Morgunblaðið - 31.10.1965, Side 25

1 Sunnudagur 31. olctSSer 1965
A10RGUNBLAÐIÐ
25
• Gjafmildi málakeppninni sem haldin hefur
Frá hinni miklu Ameríku ber-
ast þær fregnir, að bandaríski
kvikmyndaleikarinn, sem kunn-
ur er af kvikmyndinni „77
sunset strip“ hafi orðið svo yfir
sig hrifinn og ánægður, er kona
hans fæddi honum son, að hann
hafi í tilefni af því gefið henni
tvær olíulindir í Oklahoma.
I>ykir þetta hin álitlegasta gjöf
þar vestra.
li • Kvenréttindabarátta
1 Barátta kvenkynsins fyrir jafn
rétti við sterkara kynið hefur
nú gengið svo langt að jafnvel
sumum konum þykir nóg um.
Nú hefur 22 ára gömul stúlka
frá Vestur-Indíum sannað, að
konur standa karlmönnum sízt
að baki hvað snertir líkamlegt
atgervi. Stúlkan, sem hér sézt á
myndinni lyfta andstæðing sín-
um hátt á loft, heitir Zilma
„Sheik Doll“ Diaz lagði andstæð-
ing sinn, Anderson að nafni að
velli í fyrstu skipulegu slags-
verið milli karla og kvenna. Já,
nú mega karlmennirnir aldeilis
fara að vara sig.
• Flutningar j
f Kaliforníu fékk stórt flutn-
ingsfyrirtæki það verkefni að
flytja kirkju — Guðskirkjuna —
úr öðrum bæjarhlutanum til
hins. Risastórir flutningabílar,
voru komnir á staðinn og það
var byrjað að rífa niður glugga
og hurðir, taka rafmagnið af
o. fl., þegar presturinn Doyle
Zachary kom hlaupandi og hróp-
aði: — Ekki flytja kirkjuna mína.
I>etta er Kristskirkja! Guðskirkj-
an er þarna hinum megin við
götuna.
• Verðmiða á krókudíla?
Yfirvöldin í Bandaríkjunum
hafa líkt og hér, skipað kaup-
mönnum a'ð hafa verðmiða á
þeim vörum, sem þeir hafa á
boðstólum. Mikil mótmælaalda
hefur komið frá kaupmönnunum
vegna þessa óg mörg rök lögð
fram af þeirra hálfu gegn þessum
fyrirmælum. Sterkustu rökin
koma þá án efa frá dýrakaup-
manninum, Henry Trefflich.
Hann segir: — Ég skora á upp-
hafsmann þessara laga að koma
og hjálpa mér við að festa verð-
miða á mínar. Já, mér þætti
gaman að sjá hann festa vðrð-
miðum sínum á krókudílana,
slöngurnar, apa og fuglana mína.
Sérstaklega sé ég fram á minnis-
verða stund, er hann festir verð-
miðann á svarta pardusinn minn.
• Drekkið meiri mjólk
Bóndinn Christian Auguste,
sem býr í Frakklandi, kom fyrir
nokkru að verðlaunakúnni sinni
Rosette, þar sem hún var önnum
kafin við að þamba perusafann
hans, þar sem hann hafði lagt
þar frá til að láta gerjast. Var
kýrin orðin allþétt er bóndi kom
að henni. Hann gerði þegar allar
ráðstafanir til að láta hana sofa
úr sér vímuna. Það fylgir sög-
unni, að mjólkin sem fékkst úr
henni fyrst eftir kendiríið hafi
verið álíka áfeng og góður
Burgundari.
•Stjörnurnar tala
í París býr maður einn, Georg
Beau að nafni, og hefur hann
komið fram með mjög athyglis-
verða kenningu, sem mikið veð-
ur hefir verið gert út af í frönsku
blöðunum. Hann heldur því
fram, áð maðurinn eigi eftir að
þróast á jörðinni í 170 milljón
ár í viðbót. Spádómurinri kemur
fram í bók er Beau kallar
„Stjörnurnar tala“ og er byggð
á rannsóknum á afstöðu stjarn-
anna o. fl. Þykir kenningin sér-
staklega athyglisverð fyrir það,
að flestir fyrri spádómar segja
fyrir um, að heimsendir sé á
næsta leiti.
• Fálkamóðir
Frú Malene Dybvik Nielsen,
sem býr í Holbæk í Danmörku,
— konan sem heldur því fram,
að hún hafi verið hálfsystir
Marilyn Monroe, hefur nú farið
inn á það svið, sem hin fræga
hálfsystir hennar fór örugglega
aldrei inn á. Hún hefur nefni-
lega gengi'ð þremur sprelllifnadi
fálkaungum í móðurstað. Sonur
hennar hafði orðið fyrir því
óhappi að eyðileggja fálkahreið-
ur, er hann var að safna saman
tómum spörfuglahreiðrum. Er
hann tók upp eitt hreiðrið, sem
hann hélt að væri tómt, ultu út
úr því þrír fálkaungár. Hann fór
með þá heim til móður sinnar,
sem sfðan hefur annazt þá. Hún
segir að þeir séu afskaplega mat-
vandir, vilji bara nýtt fuglakjöt,
og verði hún því öðru hverju
hverju áð grípa til loftbyssunar
og skjóta handa þeim gráspörva.
Frúin: — Þú talaðir upp úr
svefninum í nótt. Mér þætti gam
an að vita, hvaða Lotta þetta er,
sem þú varst að tala um?
Hann: — Það er bara meri, sem
ég veðjaði á á kappreiðunum hér
um daginn.
Skömmu síðar þurfti maður-
inn að skreppa í burtu úr bæn-
um og þegar hann kom aftur
spurði hann konuna sína, hvort
honum hefðu borizt nokíur
bréf.
— Já, svaraði konari æf af
vonzku, það var bara bölvuð mer
in hún Lotta, sem skrifaði þér
tvö bréf.
— Mér fannst penlngaeyðsla að
nota ekkí stöðumælatímann all
an. svo ég skrapp í búðir á með-
an.
Þáð var hérna um árið, að mik-
ið var talað um fljúgandi diska,
sem fólk þóttist allstaðar vera að
sjá. Eitt sinn kom maður á Ak-
ureyri að máli við annan mann
og spurði hann álits á þessum
fljúgandi diskum. Sá svaraði:
Diskar líða nm loftið breitt,
Iikt og fljúgi af boga örin,
á þá vantar ekki neitt,
orðið, nema hnífapörin.
Forvitinn: — Hvaða málverki
mynduð þér helzt bjarga, ef eld
setti að safninu.
Safnvörðurinn á málverkasafn
inu: — Án efa því, sem næst
væri útgöngudyrunum.
Náungi í heldur slæmu ásig-
komulagi sat í strætisvagni og
reif dagblað, sem hann hélt á í
smábúta og henti þeim út um
gluggann. Gömul kona sem sat
við hliðina á honum sagði:
— Fyrirgefið, en mér leikur
forvitni á að vita hversvegna, þér
rífið blaðið í tætulr og hendið
þeim svo út um gluggann?
— Það geri ég til þess að fæla
burtu íílana.
— En ég get ekki séð neina
fíla, svaraði konan brosandi.
— Áhrifaríkt, finnst yður ekki?
sagði sá drukkni þá
JAMES BOND —Eftir IAN FLEMING
Bond og Vesper eiga saman yndisleg an sólarhring.
JÚMBÖ — < — J<— —'J<—* >—Teiknari: J. MORA
Eftir dágóðan tíma höfðu Júmbó og
vinir hans öðlazt það mikinn styrk að
þeir voru færir um að komast upp stig-
ann. — Farðu varlega, sagði Spori að-
varandi, það geta verið einhverjir verðir
til staðar.
En skipið virtist yfirgefið ____og það
leit jafnvel út fyrir að ekki hefði sála
stigið um borð í það í heila öld. — Það
getur skollakornið ekki verið stormur-
inn sem hefur breytt því svona, sagði
prófessorinn ihugulL
— Halló, halló. Er nokkur hérna.
hrópaði Júmbó en fékk ekkert svar.
— Björgunarbáturinn er horfinn,
sagði Spori. — Kannski hefur áhöfnia
siglt í burtu þegar skipið strandaði.
SANNAR FRÁSAGNIR
—J<~ —-J<- X— Eftir VERUS
ANTONIN DVORAK
IOWA — Til þess að vinna
bug á heimþrá sinni eyddi
Dvorak sumrinu 1893 í lieim-
kynnum innflytjanda frá Bæ-
heimi í Iowa. Hann átti svo
margt sameiginlegt með þessu
fólki og þar kom allt honum
svo kunnuglega fyrir sjónir.
Þarna gat hann líka talað móð-
urmál sitt í stað þess að vera í
stöðugu basli með enskuna. —
Andrúmsloftið hafði mjög góð
áhrif á sálarlíf hans.
NÝI HEIMURINN — Það var
í Iowa sem Dvorak lauk við
eitt af frægustu verkum sinum,
sinfóníuna Frá nýja heiminum.
í þetta dásamlega verk notaði
Dvorak negrasöngva og stefið
úr Hiawatha eftir hið fræga
bandariska skáld Longfellow.
Þó þetta verk sé mjög banda-
riskt í anda. þá er það þó mjög
alþjóðlegt. Að lokum — Dvor-
ak, sem var maður blátt á-
fram og trúði á Guð, ástina og
föðurlandið, dó árið 1904. Enn
þann dag i dag gleðajst milljón-
ir er þeir hlusta á þetta fagra
verk. 1 Bandarikjunum einum
eru til yfir 50 plötuútgáfur af
synfóniunni Frá nýja heimin-
um. — Þó að bessi synfónia gæti
haldið frægð hans á lofti um
ókomna framtíð,, er þó fjöldi
verka eftir hann, sem lifa með-
al fólks um allan heim.