Morgunblaðið - 26.05.1963, Side 12

12
MORCVNBLAÐ1Ð
Sunnudagur 28. maí 1963
JUwpmitliiHfr
Útgefandi: Hf. Arvakur, Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur
Matthífis Johannessen,
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Útbreiðslustjóri: Sverrir Þórðarson.
' Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 65.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu kr. 4.00 eintakiO.
Frakklandsforseti
heimsœkir Crikkland
AÐSTOÐIN
VIÐ KOMMÚNISTA
rjöldi Framsóknarmanna^
stendur agndofa gagn-'
vart skrifum Tímans, eink-
um um utanríkis- og land-
helgismál. Þetta fólk, sem
stutt hefur Framsóknarflokk-
inn sem íslenzkan lýðræðis-
flokk, þarf dag hvern að horfa
upp á skrif, sem eru jafnvel
ofsafengnari en málafylgja
kommúnista.
Sem betur fer eru margir
Framsóknarmenn einlæglega
andvígir stefnu og málatil-
búnaði þeirra manna, sem nú
ráða Framsóknarflokknum.
Þessir menn kjósa ekki flokk-
inn vegna þess að á málum
hefur verið haldið eins og
raun ber vitni að undanförnu.
Spumingin er hins vegar um
það, hvort þeir kjósi enn
flokkinn þrátt fyrir þetta.
Framsóknarleiðtogamir ætl
uðu sér að nota samstöðu með
kommúnistum til þess að koll
varpa Viðreisnarstjórninni.
Þegar þeir sáu, að það mundi
ekki takast, réttlættu þeir
áróður sinn með því, að
þannig mundu þeir vinna
fylgi frá kommúnistum. Þeir
hófu kapphlaup við kommún-
ista um óábyrgan málflutn-
ing og héldu að þeir mundu
verða sigurvegarar.
Þetta var kommúnistum
mjög kærkomið, enda hafa
þeir farið mörgum fögrum
orðum um núverandi stefnu
Framsóknarflokksins. Komm-
únistaflokkurinn er í sárum,
bæði vegna þess, að fleiri og
fleiri sjá, að þar er um að
ræða erindreka erlends valds,
sem ekki mundi hér fremur
en annars staðar víla fyrir
sér að svíkja þjóð sína í böðla
hendur og eins af því, að þar
ríkir heiftarlegasta hatur, sem
um getur í einu stjómmála-
flokki. Þar situr hver á svik-
ráðum við annan og rógsiðj-
an um flokksbræður er aðal-
starf fjölda flokksmanna.
Kommúnistar voru sjálfir
famir að gera ráð fyrir al-
gjöra hruni, en hefur nú tek-
izt að hengsla saman leifum
flokksins fram yfir kosningar
og komið sér saman um að
fresta uppgjöri, þar til að
þeim afstöðnum. Þegar þeir
hafa verið að stappa stálinu
í liðsmennina hafa þeir sagt,
að það væri ekki óþjóðhollara
að vera kommúnisti en Fram-
sóknarmaður. Það gætu
menn séð með því að lesa
blöð beggja aðila, því að Tím-
inn gengi sízt skemmra en
„Þjóðviljinn" í undirróðurs-
iðju.
RUFU EINANGR-
UN KOMMÚN-
ISiTA
'll'álflutningur Framsókn-
•*■" arflokksins og sam-
staða hans með kommúnist-
úm hefur rofið einangrun
kommúnistaflokksins hér á
landi og þannig framlengt líf
flokksins. Þetta gera lýðræð-
issinnaðir Framsóknarmenn
sér ljóst og þess vegna eru
þeir að vomnn óánægðir með
stefnuna.
En hvaða leið er til þess að
Framsóknarflokkurinn breyti
um stefnu og taki á ný upp
ábyrga pólitík. Til þess er að-
eins sú leið, að flokkurinn
tapi í kosningunum, sem fram
undan era.
Sú klíka, sem nú ræður
ríkjum, mundi að sjálfsögðu
styrkjast, ef flokkurinn ynni
á. Þá mundu þessir menn
segja: „Sjáið, við höfðum rétt
fyrir okkur, við verðum að
fylgja hinni óábyrgu stefnu“.
Ef flokkurinn hins vegar tap-
ar fylgi, mundu einlæg og á-
byrg lýðræðisöfl verða ofan
á að nýju. Þá mundi stefna
flokksins breytast. Hann
kynni þá að verða ábyrgur
flokkur. Það er þetta, sem
þeir Framsóknarmenn, sem
ekki vilja til langframa vera
í flokki, sem keppir við
kommúnista um ábyrgðar-
leysi, þurfa að hugleiða.
ORVÆNTINGAR-
FULLIR MENN
A nnars eiga kommúnistar
**■ og Framsóknarmenn
það sammerkt, að þeir era
farnir að örvænta um úrslit
kosninganna. Það er líka að
vonum, því að segja má, að
ekki standi steinn yfir steini
í áróðri þeirra.
Áróðurinn hófu þeir eins
og kunnugt er með hran- og
móðuharðindasöng, töluðu
um samdrátt, kreppu og hvað
það nú allt saman hét. í þessu
efni hafa þeir snúið svo ræki-
lega við blaðinu, að þeir tóku
í staðinn að tala um vinnu-
þrælkun, vegna þess að at-
vinna er svo mikil, að menn
geta unnið jafnlengi og þeir
æskja.
Sannleikurinn er sá, að
bæði kommúnistar og Fram-
sóknarmenn eru feimnir, þeg-
ar viðreisnin er nefnd, og er
f SÍÐUSTU viku dvaldist de
Gaulle Frakklandsforscti
nokkra daga í Grikklandi í
boðið de Gaulle persónulega,
Stjórnin hafði að vísu ekki
boðið de Gaulle persónulega,
en hann ákvað að þekkjast nú
boð, sem einum fyrirrennara
hans, René Coty, barst fyrir
sjö árum frá grísku stjórninni.
Franska stjórnin gerði það
að tillögu sinni við grísku
stjórnina, að franski flotinn
yrði fyrir Grikklandsströnd-
um þegar de Gaulle kæmi til
landsins og ennfremur, að de
Gaulle ávarpaði grísku þjóð-
ina á sama hátt og hann ávarp
aði Vestur-Þjóðverja í Þýzka-
landi sl. ár. Gríska stjórnin
tók þessum tillögum fremur
fálega og sú franska féll frá
þeim. Þrátt fyrir þetta var
Frakklandsforseta mjög vel
fagnað í Grikklandi. Ráða-
menn voru, engu að síður,
mjög órólegir vegna þess að
þeir óttuðust, að meðal þeirra,
sem fögnuðu forsetanum á göt
um úti kynnu að leynast OAS
menn, sem vildu hann feigan.
Mikið var því um varúðar-
ráðstafanir. Á undan de
Gaulle komu til Aþenu full-
trúar frönsku leynilögregl-
unnar. Rannsökuðu þeir m.a.
hvort nokkrir hættulegir OAS
menn væru búsettir í Grikk-
landi eða væntanlegir þangað
í tilefni heimsóknar de Gaulle.
— Verkfræðingar gríska hers-
ins leituðu að tímasprengjum
á öllum hugsanlegum stöðum
og þegar forsetinn kom var
strangur lögregluvörður við
göturnar, sem hann ók um í
opinni bifreið ásamt Páli
Grikkjakonungi. Á einum
stað á leiðinni bað Frakklands
forseti bílstjórann að nema
staðar, steig út og heilsaði
nærstöddum með handabandi.
Lögregluverðirnir urðu skelf-
ingu lostnir vegna fífldirsku
forsetans, en ótti þeirra var
ástæðulaus.
Meðan de Gaulle dvaldist í
Grikklandi ræddi hann við
Pál konung og ríkisstjórn
landsins, m.a. um Efnahags-
bandalag Evrópu, Atlantshafs
bandalagið og 400 milljón kr.
(ísl.) lán, sem Frakkar hyggj-
ast veita Grikkjum.
De Gaulle hefur á prjónun-
um áætlun um að ferðast víðá
á næstunni. Innan skamms
mun hann heimsækja Vestur-
Þýzkaland, í október n. k. er
ráðgert að hann fari til íran
og síðar hyggst hann heim-
sækja Japan, Suður-Ameríku
og Norður- og Mið-Afríku.
!
De Gaulle og Páll konungur aka um götur Aþenu.
það að vonum. Þeir reyndu
þess vegna að grípa til þess
ráðs að hverfa að utanríkis-
málum og stóðu þar saman
eins og áður. En svo fór að
þeir standa uppi eins og þvör
ur, þar sem það hggur nú
margsannað fyrir, að þeir
vora ekki að vinna fyrir ís-
lenzkan málstað, heldur bein-
línis að reyna að stofna hon-
um í voða.
Vegna þessa, og margs fleira,
gera nú bæði Framsóknar-
menn og kommúnistar sér
grein fyrir því, að vígstaða
þeirra er orðin slæm, fólkið
vill áframhaldandi viðreisn,
og það vill ekki breytta utan-
ríkisstefnu, sem gæti stofnað
frelsi landsins í hættu.
Það eru þess vegna örvænt-
ingarfullir menn, sem heyja
baráttuna í báðum stjórnar-
andstöðuflokkunum. Þess
vegna eru þeir teknir að ræða
saman um möguleika á því
að gera úrslitatilraun til að
rétta við hag flokka sinna.
Hefur helzt komið til tals
að reyna að gera nýja
svikasamninga. Kommúnistar
mundu þá standa fyrir því
að gera miklar kaupkröfur,
t.d. norðan lands, og SÍS á
að fallast á þær kröfur nokkr
um dögum fyrir kosningar og
síðan á að reyna að hleypa
öllu í bál og brand.
Fram að þessu hefur þeim
„þjóðfylkingarmönnum“ þótt
þetta of hættulegur leikur,
Krúsjeff
til Kúbu
Moskvu, 24. maí.
TASS-fréttastofan sovézka
skýrði frá því í kvöid, að
Nikita Krúsjeff, forsætisráð-
herra Sovétríkjanna, hafi
þegið boð Fidels Castro, for-
sætisráðherra Kúbu, um að
koma þangað í opinbera heim /
sókn. Ekki er tiigreint hve- J
nær af hcimsókninni verður, I
en það mun í fyrsta sinn, sem t
Krúsjeff kemur til Kúbu. /
en svo mikil getur örvænt-
ingin orðið, að til hans verði
gripið. Að minnsta kosti eru
sendimenn úr báðum flokk-
um komnir á stúfana.
En við bíðum og sjáum
hvað setur. Síðan er það þjóð-
in, sem dæmir hinn 9. júní.
750 FLÓTTAMENN
FRÁ KÚBU
Havana, Kúbu, 24. maí
— NTB/Reuter —
Um það bil 750 kúbanskir
flóttamenn voru um borð í
bandaríska Rauða-Kross-skip
inu „Morning Light“, er það
lét úr höfn í Havana í gær.
300 FULLTRÚAR
Malmö, 24. maí — NTB
Dagana 1.—3. júní n.k.
verður haldin í Malmö ráð-
stefna æskulýðsfélaga sósíal-
demokratískra stjórnmála-
flokka á Norðurlöndum.
Verða þátttakendur um það
bil 300 talsins — frá íslandi,
Finnlandi, Noregi, Danmörku
og Svíþjóð. Meðal ræðumanna
á ráðstetfnunni verða Táge
Erlander, forstætisráðherra
Svíþjóðar, og Per Hækkerup,
utanrikisráðharra Danmerkur,