Morgunblaðið - 08.04.1965, Síða 3

Fimmtudagur 7. aprf! 1965
MORCUNBLAÐIÐ
3
SIGURÐUR Benediktsson
heldur listmunauppboð 1
Súinasal Hótel Sögu í dag og
hefst það kl. 5 e.h. Á þessu
uppboði verða boðin upp um
60 málverk og vatnslitamynd
ir eftir rúmlega 30 listmálara
og eru þar á meðal margir af
okkar þekktustu málurum. ■—
Myndirnar verða til sýnis
milli kl. 10 og 4 í dag. Við
höfðum í gær tal af Sigurði
og spurðum hann nánar um
þetta listmunauppboð.
Málverkið Heyannir eftir Svein Þórarinsson er stærst allra mál
verka á uppboðinu að flatarmáli, eða 173x195 cm.
— En hvað er annars að þín
um dómi eftirtektarverðast í
sambandi við þetta uppboð?
— Það er athyglisvert að á
þessu uppboði eru margar
myndir eftir unga málara, sem
hafa aldrei áður átt myndir
á uppboði hjá mér. Eru þetta
málarar eins og Þórdís
Tryggvadóttir, Helgi Guð-
mundsson, Eggert Laxdal
(yngri), Hreinn Elíasson,
Haukur Dór Sturluson og
Hringur Jóhannesson. Þar að
auki eru myndir eftir marga
okkar þekktustu málara. —
Sverrir Haraldsson á hér
þrjár myndir og Sveinn Þór
arinsson á eina, Heyannir, sem
er olíumálverk og eitt stærsta
málverk að flatarmáli, sem ég
hef haft á uppboði. Jón Helga
son biskup á eina mynd, oliu
málverkið Reykjavíkurhöfn,
sem er merkt og með ártalinu
1905. Þá er ein vatnslitamynd
eftir Brynjólf Þórðarson, en
það er mjög fátítt að mynd
ir eftir hann séu á uppboðum
hjá mér. Þeir Gunnlaugur
Blöndal og nafni hans Schev-
ing eiga sinn hvora myndina,
og einnig eru tvær' fallegar
myndir eftir Kristínu Jónsdótt
ur, olíumálverkið Viðey og
Esja og svo Keilir, sem einn
ig er olíumálverk. Þá á Mugg
ur þrjár myndir á þessu upp
boði og er eitt þeirra olíu-
málverk, Inger skrifar heim.
En auk þessara, sem hér eru
að framan taldir upp, er svo
myndir eftir ýmsa aðra góða
listamenn, en það yrði of
langt mál að telja þá alla upp
hér.
Hér er Sigurður Benediktsson ásamt hinu nýja málverki Kjar-
vals, sem hann nefnir Fjallalæki.
izt 55 myndir og það má
reikna með að eitthvað eigi
eftir að bætast við, svo ég
gæti trúað að myndirnar yrðu
svona í kringum 60.
—*— Ég sé að þú ert með marg
ar myndir eftir Kjarval hérna.
— Já, hann á hérna 12 mynd
ir og þar á meðal eru tvær al-
veg nýjar, Fjallalækir og Haf
ís, en auk þess myndir eins
og Vor við Flosagjá og Vanga-
svipur af barni.
OiíumálverklS Kelllr eftir Kristínu Jónsdóttur listmálara.
— Hvað eru listmunaupp- Lítið sýnishorn af öllum þeim myndum er verða a uppboðinu í dag.
Um 60 málverk fara undir hamarinn
aðeins málverk eru boðin upp.
— Verða ekki óvenju marg
ar myndir á þessu uppboði
— Venjulega eru í kring-
um 40 myndir á uppboðunum
en núna hafa mér þegar bor-
boðin orðin mörg hjá þér,
Sigurður
— Þetta er 112. listmunaupp
boðið, sem ég held. Þetta er
annað listmunauppboðið á
þessu ári, en fyrsta þar sem
STAK8TEII\SAR
Sérstaða Siglufjarðar
I ritstjórnargrein í Siglfirð-
ingi, blaði Sjálfstæðismanna á
Siglufirði, segir:
„Mjög fáir gefa því gaum, að
Siglufjörður hefur á margan hátt
algjöra sérstöðu meðal íslenzkra
kaupstaða. Höfuðeinkenni þess-
arar sérstöðu er hið einhæfa at-
vinnulíf, sem nær eingöngu hef-
nr byggzt á vinnslu síldar,
bræðslu, söltun og vísi að niður-
lagningu. Margt hefur stuðlað að
þessari raun, þróun liðinna ára-
tuga í atvinnusögu þjóðarinnar,
og ekki sízt tilurð Sildarverk-
smiðja ríkisins og staðsetning
þeirra hér, en það fyrirtæki hef-
ur verið og er einn meginþáttur-
inn í atvinnulífi bæjarbúa. Má
því segja að sjálft ríkisvaldið
hafi ekki hvað sízt stuðlað að
þeirri þróun atvinnumála hér,
sem nú ér staðreynd.
Hitt er svo annað mál, að
hvorki ríkisvald, bæjarmálafor-
usta né nokkur mannlegur mátt-
ur ræður göngum síldar, gæftum
né aflabrögðum. En áratuga
veiðibrestur sildar fyrir Norður-.
Iandi er staðreynd, og afleiðing-
ar þeirrar staðreyndar í bæ hins
einhæfa atvinnulifs eru auðséðar
og hafa sagt átakanlega til sín í
atvinnuleysi, takmörkuðum tekj-
um bæjarbúa og bæjarfélags,
fólksflótta og minnkandi at-
hafnagetu. Siðastliðið ár var þó
verst allra, enda gat varla heitið
að hér væri söltuð síldarbranda,
og hafa hér nú skapazt þeir erfið
leikar, sem bókstaflega kalla á ó-
hjákvæmilega aðstoð Alþingis og
ríkisstjórnar, og er raunar sið-
ferðileg skylda rikisvaldsins, að
bregða skjótt við og setja þær
stoðir undir fjölhæfara atvinnu-
líf hér, að hér geti verið bær i
byggð, og tiltækur vinnukraftur
á þau atvinnutæki í eigu rikis og
einstaklinga, sem verið hafa
helztu mjólkurkýr þjóðarbúsins,
þegar síld hefur veiðzt fyrir
Norðurlandi“.
Ummæli Jakobs
Jakobssonar
f Siglfirðingi er getið um þau
ummæli Jakobs Jakobssonar, að
síldin muni aftur koma fyrir
Norðurlandi. Þar segir:
„Aðspurður um möguleika á
síld fyrir Norðurlandi, sagði
Jakob orðrétt:
„Sildin getur komið hvenær
sem er til Norðurlandsins aftur.
Að minu áliti stafar sildarleysið
þar ekki af því, að síldin hafi
snúið bakinu við Norðurlandi
fyrir fullt og allt, heldur hinu,
að ástandið í sjónum hefur verið
þar með þeim hætti, að sildar-
göngurnar hafa ekki þrifizt þar,
en það getur breytzt. Strax og
þetta ástand í sjónum batnar, eru
miklar likur á því, að sildargöng-
ur komi til Norðurlandsins á
nýjan leik“.
Reynist spá fiskifræðingsins
um aukið síldarmagn á miðunum
á komandi sumri rétt, er augljós
þörfin á sildarflutningum, ef síld
veiðiflotinn á að geta afsett afla
sinn með viðunandi hraða“.
Byggðin þarf
að haldast
Auðvitað er engin ástæða til
annars en ætla að síldin komi
aftur fyrir Norðurlandi, og ef til
vill hefur hafísinn nú einhver á-
hrif á göngur síldarinnar í sum-
ar. A.m.k. væri óðs manns æði
að viðhalda ekki byggðinni og
mannvirkjum til móttöku síldar-
innar fyrir norðan. Þess vegna
þarf að aðstoða þau bæjarfélög,
sem í erfiðleikum eiga um þess-
ar mundir. Þau eiga áreiðanlega
eftir að skila þjóðarbúinu mikl-
um verðmætum, þótt síðar verðL