Morgunblaðið - 08.09.1964, Síða 6

6
MORCUN BLADID
Þriðjudagur 8. sept. 1964
Frá vinstri: Jón Pétur Sigvaldason, sendiherra Kanada í Noregi og á Islandi, M. Pierre Dupuy,
sendiherra Kanadastjórnar, og M. Gérard Berlrand, aðstoóarmaður hans. (Ljósm. Mbl. Sv. Þ.)
Heimssýning í Montreal 1967
ÁRIÐ 1967 verður haldin sex
mánaða heimssýning í Mon-
treal (Montreux) í Kanada á
vegum Alþjóðlega heimssýn-
ingarráðsins. — Fréttamenn
hittu á föstudag sérstakan
amhassador Kanadastjórnar
vegna sýningarinnar, M.
Pierre Dupuy, og er hann
aðalframkvæmdastjóri heims
sýningarinnar.
M. Dupuy hefur verið sendi-
herra Kanada í Rómaborg,
Haag, Briissel og París, en í síð-
asttöldu borginni var hann í sex
ár samfleytt. Alls hefur hann
starfað i kanadisku utanríkis-
þjónustunni í 43 ár. Á heims-
styrjaldarárunum síðari var
hann fulltrúi Kanadastjórnar í
Lundúnum gagnvart sjö útlegð-
arríkisstjórnum, þ.e. frá Belgíu,
Hollandi, Noregi, Póllandi, Tékkó
slóvakiu, Júgóslaviu og Grikk-
landi. Starf hans nú er að ferð-
ast um jarðkringluna endanna á
milli og vekja áhuga ríkisstjórna
og almennings hvarvetna á
heimssýningunni. Með honum í
för er M. Gérard Bertrand, að-
stoðaTmaður hans, og hér á ís-
landi eru þeir ásamt sendiherra
Kanada á fslandi, sem aðsetur
hefur í Ósló, Jóni Pétri Sigvalda-
syni (John P. Sigvaldason).
Alþjóðlega heimssýningarráðið
var stofnað árið 1928. Verkefni
þess er að skipuleggja heimssýn-
ingar. Þess er gætt, að þær verði
ekki of tíðar, og miðað við, að
þær séu haldnar tíunda hvert ár.
Þær eiga ekkert skylt við svo-
kallaðar heimssýningar, sem ein-
stök ríki stofna til með tilstyrk
stórfyrirtækja, og eru að öðrum
þræði vörusýningar. Fyrsta
heimssýning á vegum ráðsins
var haldin í París árið 1937. Þá
næstu átti að halda í Rómaborg
árið 1947, en hún féll niður vegna
ástandsins eftir heimsstyrjöldina
síðari. Önnur sýningin var svo
haldin í Briissel árið 1958, og nú
á að halda þá þriðju í Montreal
árið 1967. Ekki er ákveðið, hvar
sú fjórða verður haldin, en á-
kvörðun um það er tekin þrem-
ur árum eftir næstu heimssýn-
ingu á undan. Vitað er, að Banda
ríkjamenn hafa áhuga á, að hún
verði haldin í ríkjum þeirra.
Kanadastjórn ber ábyrgð á
sýningunni og skipuleggur hana,
en hvert ríki um sig kostar sýn-
ingarskála sinn. Norðurlöndum
og íslandi er ætlaður einn skáli.
Hafa Danir, Svíar og Finnar þeg-
ar ákveðið að sýna sameiginlega
í honum, og Norðmönnum og
íslendingum hefur verið boðið
að sýna þar. M. Dupuy kvaðst
vongóður um, að þeir mundu
báðir þiggja boðið.
Fyrirhugað er, að sýningin
standi yfir frá 28. apríl til 27.
október. Hún er jafnframt hald-
in í minningu þess, að fyrir
hundrað árum, 1. júlí 1867, voru
Heilinn í bleyti
Á sunnudaginn minntist ég
á Klambratún og sagðist vera
ánægður með nafnið „Hlíða-
lund“. Ég er það enn. Hins veg-
ar hitti ég Pál Líndal, skrif-
stofustjóra borgarstjóra, í gær
og hann sagðist ekki vera neitt
hrifinn. Og hann sagði mér
meira: Hin margfróða nefnd,
sem gerir tillögur að nöfnum á
nýjum götum og svæðum í borg
inni, er búin að láta heilann
liggja í bleyti í marga mánuði
— einmitt til þess að komast til
botns í þessu Klambratúnsmáli,
en án árangurs. Auðvitað hefur
verið stungið upp á fjölda
nafna, en samkomulag hefur
ekki náðst um neitt eitt not-
hæft. — Það er ósköp skiljan-
legt að slíkir hlutir vefjist fyrir
mönnum, jafnvel hinum mestu
spekingum. En þegar einhver
dettur loksins niður á snjallt
nafn — þá finnst öllum, að ein-
mitt þetta hljóti að vera það
eina rétta — og það, sem öllum
hefði átt að detta í hug um leið
og farið var að hugleiða málið.
kanadísku fylkin sameinuð und-
ir sameiginlega sjálfstjórn.
Höfuðmarkmið sýningarinnar
er að sýna manninn í umhverfi
sínu og viðbrögð hans gagnvart
þvi. Áherzla er á það lögð, að
maðurinn eigi heiminn, ef hann
vilji, enda er yfirskrift sýning-
arinnar: „Man in his World“ —
maðurinn í heimi sínum. Fjall-
að er um manninn á vorum dög-
um með tilliti til þjóðfélagsmála,
stjórnmála, fjárhags og sam-
gangna.
Undirtitlar sýningarinnar eru:
1) Maðurinn og heimskauta-
svæðin. Þar er fjallað um það,
hvemig maðurinn leggur smám
saman undir sig hin óbyggilegu
Hvað segja lesendur?
Páll sagði, að það gæti ver-
ið gagnlegt, ef lesendur Morg-
unblaðsins vildu gera uppá-
stungur — koma með tillögur
um nýtt nafn á Klambratún
eftir að það verður skrúðgarð-
ur. Og nú er farið að liggja tölu-
vert á þessu, því kominn er tími
til að ganga enganlega frá nafn-
giftinni. Sjálfur sagðist Páll
hrifnastur af einhverju, sem
endaði á MÖRK, þó ekki Þórs-
mörk. Ég var alveg sammála,
því Áfengisverzlunin væri vís
með að opna útsölu á miðju
Klambratúni, ef staðurinn hlyti
þetta landsfræga heiti.
Lesendur geta sem sagt lagt
sitt til málanna, en ég bið um
að tillögurnar verði sendar í
pósti — og bréfritarar láti nöfn
sín fylgja með án þess þó að
ætlunin sé að birta nöfnin nema
að óskir komi fram um slíkt,
Tillögum verður ekki veitt mót-
taka í síma.
Engin stoð í síma-
skránni
Þegar farið er að hugleiða
eða lítt byggilegu heimskauta-
svæði. Þessi ríki leggja aðal-
deildirnar til í þá sýningu: Al-
aska, Kanada, Noregur, Svíþjóð,
Finnland, Sovétríkin, Chile,
Nýja-Sjáland og Ástralía. Á sýn-
ing þessi að sanna mönnum,
hvemig tækni nútímans gérir
mönnum kleift að nýta auðlindir
heimskautasvæðanna.
2) Maðurinn og himingeim-
urinn. Þar segja Bandaríkin ' og
Sovétríkin í sameiningu sögu
geimrannsókna og skýra frá nið-
urstöðum sínum.
3) Maðurinn og hafið. í
þeirri deild er öllum sæfara-
þjóðum boðið að sýna. Þar er
fjallað um marga hluti, svo sem
nýjar fiskveiðiaðferðir, raforku-
nám úr sjávarföllum, vinnslu
jarðgass, nýja samgöngutækni á
sjó, sjávarverndun gegn kjarn-
orkurusli og breytingu saltvatns
í ferskvatn.
4) Maðurinn, framleiðandinn.
5) Maðurinn, skapandinn. —
Fimmtíu vísindamenn eru þegar
farnir að vinna að því, hvernig
sú deild skuli líta út, og hverju
hún eigi að lýsa. í tengslum við
þá deild er listasafn mikið, þar
sem sýnt er hið helzta í listum
síðari ára, bæði raunhæft og
óraunhæft.
6) Maðurinn og borgin. Þetta
er einhver athyglisverðasta og
merkilegasta deild sýningarinnar.
Sýnd eru ný „pýramídahús" og
ýmsar tegundir af nýjustu húsa-
gerðarlist.
Sérstök áherzla er lögð á að fá
ungt fólk hvaðanæva að úr heim-
inum, til þess að sýna á heims-
sýningunni og sækja hana. T.d.
verður aðstaða fyrir unga stúd-
enta, verkamenn og bændur til
að ræða stéttarvandamál sín og
æskulýðsmál. Mörgum ungum
mönnum verður boðið til heims-
sýningarinnar, og fá þeir alla að-
stöðu til þess að fylgjast með
öllu, sem fram fer.
í sambandi við sýninguna er
höfn á götum og hverfum 1
borginni, verður ekki annað
sagt. en vel hafi tekizt til um
nafngiftirnar — yfirleitt. Og það
er ekki lítið atriði að vanda vel
um val á nöfnum á nýjum göt-
um og görðum. Og þetta kostar
oft og tíðum mikla yfirlegu.
Sagt er, að þeir forelchrar,
sem lenda í vandræðum með að
finna nöfn á börn sín, fletti upp
í símaskránni. Þetta geta þeir
hjá borgarstjóra ekki gert, því
engar tvær götur bera sama
nafn. Ef þeir ætluðu hins vegar
að hafa jafnlítið fyrir nafngift-
unum og borgarbúar almennt,
þá héti önnur hver gata í
Reykjavík Guðmundargata. —
Hinar hétu allar „Jónsgata".
Stór skuggi
Kunningi minn, sem var
að kaupa sér nýjan bíl, lét það
auðvitað verða sitt fyrsta verk
að bjóða konu og börnum í öku-
ferð um bæinn. Nýr bíll er allt-
af nýr bíll.
Hann hafði ekki ekið langt,
var nánar til tekið á Kleppsveg-
inum, þegar nokkrir strákar,
kappsigling yfir Atlantshaf milli
þriggja siglna skólaskipa. Koma
skipin til Montreal í upphafi
sýningarinnar, og verða áhafn-
imar gestir æskulýðsins á sýn-
ingunni.
Ýmsir aðilar aðrir en ríkis-
stjórnir einstakra landa hafa
sýningarskála, svo sem Samein-
uðu þjóðirnar og Alkirkjuráðið,
þar sem allar kirkjur heims eiga
aðild, en þær eiga allar fulltrúa
í Kanada.
Innan þúsund mílna geisla
frá Montreal búa 80 milljónir
manna, og er vonazt til þess að
fá 35 milljónir þeirra á heims-
sýninguna í Montreal.
í sambandi við sýninguna geng
ur mikið á í listalífi Montreal-
borgar. Óperur, ballettar, sym-
fóníuhljómsveitir og einleikarar
sækja borgina heim. Nefna má
Parísar-óperuna, Bolsjoi-ballett-
inn, Scala-óperuna frá Mílanó,
Vínaróperuna, Metrópólítan frá
New York og Bayreuth-Wagner-
flokkinn.
Chaobnni tekinn
ai líii
Alsír, 4. september, AP.
RÍKISSTJÓRN Alsír tilkynnti t
gær aftöku Mohameds Chaa-
bani, fyrrverandi ofursta í ais-
írska hemum, sem var leiðtogi
skammlífrar uppreisnar gegn
stjóra Ahmeds Ben Bella I júní
sl.
I tilkynningunni sagði að her-
dómstóll, skipaður fimm mönn-
um, hefði fundið Chaabani
sekan um landráð og neitað að
taka til greina gagntillögu verj-
anda um ævilangt fangelsL
Ohaabani var tekinn af lifi á
miðvikudag, skömmu aftir að
dómurinn hafði verið upp kveð-
inn, að því er segir í tilkynn-
ingunnL
sem sjálfsagt eiga heima þar,
hófu grjótkast á bílinn — með
þeim afleiðingum, að lakkhúðin
skemmdist framan á bílnum —
og önnur luktin brotnaði. Af þvl
að kunninginn er ekki sérlega
frár á fæti lagði hann ekki í að
elta pörupiltana og handsama,
en var þeim mun sárari yfir
þessu. Setti þetta stóran skugga
á fyrstu ökuferðina í fyrsta bíl
fjölskyldunnar, eins og eðlilegt
er. —
^ Ökumenn hjálpist að
Það er ekkert óeðlilegt þótt
strákar lendi í innbyrðis deilum.
En að kasta grjóti í bifreiðir á
götunni getur verið stórhættu-
legt. Fyrir utan skemmdirnar.
sem slík óknytti geta valdið,
geta þau líka hæglega truflað
ökumanninn og hreinlega vald-
ið slysum, þótt ekki yrði það (
þetta sinnið. Eitt af því, sem
stuðlað getur að auknu öryggi 1
umferðinni, er einmitt, að öku-
menn hafi vakandi auga með
strákum, sem kasta grjóti — og
hjálpi hver öðrum að ná í „skott
ið“ á þeim. Piltarnir hefðu vafa
laust gott af að sjá framan 1
lögregluþjón úr því að þeim er
ekki veitt nógu mikið aðhald
heima.
Rauiki
Rafhlöðurnar
fyrir transistor viðtæki.
Bræðurnir Ormsson
Vesturgötu 3. — Sími 11467.