Morgunblaðið - 23.01.1964, Qupperneq 14

14
MQRGUNBLADIÐ
Fimmtudagur 23. jan. 1964
Hjartanlega þakka ég öllum þeim, er vottuðu mér
vináttu sína, með skeytum og gjöfum á 70 ára afmæli
mínu 14. þ.m. — Ég vona að þið verðið öll aðnjótandi
slíkrar gleði, sem þið veittuð mér.
Nói Kristjánsson.
Móðir okkar og tengdamóðir
ÓLÖF GUÐMUNDSDÓTTIR
lézt að heimili sínu í Neskaupstað aðfaranótt 21. janúar.
Guðmundur Sigfússon, Sigríður Jónsdóttir,
Alla S. Voss, Arne Voss,
Friðný Sigfúsdóttir,
Friðjón Sigfússon.
Jarðarför konunnar minnar
DAGBJARTAR JÓNSDÓTTUR
Nýjabæ í Garði,
er lézt 17. þ.m. fer fram frá Utskálakirkju laugardaginn
25. þ.m. kl. 2 e.h. — Þeir, sem vildu minnast hinnar
látnu eru beðnir að láta orgelsjóð Útskálakirkju njóta
þess.
Einar Helgason.
Faðir okkar
TRYGGVIBENONÝSSON
fyrrverandi vélstjóri,
sem andaðist 15. þ.m. verður jarðsettur frá Fossvogs-
kirkju, föstudaginn 24. þ.m. kl. 13,30.
Ásgerður Tryggvadóttir,
Sveinn Tryggvason.
Jarðarför föður okkar
JÓNS ÖGMUNDSSONAR
fyrrverandi bónda-í Vorsabæ, fer fram frá Kotstrand-
1 arkirkju laugardaginn 25. janúar og hefst með bæn að
heimili hans Lágafelli, Hveragerði kl. 1,30 s.d. Bílferð
verður frá bifreiðastöð íslands sama dag kl. 12.
Börnin.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir
og afi
HALLDÓR GUÐJÓNSSON
er lézt að Landsspítalanum 16. þ.m. verður jarðsettur
frá Fossvogskirkju föstudaginn 24. þ.rp.
Ástbjörg Bæringsdóttir,
Bjarni Halldórsson,
Kolbrún Halldórsdóttir, Kristján Ómar Kristjánsson,
Harpa Halldórsdóttir, Halldór Sigfússon
og barnabörn.
Tnnilegar þakkir flytjum við öllum þeim, sem vottuðu
okkur samúð sína við andlát og útför föður okkar
GÍSLA JÓNSSONAR
á Hofi í Svarfaðardal
og heiðruðu minningu hans. — Sérstakar þakkir færum
við Ólafi yfirlækni Sigurðssyni og öðru starfsfólki fjórð
ungssjúkrahússins á Akureyri, fyrir alúð þeirra og um-
önnun. — Hreppsnefndum Svarfaðardals og Dalvíkur
þökkum við þann höfðingsskap að kosta útför hins látna.
Dagbjört Gísladóttir — Soffía Gísladóttir,
Gunnlaugur Gíslason — Jón Gíslason.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og
jarðarför móður minnar, tengdamóður og ömmu
VALGERÐAR PÁLSDÓTTUR
Hólabraut 16, Keflavík.
Páll Sveinsson
og fjölskylda.
Tnnilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát
og jarðarför mannsins míns
GUÐMUNDAR GUNNARSSONAR
kaupmanns
Ennfremur þakka ég öllum þeim, sem veittu mér ómet-
anlega hjálp og aðstoð. — Guð blessi ykkur öll.
Jónína Ólafsdóttir, Hvammstanga.
West Side story
Bandarisk, Tónabíó, 150 min.
Leikstj.: Robert Wise og
Jerome Robbins.
ÞÁ er nú hin margumskraf-
aða og skrifaða West Side
Story komin hér upp á sýn-
ingartjald og hefur fáum
kvikmyndum verið beðið jafn
mikið eftir. Kemur þar m. a.
til hin ágæta tónlist, sem hef-
ur heyrzt alloft hér og svo
hin mikla auglýsing á mynd-
inni, þar sem talað hefur ver-
ið um eitt mesta kvikmynda-
afrek Vesturheimsbúa. En
hófsamlegra mat væri að segja
bæði — og, og hitt þó held-
ur og jafnvel ekki. Þrátt fyrir
afbragðs vel unnin atriði,
draga önnur myndina svo
niður að heildarsvípurinn
skemmist. Hún getur því ekki
talizt afrek nema á ýmsum
sviðum tækni og verður í
heild aðeins talin nokkuð of-
an við meðallag.
Eins og flestir hljóta að vita
nú orðið, er West Side Story
saga Rómeó og Júlíu yfirfærð
til nútímans og það nokkuð
hugvitssamlega. Söguþráðinn
er vart þörf á að kynna. Ro-
bert Wise og Jerome Robbins
skipta á milli sín ábyrgðinni á
myndinni og eru báðir taldir
leikstjórar. Það er nú vitað að
Robbins var hálfpartinn rek-
inn frá West Side Story áður
en tökunni lauk, þar sem hann
þótti of vandfýsinn og eyða
um of fé framleiðanda. En
þau atriði er hann stjórnaði
eru auðþekkjanleg og skera
sig úr vegna frískleika og hms
stíliseraða raunsæis scm ein-
kenna þau, en það eru m. a.
byrjun myndarinnar og atriði
eins og „America" og „Cool“.
En þar sem Wise tekur til er
eins og færist doði yfir mynd-
ina og þegar hann kemur inn
á rómantíkina verður mynd-
in beinlínis væmin og eykur
þar 'ekki lítið á útlit súkku-
laðidrengsins Richards Bey-
mers og getuleysi hans til
nokkurrar tjáningar og er það
til dæmis átakanlegt í atriðinu
þar sem honum er sagt frá
dauða Maríu.
Dansana mun Robbins hafa
samið og eru þeir frábærilega
vel gerðir, sem ekki mun koma
þeim á óvart er sáu ballett
hans hér, tæknilega aíbragð
og sömuleiðis kvikmyndunin
á þeim. Opnunaratriði mynd-
arinnar, þar sem kvikmynda-
vélin svífur hljóðlega yfir
New York, steinkassa hennar
og tjörutorg, er tæknilegt und-
ur og setur áhorfandann vel
inn í andrúmsloft þess sem
koma skal. Fyrstu tíu mínút-
ur myndarinnar eru bezti hluti
hennar og getur ekki annað
en hrifið hvern þann sem eitt-
hvert líf er eftir í, með glæsi-
leika og snilldarhandbragði.
Skynjunarfærin fá í sig 220
volta straum þegár „Þoturn-
ar“ koma „slentrandi" eftir
götunni og allt í einu líkt og
ósjálfrátt, verða hreyfingar
þeirra að danssporum og brátt
iðar strætið af fimum fótum.
khaki-klæddra skrokka. Raun
verulegt umhverfið, stílfært
raunsæið, klippingin og glæsi-
legar hreyfingar kvikmyrida-
vélarinnar, ;sem' svífur með
döasurunum, eykur á áhrif
þessara byrjunaratriða, ásamt
afbragðs dönsum Robbins og
tónlist Bernsteins.
En brátt koðnar myndin nið
ur og nær sér aldrei á strik,
þrátt fyrir lífvænleg atriði og
myndin hafi meiri hreyfan-
leika en flestar tröllmyndir.
Maður getur ekki varizt þeim
grun að myndin hefði orðið
öll í samræmi við byrjunina
ef Robbins hefði fengið að
ráða meiru og jafnvel verið
einráður. Atriðin flytjast eftir
þetta inn í kvikmyndaverið og
eru lítt fyrir ofan rútínuatriði
músíkmynda. Rómantíkin
verður væmin og tæknilegar
brellur eins og þegar um-
hverfið fer úr fókus við fyrsta
fund Mariu og Tonys, og lita-
samsetningin á tjaldinu áður
en myndin raunverulega byrj-
ar, eru máttlausar. Dramað í
sögúnni á vart heima í „Musi-
cal“ eða samrennur illa í þess-
ari mynd og verður einnig öll-
um ofviða, einkum lítt reynd-
um ^ðalpersónum, sem ekki
valda sírrum hlutverkum. Og
alltaf finnst manni það held-
ur hlálegt að sjá fólk sem er
í lífshættu eða jafnvel andar-
slitrunum, rísa upp óg fara
að góla vísur. ekki sízt þegar
verkinu er ætlað að vera raun
sæisstykki í aðra röndina. Og
er von að >slíkt veki hlátur-
vöðvana.
í aukahlutverkum er Rita
Moreno afbragð og sömuleiðis
George Chakiris, enda munu
bæði hafa hlotið Skara fyrir
leik sinn, en Beymer og Nata-
lie Wood valda vart hlutverk-
urium, sérstaklega í lokin, hún
gerir þó sýnilega betur. En
hvað sem því og öðrum göll-
um líður, er frekar ástæða
til að hvetja en létja fólk til
að skoða gripinn.
Pétur Ólafsson.

Arsiiátíð Stýri-
mannaskólans
lögreglulið til að vera viðbúið
fyrir utan veitingahúsið, er
skemmtuninni lyki. Varð ég ekki
var við annað en skemmtunin
færi vel fram. Hef ég spurt
kennarana, sem þarna yoru, um
þeirra álit, og ber þeiim öllum
saman um, að svo væri.
VEGNA blaðaskrifa, sem orðið
hafa út af árshátíð nemenda
stýrimannaskólans, vil ég vin-
samlegast biðja blaðið að birta
eftirfarandi:
Venja hefur verið, að nemend-
ur skólans héldu árshátíð einu
sinni á vetri, og hafa þeir boðið
til hennar skólastjóra og kenn-
urum ásamt konum þeirra, svo
var einnig að þessu sinni. Hef
ég oftast, frá því ég byrjaði
I starf við skólann fyrir rúml. 20
árum, setig hóf þessj og ekki
orðið var við annað en þau færu
hið bezta fram. Að þessu sinni
j varð ég heldur ekki var við neitt
| það inni er gefið gæti j^iefni til
i þess, að kallað væri á f jölmennt
Lóðarbaíar
úr valaniseruðu járni fyrirliggjandi.
Kaupfé!ag Hafnfirðinga
Veiðafæradeild. — Simi 50292.
Hvað utan húás skeði get ég
ekki dæmt af eigin sjón, en eftir
þeim upplýsingum, sem ég heí
fengið, m. a. frá lögreglufulltrúa,
fæ ég ekki séð ástæðu til fréttar
um blóðug slagsmál og óða
menn. Virðist helzt, sem fregn-
in um hin „blóðugu slagsmálH
eigi rætur sínar að rekja til þess,
að einn piltur datt fvrir utan
iúsið með þeim afleimngum, að
sprakk fyrir á augabrún, og, ,,að
lögreglan hafi vart ætlað að
ná hinum slasaða úr höndum
óðra manna", kannast sjónarvott
ur, sem ég hef ekki ástæðu til
að rengja. ekki við.
Fæ ég ekki séð í hvaða til-
gangi slík tilefnislaus frétt er
birt, og hvaða ástæða er til að
láta líta svo út, sem þarna hafi
verið um nokkuð almenna þátt-
töku stýrimannaskóla-piltanna
í' óeirðum að ræða, sem er mjög
fjarri sanni. Tel ég, að fréttin
sé þeim, sem að henni stóðu sízt
til sóma.
Með þökk fyrir birtinguna.
Jónas Sigurðsson
skólastjóri