Morgunblaðið - 15.03.1963, Blaðsíða 3

k
Töstudagur 15. marz 1963
MORCVTSBL 4 ÐIÐ
3
Þegar við gengum fram
bryggjuna í Keflavík í fyrra-
dag mætti okkur óvenjuleg
sjón. Tveir bátar voru að
loðnuveiðum rétt við bryggju
hausinn. Lundi KE 78 var
búinn að draga nótina og
lagði frá hausnum rétt í þessu
til þess að færa sig að bryggju
innar í höfninni, þar sem afl-
inn var háfaður á bíla beint
úr nótinni.
Biðröð var við hafnargarð
inn og var Freyja GK 48
næst. Var annar endi nætur-
innar festur við enda garðs-
ins oig síðan siglt í hring út
frá honum, nótin gefin út og
komið að sama stað aftur,
báturinn bundinn og byrjað
Menn fylgjast með því af áhuga, er báturinn e r kominn hringinn að hafnargarðinum aftur og
farinn að draga inn nótina.
Loöna veidd af hafnar-
garöinum í Keflavík
að draga með kraftblökkinni.
Fjöldi fólks stendur á
bryggjunni og fylgist með
veiðunum. Lítill drengur
togar í ermi föður síns og
segir: — Hvenær kemur fisk
urinn? pabbi, hann er svo
lengi. Kemur hann síðast?
En nú tekur að bóla á fisk-
inum. Mestöll nótin er kom-
in upp í bátinn, en drátturinn
er farinn að þyngjast, enda
sýður loðnan og bullar við
borðstokkinn innan við flotin.
Vélbáturinn Ver KE 45 kemur
nú siglandi út með hafnar-
garðinum auðsjáanlega óþolin
móður að' komast að endan-
um. Til þess að tefja ekki Ver,
leggur Freyja frá, dregur nót-
ina með loðnufengnum með
síðunni og siglir hægt innst
inn í höfnina og leggst þar.
í sama mund kemur að stór
vörubíll,. sem bakikar að
bátnum, þannig að pallurinn
stendur út af uppfyllingunni.
Um borð í Freyju fara talíur
Og spil í gang, háfurinn er
festur í bómuvírinn og síðan
dýft í nótina, dreginn upp full
ur af loðnu og losaður á bíl-
inn-
Uppi á bílnum stendur Þórð
ur Þorvaldsson, skipverji á
Freyju.
— Hafið þið farið margar
ferðir, Þórður?
— Þetta er sú þriðja.
— Hvað eruð þið búnir að
fá mikið af loðnu?
— í fyrri ferðunum feng-
um við 60 tunnur og 200 tunn-
ur. Ætli við séum ekki með
eitthvað á annað hundrað
núna.
Þegar allri loðnunni hefur
verið komið á bíla, tökum við
skipstjórann, Óskar Árnason,
talL
— Hefur þú lengi fengizt
við loðnuveiðar?
— Já, í allmörg ár á^ hafi
úti, en það var ekki fyrr en
1959, sem við, fórum að £á
hana hér í höfninni. Annars
er þetta mesta loðnumagn,
sem ég hef orðið var við,
þessar veiðar. Loðnan kemur
alltaf öðru hverju hingað í
höfnina, en í ár er hún óvenju
snemma á ferðinni. Núna er
miklu betra að koma aflan-
um í verð en áður. Þá var
loðna aðeins notuð í beitu, en
nú eftir síldarverksmiðjurnar
risu af grunni, seljum við
mest í bræðslu. Úr loðnunni,
sem við veiðum núna, fæst
um 4% lýsi, en það er svipað
og úr smásíld.
— Hvaða verð fáið þið fyrir
loðnuna?
— Það er nú ekki fullvíst
ennþá, en ég veit, að í Noregi
fæst fyrir hana sama verð og
smásíld.
— Þið eruð með kraftblökk.
— Já, við erum með litla
kraftblökk í tilraunaskyni-
Freyja er ekki nema 28 tonn,
svo að venjuleg síldarkraft-
blökk er alltof stór. Hins veg-
ar má nota þessa blökk fyrir
þorskanót.
— Heldur þú, að loðnuveið-
in haldist lengi?
— Það er ekki gott að segja.
Kannske eitthvað fram eftir
mánuðinum, — annars velt-
ur það að mestu á veðrinu.
Háfurinn dreginn upp úr nótinni. Óskar skipstjóri snýr fram
eftir bátnum og heldur í strenginn, sem opnar og lokar háfnum.
Nú er búið að draga eins og unnt er og báturinn leggur frá,
til þess að færa sig innar og leyfa þeim næsta að komast að.

STAKSTIINAR
Vilja þeir binda 12 mflhqrT
í tilefni af því, að Tíminn hef-
ur nú lýst því yfir, að Fram-
sóknarflokkurinn telji það eitt
meginbaráttumál sitt að rifta sam
komulaginu við Breta og stofna
til nýrra átaka og óvissu í þeim
efnum, hefur það verið rifjað
upp, að á tveimur Genfarráð-
stefnum vildum við íslendingar
standa að samþykkt um það, að
12 mílur yrði alþjóðaregla, en
með Iandhelgissamkomulaginu
náðum við 12 mílna fiskveiðilög-
sögu, jafnframt því sem við lýst-
um yfir, að við myndum halda
áfram útfærslu, en ekki binda
okkur við 12 mílur, eins og við
vorum fúsir til í Genf. Ástæða
er til að krefja Framsóknarflokk-
inn skýrs svars um það, hvort
hann mundi nú vilja standa að
alþjóðasamþykkt um 12 mílur,
ef hann gæti þá fengið landhelg-
issamkomulagið við Breta numið
úr gildi. Ekki er ólíklegt, að nú
væri hægt að fá slíka alþjóða-
reglu lögfesta, en hins vegar er
alveg ljóst, að það væri íslend-
ingum ekki í hag, því að þeir
hafa þegar náð 12 mílunum og
hyggjast halda áfram friðunar-
ráðstöfunum sínum. Þannig ligg-
ur það fyrir, að við höfum náð
miklu meiri árangri en við börð-
umst fyrir á Genfarráðstefnun-
um. Þess vegna er skorað á Fram
sóknarmenn að lýsa því yfir,
hvort þe’r væru reiðubúnir að
standa að því að binda hendur
okkar, eins og við vildum í Genf.
Á svari við þeirri spurningu velt-
ur það, hvort landhelgissam-
komulagið var hagkvæmara en
það, sem við áður börðumst fyr-
ir, eða ekki.
HJítnm logum
Kommúnistar eru að sjálf-
sögðu andvígir því að lög og rétt-
ur ríki í samskiptum þjóðanna.
Þess vegna geta þeir með góðri
samvizku fjargviðrazt yfir því að
við íslendingar höfum lýst því
yfir, að við ætlum að fara að
alþjóðalögum í landhelgismálum
eins og öðrum málum. En hitt
er furðulegt, að lýðræðissinnaður
flokkur skuli taka undir þessar
kenningar kommúnista. Tíminn
er á ný tekinn að skamma Við-
reisnarstjórnina fyrir það að lýsa
yfir því, sem allir vissu þó fyrir,
að við íslendingar hygðumst
ekki reyna að koma málum okk-
ar fram með ofbeldi, heldur með
lögum, og mundum þar af leið-
andi hvenær sem væri fúsir til
að hlíta lögmætum dómum og
úrskurðum. Stórþjóðirnar þurfa
ekki nauðsynlega að beygja sig
undir alþjóðalög, því þær hafa
vald til að koma áformum sín-
um fram. Fyrir smáþjóðirnar
gildir það meira en nokkuð ann-
að, að lög og réttur ríki. Þess
vegna hlýtur smæsta þjóðin að
vera reiðubúin til að fara að lög-
um og einskis annars æskja. Þess
vegna er líka fordæmanleg sú af-
staða Framsóknarflokksins að
hef ja árásir á stjómarvöldin fyr-
ir það að lýsa því yfir, að við
íslendingar séum þjóð, sem fara
muni að lögum.
Kommúnismi Jóhiumtw
Krúsjeff hefur nú lýst því yfir,
að listirnar og bókmenntirnar
eigi að vera í þágu kommúnism-
ans og þær megi ekki undir nein-
um kringumstæðum vera frjáls-
ar. í gær birtist grein í komm-
únistamálgagninu eftir Jóhannes
úr Kötlum, sem fjallar um sama
mál. Þar segir hann m.a.:
„Hin eina pólitík, sem hæfir
lesandi og hugsandi nútíma fólki,
er sá kommúnismi sem breytir
rikisvaldinu í skapandi menning-
artæki almennings.“