Morgunblaðið - 09.12.1962, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagar 9. des. 1982
HREPPA
og í Landmannalaugar. Veðrið
var dásamlegt við öskju.
Pabbi sagðist aldrei hafa ver-
ið þar í betra veðri — blanka-
logni og 20 stiga nita.
— Er mikið af ungu fólki
í þesum ferðum?
— Já, já. Það er fólk á öll-
um aldri.
— Hefur þú oft komið á
Hreppaskil.
— Þetta er í 4. sinn. Hér er
alltaf svo fjörugt. Fólkið
Signý Guðmundsdóttir
hlakkar mikið til þeirra og
er farið að spyrja strax á
haustin, hvenær þau verði.
Kringum hnöttinn
og alltaf í vestur
Naestur verður á vegi okkar
Ólafur Sveinsson, vélsetjari í
Félagsprentsmiðjunni.
— Hefur þú ferðazt mikið
með Guðmundi, Ólafur?
— Nei, ég hef því miður
gert alltof lítið af því. Ég fór
þó í sumar austur í Eldgjá og
Skaftártungu. Ég kann vel
við að ferðast með Guðmundi.
Hann hefur trausta bíla og
bílstjóra. Auk þess fylgir því
mikið öryggi, að hann skuli
hafa talstöðvar í bílnum í öll-
um öræfaferðum.
— Varst þú ekki farar-
stjóri á Olympíuleikana 1956?
— Jú, þá flugum við alla
leið kringum hnöttinn —
alltaf í vestur.
— En ert þú ekki víðförull
innanlands, þótt þú hafir ekki
oft farið með Guðmundi?
— Jú sæmilega, en einn
Dansað af kappi.
ÞAÐ var glatt á hjalla í
Skíðaskálanum í Hveradölum
iaugardagskvöldið 17. nóv.
þar var saman kominn stór
hópur fjallamanna, sem ferð
azt hafa í sumar með Guð-
mundi Jónassyni víðs vegar
um landið. Slíkar samkomiur
eru haldnar árlega og nefn-
ast „Hreppaskil“. Fólkið kom
með 2 stórum langferðabifreið
um Guðmundar og var þegar
setzt að kvöldverðarboði. Auð
fundið var á andrúmsloftinu,
að þarna var á ferð glaðvær
og samstilltur hópur, sem
kunni þá list, að skemmta sér
sjálfur, en þurfti ekki að fá
aðkeypta krafta til þess.
Eftir borðhaldið var tekið
að sýna litskuggamyndir, sem
teknar höfðu verið í ferðum
með Guðmundi í sumar. Dr.
C.H. Cassens, viðskiptafuli-
trúi þýzka sendiráðsins, sem
er mikill ferðamaður og af-
burðasnjall ijósmyndari,
sýndi myndirnar. Fynst sýndi
hann fjölda mynda, sem hann
hafði sjálfur tekið.
Er nýjar myndir birtust á
tjaldinu voru óspart látnar
í Ijós skoðanir á þeim. Marg-
ir hrópuðu upp yfir sig af
hrifningu yfir landslagsmynd
unum og aðrar, sem teknar
voru í tjaldbúðunum eða við
ýmis önnur taekifæri, vöktu
geysilega kátínu. Greinilegt
var, að ýmislegt skemmtilegt
skeður í ferðalögum þessum
og að fólkið upplifði þau nú
öðru sinni, þótt í myndum
væri. Ein myndin er af manni
sem stendur holdvotur á ár-
bakka. — Þarna lekur úr hon-
um afa, segir þá Guðmundur.
Næst er sýnd kvikmynd,
sem Jón Guðjónsson tók í
páskaferðinni síðastliðið vor,
en síðan er haldið áfram við
litmyndirnar og fyrst sýndar
myndir, teknar af Halldóri
Ólafssyni á Vatnajökdi.
— Þetta er sennilega yngsti
ferðalangurinn, sem farið hef
ur yfir Vatnajökul, segir Hall
dór. Um aðra mynd segir
hann: — Þessi er tekin í 1725
m. hæð á Grímsfjöllum, það
var svo hvasst, að við rétt
gátum komið húsinu upp.
Síðan eru sýndar myndir
frá Páli Pálssyni og Karli Eir
íkssyni og loks myndir Guð-
mundar.
— Hvar haldið þið, að þessi
sé tekin? spyr Guðmundur.
Menn stinga saman nefj-
um og loks segir einhver;
— Á Sandskeiðinu.
— Nei, hérna á hlaðinu, seg
ir Ijósmyndarinn.
Þýzkur íslandsunnandi
Eftir að ljósin hafa verið
kveikt og Dr. Cassens hefur
tekið saman vélar sínar og
myndir, náum við tali af hon-
um.
— Hvað hafið þér dvalizt
lengi á íslandi?
— Næstum átta ár. Ég kom
hér 30. janúar 1955 beina leið
frá Kenya. Ég skipti aðeins
nokkrum sinnum um flug-
vélar á leiðinni.
— Voru það ekki stórkost
leg viðbrigði.
— Jú, Nairobi er 150 mí'lur
sunnan miðbaugs, og þetta
var í janúar.
— Hvert er aðaláhugamál
yðar annað en ferðalög og ljós
myndun?
— Ég safna listaverkum.
Ég hef kynnzt íslenzkri list
taisvert og þekki helztu nöfn
á því sviði.
— En hvað um ferðalögin?
— Ég elska að ferðast.
— Hvar hafið þér helzt far-
ið um hér á landi, eða ættí
ég kannske heldur að spyrja,
stað þarf ég endilega að koma
á, og það er Vatnajökull. Sjfc-
urði Þórarinssyni þykir það
alltaf Ijóður á ráði mínu, að
hafa ekki komið þar.
— Ferðaðist þú ekki mikið
á hestum hér í gamla daga?
— Ég læt það allt vera. Ég
er svo mikið fyrir þægindin.
Ég fer bara í nýtízku ferðalög
með bílum og flugvélum —
ekki með hestum.
Jóhanna grasakona
Fjallagarparnir eru fyrir
nokkru farnir að syngja lög
og Ijóð, sem við, sem vana-
lega höldum okkur á lág-
lendinu nema við þurfum að
skreppa austur fyrir fjall, höf-
um aldrei heyrt áður. Þó
skjóta annað slagið upp koll-
inum gamlir húsgangar
— A ekki að fara að setja
líf í þetta ball, heyrist Sig-
urður Þórarinsson kalla, en
við snúum okkur að Jóhönnu
Ingólfsdóttur, sem er matráðs-
heima hjá Vatnajökli og norð-
ur að Öskju, í Herðubreiðar-
lindir og um Mývatn til Akur-
eyrar. Svo fórum við suður
Kjöl til Reykjavíkur.
— Og Svíunum hefur nátt-
úrlega þótt góður hjá ykkur
fjallamaturinn?
— Þetta voru einhiverjir
beztu kostgangarar, sem ég
hef nokkurn tíma haft. Ferð-
in var í alla staði eins þægi-
leg fyrir okkur og hún gat
verið, og mér þótti leíðinleg-
ast þegar hún var á enda.
— Hvað þótti Svíunum nú
bezt af því, sem þú gafst
þeim?
— Ég gaf þeim nokkrum
sinnum fjallagrasamjólk, og
það var að sjá, að hún þætti
bezt. Að minnsta kosti voru
þeir alltaf að tala um hana.
Að endingu fengiun við
svo hjá Jóhönnu uppskrift-
ina af þessum öndvegisdrykk:
100 gr hreinsuð fjallagrös
4 matskeiðar sykur
1-lVz 1 mjólk
2 teskeiðar hveiti
Mjólkin er síðan jöfnuð með
hveitinu, fjallagrösin sett út
í mjólkina og það soðið sam-
an. Síðan eru 2 egg þeytt með
2 teskeiðum af sykri og það
hrært út í fj allagrasamj ólk-
ina.
Jóhanna Ingólfsdóttir
Harmleikur við Öskju
Okkur leikur forvitni á að
vita, hver elzti þátttakandinn
í Hreppaskilunum muni vera
en í fremri salnum höfum við
séð gamla konu, sem okkur
virðist geta haft sitt hvað að
segja okkur. Þegar við fær-
um þetta í tal við þá, sem
sitja í kringum okkur, fáum
við að vita, að þessi kona
heitir Guðrún Jónsdóttir og
að hún sé 74 ára. Okkur er
líka sagt, að hverju við get-
um helzt spurt hana.
köna á Landsspítalanum og
er líklegast sú kona, sem
kokkar í flesta munna hér á
landi.
— Þú hefur eytt sumarleyfi
þínu uppi á fjöllum í ár?
— Við fórum tvær sem elda
buskur með sænskum jarð-
fræðingum, Sigurði Þórarins-
syni og Guðmundi.
— Þetta hefur ekki verið
eins stór hópur og þú hefur
á Landsspítalanum.
— Nei, bara 27 Svíar frá
TJppsölum og Stokkhólmi,
þrír bílstjórar, þrír farar-
stjórar, Sigurður, sem fór
alla leiðina og Elsa Vilmund-
ardóttir og Þorleifur Einars-
son, sem fóru suður yfir Kjöl
með okkur.
— Þetta hefur verið mikil
ferð, sem þið fóruð?
__Við vorum hálfan mánuð
á flakki. Fórum fyrst í Land-
mannalaugar, upp í Jökul-
Guðrún Jónsdóttir
Nú er hringdans og vi8 4-
ræðum að ganga út á dans-
Framhald á bls. 23.
hvar þér hafið eklki komið?
— Ég hef ekki verið á Horn
ströndum, Dalvik og Ólafs-
firði. Dalvík vonast ég til að
sjá í þessum eða næsta mán-
uði.
— Frá hvaða sjónarmiði
veljið þér helzt mótív yðar
við myndatökur?
— Frá listrænu sjónarmiði
fremur en til þess að sýna
landslagsyfirlit. Stundum er
betra að taka nærmyndir, til
þess að ná smáatriðum. Marg-
ir listamenn hafa sagt við
mig, þegar ég hef sýnt þeim
myndir mínar: þama hefði
ég viljað sitja og mála. Svo
hef ég mjög gaman af að sýna
hreyfingar fólks, t.d. við síld-
arvinnu á Siglufirði. Ég vil
ekki sýna póstkortastemningu
heldur leitast við að sýna hið
raunverulega.
— Hvað segið þér um ís-
lenzka náttúru og landslag?
— Islenzk náttúra er stund
um mjög hörkuleg, kaldrana-
leg og grimm vegna þess, hve
hún er ósnortin. Stundum er
hún kannske ekki falleg en
alltaf stórbrotin.
— Hvaða staðir eru yður
minnisstæðastir hér?
— Það er erfitt að svara
því, en ég hef farið Kalda-
dalsveg og niður hjá Húsa-
felli, Barnafossi og Kálfs-
Dr. C H. Cassens
fossum. Þar er ýmislegt að sjá
sem ég er sannfærður um, að
hvergi finnst annarsstaðar.
— Hvað finnst yður um
ferðalög á íslandi almennt?
— ísland er ekki land fyrir
alla ferðamenn, heldur fyrir
þá, sem njóta hins óvænta
eða stórbrotna og geta þolað
harðindi — sofið í tjaldi og
þess háttar.
Inneign Guðmundar á hlaupa
reikningi Verzlunarbankans
Næst hittum við að máli
unga stúlku, Signýju, dóttur
Guðmundar Jónassonar.
— Hvað starfar þú, Signý?
— Ég vinn í Verzlunarbank
anum — hlaupareikningi.
— Ferðast þú mikið með
pabba þínum?
— Já, alltaf, þegar ég get.
— Fórstu eitthvað með hon-
um í sumar?
— Ég fór í 12 daga Öskju-
ferð. Við fórum norður Kjöl
og suður Sprengisand og kom-
um auk þess að Veiðivötnum
ÖLUM