Morgunblaðið - 05.12.1967, Síða 24

24
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUÐAGUR 5. DES. 19«»
CJtgefandi:
Landssamband Sjálfsfœðiskvenna
Ritstjóri: Anna Bjarnason
— hefur frá stofnun átt drjúgan þátt í
starfsemi Sjálfstæöisflokksins nyrðra
Núverandi stjórn Sjálfstæðiskvennafélagsins á Akureyri.
„ÁR 1937, fimmtudagjnn 2. desember kl. 20.30 var fundur haldinn
í bæjarþingsalnum á Akureyri. Mættar voru þar tvær konur úr
Sjálfstæðiskvennafélaginu „Hvöt" í Reykjavík, í þeim erindum, að
stofna hér Sjálfstæðisfélag kvenna. — Húsið fylltist á einum hálf-
tíma.
Konurnar voru frú Guðrún Guðlaugsdóttir og frú Sigríður Sig-
urðardóttir. Fundarstjóri var kosin frú Gunnhildur Ryel og fundar-
ritari frú .lónheiður Eggerz.
Félagið var stofnað með hundrað áttatíu og sjö meðlimum. og
hlaut nafnið Sjálfstæðiskvennafélagið „Vörn“.
I»á var kosin stjórn, formaður fröken Arnfinna Björnsdóttir,
samþykkt með öllum atkvæðum, meðstjórnendur Fanney Jóhannes-
ðóttir, Ingibjörg Jónsdóttir, Elínborg Jónsdóttir og Jónheiður
Eggerz . . . . “
Þannig hljóða brot úr fyrstu
fundargerð Sjálfstæðiskvennafé-
félagsins Varnar á Akureyri,
sem á þrítugsafmæli í dag.
Ekki er aðstaða hér til að
rekja sögu þessa félags, sem hef-
ur frá stofnun átt drjúgan þátt
í starfsemi Sjálfstæðisflokksins
nyrðra, en drepið skal á fáeina
þætti til nokkurrar glöggvunar.
Frá upphafi og um tíu ára
skeið' var Vörn geysifjölmennt
félag, Eins og fram kemur í til-
vitnun hér að framan, voru stofn
endur nær 190 talsins, en félags-
konum fjölgaði næstu misserin
og voru nokkuð á 3. hundrað,
þegar þær voru flestar. En um
skeið dofnaði yfir starfseminni.
Laust eftir 1950 tók hún fjör-
kipp á ný og enn laust eftir 1960.
Síðan hefur starfsemi Varnar
staðið með blóma og vaxið ár
frá ári. Um þessar mundir er
enn verið að fitja upp á nýjung-
um til eflingar starfseminni. Fé-
lagskonur eru um 100 talsins og
fer þeim nú aftur fjölgandi.
Eðlilega hefur Vörn jafnan
fyrst og fremst starfað á vett-
vangi stjórnmálanna, stutt Sjálf-
stæðisflokkinn me'ð ráðum og
dáð og átt mjög verulegan þátt
í framsókn hans á norðurvíg-
stöðvunum.
Þegar í upphafi tóku Varnar-
konur að starfa að bæjarmálum
Akureyrar, jafnframt þjóðmála-
starfinu, og hafa þær síðan unn-
ið ötullega í hverjum alþingis-
og bæjarstjórnarkosningum.
En jafnsnemma tók Vörn upp
á sína arma ýmsa annars konar
starfsemi, til þess að tengja fé-
lagskonur nánari böndum bg
gefa þeim fleiri tækifæri til upp
byggilegrar starfsemi.
Fjórði fundur félagsins, hald-
inn 25. febrúar 1938, hófst með
söng fundarkvenna, að vanda, en
þær voru 130 talsins. Á þessum
fundi hóf Gunnhildur Ryel um-
ræður um það, hvort félagið gæti
ekki með einhverjum hætti bætt
úr verkefnaskorti unglinganna í
bænum, og Dagmar Sigurjóns-
dóttir brydda'ði upp á skemmt-
í anahaldi. Upp frá því var unnið
að þessum málum um árabil með
ýmsum hætti.
Á næsta fundi voru kosnar
þrjár nefndir, byggingarnefnd,
vinnustofunefnd og skemmti-
nefnd. En húsnæðismál voru að
sjálfsögðu vandamál á fyrstu ár-
um félagsins og lengi frameftir.
Varð félaginu lítið ágengt í út-
vegun varanlegs húsnæðis fyrir
starfsemina og má segja að lausn
á því máli fengist ekki fyrr en
með tilkomu Sjálfstæðishússins,
þar sem öll Sjálfstæðisfélögin í
bænum fengu aðstöðu. Hinum
nefndunum gekk betur. — Um
haustið 1938 hófst starfsemi
vinnustofu, þar sem kennt var:
Fatasaumur, tóvinna, hannyrðir
og smfðar. Starfaði vinnustofan
um nokkurra ára skeið. Af og til
síðar var unnið að svipuðum
verkefnum og nú síðustu tvö ár-
in hefur verið starfandi verk-
efnanefnd, sem heldur föndur-
námskeið, bazara o. fl., og er nú
að undirbúa sýnikennslu fyrir
Framhald á bls. 20.
„Mörg óhugamál
kvenna eru
pólitísk, og
þær eiga að
tala sínu máli“,
— segir Freyja Jóns-
dóttir, formaður
Varnar á Akureyri
SÍÐAN átti stutt spjall við
Freyju Jónsdóttur, formann
Sjálfstæðiskvennafélagsins Varn-
ar á Akureyri, í tilefni af 30
ára afmæli félagsins 2. des.
Við spurðum Freyju fyrst,
hvernig hún teldi að til hefði
tekizt um starf Sjálfstæðis-
kvenna á Akureyri í stjórnmál-
unum þar nyrðra.
— Á þessu tímabili sem Sjálf-
stæðiskonur hér hafa starfað í
eigin félagi, hefur starfsemin að
siálfsögðu verið breytileg eftir
tímabilum. Hún hefði oft mátt
vera meiri og mætti vera það
énn. í heild tel ég þó, að Sjálf-
stæðiskonur hér hafi lagt veru-
lega af mörkum til stjórnmá'l-
anna, bæði bæjarmálanna og
hvað snertir þjóðmálin. Þar hef-
ur eigið félag verið ómetanlegur
styrkur. Án þess hefði allt okkar
starf verið miklu meiri erfið-
leikum bundið.
— En hvert er þitt mat á af-
skiptum kvenna af stjórnmálum?
— Mörg áhugamál kvenna eru
pnlitísk, og konur eiga sjálfar að
tala sínu máli. Auk þess má
segja, að þjóðfélagið sé allt jafnt
umhugsunarefni kvenna og
karla. svo að auðvitað eiga þær
að mynda sér skoðanir og bera
þær fram ekkert síður en karl-
mennirnir.
— Og hvernig erenvur svo Vörn
aff koina sinum málum á fram-
færi?
— Það verður að segia eins
og er, að síðari árin hefur ekki
verið sami áhuginn á stjórnmál-
um innan félagsins og á fyrri
árum. en þá voru flestir eða all-
ir fundir félagsins í eimhverjum
mæli helgaðir stjórnmálunum og
oft sérstök baráttumál á dag-
skrá. Það er eins og tíðarand-
inn í þessum efnum hafi breytzt.
En ég tel, að við Varnarkonur
eigum að auka stjórnmálastarf-
semina aftur. Við eigum nokkrar
konur. sem eru vel til þess hæf-
ar, að vinna meira 'að þeim en
gert er. Hins vegar reynum við,
eins og áður, að byggja einnig
upp annað starf, einkum til þess
að skapa meiri kynni milli fé-
lagskvenna.
— Aff lokum?
— Þrjátíu ára afmæli er merki
um ungt félag ,en sæmilega
þroskað vona ég. Við eigum að
geta hafið næsta áratug í starfi
félagsins með bjartar vonir í
huga, um aukið og fjölbreyttara
starf til gagns þeim málefnum,
sem við viljum styðja, heill og
hag landsins og þjóðar, með því
að standa vörð um stefnu Sjálf-
stæðisflokksins og öfluga starf-
semi hans.