingu og góðvilja, sem
ríkir miili ráðamanna og almenn-
ings beggja landanna, myndi
hann vafalaust skipta um skoðun.
Ben Gurion lýsti eibl? '■jnni því,
sem íslendingar og fsraelsmenn
eiga sameiginlegt þannig: — ís-
lendingar eru þjóð bókanna, en
ísraelsmenn eru þjóð Bókarinnar.
-- XXX -----
Þess má geta, að grein um Ben
Gurion birtist í síðustu Lesbók
Morgunblaðsins, sunnudaginn 2.
september.
T / f • f V r
Tometkar Ton-
listarfélagsins
PRÓFESSOR. Karel Snebergr,
fiðluleikari frá Prag, kom fram
ásamt Árna Kristjánssyni píanó-
leikara á tónleikum, sem Tón-
listarfélagið hélt fyrir styrktar-
félaga sína í Austurbæjarbíói í síð
ustu viku. Tónleikarnir hófust á
;ónötu í A-dúr eftir tékkneska
tónskáldið Franz Benda (1709-86)
sviphreinu og fögru verki, sem
gaman var að fá að heyra. Á eftir
komu svo sónata í G-dúr eftir
Mozart og sónata í F-dúr, op. 24,
(Vorsónatan) eftir Beethoven. í
báðum þessu vandmeðförnu og
viðkvæmu verkum, einkum þó
sónötu Beethovens, gætti þess, að
listamönnunum hafði ekki gefizt
nægur tími til samæfinga, og var
samleikurinn af þeim sökum ekki
alltaf svo sem bezt varð á kosið.
Síðast á efnisskránni voru Fjögur
rómantísk lög op. 75, eftir Dvorák
og Fjögur fiðlulög, op. 17, eftir
Josep Suk. Dálítið hæpið virðist
að setja þessi átta sundurlausu
lög saman á efnisskrá. Annar
flokkurinn hefði nægt, og í stað
hins hefði verið skemmtilegt og
fróðlegt að fé að heyra eitthvert
nýrra verk. Annars eru fiðlulögin.
eftir Suk átakanlegt dæmi um,
hversu bragðdauf og hversdags-
leg sú tóniist getur sýnzt í dag,
sem í gær virtist djarfleg og ný-
stárleg.
Prófessor Snebergr er góður
og gegn fiðlu.'eikari af Miðevrópu
skólanum. Það stendur ekki mik-
ill gustur af honum og hann leik
ur ekki töfrabrögð á hljóðfæri
sitt, en þau verkefni, sem haifií
tekur fyrir, eru í traustum hön#=
um. Athygli vakti, að í flestum
verkunum, sem nú voru flutt,
studdist hann við nótur, og bendir
það til, að hann hafi ekki upp á
síðkastið lagt mikla stund á tón-
leikahald, þótt það sé annars ekki
mikilvægt atriði.
Jón Þórarinsson.
Leiguíbúð óskast
2ja til 4ra herbergja íbúð óskast til leigu um 1. októ-
ber n.k. helzt í Laugarneshverfi eða Langholts-
hverfi. Undirrituðum er kunnugt um sérstaklega
góða umgengni leigutaka um leiguíbúð undanfarin
5 ár.
ÁRNI STEFÁNSSON, HRL.,
Suðurgötu 4 Símar 14314 og 34231.