Morgunblaðið - 27.11.1968, Page 3

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 37. NÓV. 1968
3
MORGUNBLAÐINU hefur
borizt eintak af Beneventum,
skólablaði menntaskólans í
Hamrahlíð. Á forsíðunni er
mynd af lögregluþjóni að
handtaka pilt. í ritstjórnar-
grein blaðsins birtist vafalaust
eitthvað af . þeim hugsunar-
hætti, sem hefur verið að
grafa um sig í þessum skóla.
í ritstjórnargreininni er lýst
samúð með þeim, sem efna til
uppþota, en fordæmingu á
þeim, sem verja eiga lýðræð-
ið í landinu og standa vörð um
lög og rétt.
Hér á eftir er ritstjórnar-
greinin birt í heild og getur
þá hver dæmt hana fyrir sig:
„Forsíða blaðsins túlkar að
þessu sinni þær tvær andstæð-
ur ar alltaf hafa att kappi í
þjóðfélaginu. Lögreglan ann-
ars vegar túlkar íhaldsemi
smáborgarans, vald og þving
anir þjóðfélagsins, fordóma
Forsíða Beneventum, skólablaðs Menntaskólans í Hamrahlíð.
Lögin veröa að hverfa
— seg/r í ritstjórnargrein skólablaðs
menntaskólcns í Hamrahlíð
almennings og andstöðu smá-
borgarans gegn eðlilegri þró-
un mannkynsins. Lögreglan er
tæki smáborgarans til að
verja einskisnýt verðmæti
hans, til valdbeitingar og hags
munabaráttu, lögreglan er af-
sprengi hræðslunnar við af-
leiðingarnar og hjálparmeðal
til að halda mannkyninu á
braut haturs, kúgunar og
stéttaskiptingar. Hugsjónamað
urinn hins vegar túlkar bylt-
ingar- og framfaraöfl þjóð-
félagsins, hann er arftaki
þeirra mánna er hófu mann-
kynið af steinöld og fluttu það
fram á götu allt U1 þessa dags.
Hann berst fyrir öðrum verð-
mætum en smáþorgarinn, frelsi
sannleika, hamingju, umfram
allt algeru frelsi, eilífu frelsi.
Hann þarf ekki lögreglu til
að gæta auðæfa sinna eða vald
til að öðlast lífshamingju,
hans lífshamingja miðast ekki
við dollara né auðævi hans
við eignir, heldur frelsi og
anleg verðmæti.
Hann er illa séður af smá-
borgaranum af því hann fell
ur ekki í ramma heimsku og
sauðsháttar, af því hann skeyt
ekki um dómana eða almenn-
ingsálitið eða lætur skipast
við ofbeldi og valdbeitingu.
Hann hatar smáborgarann
og fyrirlítur, af því smáborg-
arinn sviptir hann athafna-
rétti sínum með vanþóknun
og fordómum, af því smáborg-
arinn gerir frelsið að fjarlægu
hugtaki og lífshamingju að
verzlunarvöru og af því smá-
borgarinn kemur í veg fyrir
friðsamlegan þroska mann-
kynsins með valdbeitingu og
heimskulegum siðareglum, sem
hamla einstaklingnum og
skerða persónufrelsi hans.
Eigi frelsi og friður að verða
raunveruleg hugtök, verður
kúgun, valdbeiting og allt, sem
heitir lög að hverfa ásamt siða
þvingunum og fordómum.
Ritstjóri."
Bókin um iull-
veldið komin út
ALLLAíNGT er síðain, að fiimim-
tíu ára fulil'veldisaifmæli þjó'ðar-
inraar bar fyriat á géma hjá Al-
memna bólkalféLaginu, og þóitti
sj'álfgefið, að þessi yrði mimnzt
með einfoveTjuan þeim hætiti, er
væri í senn myfsannur otg virðu-
legur. Ákvað þá félagið að hlut-
ast til uim saimnin'gu rilts, er hietfði
að geyma ýtanlega finásögn um
fullveldisitökuna og aðdraiganda
hemnar, en igæfi jafnfram t
nakkra mynd af þjóðl’ífi og við-
burðum þessara tímaimóta. Sneri
féíaigið sér 'til Gísla Jónssonar
menntaiskálaikienniaina á Akureyri,
og táklsit haon venkið á hendur.
Hefur hann togit við það málkla
aOÍÚð og er 'áramiguri'nin bóik &ú,
sem niú er komin út ag miefnist
1918.
Með fuiMveldistökunni 1. des-
ember 1918 var upp ruinniinn
srtærsti sigurdiagur í sögu ístlamds,
og í hugum þeirra miamnia, er
lifðu hamin, igetur emgilran daigur
amniar á hann skyigigt. En eimnig
•raik um þær muindir hver stár-
viðburðurinn amnan, svo að efltt
lagðist á eiina sveif uim það að
setja þenrnan daig œm al'lna eftir-
minniilegast á svið.
í 1918 er að sjáilfsögðu full-
veldísm/áliiruu og flutl'lveMÍBtökunni
gerð mest 'Ski'l. Lieiðir isú fráságn
siibthvað í Hjós, sem efaki hefur
verið í 'hámsaium, en kannski
verður hún • saimt lesendunum
ekki hvað síat minnitgtæð fyrir
þá eldllegu ást á æfitjörð og frelsi,
sem auiðkeinndu hina svipaniklu
forustumenn, hvar í flokki sem
þeir stóðu. Gg einlægni þessara
ágætu amanna verður vrð testiur-
inn. furðu-'einsær. í rifi sínu u-m
Dans'kia ríkisþinigið segir Jöngen
Steininig svo frá, að þegar damöki
hllut'i saanibandsliaiganefndarininar
h'afi á fundi með ísllenzkiu nefnd-
anmönnunium fafllizit á að taika
upp í frumvarpið orðið suveræn
(fulilvalda), hafi „tárioi komið
Gísli Jónsson
frarn í auguin á hinum 'gamlla bar-
dagamanini, Bjaæna frá Vogi‘
Hann þakkaði hrærður þessa við-
urkenninigu“.
Þanniig mæitt'i lengi telja. En
bðkin rekur einnig hina mörgu
stórviðburði þessara daigia, svo
sem StyrjaiMarlok, eldigos úr
Kötlu og drepsábtina mifclu, sem
nefnid var spáinska veikin og
fl'utti hvarvetnia með sér igeig-
LEIÐRÉTTING
FYRIRSÖGN á 17. síðu í Mbl.
í gær láJtJti að vera: ís'lenzkuæ vis-
inidaaniaður fær styrk tii erfða-
fræðirannsókna. Gg fyrirsögnin
á 3. sdðu 'átti að vera þannig:
Stúdeníbaæ mininiast 5'0 ána afomæl-
is f'U'lllveMisins: gefa út bék,
veiba 9túdentastjörnuna, efina til
hátíðarsaimkomu, hafa listikiynn-
iimgu og útvarpsdaigskná og gefa
út Stúdenta/blað.
væníegan haoim og hellstiaifi. Eldra
fáiíki eru vitamileiga slí'kiæ atburð-
ir í fersku miaini, en miðaildra
fálk og þaðan af ymgra fcann að
vonum á þekn ilítiil sikil.
Höfunidur ritar hresisilegan stíl,
skilmerkiilegan og viðfelMin. Þá
að hann í fonmáila telji bák sína
nánast ailþýðlegit fræðrit „í ætt
við blaðamennsku", munu þeir
fláir, sem ekki geta sóbt til henn-
ar markverðan fróðleik.
Bókin er í latónu broti ag 247
bls. að stærð. Þess utan eru mynd
ir á 16 heilsíðum. Bókin er prent
uð í Premtsmiðjunnd Odda og
bundin í SVeimabákbandiinu.
Verð til félagsmianna í AB er fcr.
Bílviðtækjum
stolið
BROTIZT var 'inn hjá Viðitækja-
vinnustofunni að Latugavegi 178
og stolið þaöain einhiverju alf bíl-
viðtækjum. Emnfreimur bnuibust
þjófarniir inn á skrifstofu Rolfs
Johansenis og rótuðu þar til. Ednn
ig fcomu þeir Við í Smárakaffi,
en á hvoru'gum 'hinna síðast-
nefndu staða var sitolið svo kunn
ugt sé, en verið er að rannsaka
það.
Opið hús
OPIÐ hús verður í kvöld að
Himinbjöngum við Suðurgötu..
Höskuldur Jónsson ræðir um
EFTA og hugsamlega aðild ís-
lands að bandalaiginu.
Þjóðverjinn R. Wissauer, sýnir um þessar mundir verk sín í
húsnæði rammagerðar Guðmundar Árnasonar, Bergstaðastræti
15. Sýningin er sölusýning, og verður opin til 7. des.
STAKSTEIMAR
Grunnt á því góða
Stöku sinnum brýst óeiningin
og sundrungin í þingflokki
Framsóknarmanna upp á yfir-
borðið og gerðist það m. a. á
Alþingi í fyrradag — þing-
heimi til mikillar skemmtunar.
Kristján Thorlacíus, varaþing-
maður Framsóknarflokksins sak-
aði flokksbróður sinn Skúla Guð-
mundsson um að „haga sér ekki
eins og maður, sem lifir í nú-
tímanum heldur eins og sá, sem
ekkj hefði lifað í nokkra ára-
tugi.“ Þessi harkalega árás Fram-
sóknarþingmannsins Kristjáns
Thorlacíusar á Framsóknarþing-
manninn Skúla Guðmundsson
spratt af því, að hinn síðamefndi
hafði deilt hart á frv.. hins fyrr-
nefnda um breytingar á lögum
um tekju- og eignarskatt. Skúli
Guðmundsson taldi frv. þetta
stefna að milljónaafslætti í skött-
um fyrir þá sem hetur mættu
sín en skipti litlu sem engu máli
fyrir hina lægst launuðu. Óneit-
anlega velur formaður B.S.R.B.
leinkennilegan tíma til þess að
flytja slikt frv., en orðaskipti
þeirra flokksbræðranna á Al-
þingi í fyrradag eru aðeins eitt
dæmi um þá gremju, sem ríkir
í þingflokki Framsóknarflokksins
og er greinilegt að taugar manna
hafa þanizt þar mjög eftir ára-
tugar eyðimerkurgöngu utan
stjórnar.
„Enginn De Gaulle"
Kommúnistablaðið harmar það
mjög í forustugrein sinni í gær,
að Island eigi engan De Gaulle,
og ber augsýnilega að setja það
harmavæl í samband við þá
ákvörðun Frakklandsforseta að
halda gengí frankans óbreyttu.
Þessi velþóknun kommúnista-
hlaðsins á aðgerðum De Gaulle
í efnahagsmálum er þeim mun
athyglisverðari sem einn þáttur
i aðgerðum De GauIIe er sá, að
engar kauphækkanir megi verða
í Frakklandi á næstunni. Raun-
ar þarf enginn að efast um, að
kommúnistar mundu einmitt
grípa sjálfir til slíkra kaupbind-
ingaraðferða, ef þeir héldu um
stjórnvölinn. Þeir hafa sýnt það,
þegar þeir hafa haft tækifæri
til, að þeir skirrast ekki við að
leggja þær byrðar á alþýðu
manna, sem þeim sýnist.
Lán og byrðar
Svo sem kunnugt er hafa
Framsóknarmenn jafnan haft
þann hátt á í tillögugerð á Al-
íþingi um framkvæmdir á vegum
'hins opinhera að gera engar
tillögur jafnframt um fjár-
öflun til þeirra framkvæmda.
Þegar þeir eru inntir eftir því,
hvar taka eigi f jármagn til þeirra
framkvæmda, sem þeir gera
sjálfir tillögur um, grípa þeir
oftast til þess ráðs að segja a®
taka eigi lán til þessara fram-
kvæmda. Þær vinsældir, sem
lántökur njóta í Framsóknar-
flokknum eru hins vegar ekki
alveg í samræmi við þann boð-
skap, sem blað flokksins flytur
þessa dagana, að lántökur þjóð-
arinnar á undanförnum árum, til
Biírfellsvirkjunar, flugvéla- og
skipakaupa o. s. frv. séu byrðar
á „framtíðina og unga fólkið“.
Fróðlegt væri að taka $aman upp
hæð þeirra lána, sem Framsókn-
armenn hafa lagt til á sl. 10 ár-
um að tekin yrðu, en stjórnar-
flokkarnir hafa hafnað, og kæmi
þá kannski í ljós, hverjir hafa
viljað leggja „byrðar á framtíð-
ina og unga fólkið“ á undan-
förnuin árum.
<
<-