Morgunblaðið - 10.05.1964, Side 24

2,4
MÖRGUN*' áölö
Simnudagur 10. maí 1964
Sœlgœíijgerð
tcl sölis
Sælgætisgerð, ásamt frystivél, ísskáp, peninga-
skáp, rjómaisvél, isformum og ísskeiðum til sýnis
og sölu að Vesturgötu 29, ReykjaVik.

'V-
‘ir.
* • •

re
i
Irésmitavéíar frá ARTEX, UAGVERJALAMDI
Við höfum á lager nokkrar trésmíðavélar svo sem:
Fræsara, stærð vinnuborðs 880x920 mm
ÞykktarhefiII 400 mm.
Sambyggð vél, afréttari, þykktarhefill,
fræsari og sög
Bandsög tveggja hjólastrenging á blaði
Bandsög, þriggja hjólastrenging á blaði
mjög hentugar og taka lítið pláss á
vinnustað
kr. 35.169,00
— 56.988,00
— 60.648,00
— 7.513,00
— 11.297,00
Vélarnar eru til sýnis á vörulager okkar.
Leitið upplýsinga hjá okkur ef þér hugsið
til vélakaupa. — Verðið er hagkvæmt. —
Góðir greiðsluskilmálar. — Verðlisti
liggur frammi.
EVEREST TMK COMPMT
Grófin 1.
Símar 10090 og 10219.
íbúð óskast
i Héa!eiJshve:fi
3ja—5 herb. íbúð óskast. Fyrirframgreiðsla. —
Upplýsingar í símum 21190 eða 21185.
Vél;tjórar
Fyrsti vélstjóri óskast á 150 smálesta síldarbát.
Umsókmr sendist afgr. Mbl. fyrir 14. maí nk., Tnerkt
ar: „Vélstjóri — 9424“.
Atvinna
- __ ✓
Oskum eftir að ráða aðstoðarmann við bílamálun.
Mikil vinna. v
BÍLASKÁLINN H. F.
Suðurlandsbraut 6.
Skólar í Englandi
Nú eru siðustu forvöð að ganga frá skólavist ungl-
inga i sumar. Einar Pálsson verður til viðtals á skrif
stofu Mímis kl. 5—7 alla naestu viku.
Málaskólinn MíMIR
Hafnarstræti 15. — Sími 2-16-55.
k.
2
LESBÓK BARNANNA
LESBÓK BARNANNA
S
J>á . þriðja betlaranum,
sem hann gaf þriðja
bráuðið c*g fjórði betlar-
inn, sem á leið hans varð
fékk svo síðasta brauðið.
Þegar fjórði betlarinn
hafði þannig fengið síð-
asta brauð kóngssonarins,
sagðj hann:
„Konungssonur, í gervi
smaja, sannarlega skaitu
hljóta laun fyrir góðsemi
þjna. Hér eru fjórar gjaf-
ir, sem ég ætla að gefa
þér, ein fyrir hvert brauð
þitt, er þú gafst fátæk-
um betlara. Eigðu þessa
*vjpu. Hún hefur þá nátt
úru, að granda hverjum
þeim óvini, sem þú slærð
'rneð henni, hversu lítið,
sem höggið er. Taktu
þennan malpoka. I hon-
um er sín ögnin af hvoru
brauði og osti. En ekki er
það venjulegt brauð og
Cfctur, því sama er hversu
mikið er af því etið, alltaf
verður jafn mikið eftir.
Hérna skal ég líka gefa
þér nýtt smalaprik. Þurf
ir þú að fara frá kindun-
um. skaltu stinga því nið
ur mitt á meðal þeirra,
og þá munu þær safnast
ki ingum prikið í stað þess
að rása í burtu. Loks er
hér hjarðpípa. Þegar þú
blæst í hana, munu, kind
urnar dansa og leika ýms
ar listir.“
Kóngssonur þakkaði
bet.aranum fyrir þessar
dýrmætu gjafir og hélt
fö{- sinni áfram heim í
ríki kóngsdóttur. Þegar
hann kom til hallar
kóngs, sagðist hann vera
smali og gjarnan vilja fá
að sitja yfir einhverri
hjörðinni^ Konungur
spurði hann að heiti og
kvaðst hann heita Jan.
Og þar sem konungi geðj
aðisLvel að þessum unga
manni, var honum dag-
inn eftir fenginn fjárhóp
ur, sem hann sat yfir
uppi í fjailshlíðinni
sKainmt frá höllinni.
Hann stakk smalaprik-
inu sínu niður miðsvæð-
is t beitilandinu og skildi
kindurnar eftir á beit
í kringum þ£)ð. Síðdn
Itélt hann inn í skóginn
í ævintýraleit.
Ekki hafði hann lengi
gengið, þegar hann kornv,
áð kastala nokkrum, þar
sem risi einn mikill var
önnum kafinn við að
sjóða sér hádegismatinn í
íeiknastórum skaftpotti.
„Heill og sæll, risi góð
ur!“, sagði Jan.
Risinn, sem var leiður
og ijotur hrotti, öskraði
upp: „Það skal ekki taka
mig langan tíma að koma
þér íyrir kattarnef, mont
haninn þinn!“
Hann þreif feiknastóra
jáir.kylfu óg ætlaði að slá
Jan með henni, en hann
vék sér fimlega undan
og sló til risans með svip
un t: góðu. Risinn féll þeg
ar steindauður til jarðar.
Daginn eftir fór Jan
aftur til kastalans og hitti
þar þá fyrir annan risa.
,,Hó, haé,“ þrumaði
hann, þegar hann kom
auga á Jan. „Ertu kom-
inn þarna aftur, ungi of-
látungur í dærdag drapst
þú bróður minn og í dag
»kal ég drepa þig!“
Hann lyfti járnkylf-
unm og sló af öllu afli til
Jans. sem veik sér snar-
lega undan. Og hviss, —
svipuólin skall á risan-
um, sem datt niður stein-
dauour.
Þriðja daginn fór Jan
til kastalans, en þá hitti
hann enga risa þar fyrir.
Hann rannsakaði eitt her
bergið af öðru í leit að
íólgnum fjársjóðum.
1 einu herberginu fann
hann stóra kistu. Hann
lauk henni upp og strax
spruttu tveir litlir karlar
upp úr henni, hneigðu
sig og sögðu:
„Hvers óskar höfðingi
kas talans?"
„Sýnið mér allt, sem
hér er markvert að sjá,“
skjpaði Jan.
/
Þessir tveir einkenni-
legu þjónar sýndu honum
aiia fjársjóði kastalans,
— gimsteina silfur og
guil. Þeir fóru með hann
út j ^arðinn, þar sem
heimsins fegurstu sikraut-
jurtir stóðu í blóma. Jan
jindi nokkur falleg blóm
og safnaði þeim sarnan í
blómvönd.
Um kvöldið, þegar
hann rak kindurnar heim
iék hann á hjarðpípuna
sína. og kindurnar tóku
að dansa, tvær og tvær
saman. Allir þorpsbúarn-
ir hlupu út úr húsum
sínum til að sjá þessa und
arlegu sjón, og þeir hlógu
og klöppuðu saman lófun
um.
Kóngsdóttirin hljóp út
að haliarglugganum og
þegar hún sá kindurnar
vera að dansa saman, hló
húri iíka og klí^ppaði.
Blærinn bar til hennar
ilminn af blómvendinum,
sem Jan hélt á, og hún
sagði við þernu sína:
„Hlauptu til smaians
þarna og segðu honum
að kóngsdóttirin vilji fá
blómvöndinn hans.“
Herbergisþernan flutti
Jan skilaboðin, en hann
hristi höfuðið og svaraði
þannig:
„Segðu húsmóður
þinni, að hver sem ágirn
ist þennan blómvönd,
verði að koma til mín og
segja: Jansitko, má ég fá
þennan biómvönd."
Þegar kóngsdóttirin
heyrð þetta, 1« ó hún og
sagði:
„Þessi smali er sannar
lega skrítinn! Ég verð þá
víst að fara sjálf.“
Hún fór svo til Jans
og sagði:
„Jansilko, má ég fá
þennan blómvönd?
En Jan brosli og hristi
höfuðið.
„Hver, sem vill fá þenn
an blómvönd, verður að
l