Morgunblaðið - 01.11.1968, Blaðsíða 18

18 MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 1. NÓVEMBER 1966
MINNING:
Dagbjört Guðmunds-
dóttir bankafulltrúi —
í DAG er gerð bálför Dagbjart-
ar Guðmundsdóttur, bankafull-
trúa, en hún lézt í Borgarspítal-
anum aðfararnótt hins 26. þ.m.,
43 ára að aldri. Hún var fædd
í Reykjavík hinn 4. sept. 1925 og
voru foreldrar hennar Guðmund
ur H. Guðmundsson, húsgagna-
smíðameistari, og Magdalena
Runólfsdóttir, sem nú er látin.
Guðmundur hefur rekið Hús-
gagnaverzlun Reykjavíkur um
áratugaskeið og starfað mikið að
félagsmálum iðnaðarmanna.
Að loknu námi í Kvennaskól-
anum í Reykjavík hóf Dagbjört
störf hjá Ríkisútvarpinu og
gegndi þeim í nokkur ár, lengst
í auglýsingadeild útvarpsins. f
ágústlok 1963 réðst hún í þjón-
ustu Iðnaðarbanka íslands h.f.
og vann þar síðan óslitið, unz
hún varð að leggjast í sjúkrahús
um miðjan ágúst sl., en þaðan
átti hún ekki afturkvæmt í lif-
endatölu.
Dagbjört var meðal elztu
starfsmanna Iðnaðarbankans.
Hún kom til starfa í bankann
rösklega tveimur mánuðum eft-
ir að hann hóf starfsemi sína, en
þá voru þar aðeins þrír starfs-
menn fyrir auk bankastjóra.
Hún átti því sinn þátt í að
byggja upp og móta störf og
starfshætti í bankanum á fyrstu
árum hans. í>á vann hún flest
öll störf er til féllu í stofn-
uninni, eins og jafnan á sér stað,
þar sem fámennt starfslið verð-
ur að sinna hinum ólíkuistu verk
efnum. Síðustu árin gegni Dag-
björt starfi fulltrúa í sparisjóðs-
og hlaupareikningsdeild bank-
ans.
Dagbjört Guðmundsdóttir var
gagnhollur starfsmaður, sam-
vizkusöm og skyldurækin svo að
af bar og kom það bezt í ljós síð-
ustu vikumar, sem hún vann í
bankanum. Þá mætti hún til
starfa á hverjum einasta morgni
og ætíð stundvislega, enda þótt
hún gæti ekki gengið óstudd inn
eða út úr vinnusal. Hún lét sér
t
Móðir min,
Camilla Th. Hallgrímsson
Miðtúni 7,
andaðist á Landspítalanum í
gær, 30. október.
Fyrir hönd ættingja.
Thor G. Hallgrímsson.
t
Eiginmaður minn
Páll Nikulásson
Kirkjulæk
lézt hinn 30. okt. í Lands-
spítalanum. Jarðarförin ákveð
in síðar.
Fyrir mína hönd, bama,
tengdasona og bamabarna.
Helga Metúsalemsdóttir.
annt um að leysa af hendi hvert
verk, sem henni var falið, af
stakri vandvirkni, með hag
beggja í huga, bankans og við-
skiptamanna hans. Mér verður
jafnan minnisstætt, hve næm
hún var og viðkvæm, ef hún
taldi sér hafa orðið á mistök eða
yfirsjón í starfi.
Dagbjört var góður starfs-
félagi, enda naut hún vinsælda
og vináttu samstarfsfólks síns.
Hún var kosin margsinnis í
stjóm Starfsmannafélags Iðnað-
arbankans og lagði þar jafnan
gott til mála.
AU mörg fyrstu starfsár sín í
bankanum vann Dagbjört hálf-
an daginn en hjúkraði móður
sinni sjúkri hinn hluta dagsins.
Móðir hennar var rúmliggjandi
sjúklingur um árabil og stund-
um mjög illa haldin, einkum
síðustu árin. Það var aðdáunar-
vert, hve mikla umhyggju og
ástúð Dagbjört sýndi henni í
langvarandi og þungbærum veik
indum. Sívökulum huga dvaldi
hún við sjúkrabeð móður sinn-
ar og var jafnvel kölluð fyrir-
varalaust heim til hennar, ef eitt
hvað bar út af. Ég ætla, að okk-
ur hafi öllum sézt yfir áhyggj-
ur og andlegt álag, sem Dag-
björt bar í hljóði þessi ár, því
að þess varð sjaldan vart í fram-
komu hennar eða störfum.
Dagbjört Guðmundsdóttir átti
við mikla vanheilsu að stríða
síðustu mánuðina, en mér segir
svo hugur, að hana hafi grunað
fyrir tveimur til þremur árum,
að hverju fara myndi um ævilok
sín. Ég veit með vissu, að hún
heyrði skapadóm sinn uppkveð-
inn fyrir hálfu öðru ári og frá
þeirri stundu var spurningin að-
eins ein: Hvað verður frestur-
inn langur? Mánuðina, sem síð-
an hafa liðið, mætti Dagbjört
örlögum sinum með dæmafáu,
andlegu þreki. Styrkur hennar
óx og andleg reisn því meir sem
líkamskraftar þurru. Sá eða sú
er ekki gerð úr brotasilfri einu
saman, sem mætir dauða sínum
eins og hún hefur gert. Við dá-
um hetjuna, sem stendur við
stjórnvölinn í vetrarbyljum og
skammdegismyrkri og finnur
fley sitt berast að brimsollinni
strönd. En er hitt ekki einnig
hetjulund, að bíða dauðans vik-
t
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við andlát og jarðarför
föður okkar
Páls Kristjánssonar
frá Húsavík.
Kristbjörg Pálsdóttir
Guðný Pálsdóttir.
t
Alúðarþekkir fyrir auðsýnda
samúð og hluttekningu við
fráfall og jarðarför eiginkonu
minnar, móður okkar, tengda-
móður og ömmu
Kristbjargar
Jóhannesdóttur.
Ami Kristjánsson
Sigrún GnSmundsdóttir
Ingimar Jónasson
Eysteinn Arnason
Friðbjörg Ingibergsdóttir
Kristján Árnason
Dagbjört Ámadóttir
og baraaböm.
um og mánuðum saman með
gamanyrði á vör og rækja skyld
ur sínar við samfélag sitt og um-
hverfi, eins og ekkért hafi að
höndum borið?
Margir hefðu óskað þess að
geta rétt Dagbjörtu hjálparhönd,
þegar séð varð að hverju fór um
heilsu hennar og líðan. Ættingj -
ar hennar og vinir hefðu svo
gjarnan viljað taka á sínar herð
ar eitthvað af hennar byrði.
Enda er manneðlið þannig, sem
betur og stóra, að flestir eru
galla og stóra, að flestir eru
ætíð reiðubúnir að hjálpa þeim,
sem í nauðir rekur. En — þegar
mest á reynir, verðum við að
standa ein og óstudd og þá hjálp-
ar heldur ekki griða að biðja.
Dauðanum mætum við öll —
fyrr eða síðar — alein og óstudd.
Þá er dýrmætt að eiga þrek til
að taka því með brosi á vör, sem
eigi verður undan skotið.
Flestra bíða harmar og allra bíð
ur hel. En slíku hlutskipti fylg-
ir nokkur kostur. Hann er sá, að
berjast af karlmennsku og hug-
prýði við ósigramdi féndur. Sá
er mikill sigurvegari, mikil
hetja, er sigrast á stórum hörm-
um, starfar sem áður og þjónar
landi sínu og lífinu sem áður.
Það er sanni nær, að göfugast-
ur og víðfemastur þroski gefizt
þeim, er sigrað hafa í baráttu
við mótlæti, sorgir og harma.
En slíkan andlegan þroska verða
flestir að greiða gildum sjóði.
Það þarf engan að undra, þótt
margir glati gleði sinni, svigni
eða brotni í vetrarhríðum hverf-
ullar mannsævL
Dagar líða. Ár og aldir renna
í tímanis djúp. Hver stund æv-
innar fellur eftir aðra, eins og
sandkornin I stundaglasinu. Fyrr
en varir er mælirinn fullur, æv-
in liðin og dauðans lúður hljóm-
ar. Eftir því sem árin færast yf-
ir, finnst okkur tíminn líða hrað
ar. En þegar hinzta tímamerkið
kveður við, erum við öll varbú-
in. Árin og eilífðin breiða hulu
gleymskunnar yfir lífsferil okk-
ar. Ævi okkar allra rennur í því
efni að einum ósL En Öll lifum
við í verkum okkar og störfum.
Og lengst varir minningin um
þá, sem gegnt hafa skyldum sín-
trm við lífið og tilveruna af trú-
t
Jarðarför eiginmanns míns
Júlíusar Gísla
Magnússonar
endurskoðanda,
V estmannaey jum,
fer fram frá Landakirkju
laugard. 2. nóv. kl. 2 eii.
Þórunn Gunnarsdóttir.
t
Alúðarþakkir fyrir auðsýnda
samúð og vináttu við andlát
og útför
Jóns S. Péturssonar.
Katrín Guðmundsdóttir
böm, tengdaböra og
barnabörn.
mennsku, þegnskap og dreng-
skap.
Iðnaðarbankinn þakkar Dag-
björtu Guðmundsdórttur langa
og dygga þjónustu og biður
henni allrar blessunar, þégar
hún hverfur nú á brauL
Samstarfsfólk Dagbjartar kveð
ur hana að leiðarlokum og þakk
ar fjölmargar ánægjulegar sam-
verustundir. Með einlægum hug
biður það Guð þann, er sólina
hefur skapað, að greiða för henn
ar yfir dauðans djúp og veita
henni blessun sína í landi eilífð-
arinnar. Við vitum ekki hvað
við tekur handan móðunnar
miklu. En við trúum því, að ef
við hefjum nýfct þroskaskeið að
loknu lífi hér, bíði Dagbjartar
mikið hlutskipti og fagurt.
Við sendum föður hennar,
systkinum og öðrum ástvinum
innilégar samúðarkveðjur.
Jón Sigtryggsson.
KVEÐJA
FRÁ SKÓLASYSTRUM.
VORIÐ 1945 brautskráðuist 27
stúlkur úr Kvennaskólanum í
Reykjavík. Þeirra á meðal var
Dagbjört Guðmundsdóttir, banka
fulltrúi, sem kvödd er í dag.
Dagbjört fæddist í Reykjavík
4. sptember 1925, dóttir Guð-
mundar H. Guðmundssonar,
húsasmíðameistara, og konu
hans, Magdalenu Helgu Runólfs-
dóttur, sem lézt fyrir rúmum
þremur árum.
Eins og algengt er meðal skóla
systkina, tvístraðist hópurinn
nokkuð eftir að skólagöngu lauk,
og áframhaldandi kynni urðu
misjafnlega mikil. En Dagbjört
hafði þá hæfileika að geta
seinna á lífsleiðinni treyst kunn-
ingsskap, sem hófst á skólaár-
uiram, og eignaðist hún marga
varanlega vini meðal fyrrver-
andi skólasystra sinna. Auk þess
hélt hún vildarvináttu þeirra,
sem hún hazt vináttuböndum
við þegar í skóla.
Dagbjört var farsæl í þeim
störfum, sem hún stundaði og
vel metin af yfirmönnum sínum
og starfsfélögum. Fyrst vann
hún hjá Ríkisútvarpinu, en síð-
ustu 15 árin vann hún í Iðnaðar-
banka íslands h.f. Á vinnustöð-
um sem annars staðar laðaði
Dagbjört að sér vini, sem héldu
tryggð við hana. Á foreldraheim
ili sínu vann hún afrek, sem
gerði hana sérstæða.
Börn systkina hennar hænd-
ust að hennL og hún lét sér mjög
annt um þau og hafði af þeim
mikla ánægju. Eitt þeirra var
búið að stofna heimili og var
unun að sjá, hve gagnkvæm ást
og virðing ríkti milli Dagbjartar
og þessarar ungu fjölskyldu.
Við skóiasystur hennar erum
hreyknar af að hafa átt samleið
með henni, og við kveðjum hana
með söknuði.
Eftirlifandi föður og öðrum
ástvinum vottum við samúð okk-
ar. Blessuð sé minning hennar.
V.G.
HÚN Dagbjört er dáin.
Þetta hljómaði svo einkenni-
lega. Þó var langt frá því, að
það kæmi mér á óvart Það fór
ekki fram hjá okkur, sem með
henni unnum, að hún hafði ekki
gengið heil til skógar í lengri
tíma. Hún gerði sér fyllilega
grein fyrir að hverju stefndi og
tók örlögum sínum með ein-
stakri hugprýði.
Þessi fáu orð eiga að vera þakk
lætisvottur okkar, sem yngri vor
um og höfðum minni lífs- og
starfsreynzlu en hún. Það var
alltaf hægt að koma til Dag-
bjartar, tala við hana og treysta
henni fyrir vandamálum sínum,
en úr þeim greiddi hún á sinn
sérstæða hátt. Hún var að mín-
um dómi óvenjulega heilsteypt
manngerð.
Nú er lokið lífsferli góðrar
konu, sem dó langt fyrir aldur
fram. Eftir er aðeins að fylgja
henni á hljóðlátri göngu til
hinztu hvíldar.
Far þú í friði,
friður Guðs þig þlessi.
SJ».
Innilegar þakkir færi ég öll-
um þeim, sem heiðruðu mig
á 80 ára afmæli mínu 26. okt.
sl. með heimsókn, gjöfum og
heillaskeytum. Hamingjan
íyl&i ykkur öllum.
Hallgrimur Ólafsson
frá Dagverðará.
Lokað í dag
vegna jarðarfarar.
RAFLAMPAGERÐIN.
Afgreiðsla aðalbankans í Lækjargötu 12 verðnr
lokuð i dag
kl. 13.30 til 15.00 vegna jarðarfarar.
IÐNAÐARBANKI ÍSLANDS H.F.
Skrifstofur STEFs — Sambands tónskálda og eigenda
flutningsréttar —
verða lokaðar í dag
föstudaginn 1. nóvember vegna jarðarfarar Sigurðar
Þórðarsonar, tónskálds.
S T E F
Samband tónskálda og
eigenda flutningsréttar.
Innilegustu þakkir til allra
minna vina og ættingja er
minntust mín og glöddu á
margan hátt á níutíu ára af-
mæli mínu þann 10. okt. sl.
Guð blessi ykkur öll.
Stefanía Austfjörð
Goðabyggð 2,