Morgunblaðið - 07.04.1965, Side 16

16
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 7. apríl 1965
Krist£án Pálsson, bygg-
ingameistari
KRISTJÁN Pálsson húsasmíða-
meistari, íæddur 4. des. 1928, dá-
inn 4. marz 1965. Margs er að
minnast, margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tið. Margs
er að minnast, margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Mig setti hljóða er mér barst
sú harmafregn, að minn ástkæri
bróðir væri dáinn. Hve erfitt er
ekki að sætta sig við það þagar
ungt fólk i blóma lífisins er svo
skyndílega kvatt burt úr þess-
um heimí, burt frá ungri konu
og 6 indælum börnum, sem öll
elskuðu hann og dáðu, því vart
er hægt að hugsa sér betri eigin-
mann og föður, en hann var sín-
um. í>au hafa mikið misst. Harm
ur þeirra er sár. Guð styrki þau
©1] á þessum erfiðu tímamótum
ævi þeirra. Það er erfitt að gera
— mínníng
sér það ijóst að hann sé horfinn
fyrir fullt og allt.
Hann veiktist fyrir tæpu ári
og sá sjúkdómur leiddi hann til
bana. I lengstu lö,g vonaði mað-
ur að kraftaverkið gerðist og að
hann fengi fullan bata, en sú von
brást. Elsku Kiddi minn. Sökn-
uður fyllir huga minn. Guð einn
veit hve sárt er að sjá þér á bak,
en þótt þú sért horfinn sjónum
okkar þá eigum við hugljúfar og
sólskinsbjartar minningar um
góðan og göfugan dreng. Þú sem
alltaf varst svo blíður Oig góður,
vildir öllum gott gera, varst boð-
inn og búinn að hjálpa og gleðja
aðra. Sérstaklega þakka ég þér
hve þú varst alltaf góður og ást-
úðlegur við mömmu, góði bróðir.
Þakka þér allar samverustundirn
ar, sem við áttum saman. Eg
kveð þig með sárum söknuði.
Konu þinni og börnum, sem svo
sár harmur er kveðinn, votta ég
mína dýpstu samúð og innileg-
ustu hluttekningu.
Far þú í friði, friður Guðs þig
blessi. Hafðu þökk fyrir allt og
allt.
A.P.
Eóra Egilson
- Kveðja
HINZTA kveðja til Mariu Dóru
TSgilson frá vinkonum hennar á
Akureyri Jórunni Guðmundsdótt-
ur og Helgu Jónsdóttur.
Ein helfregn snertir hjarta manns
sem húmköld nótt,
þá verður allt svo eyðilegt
og undra hljótt.
Þú víst ert horfin, vina okkar,
viðmótsblíð,
sem hug og trúnað okkar áttir
alla tíð.
En minnimgin hún á sér alltaf
annan brag,
líkt og sól um sælurikan
surnardag,
hún veitir birtu og unaðsyl
sem aldrei dvin,
svo mild er hún og munarfögur,
minning þín.
Víð njótum göfgra, góðra vina
í gleði og þraut,
og óskum þeirra liðs sem lengst
á lífsins braut,
en fyrr en varir komið er
að kveðjustund,
-----við kveðjum þig með
MORGUNBLADIO
VEVEDA smyrnateppi
Listafalleg og au.ðvelt að búa tiL
NEVEDA SMYKNA koma með áprentuðum og lit-
uðum stramma, 3 — 4 kg. NEVEDA alullar, möl-
vörðu garni og öðru sem til þarf.
NEVEDA SMYRNATEPPIN fást í stærðunum
80 x 140 og 100 x 150 cm. og kosta kr. 2440.— til
2985,—
NEVEDA SMYRNATEPPIN eru hrein listaverk og
-veita varanlegt yndi þeim sem þau eignast.
Takmarkaðar birgðir.
H O F
Laugavegi 4.
Bjarni Kristjánsson
IHinningarorð
HINN 12 .febr. sl. andaðist í
Landsspitalanum Bjarni Krist-
jánsson, bóndi i Syðra-Langholti
Hrunamannahreppi.
Mig langar að minnast þessa
mæta manns og nágranna mins
með nokkrum orðum, en Bjarni
hefði orðið 57 ára í dag.
Harm fæddist 7. apríl 1908 í
Bolafæti hér í sveit, sonur hjón-
anna Kristjáns Magnússonar frá
Syðra-Langholti og Gróu Jóns-
dóttur frá Sandlækjarkoti. Þau
fluttu síðar að Syðra-Langholti
og bjuggu þar síðan allan sinn bú
skap. Þau eignuðust sex börn,
fimm dætur og einn son, Bjarna.
Einnig ólu þau upp dótturson
sinn, Þórð Þórðarson og systur-
son Gróu, Sigurjón Kristbjörns-
son.
Bjarni vandist snemma öllum
algengum sveitastörfum, enda
hneigður til búskapar og búsýslu.
Þann 17. júlí 1936 kvæntist
Bjarni Laufeyju Sigurðardóttur
frá Syðra-Langholti, ættaðri úr
Mýrarsýslu.
Þessi unigu og glæsilegu hjón
i'eistu sér hús í Syðra-Langholti
og hófu búskap í tengslum við
foreldra Bjarna. Þau eignuðust
fjögur börn, Hrefnu, Gróu
Kristínu, Braga og Kristjönu Sig-
rúnu, sem öll eru á lífi og hin
mannvænlegustu, eins og þau
eiga kyn til.
Bjarni missti konu sína 25.
ágúst 1950 eftir 14 ára hamingju-
. ríka sambúð. Hún var þá 37 ára
cg yngsta barnið á öðru ári, en
. það elzta 12 ára. Þetta var mikið
| áfall fyrir Bjarna, en hann flík-
I aði ógjarna tilfinningum sinum
og bar harm sinn í hljóði. Mar-
grét, systir hans flutti þá á heim-
: ilið og annaðist það ásamt Gróu,
móður þeirra, þangað til dæturn-
ar gátu annazt um heimilisstörf-
j in. Yngsta barnið ólu þau upp
Jóhanna, systir Bjarna og maður
rennar, Sigurjón Guðjónsson, bif-
reiðarstjóri.
Bjarni var maður hlédrægur
og ljúfmenni hið mesta, en þó
glaður og reifur í góðra vina
hólpi. Mér er minnisstætt frá upp
vaxtarárum mínum, að við krakk
arnir á bæjunum í Langhólti sótt
umst efti.r samvistum við Bjaí'na.
Margar ferðir fórum við með hon
um til húsa í gegningar og báðum
hann að segja okkur sögur á leið
inni. Síðar kynntist ég enn betur
mannkostum hans í margvísleg-
um samskiptum við þennan góða
granna.
Síðustu tíu árin bjó Bjarni í
náinni samvinnu við Þórð, systur
son sinn, sem reisti sér nýbýli í
Syðra-Langholti. Var kært með
þeim frændum og samvinna hin
bezta.
Kristján, faðir Bjarna, lézt ár-
ið 1947, en Gróa, móðir hans, lifir
enn háöldruð og á nú á bak að
sjá einkasyni sínum, en mikið
ástriki var með þeim mæðginum
og var hann henni hinn bezti son
ur.
Fyrir um það bil ári síðan
kenndi Bjarni sér þess meins, sem
síðar dró hann til dauða. Hann
var jarðsettur við hlið konu sinn-
ar að Hrepphólum hinn 20. febr.
að viðstöddu fjölmenni.
Blessuð veri minning hans.
Jóhannes Sigmundsson.
Bjjarni Péfursson frá
Hesteyri — Minning
Fæddur 28. 4. 1905.
Dáinn 24. 2. 1965.
TEKINN í fóstur af þeim mætu
hjónum Margréti Guðmundsdótt-
ur og Vagni Benediktssyni bónda
á Hesteyri Eina dóttur áttu þau
Vagn er Soffía heitir, voru þá
komin óskabörnin, bæði voru þau
alin upp við að elska Guð og
biðja, svo sem þá var siður í
þessu litla byggðarlagi. Soffía
— IMý bók
Framhald af bls. 15.
(Sigurður frá Arnarholti), Eg bið
að heilsa (Jónas Hallgrímsson),
Kveldríður (Grímur Thomsen),
íslenzk tunga (Matthias Joch-
umsson), Örninn (Þorsteinn
Gíslason), Lofsöngur (Davíð
Stefánsson), Japanskt Ijóð (Tóm
as Guðmundsson) og svo Ein-
kunnarorð (Þorst. Erlingsson) og
vísuna Yfir kaldan eyðisand eft-
ir Kristján Jónsson. Hinn lærði
söngfræðingur, dr. Hallgrímur
Helgason hefur ritað ágætan for-
mála (á þýzku) og geri ég ráð
fyrir að honum hafi fundizt þýð-
ingarnar falla vel að söng, hefði
varla ritað formálann að öðrum
kosti. Enda beinlínis þakkar
hann dr. Alexander í nafni ís-
lenzkra tónskálda fyrir þýðing-
arnar.
Á bls. 87 í 3. erindi er tvítekin
ein lína. Næst fyrsta lína ei’ind-
isins á að vera „und Studien ging
langsam und nicht gern.“ í efn-
isyfirliti er kvæði Gríms Thom-
sen Kveldríður talið eftir annan
höfund, en á bls. 26—29 kemur
það, að vísu, fram hver er höf-
undurinn, auk þess að flestir
vita hver er höfundur kvæðisins.
Þorsteínn Jónsson.
giftist Guðmundi J. Guðmunds-
syni, þá bónda á Hesteyri, nú
fluttur til Reykjavíkur. Við vor-
um þrír er ólumst upp samtímis,
allir tökubörn. Sá þriðji var
HögnL fóstursonur læknisins.
Héldum við mest saman að leikj-
um af Hesteyrarbörnunurru
Stundum gátu það orðið all harð-
ir leikir, en ávallt drengilegir og
þakka ég þér fyrir þinn hlut þess
liðna tíma hann mun ei aftur upp
renna hér, en minningin er ó-
gleymanleg. Þú varst þann veg
gerður að þú vildir vera sjáif-
bjarga, bjóst til þinn eiginn at-
vinnuveg og varst sjálfum þér
nógur, lifðir lerngst af á Hesteyri,
aflaðir þér héya og fluttir það
til ísafjarðar, seldir það þar. Oft
voru þessir flutningar mjög erf-
iðir á smábát langan veg að fara
og með háfermi. Oft breyttist veð
ur á þessarí leið, en þú ávallt
einn, en Guð var í verki með þér
og hverju var þá að kvíða, enda
varð það svo að lending varð
samkvæmt ósk, þótt stundum
væri hætt komið, trúin var þinn
styrkur og sannarlega flutti hún
fjöll hvað þig snerti, ávalit einn
á ferð, en alltaf á áfangastað.
Þessi trú var þitt veganesti frá
fósturforeldrum þínum Oig hún
entist þér betur en gull, trú þín
var falslaus og hrein. Guð blessi
þig og minningu þína.
Leikbróðir.
ATHUGIÐ
að borrð saman -jið útbreiðslu
er langtum ódýrara að auglýsa
i Morgunblaðinu en öðrum
blöðum.