Morgunblaðið - 06.08.1966, Qupperneq 17

Laugardagur 6. ágúst 196?
MORCUNBLAÐID
17
— í dýrindis
Framhald af bls. 8
um Við til Grænlands og þá
ætlum við að hafa ísinn sem
bakgrunn fyrir myndirnar.
Ég ætla einnig að skrifa grein
um landið, þó það séu fjöll
og ís í Sviss, er það ekki það
sama. Grænlenzk náttúru-
fegurð og svissnesk eru hvor
á sinn máta.
Við spyrjum hana hverjar
spurnir hún hefur haft af
íslandi og segist hún ekki
hafa þekkt mikið til landsins
nema hvað hún segist hafa
Gólfklæðning frá DLW
er heimskunn gæðavara.
GÓLFDÚKAR
GÓLFFLÍSAR
GÓLFXEPPI
við allra hæfi.
Munið
merkið
er trygging yðar fyrir beztu
íáanlegri g®fklæðningu.
Deutsche Lwleum Werke AG
Snyrtivör-
ur frá
Dorothy
Gray
Satura rakakrem
Secreat of the sea
Skin perfume
Make-up film
Hreinsunar krem
Nærandi krem
Púður
Steinpúður
Varalitur
Dorothy
Gray
New York, París,
London, Reykjavík,
Ingólfs
Apótek
7/7 sölu
Bronco, árg. 19&6, ékinn 5 þús.
km, klæddur að innan. Með
sætum, útvarpi og miðstöð
með framdrifsloku. Verð 240
þúsund. Skipti á nýjuni Skoda
Station eða Land-Rover, dies-
al, koma til greina. Uppl. í
síma 2114 um Akranes.
lesið nokkrar af bókum Lax-
nes og heyrt getið um heita
vatnið.
— Við höfum líka fengið
nokkra af þessum litlu sætu
hestum ykkar til Svise, en
þeir eru ekki ánægðir hjá
okkur. Við setjum þá á af-
markað svæði, því við höfum
ekki upp á svo mikið lands-
svæði að bjóða. Þeir veikj-
ast hjá okkur og reyndin er
sú að þeir sakna heimahag-
anna. Iln þeir eru svo sætir
þessir litlu hestar ykkar að
eigingirni okkar hefur hing-
að til ráðið úrslitum.
Við beinum nú máli okkar
að fararstjóranum, sem jafn-
framt er ljósmyndarinn, Hein
rich Heusser. Honum verður
tíðrætt um Mímisbar, sem
voru hans fyrstu kynni af
landinu. Okkur til mikillar
furðu hafði hann fengið þá
flugu í höfuðið að vín væri
lítið haft um hönd á þessu
kalda landi. En þegar Sveinn
Sæmundsson heyrði þetta,
hafði hann teymt manninn
með sér á barinn og ljómandi
af ánægju hafði Heinrich
Heusser hrópað upp yfir sig
„Das ist schön“.
Við spyrjum þau hvað þeim
finnist um ísland og svarið
er sem hér segir: „Allt er
hér svo hreint, ekki eingöngu
loftið heldur líka húsin og
göturnar. Það er óvenjulegt
fyrir okkur að upplifa þessar
björtu nætur og hvernig þið
ræktið appelsínur í gróður-
húsum, hefur sérstaklega vak
ið athygli okkar. En einkar
hrifin vorum við af skýringu
Sveins Sæmundssonar, sem
hann gaf okkur af landinu.
Hann sagði að ísland væri
það land sem guð væri aldrei
fyllilega ánægður með og
átti hann þar við þessi eilífu
eldgos og uppstreymi heita
vatnsins. Ég minnist þess sér
staklega sagði frú Charlotte
síðan ég var í skóla að hafa
heyrt að á íslandi væri mjög
lítil gróðursæld, en nú þegar
ég er hér finnst mér þessi
athugasemd vera röng. Hér
angar allt og ilmar af gróðri.
Eitt er það sem mér finnst
líka skrýtið og það er sumar
hverjar af ungu stúlkunum
sem maður sér ganga um
götur Reykjavíkurborgar
klæðast eftir allra nýjustu
tízku, en aðrar eins og mæð-
ur þeirra gerðu fyrir 20-80
árum.
Þegar hér var komið sögu,
vorum við komin á leiðar-
enda. En nú var reyndin sú
að veðrabrigði höfðu átt sér
stað. Norðan stormur var
sliollinn á með miklum kulda
og roki og alskýjað var orð-
ið. En við og við skauzt sól-
in fram á milli skýjanna og
mátti þá óglöggt greina sól-
arlagið. Þetta voru nokkur
vonbrigði, þar sem vonirnar
um veðrið höfðu verið svo
bjartar, — en úr þessu skyldi
samt rætast.
Stúlkurnar lögðu sig allar
fram og þær sem átti að
mynda stigu inn í „rúgbrauð-
ið“ sem ekið hafði á eftir
okkur og þjónaði þeim til-
gangi að vera búningsher-
bergi. Þegar þær höfðu
klæðzt sýningarklæðunum,
sem voru hinir skrautlegustu
kvöldkjóla, skriðu þær út
úr bílnum og lögðu leið sína
út á hraunið ásamt karl-
kynsfyrirsætunni sem óspart
veitti þeim lið á erfiðri göng-
unni. Með aðstoð hans og
hjálparstúlknanna, sem voru
vel dúðaðar komust sýninga-
stúlkurnar klaklaust fi tilætl
aðan stað í hrauninu og var
nú tekið til að stilla þeim upp
Það var ljósmyndarinn, sétn
gegndi því vandasama hlut-
verki að gera stúlkurnar
stöðugar á mosanum, sem
átti það til að gefa sig und-
an hælaháum lakkskönum.
Svo gífurlegt var rokið að
silkikjólarnir klesstust við
líkamana og hárið ýfðist og
fauk í allar áttir, en það hef
ur kannske bara verið ætl-
unin. Þegar á þurfti að halda
reyndust stúlkurnar hinar
stöðugustu á velli og meðan
ljósmyndarinn smellti af
gáfu þær sig hvorki fyrir
rokinu né mosanum. En ekki
hafði ljósmyndárinn fyrr lok
ið verkinu, en þær tóku að
veina og hjálparliðið var
komið á vettvang með kulda
skó og loðklæðnað og allur
skarinn lagði á rás heim að
bílunum.
með síld í vikunni og nú er 7
verið að bræða í Örfiriseyj- J
arverksmiðjunni. Og þá verð 1
ur ,„peningalykt“ í Reykja-
vík. Á föstudag lagði reykinn
þó út á sjó og þá er hann
bara fallegur, eins og sést á
þessari mynd eftir Ól.K.M.
Þá var tekið til við að ilja
sér við hitaveituná, en ekki
nema örskamma stund, því
á ný skyldi ljósmynda og þá
aðra búninga. Og aftur stigu
fyrirsæurnar inn í ,rúgbrauð
ið“, og síðan að stuttri stund
liðinni út aftur og nú á ný
klæddar dýrindis kvöldkjól-
um. Aftur var þrammað yfir
mosann og tekið til ,við
myndatökurnar.
Þó ekki hafi veðurhorfur
kvöldsins gefði góða von eft-
ir sólríkan daginn, tókst
þetta allt saman með prýði,
og það var ánægjulegur hóp-
ur þreyttra manna, sem lagði
leið sína í skíðaskálann um
11 leytið þetta kvöld til kaffi
drykkju eftir vandasamt
kvöldstarf.
JAMES BOND -X—■
-X—• Eítii IAN FLEMING
r---------------
James Bond
BY IAN FLEMING
DRAWING BY JOHN MclUSKY
SO VOU SHOOT us both,
NASH- BUT WHAT
.happens td you?
INTEEESTINJS. T
MINJP IP I HAVE
■ER- LAST
ClSACETTS r> i
L / EASY, OLP MANJ. I
w OFF AT DIJOM ANP TAKS A
f CAR TO PARlS. XVE A PATB Xl
/ WlTH MY BOSS AT TWE RlTZ- T
PITY YOU'LL NEVER MEET EOSA KLEBB.
SUE'S BeEN TUE BEAIMS BEHINP ALl TUIS
NASH PIPNT TAKE HIS EYES OFF ME AS I TOOK A ClSACETTE.
I HOPEP HE WOULPN'T MOTICE I40W X WAS HOLPIMS THE CASE
I
Fimm mínútna akstur til Somplon-jarð-
gansins — og dauðinn í höndum höfuð-
framkvæmdastjóra SMERSH.
Svo þú skýtur okkur bæði, Nash — en
hvað verður af þér?
Auðvelt, karl minn. Ég fer úr við Dijon
og fæ mér bíl til Parísar. Ég á stefnumót
við yfirmann minn í Ritz-hóteli — leitt
að þú skulir aldrei fá að hitta Rósu Klebb.
Hún hefur verið heilinn bak við allt þetta.
Athyglisvert. Er þér sama þótt ég fái
mér eina sígarettu, þá síðustu?
Nash hafði ekki af mér augun meðan
ég fékk mér sígarettuna. Ég vonaði að
hann mundi ekki taka eftir hvernig ég
hélt á hylkinu.
Teiknari: J. M O R A
J O M B 6
—K~

freskjurnar hljóta að vera ofan á okkur
uppi a fjallinu. Annars hefðu þær troðið
niður maísakrana fyrir löngu.
Skipstjórinn lætur alveg sannfærast af
þessari rökréttu útskýringu og leggur til,
að þeir bíði með að leita að Álf og félög-
um þangað til sólin komi upp. — Það
getum við svo sannarlega, segir Júmhó
hlæjandi, því að Alf er aldeilis ekki nein
morgunkráka.
Léttari í bragði Ieggjast þeir aftur til
svefns. Skipstjórinn er nú svo rólegur, að
hann heldur meira að segja að hann geti
sofnað.