Morgunblaðið - 13.06.1968, Blaðsíða 28

28
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 13. JÚNÍ 1988
andskotinn hafi það, þessir
menn eru alltof veikir, til að
hreifa þá. Sumir hættulega veik
ir. Þér getið ekki dröslað þeim
burt. Þeir deyja bara í höndun-
um á ykkur.
Maðurinn leit hann horn-
auga. — Látum þá bara deyja.
Þá geta Rússarnir sparað sér ó-
makið að skjóta þá.
Halmy reif sig lausan. — Seg-
ið þér þessum fábjána — hann
benti á rússneska majórinn —
að hann skuli sleppa þeim, eða
ég moli á honum hausinn. Seg-
ið honum, að ég leyfi ekki, að
sjúklingar séu fluttir burt. Mér
er fjandans sama, hvað hann
gerir við mig, því að ég verð
fljótari að kála honum.
AVO-Maðurinn leit á hann
sljóum augum. — Þér hljótið að
vera brjálaður. Svona get ég
ekki sagt við hann.
Smám saman hafði allstór á-
horfendahópur safnazt kring um
þá. Flest konur og starfsfólk
sjúkrahússins. Þarna stóð fólk-
ið eins og þéttur múrveggur
kring um Rússana, og svipurinn
á því lét ekki neinn vera í vafa
um tilfinningar þess.
— Jæja, farið þið þá að koma
ykkur af stað. Standið þið ekki
þarna og glápið. Þetta er engin
skrautsýning. Af stað! æpti sá
minni í leðurjakkanum, við varn
armúr af asíumanna öxlum, en
enginn hreifði sig. Dátarnir
stönzuðu ekki langt frá dyrun-
um og stóðu þar kyrrir. Öðru
hvoru sendu þeir haturs-augna
ráð til hópsins, sem umkringdi
þá. Eitt óp hefði verið þeim
nægileg átylla til þess að fara
að skjóta á hópinn.
Nemetz greip í handlegginn á
Halmy. — Stillið yður, læknir.
77
Svona hafa þeir farið að dögum
saman. Þeir taka fólk þar sem
þeir finna það. Á götunum eða
heima hjá því. Ekkert í heim-
inum getur hindrað þá. Hafizt
þér ekkert að. Það yrði bara
verst fyrir yður sjálfan.
— Mér er sama. Læknirinn
sleit handlegginn lausan. Augun
voru æðisgengin. — Ég get ekki
staðið rólegur og horft á svona
ranglæti. Ég er læknir þeirra og
þeir sjúklingar mínir. Mér er
sama þó svo að ...
Hann þagnaði í miðri setning-
unni afþví að honum brá
snögglega við þungt fótatak í
stiganum. Annar hópur sovét-
dáta kom með þrjá unga menn
og eina stúlku. Þau voru í spít-
alakápum yfir náttfötunum. Öll
streittust þau á móti eftir föng-
um, en dátarnir voru sterkari.
Nemetz fannst hann þekkja
stúlkuna, og þegar hann sá, að
annar handleggur hennar hékk
máttlaus niður, sá hann að þetta
var sjúklingur sem hafði kvart-
að yfir verk í fingrunum, sem
ekki voru lengur á henni.
Stúlkan kom auga á Halmy og
veifaði til hans með hægri hendi.
— Læknir, læknir, hvert erum
við að fara? Þeir mega það ekki
mega það ekki, heyrið þér!
Halmy stökk til majórsins.
— Sleppið þeim. Þau eru ó-
sjálfbjarga sjúklingar. Þau geta
ekki barizt framar. Hvað viljið
þér þeim?
Majórnum varð svo hvert við,
að hann stökk til hliðar. Hann
starði á Halmy með glerkennd-
um sviplausum augum. Þrír dát-
ar nálguðust Halmy, sem var
enn að æpa, en nú ekki lengur
nein skiljanleg orð, heldur ó-
skiljanleg blótsyrði. Það varð
ekki lengur þaggað niður í hon-
um. f stjórnlausri reiði sinni
var hann bæði blindur ogheyrn
arlaus um afleiðingarnar af því
að móðga rússneskan foringja
við skylduverk hans í sovétkúg-
aðri Budapestborg. Hann
kreppti hnefann og ætlaði að
slá majórinn, þegar einn dátinn
greip hann og kollvarpaði hon-
um á gólfið.
— Segið þér majórnum, að
læknirinn sé veikur, sagði Nem-
Stúdenta.-blöm vendir
Sendum um alla borgina. Blómin meðhöndluð, sett saman af
sérlaerðum fagmanni er hefur starfsreynslu í helztu blóma-
löndum Evrópu.
HAFNARFJÖRÐUR: FYRIR 17. JÖNÍ
Nýkomnir DANSKIR TELPNAKJÓLAR
TELPNABLÚSSUR og PEYSUR
TELPNA- og DRENGJAHATTAR
BLÚNDUSOKKABUXUR, HANZKAR
Hvítir og mislitir SPORTSOKKAR
DRENGJ ASKYRTUR og PEYSUR
KVENBLÚSSUR hvítar
SLÆÐUR og HANZKAR
PEYSUR mikið úrval.
SÍÐBUXUR margar tegundir
NYLONSOKKABUXUR: Opal —
Taucher — Sísí.
UNDIRFATNAÐUR
UNGBARNAFATNAÐUR í miklu úrvali.
VERZL. EMBLA STRANDGÖTU 29 — SÍMI 51055.
Mjólkurkaupin verða að bíða efborga á húsaleigu og skatta.
etz við stærri leðurjakkann. —
Hann veit ekkert, hvað hann er
að gera. Og án þess að bíða
þess, að AVOmaðurinn færi að
þýða þessa skipun, fór hann að
skýra frá því á sinni takmörk-
uðu rússnesku, að Halmy lækn-
ir hefði fengið snögglegt brjál-
æðiskast.
Nemetz var ekki viss um,
hvort Rússinn fylgdist með því,
sem hann var að segja, afþví
að svipur hans breyttist ekkert.
En á meðan stóð Halmy upp
hægt og hægt. Augun leiftruðu
rétt eins og í hnefaleikamanni,
sem hefur brölt á fætur, eftir að
hafa verið sleginn niður. Hefði
ekki dátarnir haldið í hann,
hefði hann áreiðanlega ráðizt á
majórinn.
Majórinn sagði eitthvað við
hina þrjá og þeir fóru að draga
lækninn í áttina að útidyrunum.
Nemetz sneri sér skelfdur að
AVOmanninum.
— Segið þér honum að láta
lækninn vera! Hann er yfir-
skurðlæknir! Sjúkrahúsið getur
ekki starfað án hans.
Mannfjöldinn í ganginum stóð
hreifingarlaus, rétt eins og þeir
væru að horfa á leik á sviði.
Tveir sjúklingarnir í náttfötun-
um voru fallnir í yfirlið og lágu
á steingólfinu. Einn maðurinn,
sem fluttur hafði verið niður
stigann, ásamt stúlkunni, stóð og
kastaði upp í öskufötu. Stúlk-
an stóð yfir honum og strauk um
hnakkann á honum, en hafði
ekki augun af lækninum á með-
an.
— Ég sagði, að hann skyldi
hafa sig hægan, sagði maðurinn
í leðurjakkanum önugur —
Hann má þakka fyrir, að þeir
skyldu ekki skjóta hann. Hvað
heldur hann, að hann sé? Held-
ur hann kannski, að hann geti
slegið þá niður berhentur?
— Maðurinn er veikur. Nem-
etz ætlaði ekki að láta undan.
— Algjörlega úr jafnvægi. Get
ið þér ekki útskýrt það fyrir
majórnum?
— Ef hann er veikur, hvers-
vegna er hann þá að vinna?
Hvernig er hægt að trúa veik-
um manni fyrir lífi annarra?
Annaðhvort er maður læknir
eða þá maður er sjúklingur * -
ekki getur hann verið hvoi
tveggja.
Vitanlega getur hann ver-
ið það fábjáninn þinn! tautaði
Nemetz og sneri sér undan.
Eitthvað varð til bragðs að
taka og það tafarlaust. Læknir-
inn hafði hagað sér eins og
bjáni. Það var erfitt að nugsa
sér, að þessi maður, sem annars
virtist svo jafnvægur, skyldi
geta sleppt sér svona. En vit-
anlega sleppum við okkur öll,
þegar komið er að vissu marki
og þessu marki er missnemma
náð, allt eftir einstaklingum.
Og það var varla hægt að haida
því fram, að læknirinn hefði
ekki þraukað lengi.
Það var eins og tíminn stæði
kyrr þarna í forsalnum. Hvorki
Hrúturinn 21. marz — 19. apríl
Kapp er bezt með forsjá, gættu vel að smámunum, Lestu góða
bók í kvöld.
Nautið 20. apríl — 20. maí
Sinveran er holl hverri hugsun í dag.
Tvíburarnir 21. mai — 20. júní
Kallaðu inn skuldir þínar og vertu í góðu sambandi við um-
heiminn
Krahbinn 21. júní — 22. júlí
Er litt er að halda trúnaði í dag. Vertu ekiki hissa þótt einhver
áform fari forgörðum fyrir slysni. Reyndu að taka aðra stefnu.
Ljónið 23 júlí — 22. ágúst
Lattu ekki neitt koma þér á óvart eða raska högum þln-
um. Fréttir frá fjarlægari stöðuim hafa mikil áhrif á þig, láttu
ekki sjóða uppúr.
Meyjan 23 ágúst — 22. sept.
ÍFclk og framkoma þess eru með ýmsu móti í dag. Láttu það
ekki á þig fá Farðu snemma í rúmið.
Vogin 23. sept. — 22. okt.
Láttu ekki þér eldri manneskjur fara um of í taugarnar á
þér. Dekraðu heldur við það, það er hollt. Vertu þolinmóður,
það borgar sig er fram í sækir.
Sporðdrekinn 23. okt. 21. nóv.
Farðu varlega, ef þú getur notazt við löngu troðnar slóðir,
er það þér afar hollt.
Bogciaðurinn 22. nóv. — 21. des.
Margt kemur á óvart í dag. Þú átt margra kosta völ og gerðu
þér mat úr því, sem til boða stendur, án tafar. Félagar og
keppinautar virðast þér öfgafullir, en hafðu þolinmæði.
Steingeitin 22. des. — 19. jan.
Vertu gamansamur. Þú ræður ekki við allar krinigumstæður,
en gerðu gott úr því, sem þér er kostur.
Vatnsberinn 20. jan. — 18. febr.
Fáðu þér frí, ef þess er kostur, og vertu f ró. Forðastu óróa.
Aðstoðaðu við frágang ýmissa aðkallandi mála með kvöldinu.
Fiskarnir 19. febr. 20. marz
Það er hægara að lenda 1 illindum, en að forðast þau. Reyndu
að koma til móts við þá sem í kringum þig eru til að milda
útkomuna.