Morgunblaðið - 16.02.1963, Síða 11
Lauffardaenr Irt fpbrúar 1963
MOHCl'MiLAÐIÐ
11
Ólöf BJömsdóttir
Ólöf Björnsdóttir andaðist 14.
janúar sL Þó hennar. hafi þegar
verið minnzt í blöðum, langar
mig til þess að bæta við það
nokkrum kveðjuorðum.
Hún var fædd iEeykjavík 31.
júlí 1687, og voru foreldrar
hennar Björn Jensson, kennari í
lærða skólanum, og kona hans,
Louise Svendsen. Björn Jensson
var óvenjulegur skapfestu- og
mannkostamaður, virtur og elsk-
aður af öllum, sem til hans
þekktu, og ekki sízt lærisveinum
eínum. Hann féll frá á bezta
aldri, og er óhætt að segja, að
fárra manna hefur verið meira
saknað. Frú Louise var sérkenni
leg kona, einbeitt og mjög vel
gefin, hlédræg og virtist vera
fáskiptin, en þó með afbrigðum
raungóð. Mér er það minnis-
stætt, hversu nærri ég tók mér,
ef henni mislíkaði eitthvað við
mig, þótt hún léti lítið á því bera.
En hvert sinn, sem ég fann, að
henni líkaði eitthvað betur, var
það mér meira virði en nokkur
lofsyrði annarra. Hún bar á sinn
hátt ekki minni persónu en hinn
svipmikli maður hennar.
Ólöf var elzt af sjö glæsilegum
systkinum, og mátti segja, að
hún hefði hlotið í vöggugjöf eðlis
kosti beggja foreldranna. Og hún
var mjög falleg stúlka, gædd ó-
lýsanlegum yndisþokka og hrein
leika í yfirbragði. Ég hef hvorki
innanlands né utan séð neina
konu, sem mér hefur fundizt bet
úr til þess fallin að vera fyrir-
mynd listamanns, sem vildi gera
mynd af Maríu mey.
Þó að ég kynntist Ólöfu lítið á
yngri árum mínum, vegna aldurs
munar, er mér eitt atvik frá
þeim tíma ógleymanlegt. Móðir
mín hafði einu sinni boðið henni
með sér og okkur systkinunum
t'il sumardvalar á prestsetrinu á
Þingvöllum. Ég man lítið eftir
henni frá góðviðrisdögunum, sem
við höfðum getað verið úti. En
Svo kom óveðursdagur, sem við
urðum að gera svo vel og kúld-
ást inni, og það fannst okkur
mundu verða allt annað en
skemmtilegt. í>á gerðist undrið.
Plöf fór að leika við okkur, mál-
éðí fyrir okkur alls konar mynd-
ir, svani á tjörnum, hesta í hög-
um o.s.frv., leiddi okkur inn í
einhverja ævintýraheima, svo að
dagurinn var liðinn áður en við
vissum af. Mér þótti vitanlega
gott og blessað, þegar veðrið
batnaðL En ég gat efcki að þvi
gert, að innst' inni dáuðlangaði
mig eftir öðrum rigningardegi
með Ólöfu.
Ólöf giftist árið 1912 jafnaldra
sínum og æskuvini, Pétri Hall-
dórssyni, eiganda Bókaverzlunar
Sigfúsar Eymundssonar og síðar
borgarstjóra Reykjavíkur. Pétur
ýar, eins og alkunnugt er, ein-
átakt valmenni, mikilhæfur mað-
ur og glæsilegur, m.a. frábær
söngmaður. Hjónaband þeirra
og allt heimilislíf var svo gott og
fallegt, að sjaldgæft mátti heita
Á þær æskuástir sló aldrei nein-
um fölva. En Pétur andaðist árið
1940, eftir ianga og þunga bana-
legu. Þó sýndi Ólöf bezt, hvað í
hana var spunnið, yfir hverju
þreki þessi fíngerða kona bjó.
Hún hjúkraði honum með sinni
venjulegu ró bg æðruleysi og bar
söknuð sinn með sömu stilling-
unni, þó að hún harmaði hann
alla sína ævi. Hún gældi ekki við
eorg sína, heldur beindi athygl-
inni að því, sem bún gæti látið
gott af sér leiða. Ég þarf ekki að
tala um, hvílík móðir hiún alltaf
hafði verið og hélt áfram að vera
börnum sínum og hversu dósam-
leg amma hún var barnabörnun-
um, svo næman skilning sem
hún hafði á frelsisþörf og athafna
þná barna og svo margt sem
henni datt í hug og hún kunni til
þess að ieiðbeina þeim og láta
þau njóta sín. En hún komst þar
fyrir utan yfir að veita mörgum
öðrum, sem þess þurftu, hjálp ag
stuðning. Ef sorg eða veikindi
bar að höndum eða aðra erfið-
leika, var ekki hægt að hugsa
sér betri. gest. Hún kom á sinn
rólega og látlausa hátt, eins og
hún væri aðeins að hjálpa til að
stytta stund úr degi. En henni
var það líka gefið að skilja vanda
mál annarra næmum og djúpum
skilningi og benda á leiðir,
hvernig þeir ættu að leysa eða
gætu leyst þau sjálfir. Þessi hæfi
leiki er svo fágætur, að ég get
ekki annað en nvinnzt hans.
Ólöf var mjög hlédræg í marg
menni, frábitin því að berast á
eða láta á sér bera og svo fámál
innan um ókunnuga, að sumum
þótti nóg um. Samt hlutu allir
að finna, að í öllu sinu yfirlætis-
leysi var þetta óvenjuleg kona.
Og því betur sem ég kynntist
henni, því betur fann ég, yfir
hve mörgu hún bjó og hversu
fjölhæf hún var. Hún bar sér-
staklega gott skyn á bókmenntir
og tónlist, alla myndlist og list-
iðnað. Sjálf var hún mjög hög,
gat búið til alls konar frumlega
og skrítna hluti og var verulega
góður málari, þó að hún flíkaði
því ekki fremur en öðru. Hún
hafði glöggt auga fyrir öllu, sem
var skoplegt og fyndið og gat
verið ákaflega skemmtileg í tali,
einkum þegar maður var einn
með henni. Og eins og áður var
FÁLKINN
ER KOMINN ÚT
EFNI M. A. :
Klukknahringingin í Hemro-
ulle. Athyglisverð og sönn
frásögn úr síðasta stríði eftir
John Hanlon.
Skálað fyrir Heklu Myna-
opna frá oþnun hins nýja
húsnæðis heildverzlunarinnar
Heklu við Laugaveg.
Draumur um son. Framhald
hins skemmtilega greina-
flokks um konur í lífi Napo-
leons.
Fótspor í myrkri. Grein og
myndir um æfingaleit með
sporhundinum Nonna, sem
hjálparsveit skáta í Hafnar- '
firði hefur fengið hingað til
lands.
Kvenfólkið í miklum meiri-
hluta. Eitt orð við Jóhann
Bjarnason, starfsmann bréfa-
skóla S.Í.S.
EKkert sérstakt, smásaga eft-
ir ungan íslenzkan höfund,
Stefán Helga Aðalsteinsson.
Myndskreyting eftir Hans
Christiansen.
Líkkistusmiðurinn, smásaga
eftir hinn kunna rússneska !
höfund Alexander Puskjin. !
Myndskreyting eftir Arthur .
Ólafsson.
FÁLKINN
V I K U B L A Ð
sagt, hafði hún alveg sérstaikt
lag á að vera með börnum.
Ég sá hana síðast í sumar sem
leið, á 75 ára afmæli hennar,
glaða og skemmtilega, í hópi
ættingja og vina. Þá var ég að
dást að því, hvað hún var falleg
og björt og hafði haldið öllum
yndisþokka sínum. Og ég þakk-
aði forsjóninni í hjarta mínu
fyrir, að við höfðum fengið að
hafa hana svona lengi hjá okkur.
Ég veit, að það eru fleiri en
margan grunar, sem sakna henn-
ar og eru meira einmana eftir
en áður.
Guð blessi minningu hennar.
Ólöf Nordal.
FRAKKAR
FRAKKAR
POPLIIil FRAKKAR
Kr. 865.-
TLRYLLl
FRAKKAR
Kr. 1688.-
Garðeigendur
Nú er rétti tíminn til klippinga og grisjunar trjá-
gróðurs. Útvegum húsdýraáburð í garða.
FINNUR ÁRNASON, AGNAR GUNNLAUGSSON,
garðyrkjumaður, sími 20078. garðyrkjumaður, sími 37785.
BJÖRN KRISTÓFERSSON,
garðyrkjumaður, sími 15193.
Vé!amenn
Vanur krana- og vélskóflumaður ðskast strax
á nýtt tæki.
VERK H.F. Laugavegi 105
Simar 11380 og 35974.
Iðnnám
Nemar í rennismíði, bifvélavirkjun og yfirbyggingu
bifreiða geta komist að nú þegar. — UppL gefur
GUÐMUNDUR Á. BÖÐVARSSON
Kaupfél. Arnesinga.
Stúlkur — Atvinna
Framreiðslustúlku vantar nú þegar
við veitingahúsið.
HVOL, HVOLSVELLI
Upplýsingar gefnar í síma 44 Hvolsvelli.
Bezt að auglýsa í Morgunblaðinu
SIGLO SILD -
- ER SÆLGÆTI
Heildsölubirgðir
. JOHNSON &KAABER 7r
*
IJTSALA á teppabútum
GOÐ vara lágt verð
Axminster Skipholti 21. Sími 24676