Morgunblaðið - 28.12.1966, Side 13

Mi<MlctK!agttf 28. des. 1988
MORGU NBLAÐIÐ
13
NAUTAAT
Santarem, PortúgaJ.
PORTÚGAXSKT nautaat þar
aem hægt er að fangelsa menn
fyrir að drepa tarfinn hefur haf-
£9 víðtæka herferð til þess að
öðlast aftur rénandi vinsældir
«ínar.
Framkvæmdastjórar leikanna
akella skuldinni á missi fremstu
toureiros Portúgals, á minnk-
andi framboð nauta, sem eru
flutt út til spánskra ieikvanga
og á „þjóðfélagsóvin númer eitt“
— sjónvarpið.
„Aðstreymi ferðalanga hefur
ekki megnað að vega á móti út-
streymi nautanna," er skýring
Maruiels dos Santos, frægasta
nautabana Portúgals, en hann er
aú eirm helzti umboðsmaðurinn.
Dos Santos, sem er fyrrver-
*ndi rakarasveinn, sést nú sjald
an á leikvanginum, vegna þess,
bve hart fætur hans eru leiknir
eftir nautin. En með tojálp auðs
Síns og eiginkonu, sem er dóttir
eiganda Monumental Plaza í
Mexieo City, reynir hann nú að
•ndurreisa nautaatið.
A hinum stóra, rauða Campo
endur íþróttarinnar álíta það
mun mannúðlegra að drepa naut
ið en láta það þjást af sárum
eftir banderilhas alla nóttina og
leiða það svo til sláturtoússins."
í dæmigerðu portúgölsku
nautaati er tudda toieypt inn á
leikvanginn, þar sem reiðmenn
-espa dýrið. ÍÞeir reka æ minni
örvar í kjötmikinn toáis nauts-
ins. Oft virðist sem Ihinn þraut-
þjáífaði gæðingur ætli að rek-
ast beint á haus tarfsins, en
hann stígur næstum alltaf til
hliðar, áður en hornin ná til
hans.
Tveir ungir reiðsnillingar,
Mestre Baptistra og Somao de
Veiga, hafa tekið við af Joao
Nuncio, „páfa" hins klassíska,
portúgalska nautaats. !Þeir eru
studdir af Manúel Conde, sköll-
óttum, þrautreyndum nautabana,
„Nautabaninn Manuel Conde, rekur „banderilha" í bak nautsins.
Dagar þess viröast taldir í Portúgal
leikvangana. Eini nýi vangur-
inn var byggður á síðasta ári i
Cascais, sem stendur li nám-
unda við stormasamt Atlantshaf
ið. Hann er aðeins fullskipaður
yfir hásumarið.
Dos Santos kveðst vona, að
ríkið muni hjálpa með fj árhags-
aðstoð og áróðri til að laða al-
menning til nautaats á nýjan
leik. Fyrsta portúgalska nauta-
atsreglugerðin, sem sjálfur for-
sætisráðherrann, Antonio Salaz-
ar átti frumkvæðið að, verður
væntanlega gefin út á næstunnL
„Bf rfkið kemur ekki til hjáip
ar mun nautaatið deyja hægum
dauðdaga,“ segir dos Santos í að-
vörunartón.
hlutar hjarðanna eru seldar á
ári hverju og við í Portúga! not-
um átta naut í hvert at gegn sex
á Spáni er mikið um fjöldafram-
leiðslu," segir einn búgarðseig-
andinn til skýringar.
,jÞeir þanfnast nauta á Spáni
og geta borgað betur fyrir þau
en portúgölsku leiksviðin. Við
verðum því oft að láta okkur
nægja annars flokks gripi.“
Ve.gna nautaskortsins, hefur
taia nautaata af öllu tagi lækk-
að úr 173 árið 1964 í 168 árið
1966.
Jafnvel þær tvær milljónir er-
lendra ferðamanna, sean heim-
sækja Partúgal á ári toverju,
nægja ekki til að seljist upp á
Þarna hala „iorcaaoarmr • nao loKum a nauunu.
Pequeno leikvangi, sem minnlr
á Kreml, hefur dos Santos skipu
Jagt tentas, eða nautaöt, þar sem
aðgangur er ókeypis, og ailir
Lissabon-búar geta sótt. Hann
feefur komið fram með ný nöfn
•ins og hinn fríða Richardo Chi-
banga, toörundedökkan Angóla-
búa, sem er liðugur eins og snák
«wr. Lissabon Jbúum gefst kostur
á að sjácorridas de gata með öll-
am hinum hefðbundna átjándu
oldar fburði, þar á meðal skraut
reiðar flautuleikara og merkis-
bera með gömul og göfug skjalda
merki.
í portúgölskum nautaotum er
•ðalstjanna leiksina cavaleiro —
•kki matador. Portúgalar hafa
baldið uppi toefð sautjándu ald-
•r um reiðmennsku á sviðinu en
Bpánverjar fyrir löngu einbeitt
$ér að fótfimini. Aldargamalt
lagafyrirbæri, er María II,
drottning, lét samþykkja sem
grimmd við dýrin bannar bana-
avar við beiðni páfa um minni
•tunguna. En hana álíta margir
unnendur atsins hámark barátt-
unnar upp á dauða við nautið.
Dos Santos sjálfur og frændi
toans Antonio, sem hlutu frægð
á Spáni, Prakklandi og Suður-
Ameríku, urðu báðir fyrir barð-
inu á lögum þessum og var eitt
sinn varpað í fangelsi um nætur
eakir og síðan gert að greiða há-
ar sektir fyrir nautsdrápið.
„Ég missti einfaldlega stjórn
á mér — þetta var ekki af
ásettu ráði gert,“ segir Manúel
um eina nautið, sem hann hefur
banað í Portúgal. „Svo fór mann
fjöldinn að klappa eins og þetta
væri ofureðlilegt. Margir unn-
sem er mjög umdeildur fyrir að
stinga örvunum, (banderiltoas),
bundinn við hest sinn,
Ný kynslóð fótfimra touireiros,
sem virðast álíta nautaat krafta-
sýningu fremur en fastmótaða
list, hefur einnig komið fram á
sjónarsviðið. Helztu forvígis-
menn hinnar djörfu stefnu eru
Asnadéu dos Anjos, („engla-
barn“), sem kýs toeldur að berj-
ast á SpánL Armando Savares,
sem þekkir handtbragðið en kem
ur oft á óvart og Jose Julio, smá
vaxinn, uppspenntur nautabani
frá Villafranca, sem sérhæfir sig
í banderilha-leiknum, Fyrir
hvert at fá þeir um það bil
fimmtán hundruð dollara.
Stórfenglegasta atriði portú-
galska nautaatsins kemur á eft-
ir reiðimennskunni, þegar forca-
dos, tíu óvopnaðir viðvaningar
kljást við bola með berum hönd-
unum. Peqa, eða glímu er hægt
að toeyja augliti til auglitis við
nautið, og grípur þá einn pilt-
anna í hornin eða skvaplegt hold
ið á bringunni meðan hinir
þyrpast umtoverfis.
Hin glæfraaðferðin er, að bog-
inn líkami forcadosins dregur úr
afli nautsins með því að falla á-
lútur yfir það, áður en það nær
að rykkja hausnum upp á við.
Samtímis sparkar hann fram
fyrir sig, grefur hælana í sand-
inn og þegar tuddi kastar hausn
um upp viðhefur leikmaðurinn
sínar eigin hreyfingar til að forð
ast höggið frá risavöxnum hausn
um.
Nuno S. Barreta, fremsti foca-
doinn, sem nú er næstum orðinn
þjóðsagnapersóna, var staðgeng
ill Buddy Bear í kvikmyndinni
„Quo Vadis“. Hann hélt nauti
einn síns liðs í Colosseum í Róm.
í annað skipti hlaut hann tíu
daga fangelsisvist fyrir að kljást
við naut, sem var með óleður-
varin horn.
Flest nautaötin á hinum 40
leikvöngum Portúgala fara fram
á Ribatejo-svæðinu umhverfis
Santarem þar sem nautin eru
alin. Margir nautabanar reka bú
garða og er meðal gripafjöldi
300 höfuð.
„Þar sem aðeins tíu hundraðs
„Forcado-arM ráðast gegn nautinu.
Nýr heyrnaleysingjaskóli
sunnan í Oskjuhlíð
Undirkúningur að hefjast
NÝJUM Heyrnaleysingjaskóla
hefur verið valinn staður sunnan
í Öskjuhlíðinni, milli Bústaða-
vegar og Hafnarfjarðarvegar. Er
lóðin ofan við Kapelluna, vestan
megin vegarins. Og á næsta f jár
hagsári fær skólastjórnin 300
þús. kr. frá ríkinu til undir-
búningsvinnu við nýja skólann
Hafði Brandur Jónsson, skóla-
stjóri, fengið endanlega að vita
þetta á þorláksmessu, er Mbl.
hafði samband við hann.
— Nú verður undinn bráður
bugur að því að undirbúa skóla-
bygginguna sagði Brandur. Þetta
verður að gerast eins fljótt og
hægt er, því við getum fyrir-
sjáanlega ekki tekið við þeim
20 börnum sem væntanlega þurfa
að komast í skólann eftir tvö ár.
Við erum ákaflega ánægð hérna
með að vita að málið er komið
af stað. Það er svo margt að
breytast í þessum efnum og verð
Ur að gera betur. Og við hlökk
um til að fá bætta aðstöðu,
Byggja þarf skólahús og
heimavist fyrir þau börn, sem
vitað er um að þurfi að komast
í skólann og vel það, og hafa
svo stækkunarmöguleika. Verð-
ur það ekki minna en 7 kennslu
stofur og heimavist fyrir 40—
46 böm í fyrsta áfanga. Auk
þess þarf eitthvað af starfslið-
inu að búa á staðnum og skóla
stjóri þarf a. m. k. að vera nærri
helzt í skólahúsinu, að því er
Brandur sagði. En óhjákvæmi-
legt er að skólinn og heima-
vistinn fylgist að í byggingu.
Nú eru í Heyrnarleysingja-
skólanum 30 börn, en gamla
skólahúsið rúmai' í rauninni
ekki þann fjölda. Svo mörg eru
á svefnloftunum, en ekki er þar
rúm fyrir nauðsynlegustu hluti
og kennt er í stúlknaherbergj-
unum. Tvöfaldaðist fjöldi barn-
anna í skólanum á árunum 1955-
1959 og nú er vitað um nýjan
hóp 20 barna sem kemur inn
eftir tvö ár.