Morgunblaðið - 14.07.1963, Blaðsíða 2

TU O R C V TS B L A Ð 1 Ð
Sunm'dagur 14. júlí 1963
Magnús nær öruggur
Islandsmeistari í goifi
GOLFMEISTARAMÓTINU var
fram haldið í gær á Akureyri.
Leika átti 36 holur í meistara- og
1. flokki og var því nær lokið að
hálfu er blaðið hafði síðast frétt-
ir að norðan, en prentunartími
dagblaða er snemma á sumrin á
laugardögum. Úrhellisrigning var
á Akureyri fram að hádegi en þá
hætti að rigna og fannst þá kylf-
ingum sem góð skilyrði hefðu
skapazt.
^ Öruggur sigurvegari
Magnús Guðmundsson Akur-
eyri virðist að hálfu móti loknu
nær öruggur sigurvegari og ís-
landsmeistari. Hann hefur 9
högga forskot. Óttar Yngvason
var mjög óheppinn fyrst í morg-
un en Gunnar Sólnes náði bezt
lun árangri og vann sig upp í
2. sæti.
Það vekur spenning og ánægju
að mótsstjórn hefur komið fyrir
hátalarakerfi og símakerfi um all
an völl og er gefinn upp árangur
manna eftir 5 holur eða um miðj
an hring. Mótsstjóri er Sigurbjörn
Bjarnason.
Meistaraflokkur
í morgun voru leiknar 18 holur
(2 hringir) og er þá keppnin
hálfnuð. Hér á eftir fara tölur úr
ý. og 4. hing svo og samtals
höggafjöldi hvers manns eftir 36
holur.
Magnús Guðm. Ak 39 37 150
Gunnar Solnes Ak 37 37 159
Jóhann Eyjólfs R 43 40 167
Ragnar Steinbergs Ak42 39 168
Gunnar Konráðs Ak 40 43 168
Hermann Ingim. Ak 46 46 168
Ottar Yngvason R 47 44 168
1. flokkur
í 1. flokki var aðeins lokið
fyrsta hring af 4 er við höfðum
fréttirnar eða samtals 27 holum.
Nokkuð hafði greiðzt úr hinum
jafna höggfjölda er keppendur
Unglingamótið
á Akureyri
Unglingameistaramót íslands í
frjálsum íþróttum fer fram á
Akureyri dagana 20, 21. og 22.
júlí eftirtöldum greinum:
1. dagur: 100 m. hlaup, kúlu-
varp, hástökk, 110 m. grinda-
hlaup, langstökk, 1500 m. hlaup
spjótkast og 400 m hlaup.
2. dagur: 200 m. hlaup, kringlu
kcist, stangarstökk, 3000 m. hlaup
sleggjukast, 800 m. hlaup, þrí-
stökk og 400 m. grindahlaup.
3. dagur: 4x100 m. boðhlaup,
1000 m. boðhlaup, og 1500 m.
hindrunarhlaup.
Þátttökutilkynningar sendist
Inga Árnasyni, Víðivöllum 4, Ak-
ureyri í síðasta lagi 15. júlí n.k.
höfðu eftir 18 holur en þó koma
inargir til greina sem sigurveg-
arar enn. Þarna er keppnin hörð
ust á öllu mótinu.
Höggafjöldi í 3. hring og sam-
anlegður höggafjöldi eftir 27 hol
ur fer hér á eftir.
Svavar Haraldsson Ak
Ing. Þormóðsson Ak
Hafst. Þorgeirsson R
Hallgr. Þorgeirs Vé
Gunnar Þorleifs R
Jóh. Guðmundsson Ak
42 131
42 132
45 135
46 136
47 137
49 138
137.740 tunnur saltaðar á SVIandi
s.l. vetur að verðmæti 112 m. kr.
*
Ovissa um söltun I haust og vetur
SIÐASTLIÐINN miðvikudag var
haldinn hér í Reykjavík -aðal-
fundur Félags síldarsaltenda á
Suðvesturlandi. — Félagssvæðið
nær frá Vestmannaeyjum til
Vestfjarða og eru meðlimir þess
sildarsaltendur á þessu svæði.
Jón Árnason, alþingismaður,
Akranesi, formaður félagsins,
setti fundinn, en fundarstjóri var
Guðsteinn Einarsson, framkvstj.
Grindavík.
Formaður félagsins flutti
skýrslu um síldarsöltunina á fé-
lagssvæðinu síðastliðið starfsár,
þ.e. frá hausti 1962 til vors 1963.
í upphafi máls síns þakkaði hann
ágætt samstarf við Síldarútvegs-
nefnd og einkanlega við fram-
kvæmdastjóra hennar í Reykja-
vík, Gunnar Flóvenz.
Síðan rakti formaður gang síld
arsöltunarinnar á síðasta söltun-
artimabili. Gat hann þess, að er
síðasti aðalfundur kom saman,
12. júlí 1962, hefði ekki horft vel
um síldarsöltun hér sunnanlands.
Þegar á leið sumarið hafi þó svo
vel rætzt úr, að þrátt fyrir það,
að ekki hafi tekizt að selja neina
saltsíld til Rússlands, hafi verið
um að ræða mesta söltunarár,
síðan félagið var stofnað 1954.
Nam söltunin 137.740 tunnum,
þar af 31.766 tunnur flött og flök-
uð síld. Útflutningsverðmæti
þessarar síldar nam rúmlega
112,3 millj. króna.
Að ósk félagsstjórnar mætti á
fundinum Gunnar Flóvenz, fram-
kvæmdastjóri. Ræddi hann um
síldarsöltun sunnanlands og vest-
an undanfarin ár og horfurnar á
komandi hausti og vetri.
Hann sagði, að söltun Suður-
landssíldar hefði upphaflega al-
gjörlega byggzt á veiðibresti
norðanlands. Unnið hefði verið
að því jafnt og þétt undanfarin
ár að byggja upp sjálfstæða mark
NA IS hmiftr
1SV SOhnúttr
X Snjóíoma t OSi *** 7 Skúrir S Þrumur KuUorM v'' HitttkH H Hmi ^‘-m9»\
í gærmorgun var vindur
orðin norðaustanstæður hér
á landi og farið að draga úr
mesta kuldanum á Norður-
landi, hiti orðinn þar 5-7
stig í stað 3ja til 5 daginn áð-
ur. Sunnanlands var sólskin
og 9 til 11 stig og leit út
fyrir bezta veður um helgina
Norðaustanáttin mun hrekj.
hafísinn norðan við Vestfirð
vestur á bóginn á sínar venju
legur slóðir, meginkvísl pól
straumsins, sem liggur út á
miðju Grænlandssundi og þai
fyrir vestan.
— Jarðvegseyðing
Framhald af bls. 24.
hvernig landið liggur gegn veðri
og vindum. Þess vegna er það
spurning mín, hvernig þið getið
látið skógræktina og landbúnað-
inn haldast í hendur til að vinna
gegn jarðvegseyðíngunni.
—- Það þarf að beita allri orku
og þolinmæði til að rannsaka
hvað hægt sé að gera til að binda
jarðveginn hér. Þetta er mesta
vandamál skógræktarinnar ís-
lenzku. Skógræktarmennirnir
þurfa að fá fólkið til að skilja
þetta. Þegar það hefur tekizt,
þurfá skógræktarmennirnir að
finna beztu trjátegundirnar fyrir
ísland og gróðursetja þær á þeim
svæðum, sem þær þroskast bezt.
— Á Hallormsstað sá ég sérlega
góðan árangur tilrauna með trjá-
tegundir og kom m.a. til Norður-
tungu, í Skorradal, Haukasel og
Þjórsárdal. Mér virðist þrennt
það, sem gera þarf, vera: í fyrsta
lagi að velja hinar réttu trjá-
tegundir, í öðru lagi finna hin
réttu kvæmi (þ.e. staðafbrigði
hverrar tegundar), og í þriðja
lagi að velja þær tegundir, sem
lifðu af frostin hér um páskana.
— Til þessa þarf mikla þolin-
mæði, því tré vaxa hægt, og trú
á skógræktarmöguleika íslands.
— Forseti íslands spurði mig í
morgun, hvað ég héldi um mögu-
leika skógræktar á íslandi. Eg
sagði honum, að ég væri mjög
bjartsýnn eftir þessa 10 daga hér.
Eg hefði bæði séð hið bezta og
versta. Skógræktarmöguleikarnir
væru hér miklir.
— Eg hef bæði sagt forsetanum
i og ráðherranum, að ég muni gera
allt sem í mínu valdi stendur til
að aðstoða og hjálpa íslenzkri
skógrækt.
Aðspurður sagði ráðuneytis-
stjórinn, að hann skyldi ábyrgj-
ast, að nytjaskógur gæti auðveld-
lega vaxið á íslandi. Benti hann á,
að hann hefði í gær séð greni, sem
hefði vaxið 1% metra á 3 árum.
Eftir 10 ár yrði grenið orðið 15 m
á hæð.
Að lokum tók Hákon Bjarnason
til máls og kvaðst vilja þakka
þýzkum aðilum fyrir góðan stuðn
ing við íslenzka skógrækt. Gat
hann þess, að V-Þjóðverjar hefðu
gefið skógræktinni verkfæri, sem
spara tugi þúsunda króna, bóka-
safn og 10 þúsund mörk til skóg-
græðslu í Þjórsárdal.
Walter Mann, ráðuneytisstjóri,
mun halda heimleiðis í dag.
aði fyrir Suðurlandssildina, enda
hefði sú viðleitni þegar borið ár-
angur og komið sér vel, er veiði
fór aftur að aukast við Norður-
og Austurland.
Á síðustu vertíð hefði verið
saltað og selt meira af Suður-
landssíld, en nokkru sinni fyrr,
þrátt fyrir metsöltun á Norður-
og Austurlandi. Gat Gunnar
þess, að ísland væri nú orðið
mesta útflutningsland saltsíldar
í heiminum. Of snemmt kvað
hann að segja nokkuð um sölu-
möguleika á næstu vertíð, tók
samt fram að söluhorfur væru
ekki góðar í Beneluxlöndunum,
Frakklandi og ísrael, en þessi
lönd hefðu í fyrsta skipti keypt
síld frá íslandi á s.l. ári. Ástæð
urnar væru þær, að síldveiðar
Hollendinga hefðu gengið óvenju
vel undanfarið, og söltun þeira
væri nú u.þ.b. helmingi meiri en
á sama tíma s.l. ár. Á ísraels-
markaði lægi mikið af saltsíld
frá fyrra ári og væri algjörlega
óvíst, hvort unnt yrði að selja Suð
urlandssíld þangað á næstu ver-
tíð.
Gunnar gat þess, að fyrir nokkT
um ánim hefðu fáir haft trú á
því að unt yrði að byggja upp
markað fyrir íslenzka saltsíld í
Vestur-Þýzkalandi í samkeppni
við v-þýzka saltsíldarframleið-
endur. Þetta hefði þó tekizt
smámsaman og á s.l. ári hefðu
verið gerðir fyrirframsamningar
um sölu á samt. 42 þús. tunnum
þangað, þar af hefðu um 32 þús.
tunnur verið Suðurlandssíld.
í sambandi við hina geysiháu
innflutningstolla, sem v-þýzkir
kaupendur verða að greiða af
saltsíld frá Islandi, skýrði Gunn-
ar frá því að íslenzk stjórnarvöld
ynnu nú að því að reyna að
Þriggja daga gamall bíll varðl
hálfónýtur í þessum árekstri.l
Klukkustund tók að leysa bíl- (
ana sundur — en það tókst og {
j áfram munu aka báðir.
fá tollfrjálsan kvóta í V-Þýzka-
lahdi fyrir saltaða síld, eins og
á sér stað um hraðfrysta og ísaða
síld. Segja mætti að áframhald-
andi sala á íslenzkri saltsíld, og
þá sérstaklega sérverkaðri síld.
til Vestur-Þýzkalands, væri að
verulegu leyti undir því komin.
að samkomulag takist við vestur
þýzk stjórnarvöld um niðurfell-
ingu þessa háa tolls.
Markaðina í Austur-Evrópu
taldi Gunnar mjög þýðingarmikla
fyrir síldarsöitunina á Suður-
landi. Ræddi hann m.a. um þau
hagkvæmu viðskipti, sem nú egia
sér stað við Rúmeníu og kvað
V-Þjóðverja og Norðmenn sækja
mjög fast á að selja Rúmenum
saltsíld og hefðu undirboð þess-
ara landa á rúmenska markaðn-
um og raunar fleiri mörkuðum,
valdið töluverðum erfiðleikum á
sl. ári. Undirboð þessi væru fyrst
og fremst afleiðing hinna háu
framleiðslustyrkja til saltsíldar-
framleiðenda í þessum löndum.
Að lekum kvaðst Gunnar Fið-
venz vænta þess, að möguleikar
á sölu Suðurlandssíldar á næstu
vertíð lægju ljósar fyrir, er
framhaldsaðalfundur félagsin*
verður haldinn í haust.
Jón Árnason lagði fram tillögu
félagsstjórnar þess efnis, að með
tilliti til þeirrar óvissu, sem nú
ríkti um síldarsöltun sunnan- og
vestanlands á komandi hausti og
vetri, skyldi aðalfundinuin
frestað til hausts, en félagsstjórn
boðaði til framhaldsfundar, þegar
málin hefðu skýrzt.
Á fundinum var kosin stjórn
og varastjórn svo og fulltrúaráð
og endurskoðendur.
í aðalstjórn voru kosnir þessir
enn: Jón Árnason, Akranesi,
formaður; Ólafur Jónsson, Sand
gerði, varaformaður og meðstjórn
endur Guðsteinn Einarsson,
Grindavík; Beinteinn Bjarnason,
Hafnarfirði og Margeir Jónsson,
Keflavík.
I fréttunum
Stúlkan, sem hér birtist mynd
af, heitir Ingeborg Dickson, er
sænsk og 20 ára gömul. — Þessi
m y n d birtist í
öllum Norður-
landablöðunum
f y r i r tveimur
dögum. — Saga
hennar er nokk-
uð óvenjuleg,
því hún h v a r f
þegj andi og
hljóðalaust eftir
strangan megr-
unarkúr og síð-
an hefur ekk-
ert til hennar
sþuzt.
Ingeborg Dickson hóf megrun-
arkúr sinn fyrir einu ári. Afleið-
ing hans var sú, að hún var lögð
fárveik inn í sjúkrahús í Halm-
stad. Læknarnir gerðu allt sem í
þeirra valdi stóð til að styrkja
hana, en hún gat ekki lengur þol-
að að sjá mat, hvað þá heldur
bragðað á honum. Hún varð þung
lynd og grenntist stöðugt. Eftir
hálfs árs dvöl í sjúkrahúsinu
hvarf hún allt í einu á brott.
Fjórum dögum seinna sást hún á
ferjunni milli Landskrona og
Kaupmannahafnar og nú veit
enginn hvar hún er niður komin.
Það er óttast um að hún geti ekki
spjarað sig á eigin- spýtur, jafn
kraftlaus og hún var orðin, en
þegar hún hvarf frá sjúkrahús-
inu vó hún aðeins 38 kg.
Norðurlandablöðin hafa gert
mikið veður út af hvarfi Inge-
borg Dickson og benda um leið
á þá hættu, sem megrunarkúrar
geta haft í för með sér, ef ekki er
haft samráð við lækni fyrst.
Vatíkanið hefur neitað að ræð»
þetta mál opinberlega.