Morgunblaðið - 06.09.1963, Blaðsíða 3

Morgunblaðið - 06.09.1963, Blaðsíða 3
E^Jstudagur 6. sept. 1963 MORCUNBLAÐIÐ 3 Stefnir og Rósa klappa Grána stnum. Áhorfandinn er Brandhufa. Vagnhestur á fertugsaldri í LAUGADAL eru ennþá fá- einar bújarðir, nokkrir bónda- bæir, sem stinga mjög í stúf við byggingar þær, sem risið hafa og eru í smíðum í ná- grenninu. Eitt þessara bónda- býla er Reykjaborg við Múla- veg. Vestan götunnar er í byggingu íþrótta- og sýninga- höll sú, er gárungarnir kalla Auðkúlu, en fyrir austan tún- garðinn rísa fjölbýlishúsin við Álfheima og yfir þau gnæfa „skýjakljúfarnir“. Stefnir Ólafsson, bóndi, stendur úti fyrir ásamt 7 ára dóttur sinni, Rósu, þegar við ökum í hlað á Reykjaborg. Er skipzt hefur verið á kveðjum segi ég: — Þú munt eiga elzta hest á íslandi, Stefnir. — Ekki veit ég það gjörla, svarar bóndi, en svo mikið er víst, að hann Gráni minn er kominn af æskuskeiði. Hann er á fertugsaldri, — á að gizka 35 vetra. — Hvað hefur hann verið lengi í þinni þiónustu7 — Ég man það ekki ná- kvæmlega, en það mun vera eitthvað á annan áratug. Áð- ur hafði hann gengið kaupum og sölum. Starfsferil Grána gamla hef ég lengst getað rakið aftur í byrjun stríðsins. Þá var hann í Bretavinnu, nánar tiltekið við flugvallar- gerð. — Er ekki lítið gagn af honum nú orðið? Hann hlýt- ur að liggja í kör. — Nei, ekki aldeilis. Hann dró á annað hundrað hesta af töðu heim í sumar. Komdu upp í girðingu. Við skulum líta á gripinn. Við göngum nú upp fyrir húsið, gegnum hænsnagirð- ingu, og sjáum þá gráan hest á beit í félagsskap fjögurra kúa, einnar stálpaðrar kvígu og nokkurra anda. Er við nálgumst, lítur Gráni upp frá máltíðinni og virðir hljóður fyrir sér komumenn. — Sæll, gamli, þú ert nú bara ern, segi ég við .Orána og rétti höndina að snoppu hans til að klappa honum. Þá silýst klárinn snarlega á hæli og tekur á rás áleiðis upp að Suðurlandsbraut, en verður að nema staðar við girðing- una. — Er hann svona ómann- blendinn? spyr ég. — Nei, nei, þú skalt ekki móðgast, segir Stefnir, hann er bæði mannblendinn og auk þess feiknalega barngóður. Ég held að það, sem amar að honum, sé kuldagalsi. Hann er orðinn mjög kulvís. Ég verð að taka hann inn snemma á haustin. — Þú verður að gefa hon- um sjal í afmælisgjöf, þegar hann verður fertugur. —• Rósa prjónar sjalið,'seg- ir Stefnir. Hún og Gráni eru einkavinir. Að svo mæitu ganga Stefn- ir og Rósa að Grána, og er hann nú hinn spakasti. Við höldum okkur í hæfilegri fjarlægð. Meðan ljósmyndarinn tekur myndir af feðginunum og Nærri 20 milljón kr. munur á hæsta og lægsta tilboðinu Samþykkt að semja við Vél- tækni hf. um byggingu Fossvogsræsisins BORGARRÁÐ samþykkti sJ. og fleiri, að upphæð kr. 47.097.140 puvjuuuá, uu Ucuuiiu uuuuuujiU- ktuiuuu ftejujaVíuui ourgar ao seiuja vio v eiuciuu u.i. luu uygg íngu iuks miKia ræsis 1 l’ossvuga- oai a gruiiuvem tnuoos lyiir- tæKisins 1 veiKio, en pao var nið lægsta aö uppnæð kronur 37.U10.000.00. Önnur tilboð sem bárust í verk ið voru frá Almenna Bygginga- íélaginu, að upphæð krónur 41.564.000.00, Þungavinnuvélum XXtA uuuuv d.X.| uu il«CU UU.UOl.UUU. OcU'Öl tmxixg Ui ooo iia euuguvuuiuveuuu 1 uiuip ræsi i r.Uiuavogi ao uppnæo í'uiu xega Zö muijumr Krona. on uioooin voru miöuð við kaupgjaid 1. juni s.i. og er gert ráo tyrir, að vegna kaupnæak- ana sem orðið hafa kosti verkið nú rúmlega 40 milljónir króna. Innifalið í verðinu eru stein- steyptar pípur, að verðmæti um 10.5 milljónir króna, sem gert er ráð fynr að Pípugerð Reykja- víkurborgar framleiði. Bygging Fossvogsræsinsins hefst strax og samnmgar Hafa tekizt við verxtakann og á því aO vera iokio I. september 1965. itæsio a ao taxa vio oííu vatm og sivOipi rra oyggo umnverus j,-oosvosi,o.auiiii, oceoi xra iieynja Viivuiooig og ivopavogSKaupstao. jtija iiuuiaupaiwjiiiun rveyxja- viKUiOorgai eru nu í utbooi in.a. bygging nyrrar sioKKvistoOvar i ÖsKjuhiið, neðan olíustöðvar SKeijungs, áframhaldandi fram- kvæmdir við sundiaug í Laugar- dal og bygging íþróttahúss við Gagnfræða-'kólann við Réttar- holtsveg. Gasprað um gengis- lækkun Að undanförnu hefur verið töln I vert gaspur um fyrirhugaða gengisfellingu og hafa ýmsir þeir, sem minnst vita um utjórn- mál, eins og venjulega gengið lengst fram í fullyrðingum, sem | við engin rök hafa átt að styðj- ast. Hitt er ánægjulegt að menn virðast vera að gera sér gleggri grein fyrir nauðsyn þess að stemma stigu við áframhaldandi kauphækkunum og verðhækkun- um, og er um þau mál nánar fjallað í ritstjórnargreinum blaðs ins í dag. Síldveiðin Þegar leið á ágústmánuð vorn menn farnir að örvænta um það, að síldarvertíðin norðanlands og austan yrði sæmileg, en síðustu dagana hefur veiði verið með ágætum og má segja, að vertíðin sé þegar orðin viðunandi og hver dagur. sem veiði heldur áfram, bætir verulega um, ekki einungis fyrir útgerðinni og sjómönnum, heldur þjóðarheildinni. (Ljósm. Mbl.. Sv. Þ.) þarfasta þjóni þeirra, koma kýrnar á vettvang, forvitnar að vanda. Ein þeirra, Brand- húfa, akfeit, en eftir júgur- stærð að dæma, steingeld, að minnsta kosti um tíma, hnus- ar af lend Grána og nuddar síðan grönunum upp við hann. Sá gamli virðist kunna þessu mjög illa og veitir kúnni á- minningu með bakhlutanum. Brandhúfa fer sér í engu óðs- lega, en sér sig þó um hönd og lætur Grána í friði. — Er Gráni merkilegur með sig? spyr ég. — Já, hann lítur niður á beljur, segir húsbóndi hans. — Hvað er Reykjaborg stór jörð? spyr ég, þegar við göngum aftur heim túnið, eftir að hafa kvatt Grána. — Fimmtán dagsláttur. — Ert þú fæddur hér í Laugadal, Stefnir — Nei. ég fæddist reyndar í Skuggahverfinu, en fluttist snemma með foreldrum mín- um að Reykjaborg, ög hér hef ég búið síðan. Ég er bæði sveitamaður og borgari. Ég er Reykvíkingur í húð cg hár, þótt ég hafi haldið fast við búskapinn og jörðina. — ö. Silfurskottum eytt úr burnu- skólu Akrnness AKRANESI, 5. sept. — Heil- brigðisnefndin á Akranesi hefur að gefnu tilefni upplýst að hún hafi látið rannsaka barnaskóla- bygginguna á Akranesi og eyða úr henni svonefndri siiíurskottu og var pao gert a s.i. vori. En nemiar naxui áueniá uxuxu vart 6.1. Vetur. __^__ Nú i haust Var skólabygging- III laniisonuo au Iiyju US iuuílsl pa memdyr petta þar ekKi. Samt sem áður var eitrað fyrir hann að nýju til öryggis. Starf þetta framkvæmdi Aðalsteinn Jóhanns son, meindýraeyðtr úr Reykja- vík. Menn hafa nú að undanförnu notið ávaxta viðreisnarinnar í stórbættum kjörum. Ljóst er hinsvegar, að takmörk eru fyrir því, hve miklu við getum eytt og þau lífskjör, sem við búum við nú byggjast á því meðfram, að árferði hefur verið gott. Slæm sildarvertíð hefði því gétað vald- ið því, að frekari ráðstafanir hefði þurft að gera en ella til að draga úr eyðslu. Fjölbreyttur afli En það er ekki einungis síld, sem afkoma þjóðarbúsins hygg- ist á og skapar gjaldeyristekjur, heldur eru nú stundaðar fjöl- breyttar veiðar og stöðugar um- bætur eru gerðar ' því sviði. Að þessu víkur Álþýðublaðið í rit- stjórnargrein í gær og segir: „Humarveiðar hafa aldrei ver- ið meiri en á þessu sumri. Fleiri bátar hafa stundað veiðarnar en áður og hlutir sjómanna eru orðn ir allgóðir. Þá veitir humarinn mikla vinnu í landi og er verð- mæt útflutningsvara með trygga markaði. Á síðari árum hefur tekizt að auka mjög fjölbreyttni í veið- um og vinnslu og hagnýta ýmis sjávardýr, sem áður voru lítt veidd. Með þessu verður afkoma sjávarútvegsins í heild tryggari og atvinna i sjávarpiassum jafn- ari. Kétt er að leggja áherzlu á auknar rannsokmr til ao foroast rányrkju svo að varanlegt fram- hald verði á rækju- og humar- veiðum og öðrum sérgreinum á þessu sviði. Það væri mikil skammsýni að spilla þessum veið um, einmitt þegar þær eru að verða þ’-^ingarmikil atvinnu- grein“.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.