Morgunblaðið - 06.09.1963, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
r
Fostudagur 6. sept. 1963
Verður sala á mjólkurvörum
heimiluð í matvöruverzlunum?
Fæs* mjólk send heim eins og aðrar
vörur? — Verzlunartíminn til umræðu
i borgarstjórn
KAUPMENN fjölmenntu á áheyr
endapa'la í fundarsal borgar-
stjómar í gær, þegar teknar voru
til fyrri umræðu tillögur um af-
greiðslutíma verzlana, sem borg-
arráð fól á sínum tíma þeim Páli
I.índal og Sigurði Magnússyni að
semja drög að. Óskað var eftir
því á fundinum, að borgarfuUtrú
ar legðu sem fyrst fram breyt-
ingartillöigur, svo næði gæfist til
a3 samræma þær áður en endan-
leg ákvörðun yrði tekin.
Sigurður Magnússon, borgar-
fulltrúi (S), talaði fyrir tUlögun-
um og sagði, að upphafið hafi
verið íilmæli frá Kaupmannasam
tökum íslands um að gildandi
reglum yrði breytt. Ástæðan
hafi verið sú öfugþróun, sem skap
azt hafi mi!li einstakra kaup-
manna vegna hinna gildandi
reglna.
Ljóst væri, að þegar stofnuð
væri venjuleg matvöruverzlun
yrði að fullnægja ákveðnum skil
yrðum borgarstjórnar og heil-
brigðisyfirvaidanna, sem hefðu í
för með sér mikinn kostnað. Sú
öfugþróun ætti sér stað, að aðil-
ar, sem ekki legðu í þennan kostn
að, gætu afgreitt sams konar vör-
ur með því að hafa opna eina
lúgu.
Sagði Sigurður, að aðaltilgang
ur endurskoðunarinnar á reglun-
um hefði verið í þrennu ^agi:
1. Að skapa eins og mögulegt
væri verkaskiptingu á milli veit-
ir.gahúsa, almennra verzlana og
söluturna.
2. Að sporna við sem hægt
væri með reg'ugerðum hangsi og
óæskilegri útiveru unglinga á
kvöldin.
3. Að skapa aukna þjónustu
við almenning .með auknum eða
breytilegum afgreiðslutíma að
því ieyti sem það væri á valdi
borgarstjórnar.
Samhliða þessu þyrfti að gera
breytingar á lögreglusamþykkt
og heilbrigðissamþykkt, auk þess
sem gera þyrfti lagabreytingar á
helgidaga^öggjöf landsins, sem
borgarráð hefði fyrir alllöngu
farið fram á.
Sigurður sagði, að leitað hafi
verið umsagnar 13 aðila um ti1-
lögurnar, en umsagnir þeirra
hefðu ekki verið svo mjög efnis-
legar, heldur mótazt af eigin
hagsmunum hvers aðila um sig
miðað við núverandi ástand.
Tillögurnar væru í aðalatrið-
um þessar:
1. Kvöldsölustaðir verði sjálf
Stæðir, aðskildir frá öðrum verzl
unum, Og sa'a fari eingöngu fram
um söluop.
2. Það sem selja má verði
háð sérstökum vörulista, sem
samþykktur yrði af heilbrigðis-
nefnd.
3. Sölutíma ljúki k1. 22 í stað
23.30 eins og nú sé. Gjald fyrir
kvöldsöluleyfi lækki úr kr.
12.000 í kr. 10.000.
4. Að allar verzlanir hafi
á kerfisbundin hátt heimild til
að hafa opið til klukkan 22 á
kvöldin.
5. Starfstími biðskýla strætis
vagna Reykjavíkur verði óbreytt
ur, en takmarkanir á því hvað
selja megi, verði hinar sömu
og almennt gildi.
Sigurður sagði, að um þetta
síðasta atriði væri töluverður
skoðanamunur og væri hann
sjálfur í miklum vafa um, hvort
leyfa ætti biðskýlum SVR, hin-
um svonefndu öryrkjabiðskýl-
um, 8 eða 9 að tölu, að hafa
opið til kl. 23,30.
Benti Sigurður á, að -liggja
þyrfti fyrir vilji og samningur
verzlunarfólks og verzlunareig-
enda um vinnutíma vegna þessa
og kvað hann aukinn skilning
um þessi mál vera á milli þeirra.
Þá þyrfti einnig að afchuga,
hversu mikinn kostnað slíkur af-
brigðilegur afgreiðsiutími hefði
í för með sér. Sá, sem vildi fá
hina auknu þjónustu hlyti að
borga fyrir hana. Eins kæmu hér
til verðlagsákvæði, sem yrðu að
breytast, ef af breytingunum
yrið. Tillögurnar hefðu engar
kvaðir eða skyldur í för með
sér, hvorki fyrir yerzlunarmenn
né verzlunareigendur. Samþykki
heggja þyrfti til.
Sigurður kvaðst vilja benda á
eitt atriði, en það væri sala gos-
drykkja og sælgætis í mjólkur-
og brauðbúðum, sem banna
þyrfti. Mjólkursamsalan hefði
mótmælt þessu á þeirri forsendu,
að sala á þessum vörum lækkaði
areifingarkostnað mjólkur og
hann hlyti að hækka ef sú sala
yrði bönnuð, sem þýddi aftur á
móti hækkun á mjólk. En ef svo
væri, hvað væri þá því til fyrir-
stöðu, að mjólk, skyr og rjómi
væri seldur í almennum mat-
vöruverzlunum. Þessar vörur
væru allar vélpakkaðar eins og
t.d. ostur og smjör.
Bar Sigurður fram þá tillögu,
að borgarráð og heilbrigðisnefnd
léti fara fram rannsókn á hvort
sala á mjólk, skyr, rjóma og
skyldum vörum skyldi heimiluð
í öllum matvöruverzlunum, sem
fullnægðu tilskildum skilyrðum.
Að lokum kvaðst Sigurður
vænta þess, að borgarfuiltrúar
væru sammála honum um, að
tillögurnar væru jákvæðar frá
almennu sjónarmiði séð, svo og
frá sjónarmiði verzlunareigenda
og verzlunarfólks, sem gegni því
mikilvæga hlutverki að dreifa
nauðsynjavarningi meðal almenn
ings.
Óskar Hallgrímsson (A) kvaðst
vera þeirrar skoðunar, að mestu
máli skipti með hvaða móti hægt
væri að auðvelda borgarbúum
viðskipti sín, og honum virtist
þetta sjónarmið hafa orðið að
víkja við samningu tillagnanna.
Auk þess kæmi fram í þeim til-
raun til að miðla málum milli
hinna ýmsu sérhópa verzlunar-
manna, um leið og þjónusta verzl
ana við almenning væri skert.
Sagði Óskar, að að hans dómi
væri hér farið inn á varhuga-
verða áistæðulausa braut, núver-
andi opnunartími hefði skapazt
vegna þess að þörf væri á honum
og ekki þýddi fyrir borgarstjórn
að ákveða, að Reykvíkingar
skyldu fara í háttinn klukkan
tíu á kvöldin.
Guðmundur Vigfússon (K)
kveðst vera að mörgu leyti sam
mála eigendum matvöruverzl-
ana, að öfugþróun hefði átt sér
stað. Margir kvöldsölustaðir
hefðu sprottið upp, sem hefðu
opið til kl. 23,30 á meðan mat-
söluverzlanir lokuðu kl. 6 síð-
degis, með þeim afleiðingum að
nokkur hluti verzlunarinnar
hefði flutzt á kvöldsölustaði og
það einmitt á vörum, sem álagn
ing er mest á.
Taldi Guðmundur ekki þrengt
að þeim með tillögunum, sem
reka kvöldsölustaði, því stytting
kvöldsölutímans væri ekki svo
mikill. Kvað hann ávana hjá
fólki, að geyma kaup á vörum
fram á kvöldin.
Kvað Guðmundur tillögurnar
óþarflega flóknar og skapa mis-
jmunandi rétt fyrir verzlanirnar
í stað þess að skapa sem jafnast
an rétt, auk þess sem þær lengdu
vinnutíma verzlunarfólks.
Einar Ágústsson (F) taldi á-
stæðu til að lengja verzlunartím
ann yfirleitt, enda tíðkaðist ó-
víða að fólk eigi þess ekki kost
að verzla nema í vinnutíma sín-
um. Kvað hann ekki þurfa að
lengja vinnutíma verzlunarfólks,
þótt verzlunartími yrði lengdur.
Frjálsir samningar aðila komi í
veg fyrir það.
Sigurður Magnússon (S) tók
að lokum til máls og lýsti á-
nægju sinni yfir ágætum móttök
um, sem hann taldi tillöguna
hafa fengið. Allir væru sammála
um að breytinga væri þörf, en
Framh. á bls. 23
Átta ára leikfélagi Ann-Kristin gefur lögreglunni lýsingu á j
manninum, sem tók hana tali.
Tvær telpur myrt-
ar í Svíþjóð
Sami maðurinn hefur játað
báða glæpina
hans voru á gangi í nánd við
leikvöllinn, er glæpurmn var
framinn og sáu tötralegan
mann með stórt nef og der-
húfu slangra út aJ vellinum.
Þegar lík stúlkunnar fannst,
skýrðu þau frá þessum afcburði
og þekktu mannínn aftur af
mynd, sem lögreglan átti í
fórum sínum. Einnig gat átta
TVEIR hryllilegir glæpir hafa
verið framdir í Stokkhólmi að
undanförnu, tvær litlar stúlk-
ur 4 og 6 ára voru myrtar og
í öðru tilvikinu var um kyn-
ferðisafbrot að ræða. Sami
maðurinn hefur nú játað báða
glæpina og er hann í vörzlu
lögreglunnar. Talið er full-
vist, að hann sé ekki heili á
geðsmununum.
Fyrri glæpurinn var fram-
inn 12. ágúsit í skemmtigarði.
Maðurinn, sem handtekinn
hefur verið, John Ingvar Löf-
gren, gaf sig þar á tal við 6
ára telpu, Berit Glestin og lof-
aði henni að sýna henni hunda
ketti og fugla. Litla stúlkan
tók tilboðinu fegins hendi og
börn, sem voru að leik með
henni í garðinum, sáu hana
hverfa á brott með mannin-
um. Þegar þau voru komin úr
augsýn ætlaði maðurinn, að
gera tilraun til þess að eiga
mök við telpuna. Hrinti hann
henni harkalega til jarðar og
sló hana í höfuðið. Höfuð telp
unnar lenti á oddhvössum
steini og hún lézt nær sam-
stundis, þegar maðurinn gerði
sér grein fyrir því að hún
var látin, varð hann hræddur
og hljóp á brott. Skömmu síð-
ar fannst lík Berit litlu í rjóðri
í skemmtigarðinum.
Börnin, sem voru að leik
með henni gátu gefið lögregl-
unni lýsingu á manninum og
bar þeim saman um, að hann
hefði verið óvenjulega nef-
stór. Kona, sem býr í húsi ná-
lægt garðinum sagðist einnig
hafa séð luralegan mann
koma hlaupandi út úr runna
— S-Viet Nam
Framh. aí bls. 1
vegar hefur Diem forseti látið í
ljósi við blað í Saigon að enginn
meðlimur fjölskyldu hans hyggi
á að setjast í forseastólinn. Þá
sagði Diem í viðtali við frtétarit-
ara AP, að hann sjálfur bæri
einn ábyrgðina á atburðum þeim
sem orðið hefðu í landinu að und
anförnu og hann vildi ekki skjóta
sér undan þeirri ábyrgð.
Þá á Diem að hafa átt merkt
í garðinum, — skömmu áður
en lík telpunnar fannst.
Lögreglan hóf þegar um-
fangsmikla leit að illræðis-
manninum og 2. sept s.l., er
Löfgren framdi síðara morðið,
var lögregluna farið að gruna,
að hann hefði myrt Berit, en
hafði ekki nægilegar sannan-
ir til þess að handtaka hann.
Löfgren hefur áður komizt í
hendur lögreglunnar, en að-
eins fyrir minniháttar afbrot.
Samkvæmt frásögn Löf-
grens við yfirheyrslur, lagði
hann leið sína á leikvöll einn
í Stokkhólmi 2. sept s.l. eftir
að hafa drukkið sig fullan á
krá í nágrenninu. Þegar hann
kom á leikvöllin gaf hann sig
á tal við fjögurra ára stúlku,
Ann-Kristin Svensson. Spurði
hann hana hvort hún vildi
koma inn í skóg, sem er við
leikvöllinn, í berjamó. Hefur
Löfgren játað, að hann hafi
ætlað að hafa mök við barn-
ið. Þegar hann gerði tilraun
til þess, reyndi Ann-Kristin
að veita mótspyrnu, en þá sló
hann höfði hennar oftar en
einu sinni við steinhellu. Ann-
Kristin var á lífi þegar hún
fannst, en lézt hálfum sólar-
hring síðar í sjúkrahúsi.
Þegar Löfgren nafði framið
glæpinn hljóp hann á brott og
á leiðinni henti hann frakka
sínum, sem hann hafði rifið
og tætlum úr fötum stúlk-
unnar. Fann lögreglan þessa
hluti áður eh Löfgren var
handtekinn. Það, sem fyrst og
fremst leiddi til handtöku Löf
gren var, að lögregiumaðurinn
Ingvar Johannsson og kona
viðtal við ástralskan útvarps-
mann þar sem hann á að hafa
sagt að verið sé að koma á lagg-
irnar alþjóðlegu samsæri gegn
Suður-Viet Nam. Skýrði frétta-
stofan í landinu frá þessu í dag.
Diem á að hafa sagt að í mu.lt-
erum Búddatrúarmanna hafi
fundizt skjöl, sem sönnuðu svo
ekki yrði um villzt, að þar hefði
verið undirbúið samsæri gegn
stjórninni. í þessu viðtali ítrek-
aði Diem enn að enginn úr fjöl-
ára leikfélagi Ann-Kristin lýst
manninum nákvæmlega.
★
Löfgren hafði fasfa at-
vinnu í gróðurhúsi og lög-
reglan átti ekki i erfiðleikum
með að finna heimilisfang
hans. Löfgren var ekki heima,
þegar lögreglan irom, en kon-
an, sem hann leigði hjá sagði,
að hann færi oft að heimsækja
vin sinn, sem byggi í ná-
grenninu. Heima hjá vininum
fann lögreglan Löfgren. Jo-
hannsson þekkti á augaibragði
aftur manninn, sem hann og
kona hans sáu á leikveliinum.
Löfgren var handtekinn og
hefur, sem áður segir, játað
báða glæpina. o
skyldu hans hygðist ve!ta hon-
um úr sessi.
Þá lét bróðir forsetans, Nhu, til
sín heyra í kvöld og neitaði öll-
um fregnum þess efnis að hann
væri hinn raunverulegi valda-
maður í landinu. Kvað hann sig
og konu sína aldrei hafa sótzt
eftir völdum, og lýsti því yfir
að hann væri reiðubúinn að
draga sig í hlé, ef slíkt mætti
verða landinu að gagni. En Nhu
bætti því við að þessi yfirlýsing
fæli ekki í sér, að hann •'•'ðgerði
að draga sig í h1"