Morgunblaðið - 22.09.1962, Side 22

22
V fí TtCllNBL'AÐIB
LatiÉfardagur 22. sept. 1962
Akurnesingar biíast við
miklu - og KR vill vinna
Síðasti ,reglulegi' leikur Íslandsmótslns
á morgun
Á MORGUN, sunnudag, er síð-
asti leikur íslandsmótsins í knatt
tpymu. Þá mætast KR-ingar og
kkurnesingar á Laugardals-
relli. Þessi Ieikur, sem flestir
Djuggust við í upphafi að yrði
úrslitaleikur mótsins hefur mun
minni þýðingu en búizt var við
og er ekki úrslitaleikur nema að
því leyti, að Akurnesingar geta
Danir Norður-
landnmeistarar
6VÍÞJÓÐ, Danmörk, Noregur og
Finnland hafa með sér árlega
Knattspyrnukeppni og eftir hvert
6r fæst út hvert landanna er
„óstaðfestur" Norðurlandameist-
ari. Eftir stórsigur Dana í Hels-
tngfors s.l. sunnudag 6—1 og tap
Svía fyrir Norðmönnum 1—2,
hafa Danir mesta möguleika til
að hreppa hinn óformlega titil í
ár. Staðan er svona.
Danmörk 4 stig 12—2 mörk.
Svíþjóð 2 stig 4—2 mörk.
Noregur 2 stig 3—7 mörk.
Finnland 0 stig 1—9 mörk.
Danir og Svíar mætast í Stokk
hólmi 28. okt. Staðan þýðir að
þá verða Svíar að vinna góðan
sigur ef þeir eiga að fá titilinn.
Verði 2—0 fyrir Svía, standa
löndin alveg jöfn. Vinni Svíar
með 3—1 eða 4—2 þá eru Danir
meistarar á betra markhlutfalli.
skipað sér í hóp með Val og
Fram sem efstu íið mótsins. KR
getur ekki blandað sér í lokastríð
ið, hvernig sem fer á morgun.
•k Ríkharður vongóður.
Vinni Akranes verða Fram.
Valur og Akranes jöfn og efst
að stigum og verða að keppa
að nýju. Verði jafntefli eða vinni
KR eru Valur og Fram ein um
að berjast um bikarinn.
Við náðum í Ríkharð Jónsson í
gærkvöldi er hann kom af æf-
ingu. Hann sagðist búast við að
liðið yrði eins eða mjög líkt og
í síðustu leikjum.
— Og hvernig er hljóðið í þér
og þínum mönnum?
— Ég veit ekki. Ef liðinu tekst
eklki upp á sunnudaginn þá held
ég það eigi bara ekki meira skil-
ið en það sæti sem það skipar
nú.
— Eruð þið óánægðir með
síðustu leiki?
— Jiá, mér finnst við hafa
uppskorið of lítið. Við áttum
mun meir í leiknum við Fram,
en fengum aðeins annað stigið.
og ég vil halda því fram að dóm
arinn hafi eyðilagt leik ofckar
við Val. Við áttum rneira í hon-
um bæði undan og móti vindin-
um.
— Æfið þið vel.
— Ja þetta er erfitt. Við æfð-
um í kvöld, æfðum i gær og æfð
um á þriðjudag. Það mæta allir
strax eftir vinnu kl. 7 og það
er nú ekki langur tími, kannski j
35 mínútur. En það mó gera
mikið á þeim tíma.
Á Við viljum vinna.
í gærkvöldi náðum við sam-
bandi við Sigurgeir Guðmanns-
son þjálfará KR.
— Liðið okkar. Ja það verð-
minnsta kosti tvær breytinga:
því Garðar Árnason og Sigurþí
Jakobsson eru báðir forfallaði;
meiddust báðir í síðasta leik.
— Hafið þið mikinn áhuga á
leiknum?
— Já það höfum við. Það skip'
ir okkur miklu hvort við erum '
í 3 eða fimmta sæti á mótinu.
En hitt er annað að nú leikum
við ekki í taugaspennu, eins og
flesta leikina í sumar. Það get-
ur því verið að liðið detti ofan
á góðan leik, þó ekki væri nema
af þeim sökum.
Bikarinn
í DAG verður bi'karkeppninni
haldið áfram. Leika Týr og
Fram B á Melavelli kl. 14.00. Er
þetta leikur um sæti í aðalkeppn
inni, en þá koma liðin úr 1.
deild inn í keppnina. Uppistaðan
í liði Týs eru leikmenn úr 2.
flokki, en Vestmannaeyingar
vorn í úrslitum í 2. flokki í fyrra
og leika nú til úrslita í sínum
riðli í 2. flokki gegn Val.
Fram hefur sigrað Reyni í Sand
gerði og Akranes B. en Týr hefur
Þórarinn Ragnarsson æfir undir leiðsögn.
ísl. hlaupari keppirí
amerískum iótbolta
ÞÓRARINN Ragnarsson FH sig-
urvegari í drengjahlaupinu í
vor og sveinamethafi í 1000 og
1500 metra hlaupum, er nú í
Bandarikjurwim en þangað fór
hann í nemendaskiptum kristi-
sigrað Þrótt a. liðið, sem lék til
úrslita í 2. deild og K.R.B.
Strax eftir leikinn leika Valur
og Þróttur í Haustmóti 1. fl.
Á mongun fer fram hinn leik-
urinn í 3. umferð Bikarkeppn-
innar, leika þá Keflvíkingar og
Breiðablik úr Kópavogi. Fer sá
leikur einnig fram á Melavelli
og hefst kl. 13.30.
legra æskulýðsfélaga. Hann nem-
ur við Orange Township High
— skólann í Waterloo í Iowa.
Meðfylgjandi mynd birtist af
Þórarni á íiþróttasíðu eins blaðs-
ins í Iowa og er þess getið að
hann sé að læra amerískan fót-
bolta — eða rugby eins og það
almennt er kallað hér. Þórarinn
var valinn í skólaliðið og keppir
á hverjum föstudegi.
Sagt er í blaðinu að hann eigi
ennþá margt ólært, en hann só
fljótur að læra íþrótt sína.
Þórarinn segist verða 3 mánuði
í þessari iþrótt, síðan sé það
körfuknattleikur og síðast frjáls-
iþróttir.

Hvert flidtum við sofandi?
FYRIR 12 árum var virðuleg
móttökuathöfn á Reykjavík-
urflugvelli. Forseti íslands,
Sveinn heitinn Björnsson, var
þangað kominn ásamt þrem-
ur ráðherrum, borgarstjóran-
um í Reykjavík, allri stjórn
ÍSf og flestum íþróttaleiðtog-
um öðrum. Tilefnið var að
fagna flokki þeim, sem íslend
ingar sendu á Evrópumeist-
aramótið í Brússel. Flokkur-
inn hafði unnið óvenjulega
sigra og eftirtektarverða. í
hópnum voru m. a. tveir Ev-
rópumeistarar, Gunnar Huse-
by og Torfi Bryngeirsson,
„silfurmaður" í tugþraut,
Örn Clausen, 4. maður í 400
m hlaupi mótsins Guðmund-
ur Lárusson, 5. maður í 100
m hlaupi, Haukur Clausen og
aðrir er skipuðu sveit íslands
í 4x100 m boðhlaupi, er varð
fimmta I röðinni. ótrúlegur
árangur.
12 árum síðar komu 4 kepp
endur fslands á sama flugvöll
frá sams konar móti í Bel-
grad. Þá var enginn til að
taka á móti, enginn til að
minnast árangursins, enginn
til að hvetja íslenzka æsku
til meiri dáða til aukinnar
líkamsmenntar.
í litla hópnum var nú eng-
inn Evrópumeistari og held-
ur enginn „silfurmaður". En
I þessum hópi var þó maður,
sem unnið hafði betra afrek
en nokkur hinna frá 1950. —
Þar var einnig annar maður,
sem í tugþraut hlaut fleiri
stig, vann betra afrek sam-
kvæmt stigatöflu, heldur en
nægði til gulls 1950, þó sá
árangur nú nægði „aðeins*1 til
10. sætis.
Eg tel ekki ástæðu til að
fara lengra í samanburð, þó
slíkt mætti vel gera.
Staðreyndin er að við eig-
um í dag eins góða topp-
menn og jafnvel betri en fyr-
ir 12 árum. En afrek þeirra
nú duga ekki eins vel á al-
þjóðavettvangi og áður.
Þessi staðreynd um öra
framþróun meðal annarra
þjóða en litla framför hér,
hefur svæft okkur Þyrnirós-
arsvefni. Það gleymist að at-
huga afrek okkar manna í
raunsæu ljósi, það gleymist
að hvetja þá, það gleymist að
fá fleiri með, örfa og vinna
markvisst að betri afrekum.
Það gleymist að þakka þess-
um piltum, sem enn nenna
og vilja leggja á sig erfiði
og puð til að skipa íslandi á
bekk með íþróttaþjóðum
heims.
Eftir stendur að einblínt er
á sætið, sem þeir hrepptu í
hinni erfiðu keppni. Það
heyrist mælt eitthvað á þessa
leið: „Uss, hann varð bara
sjötti. Og hinn var bara 10,
og sá þriðji var bara 8.—15.
Hvað þýðir að vera að senda
svona menn út. Hvað þýðir
að vera að iðka íþróttir?“
Og með tiltölulega algjöru
sinnuleysi sínu taka forystu-
menn íþróttamála eiginlega
undir slíkar ógrundaðar
raddir.
☆
Forystumenn íþróttamála á
íslandi áður fyrr, eins og
Ben. G. Waage, Sigurjón heit
inn á Álafossi og margir
fleiri myndu ekki á sínum
beztu árum hafa látið afrek
sem þessi liggja hálfdauð og
kannski alveg gleymd hjá
garði iþróttahreyfingarinnar.
Það er svo annar kapituli
þessarar sögu, hvers vegna
við drögumst aftur úr á al-
þjóðavettvangi meðan að-
staða batnar hér til íþrótta-
iðkunar. En út í það ríkis-
rekstrarfyrirkomulag íþrótta-
mála, sem skotið hefur nýj-
um þjóðum upp í efstu sæti,
skal ekki farið.
En æpandi staðreynd blas-
ir hér við varðandi okkar í-
þróttamál, ekki einungis hjá
frjálsíþróttamönnum, heldur
öllum ísl. íþróttamönnum. —
Það er þjálfaraskorturinn,
ekki sízt fyrir afreksmenn.
Hér er ekki verið að hnýta
í ísl. þjálfara. En þeir eru
ekki fæddir almáttugir. Ef
þeir eiga að ná því bezta
fram, verða þeir að kynnast
málum erlendis, dveljast þar,
læra þar. En ef minnzt er á
utanför þjálfara er viðkvæð-
ið oft „lúxusflakk" eða eitt-
hvað því um líkt, sem talið
er alveg ónauðsynlegt.
í frjálsum íþróttum var al-
ger þjálfaraskortur. Eitt fé-
lagið, fþróttafélag Reykja-
víkur, gekkst þá fyrir því að
fá hingað erlendan úrvals-
þjálfara. Fyrir valinu varð
Ungverjinn Gabor. Félagið
hefur í 4 ár barizt í bökkum
fjárhagslega til að geta hald-
ið honum. Koma hans varð
þó ekki bundin við félagið
eitt, því frjálsíþróttamenn
annarra félaga fengu að sjálf
sögðu tilsögn hjá kennaran-
um og þetta hefur lyft ísl.
íþróttum ótrúlega, jafnvel
meira en nokkur getur gert
sér grein fyrir. Fær og ÍR
laun sín með því að stað-
reynd er að þrír beztu frjáls-
íþróttamenn landsins eru úr
röðum félagsins. Má eflaust
þakka það góðri tilsögn
Gabors.
Form. ÍR hefur skýrt svo
frá, að félagið hafi einungis
getað klofið þetta vegna þess
að góðviljaðir menn, vinveitt
ir íþróttum, fengust til að
leggja vissa peningaupphæð
af mörkum mánaðarlega til
að af komu Ungverjans gæti
orðið. — Ár eftir ár hefur
því félagið staðið í sníkjum*
til að einn erl. þjálfari gæti
verið hér og sagt ísl. frjáls-
íþróttamönnum til.
Þetta verkefni var, ef til í
slíkt er farið, ekki verkefni
eins félags, heldur Frjáls-
íþróttasambandsins eða enn
æðri aðila. Og hér verður
breyting að verða á ef við
eigum nokkru sinni að geta
notið slíkrar ánægju eins og
gerðist á Reykjavíkurflug-
velli fyrir 12 árum, þegar for
seti íslands sagði:
„Nú komið þið heim —
tveir sem meistarar með gull
medalíur. — Það er vel gert
af mbnnum frá fámennri
þjóð.“
Og geta aftur heyrt borg-
arstjóra Reykjavíkur segja á
þessa leið eins og Gunnar
Thoroddsen þá:
„Verið hjartanlega vel-
komnir heim með fangið fullt
af glæstum árangri, frægð og
frama.......Allir hafið þið
verið fslandi til sóma, hvort
sem þið hafið unnið stig eða
ekki, með hreysti ykkar og
drengskap.“
— A. St.

■MfPr »»■■■% r,n