Morgunblaðið - 13.11.1965, Síða 3

Laugardagur 13. nóv. 1985
Íii a n ^ il ii M »•>«*>
rl »/ n U M li « ^
NÝLEGA var dregið um
eilt af málverkum Kjarvals,
er var á sýningunni á verk.
um hans í Listamannask.il-
anum á dögunum. Málverkið
hét. — Taktu í horn á geít-
inni — og hefur hlotíð af-
bragðsdóma hér heima og er
lendis. Sú, sem hlaut þennan
kjörgrip til eignar heitir
Brynfríður Halldórsdóttir lil
heimilis að Skipholti 55, hér
í borg.
Fréttamaður og ljósmynd-
ari Mbl. höfðu tal af 3ryn-
dísi í mjög smekklegri íbúð
hennar, sem hún deilir með
systur sinni Guðbjörgu Hall-
dórsdóttur.
— Hafið þér fengið tilboð
í þessa mynd, Brynfríður?
— Nei ekki enn sem kom-1^
Vantaði málverk á vegginn,
— og fóru þá sjálfar a ð mála
ið er, og ég aetla mér ekki
að selja hana að svo stöddu.
— Þér hafið kannske á-
huga á fögrum listum?
— Ég hef mikla ánsegju af
fallegum myndum, og ég
verð að segja eins og er, að
það kom yfir mig eins og
þruma úr heiðskiru lofti, þeg
ar ég fékk íCjarvalsmyndina.
En svo einkennilega vild til,
að Guðbjörg systir mín lét
þau orð falla, áður en við
fórum á sýninguna, að við
yrðum að hreins hin málverk
in af veggjunum, þegar við
fengjum Kjarvalsmálverkið.
— Eftir hverja eru þau
málverk?
— I>að vil ég nú helzt ekki
segja ,segir Brynfríður og
brosir við.
— Þau eru þó ekki eftir
yður?
— Jú, þau eru reyndar eft-
ir mig og systur mína, en
þið megið ekki gera mikið
veðúr út af því.
— Við þorum engu að lofa
um það, en skoðum mynd-
irnar nánar. í>ser eru allar
landslagsmyndir, frá Þing-
völlum, Gullfossi og úr Þjórs
árdal, mjög vel unnar og
gefa I engu eftir landslags-
málverkum þeim, er seidar
eru hjá málverkasölum hér í
Reykjavik. Þarna gefur líka
að líta mjög snoturt lítið
verk eftir Guðbjörgu. í>að
er af fugli á grein, málað með
olíulitum á svart silki
— Hafið þið málað marg-
ar svona skemmtilegar mynd-
ir.
—. Nei, svarar Brynfríður.
— Okkur datt þetta í hug,
af því okkur vantaði málverk
á veggina.
— Þið hafið kannske lært
að mála?
— Við fórum í nokkra tíma
hjá konu sem kenndi þetta,
og það er nú allt og sumt.
— Hafið þið ekki reynt að
selja málverk?
— Nei, við erum alveg
hættar þessu, svarar Guð-
björg. — Við gerðum þétta
bara að gamni okkar.
— Eigið þið nokkur önnur
málverk eftir Kjarval?
— Nei ekki er það nú, en
bróðir okkar Kjartan Hall-
dórsson safnar myndum eft-
ir hann, og á þegar gott safn
— Hefur þú, Brynfríður,
haft tal af Kjarval, eftir að
þú fékkst málverkið hans?
— Nei, hann var ekki við-
staddur þegar ég tók við mál-
verkinu, en ég hef hugsað
mér að fara til hans við gott
tækifæri og þakka honum
fyrir.
Frá Iðnþingi íslendinga:
Rætt um iðnskóla, iðnskólasjóð,
endurkaup afurðavíxla, lausaskuldir
iðnaðar og fleira
Frá Iðnþingi íslands . . . . 6666
ÞRIÐJI fundur 27. Iðnþings ís-
lendinga var haldinn í Félags-
heimili iðnaðarmanna í Hafnar-
firði hinn 12. nóv. 1965 og hófst
kl. 10 árdegis.
Sigurgeir Guðmundsson, skóla-
etjóri mælti fyrir áliti fræðslu-
nefndar. Hann lagði áherzlu á, að
Iðnskólar væru sérskólar, ekki
eiður en bænda og sjómannaskól-
ar og væri skylt að hafa það i
huga við fjárveitingar úr ríkis-
ejóði. Hann kvað frumvarp það,
er nú lægi fyrir Albingi vera
til orðið fyrir margra ára bar-
áttu, og bindi iðnaðarmenn því
miklar vonir við það.
Þá voru einnig rædd lánamál
iðnaðarmanna.
Tómas Vigfússon gerði grein
fyrir störfum og afkomu Iðnlána-
ejóðs á árinu, og skýrði nokkuð
frá lánveitingum, en þær eru
orSnar um 150 talsins á þessu
ári. Þegar fram liðu stundir,
sagði Tómas, að ekki væri frá-
leitt, að litlum hluta af vöxtum
ejóðsins yrði varið ti'l starfsemi
ráðunauta.
Þorgeir Jósefsson hafði fram-
eögu um endurkaup afurðavíxla.
Hann kvað ekki standa á kaup-
um Seðlabankans á afurðavixl-
um landbúnaðar og sjávarútvegs.
Væri það vegna útflutningsafurð-
enna. Hann taldi gjaideyrissparn
•ð iðnaðarins vera næga ástæðu
til þess að endurkaup afurða-
víxla iðnaðar gætu farið fram.
Gissur Sigurðsson hafði fram-
sögu um lausaskuldir iðnaðarins,
og kvað hann það fagnaðarefni
að sett hefði verið löggjöf um
það mál.
Þorþergur Friðriksson hafði
framsögu fyrir nefndaráliti um
tryggingarmál iðnaðarmanna.
Urðu miklar umræður um það
mál og samþykkt að kjósa
þriggja manna nefnd til að kanna
möguleika á stofnun trygginga-
félags iðnaðarmanna.
Þá var samþykkt ályktun um
að skora á ríkisstjómina að af-
nema verðlagshöft í þeim at-
vinnugreinum, sem enn væru
undir verðlagsákvæðum.
Á fundinn þarst heillaskeyti
frá forseta íslands hr, Ásgeiri Ás
geirssyni.
Síðdegis skoðuðu iðnþingfull
trúar niðursuðuverksmiðju Norð
urstjörnunnar h.f. í Hafnarfirði
Framh. á bls. 27
smsinniAtt
Sekur um ósannindi
Tímirm sér ástæóu til þess í
gær að fárast yfir frétt Mbl. um
þá alvarlegu athurði, sem urðil
hér í borg síðastliðið miðviku-
dagskvöld, þegar átök urðu milli
bandariskra hermanna við tvö
veitingahús. Mbl. skýrði frá þess-
um alburði eins og hamn gerðist*
en að gefnu tilefni þykir ástæða
til að birta hér upphaf fréttar
Tímans um þetta mál, ekki sízt
þar sem hún er merkt einum
ritstjóra blaðsins. Frétt Tímans
hófst þanmig:
„í kvöld íókst bandariskum
hermannaskri 1 að gera Rcykja-
vik að vettvangi blóðugra kyn-
þáttaóeirða. Vegna símxandi
undirlægjuháttar stjórnarvalda,
hafa hermennirnir stöðugt verið
að gerast uppivöðslusamari hér
í borginni, unz upp úr sauð meðal
svartra og gulra og hvítra her-
maiuna í kvöld, sem börðust með
öllu tiltæku, hnefum, borðum og
stólum og brotnum flöskum og
hnújámum og göfflum. Er her-
mannaskríll þessi sýnilega orð-
inn það heimaríkur hér í borg-*
inni, að hann telur sig geta leyft
sér að koma hér á eins konar
Alabamaástarudi, þegar honum
sýnist. Eftir að óeirðimar hófust,
mönnuðu yfirvöld sig loksins
upp í að smala þessum hálfguð-
um stjómarvaldanna saman að
lögreglustöðinni þaðan sem þeir
voru ýmist fluttir suður á Kefia-
víkurflugvöll eða í fangelsi að
Síðumúla“.
Ef menn bera þetta upphaf
fréttar Tímans saman við frétta-
flutning Mbl. um sama mál munn
óef.að allir sannfærast um, að
meira en lítið er að þeim mönn-
um, sem halda um pennann á dag
blaðinu Tímanum. Ekki er á-
stæða til að eyða fleiri orðum
að þessu máli. Skrif Framsóknar-
málgagnsinis dæma sig sjálf, og
era íslenzkri blaðamennsku til
lítils sóma.
Að gefnu tilefni
Fulltrúi bæjarfógetans í Hafn-
arfirði gerði sig sekan um frá-i
leitar fullyrðingiar í grein er
hann birti í þremur dagblöðum
borgarinnar um embættisveiting-
una í Hafnarfirði. Þar hélt hann
þvi fram, að embættisveiting
Óbreyttum varnarliðsmonnum bannað
að fara út fyrir flugvollinn
Rannsókn í máli slagsmálamannanna hafin
Varnarliðið bannaði á fimmtud.
öllum óbreyttum hermönnum og
sjóliðum að fara út fyrir takmörk
varnarstöðvarinuar í Keflavík
vegna slagsmálanna í Reykjavík
s.I. miðvikudagsköld. Varnarliðið
hefur hafið rannsókn í máli 60
manna, sem komu þar við sögu,
og fær enginn þeirra leyfi til að
fara út fyrir völlinn á meðan
hún stendur yfir.
Yfirmaður landgönguliða flot-
ans, C. V. Haines, ofursti, fór til
Reykjavíkur í gær til að biðja
eigendur Þórskaffis og Gildaskál-
ans afsökunar á hegðun varnar-
liðsmannanna og bjóðast til að
borga skemmdir þær sem urðu
í átökunum.
Morgunblaðið hafi sam-
band við Ragnar Jónsson, for-
stjóra Þórskaffis, og sagði hann,
að frásagnir blaðanna um rysk-
ingar í húsi hans væru mjög ýkt-
ar. Hvorki borð né stólar hefðu
verið brotnir, aðeins tvö glös og
nokkrar ölflöskur ultu um koll.
Sagði Ragnar Jónsson, að Þórs
kaffi myndi ekki gera neinar
skaðabótakröfur, því enginn
skaði hefði orðið og það hefði
hann sagt þeim foringjum varnar
liðsins, sem komið hefðu til að
biðjast afsökunar á ryskingun-
um.
Kvað Ragnar varnarliðsmenn
Oft sækja dansleiki í Þórskaffi
á miðvikudagskvöldum og hefðu
þeir ætíð sýnt prúðmennsku í
hvívetna og ekkert yfir þeim að
kvarta. Færu þeir alltaf úr hús-
inu kl. 11,30 eins og vera ætti.
Loks kvað Ragnar það ósann-
indi, að föt dyravarða hefðu ver
ið rifin í ryskingunum.
Þá hafði blaðið tal af þjónustu
stúlku á Gildaskálanum, sem
var að vinna í veitingahúsinu.
þegar ryskingarnar hófust þar
Kvað hún frásagnir ýktar af
atburðinum því ekki hefði einu
sinni farið um koll stóll þar, að
eins tvö glös hefðu brotnað.
Þjónustustúlkan sagði, að hún
hefði hringt á lögregluna, þegar
ryskingar hófust á milli her
mannanna, en hún hefði ekki
komið fyrr en um 20 mínútum
síðar. Þá hefði það verið of
seint.
Loks hafði Morgunblaðið sam
band við Hörð Helgason, for
mann varnarmálanefndar. —
Kvaðst hann ekkert geta um mál
ið sagt að svo stöddu, því rann
sókn væri rétt hafin í þvL
þessi væri ,,einsdæmi“.
Með slikum fullyrðingum er
fulltrúinn óhjákvæmilega að
draga athygli að því, sem áður
hefur gerzt í embættaveitingum.
Það má vLssulega teljast einkenni
legt, ef sá sm gerist til þess á
opinberam vettvangi að ráðast að
öðrum með svivirðingum vegua
embættaveitingiarinnar í Hafnar
firði, má ekki búast við að rif jað
sé upp hvernig áður var skipað
i þetta sama embætti.
Annars er engum blöðum wm
það að fletta, að þeir menn sem t
þátt taka í opinberum umræðum
með þeim hætti, sem fulltrúi
bæjarfógetans í Hafnarfirði hef-
ur gert að undamförnu, mega
búast við því, að þeim verði gert
að standa fyrir sínu máli, ekki
sízt þegar rakalausar fullyrðing-
ar eru bormr á borð fyrir al-
menning.
Þótt venjan sé sú hé á landi
að skamma stjórnmálamenn fyr-
ir þeirra orð og verk, virðist svo
sem aðrir eigi að komast upp
með hvers konar málflutnáng án
þess að athygli sé á því vakin.
Þeir verða að standa fyrir sínu
máli eins og aðrir.
Annars er ástæða til að
benda á, að þessi sami full- ^
trúi gerði sig sekan um öimur
ósannándi í viðtali, sem birtist
við hann í Þjóðviljanum síðast-
liðinn fimmtudag. Þar hélt hann
því fram. að hann hefði sent öll-
um dagblöðum borgarinnar grein
þessa til birtinigar. Morgunblaðið
hefur ekki fengið grein þessa
senda, og er þvi greinilegt, að
fulltrúi þessi fer frjálslega með
staðreyndir í þeirri baráttu, sem
hann hefur verið að magna und-
anfarna daga.