Morgunblaðið - 12.05.1964, Blaðsíða 19

f>riðjudagur 12. maí 1964
MORGUNBLAÐIÐ
19
Björg Björgólfsdóttir
Minningarorð
í DAG á 65 ára afmælisdegi
Bjargar Björgólfsdóttur, er lézt
9. marz sl., vildi ég minnast
Ihennar örfáum orðum, þótt seint
sé, því að minningarnar leita á
(hugann, er vinir hverfa. Sorg og
gleði langrar ævi birtast og ótal
atvik vaikna á ný. Björg hafði
svo margt fram yfir fjöldann og
vit og vilja til að hefja sig yfir
allt lítið og lágt, brjóta sér
braut gegnum margs konar erfið
leika sér og sínum til farsældar.
Saga hennar er sannkölluð hetju
saga og þess virði, að hennar sé-
minnzt.
Björg Björgólfsdóttir vár fædd
á Eyrarbakka, dóttir hjónanna
Elínar Pálsdóttur og Björgólfs
Ólafssonar. Þau hjón eignuðust
tvær dætur, Pálínu sem lézt fyrir
rúmu ári og Björgu sem var
yngri systirin. Elín missti mann
sinn eftir skamma sambúð, þá
var Pálína tveggja ára en Björg
ófædd. Þegar Björg var sex ára,
giftist Elín síðari manni sínum,
Þorbirni Hjartarsyni, hinum
ágætasta manni. Þau hjón eign-
uðust fjögur börn: Hjört, Geir-
laugu, Sigurð og Önnu. Mikið
ástríki var með systrunum og
ihálfsystkinum þeirra alla tíð.
Fyrstu ár ævinnar fór Björg á
imis við það að eiga raunveru-
legan föður. Það hefur sín áhrif
á barnssálina að 'vera föðurlaus
fyrstu ár ævinnar, og jafnvel svo
ung börn skynja það vel, þegar
móðirin þarf að vinnar hörðum
Ihöndum til að sjá heimilinu far-
borða. Þetta er að vissu leyti
ekóli, en nokkuð harður þó. Svo
raunverulegur getur skóli lífsins
verið, að strax í vöggu fái börn-
in að kynnast því, sem seinna
meir verður hlutskipti þeirra
sjálfra í lífinu. Þeirra systra beið
beggja sama hlutskipti og móður
þeirra — að missa eiginmanninn
á bezta aldri.
Pálina sem gift var Kláusi
Hannessyni, missti hann eftir
fárra ára sambúð, er hún var uim
þrítugt. Þau áttu eina dóttur,
Svanlaugu Ester. Björg giftist
Gunnari Hjörleifssyni, en hann
féll frá, er hún var um fertugt.
Þau eignuðust átta börn.
Ung að árum fór Björg að
vinna fyrir sér, fór m. a. í fisk-
vinnu í Viðey ásamt Pálínu
systur sinni og fleiri stúlkum af
Eyrarbakka. Hef ég það eftir
kunnugum, að þær Akbrautar-
systur hafi þar verið rómaðar
fyrir háttprýði og myndarskap.’
Áttu þær systur margar góðar
minningar þaðan, sem þær höfðu
gaman af að rifja upp í hópi
góðra vina, enda voru þær mjög
samrýmdar alla tíð. Björg var
afar glæsilg kona á unga aldri,
tágrönn og tíguleg með tinnu-
svart hár og brún augu. Hún
unni fagurri tónlist og hafði
yndi af dansi og öðrum græsku-
lausum skemmtunum. Hún var
stálgreind kona, skapföst. og
viljasterk, og dugðu þeir eigin-
leikar henni vel í lífinu.
Björg giftist ung Gunnari Hjör
leifssyni frá Eyrarbak'ka, dug-
miklum, gáfuðum drengskapar-
manni. Þau stofnuðu heimili á
Eyrarbakka, en fluttust til Hafn-
arfjarðar árið 1927, er Gunnar
réðst í skipsrúm á togaranum
Sviða. En á togurum voru örugg
ustu og beztu tekjur sem menn
áttu völ á í þá daga. Gunnar var
siðan óslitið á Sviða til síðustu
*
Rósa Agústs-
dóttir
Fædd 25. júní 1915.
Dáin 3. maí 1964.
KVEÐJA FRÁ TVEIMUR
ÆSKUVINKONUM.
Enginn getur örlög flúið,
áfram verður hjólið knúið.
Lífsins hjól og léttvæg fundin
löngunin að vera til.
Ósk, sem bærist innst í hjarta,
ósk um daga glaða bjarta.
Minningin um æskuárin
okkar þriggja græðir sárin.
Lífið var sem ljúfur óður,
lundin hress í dagsins önn.
Við sátum allar sólarmegin,
sáum fram á beinan veginn.
Æskan kvaddi, árin liðu,
okkar margar kvaðir biðu.
Á þessarl mynd sjáið þið Guðjón Tómasson, starfsmann fyr-
irtækisins og Óskar Engilbertsson og Jóhann Jóhannesson,
hina tvo eigendur fyrirtækisins Ventils s/f.
Bílalyfta á verkstæðinu, sem gerir allar viðgerðir bæði aúðveld
ari og snyrtilegri
ferðar, en hann fórst í stór-
viðri við Vestfirði í desember
1941. Það varð því hlutskipti
Bjargar að gegna að miklu leyti
starfi húsfreyju og húsbónda,
taka við því sem hann aflaði,
láta tekjur og gjöld ná saman og
helzt að koma upp nokkrum
varasjóði til að tryggj a húsnæði
fyrir fjölskylduna. Það tókst
líka með þeirri einlægu sam-
vinnu og ástúð, sem einkenndi
sambúð þeirra hjóna alla tíð.
Þau eignuðust snotra íbúð í
fyrstu verkamannabústöðunum,
sem byggðir voru í Hafnarfirði,
og bjuggu þar allan sinn búskap
síðan. Var heimili þeirra mjög til
fyrirmyndar á allan hátt, reglu-
semi og snyrtimennska Bjargar
voru hennar aðalsmerki.
Stórum áfanga -var náð, er
ungu hjónin voru komin í eigin
íbúð, og nú var sett annað mark
að stefna að; sá bezti arfur sem
þau gætu eftirlátið börnum sín-
um væri að veita þeim góða
menntun. Er Björg missti mann
sinn, voru þrjú barna þeirra
innan fermingar en hin komin í
framhaldsskóla. Það kom því í
hennar hlut að ljúka þessu sam-
eiginlega áformi þeirra hjóna.
Enn lifa orð Ólafar ríku: „Eigi
-skal gráta Björn bónda, heldur
safna liði“. Trúlega hefur Björg
hugsað eitt'hvað á sömu leið, er
Gæfan fleytir einum, einum
yfir lífsins vonarskarð.
Þú varst sterk í þínum raunum,
þú hefur hlotið hvíld að launum.
Minninganna arineldur
yljar, nú er dómur felldur.
Þú ert horfin. hjartans vina,
heillavættir fylgja þér.
Yfir fljótið mikla, myrka
mun þig leiða höndin styrkja.
Þögul nótt í friðarfaðmi
faldi þig í gleði og harmi.
Nú er risin náttlaus dagur,
nú er lífsins óskastund.
Sigurglöð og göfug kona
gengur svo á Drottins fund.
K. I".
Nýtt bíloverk-
stæði
NÝLEGA var stofnað nýtt bif-
vélaverkstæði við Kleppsveg.
Það heitir Ventill s.f. Auðveld-
asta leiðin til að rata þangað er
að fara Kleppsveg, þar til náð er
Köllunarklettsvegi þar sem Kassa
geröin er til húsa, enda er á-
formaö að setja þar skilti, þar
sem Ventill s.f. er auglýstur
rækilega.
Mbl. hitti eigendur þessa nýja
fyrirtækis í gær. Þeir eru Jóhann
Jóhannsson og óskar Engilberts-
son. Starfsmaður þeirra er Guð-
jón Tómasson.
Sérfag þeirra er slípun á ventl
un og mótorviðgerðir. Þeir segj-
ast geta skilaö bílum, sem skilað
er til þeirra á mánudagsmorgni,
í síðastalagi á föstudag.
Eigendur segjast gcta tekið við
5 fólksbílum i einu, en fyrst um
sinn muni þeir einbeita sér að
slípingu á ventlum.
Þeir hafa aflað sér fullkominna
tækja vegna þessarar sérhæfing-
ar og segja þeir að hægt sé að
lækka viðgerðarkostnaðinn að
verulegum mun vegna þessa.
mest reyndi á þrek hennar. Rétt
mánuði áður en maður hennar
fórst hö»3u þau misst eldri dótt-
ur sina á Vífilsstöðum, mestu
efnisstúlku, sem hafði þá lokið
gagnfræðaprófi með ágætiseink-
unn. Áður höfðu þau hjón misst
dreng sjö ára gamlan. Þessi áföll
létu eftir sig sár, sem aldrei
greru, en vilji Bjargar var samt
óbugaður og hann átti eftir að
skirast í þeirri aldraun, sem
hefði mátt buga hverja meðal-
manneskju.
Er hún sá hilla undir vonir
sínar rætast með menntun barn-
anna, misstu þau heilsuna hvert
af öðru. Elzti sonur hennar
veiktist af berklum, þegar hann
hann hafði lokig prófi frá Verzl-
unarskóla íslands, og yngsti son-
ur hennar var enn í mennta-
skóla, er hann veiktist einnig af
berklum, en lauk þó prófi utan-
skóla.
Hinn sterki metnaður, sem
hún hafði fypir hönd barna sinna,
og trú á getu þeirra yfirvann öll
vonbrigði og veitti henni kjark..
Hún hjúkraði börnum sínum
meðan þau voru að ná heilsu af
slíkri alúð, sem enginn fær gjört
nema sá sem hefur yfir að ráða
ótakmarkaðri ást og umhyggju.
Henni fannst aldyei fullgert það
sem hún ætti að gera fyrir börn
sín, enginn tími of langur, eng-
in fórn of stór. Máttur verka
hennar var runninn frá upp-
sprettulind þess auðs sem aldrei
þrýtur. Hún var heil og sönn í
því starfi sem öðru.
Ég get ekki lokið þessum
kveðjuorðum án þess að geta
hálfsystkina Bjargar, samheldni
þeirra og gagnkvæm hjálpserm
lýsti bezt kærleik þeirra syst-
kina. Það vita þeir einir sem
bezt þekktu hvað Björg var
sínu fólki, skyldmönnum og
venzlafólki, bæði í gleði og
sorg, þá var hún sterkusrt er
mest á reyndi. Heimili hennar
stóð jafnan opið, þegar einhver
af hennar fólki þurfti á að halda,
og eigum við hjónin henni þökk
að gjalda, þar sem elzti sonur
okkar fæddist á heimili hennar.
j lífi þessarar heiðurskonu
hafa skipzt á skin og skúrir, en
takmarki sínu náði hún, þar sem
börn hennar hafa öll fengið
ágætismenntun og eru hinir nýt-
ustu menn. Eftirlifandi börn
þeirra Gunnars og Bjargar eru:
Hjörleifur forstjóri Sjúkrasam-
lags Hafnarfjarðar, Magnús vél-
smiður, Björgúlfur starfsmaður
Sameinuðu þjóðanna, Guðbjörg
húsfreyja Geir alþingismaður og
Hjörtur kennari.-
Ævisaga Bjargar Björgólfsdótt
ur er hetjusaga íslenzkrar al-
þýðukonu, sem vinnur störf sín í
kyrrþey og ætlazt ekki til ann-
arra launa en að sjá vonir sínar
rætast í framtíð barnanna sinna.
Ég vil kveðja þessa ágætu konu
með ljóðlinum Einars Benedikts-
sonar:
En þar brástu vængjum á
' fagnandi flug,
sem frostnætur blómin heygja.
Þar stráðirðu orku og ævidug,
sem örlög hvern vilja beygja.
Á. G.
Humarbátur
Skipstjóra vantar nú þegar á góðan bát til humar-
veiða. — Tilboð sendist Morgunblaðinu fynr 14.
maí, n.k. merkt: „Humarbátur — 9711“.